เมื่อวานนี้หวานไปหาน้าชายหวาน(เป็นพ่อของเด็กชายถั่วพู) เรื่องของถั่วพูนั้นหวานเคยเขียนถึงแล้วเมื่อคราวก่อนนู้นนน วันเน้เค้ากลับมาอีกแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้เป็นวันรวมญาติ เค้าเลยนัดกินข้าวกัน หวานต้องเข้าประชุมแทน casey จึงไปที่ร้านอาหารช้ากว่าคนอื่น พอหวานไปถึงเค้าก็เริ่มกินกันแล้วแหละ
พ่อถั่วพู: อ้าวววว เจ้าหวาน มานั่ง มานั่ง กินข้าวๆๆ
แม่ถั่วพู: น้าว่า หวาน ผอมไปหน่อยนะ ช่วงนี้
ป้า: นั่นสิ เรียนหนักรึทำงานหนักหละ
หวาน: ทั้ง 2 อ้ะ ใกล้จบแล้วตอนนี้ทำวิทยานิพนธ์อยู่ งานก็เยอะ เฮ้อออ
พี่ชาย: ออกเหอะแกไปเรียนอย่างเดียว
พ่อถั่วพู: ไอหวานมันงก ไม่ออกง่ายๆหรอก
พี่ชาย: ทั้งงกทั้งอึด
หวาน: ถูกกกกก
ถั่วพู: แสดงว่าตอนเด็กๆน้าหวานไม่ตั้งใจเรียนหนังสือ โตขึ้นมาต้องทำงานหนัก ไม่สนใจเวลาครูสอนเห็นมั้ยว่าผลมันเป็นไง
หวาน: อ่อ
พี่ชาย,พ่อถั่วพู,แม่ถั่วพู,ป้า-----พากันหัวเราะ
หวาน: - -"
ยางมันยางไม่จบ ยอดชายนายถั่วพู ก็แฉหวานต่ (ดูสิ หวานน่าสงสารมั้ย)
ถั่วพู: น้าแนน เคยให้พูดูรูปน้าหวานสมัยเรียน แล้วก็บอกว่า น้าหวานชอบโดดเรียน ลอกการบ้าน แล้วก็นอนหลับเวลาครูสอนด้วย น้าแนนบอกว่า น้าแนนตั้งใจเรียนที่สุดในกลุ่ม
หวาน: เหรอ มันบอกว่าอย่างงั้นเหรอ (ไอแนน แกตายแน่)
ถั่วพู: เห็นมั้ยว่าไม่ตั้งใจเรียนจะเป็นยังไง โตขึ้นมาต้องทำงานหนัก กลับบ้านช้าแล้วก็ผอมแบบน้าหวานนี้แหละ
หวาน:
( มานเป็นหลานชั้น หรือ พ่อกานแน่นี่)
ถั่วพู: แล้วนี่ตัดผมหน้าม้า ซะเหมือนน้องมีมี่เลย
ป้า: มีมี่ไหน
ถั่วพู: เด็กอนุบาล 2 ที่โรงเรียนพู ซุ่มซ่ามแล้วชอบทำหน้า เอ๋อออ
พี่ชาย: 55555 หน้าเอ๋อออ ชั้นรู้แระ แกมีชื่อจีนแล้วไอหวาน "หวานเอ๋ออ"
หวาน:
(รุมกุกานเข้าไป ถ้าแม่แก่ไม่อยู่นะไอพู ช้านจาดึงขนจมูกแก T T)
----------- จำไว้นะค๊ะ คุณผู้อ่าน ตอนเด็กๆต้องตั้งใจเรียนหนังสือ ตอนโตมาจะได้ไม่ลำบาก เหมือนอย่างที่ถั่วพูหลานสุดที่ร้ากกกของหวานสอนน๊า---