ครั้งหนึ่งไม่ได้รัก....ก็ไม่ได้แปลว่า ชั่วชีวิตนี้จะไม่รัก

เมื่อวานดิชั้นมีปาร์ตี้นิดหน่อยหลังเลิกงาน เพราะว่าเป็นวันเกิดก้อยเพื่อนเก่าตั้งแต่สมัยเรียนม.ต้น มาจนถึงปัจจุบันนี้ ทำเอาดิชั้นตื่นเช้ามาด้วยความมึนงง มาทำงานด้วยความง่วงแล้วก็แฮงค์ สงสัยคืนนี้จะต้องมีการถอนนิดหน่อย
เมื่อคืนเป็นการพบเจอเพื่อนเก่ามากมายไม่ว่าจะเป็น

-แนน สาวเอ๋อ สมองเบลอตลอดเวลา ตอนนี้เป็นสัตวแพทย์ ตุลานี้จะไปฝึกงานที่นิวซีแลนด์

-ก้อย วัลลภา นักโฆษณาสาว (สวยมั้ยไม่รู้)แต่มันได้รับการยอมรับจากพวกเราว่า มันไปเสริมจมูกมาดูเป็นคนขึ้นมาหน่อย ทั้งที่เมื่อก่อนเป็นงูดิน

-วิ ออดิท นักตรวจสอบบัญชี จำได้ว่าตอนเรียนมันเก่งอยู่วิชาเดียว คือ คณิตศาสตร์ ประมาณว่ากุเกิดมาเพื่อสิ่งนี้

- แอม เภสัชกรบ้างานมากถึงมากที่สุด ทำงานทุกวันไม่มีวันหยุด จนพวกเราบอกว่า มึงจะเอาเงินมากๆไปทำไม ในเมื่อมึงไม่มีเวลาใช้มัน

-ลี่ เพื่อนสาวที่ดิชั้น เขียนถึงมันเมื่อคราวที่แล้ว แต่มันไม่ได้ขึ้นมาจากใต้หรอกนะ มันโทรมาแจมเท่านั้น

ต่อไปนี้จะเป็นบทสนทนาของเมื่อคืนนี้(เท่าที่ดิชั้นจำได้)

ก้อย: หวาน แม่มึงบอกว่ามึงจะไปอยู่ลาว

ดิชั้น: ใช่ กุเบื่อกทม. แต่ไม่ใช่ตอนนี้ รอกุเรียนจบโทก่อน

แนน: อีกแล้วเหรอมึง จะเป็นเหมือนตอนนั้นอีกแล้ว

ดิชั้น:ไม่เหมือนกันเว้ย ตอนนี้กับตอนนั้นไม่เหมือนกัน

แอม: คราวนี้ รมณ์ไหนอีกอ่ะมึง

ดิชั้น: เซ็ง เบื่อ กทม. เบื่อคน เบื่องาน สรุป.....กุเบื่อทั้งหมดที่เป็นกทม.ตอนนี้ จบ

ก้อย: แล้วมึงก็จะหายหัวไปเหมือนตอนนั้น ที่มึงไปอยู่ปาย 3 เดือน พวกกุคิดว่ามึงมีผัวเป็นชาวเขา ปลูกไร่ถางพง นับถือผี เลี้ยงหมูป่า แล้วซะอีก

วิ: มึงจะไปนานเท่าไร แม่มึงให้กุห้ามมึง บอกว่ากลัวมึงจะไปอยู่ถาวร ที่ สำคัญแม่มึงกลัวมึงได้ผัวลาวว่ะ

ก้อย: กุไปด้วยได้ป่าววว

ดิชั้น:เ ฮ้อ...มึงจะไปทำไม แล้วพี่กันต์จะอยู่ยังไง อยู่กับใคร

ก้อย: พวกมึงก็รู้กัน ว่ามันเป็นไง

วิ: อีก้อยอยู่ๆไป มึงก็รักเองแหละ เค้าเป็นคนดี รักมึง รักพวกกุ ต่อไปมึงก็ จะรักที่ความดีของเค้า จบ

แอม: มึงยังไม่ลืมไอตุ๊อีกเหรอ กุว่ามันไปเกิดแล้วมึง

ก้อย: กุไม่มีวันลืมมัน ไม่มีวัน (อีก้อยเริ่มร้องไห้)

ดิชั้น: พวกกุก็ไม่มีวันลืมมัน เพื่อนที่ดีที่สุดของเรา อีก้อย ไอตุ๊มันตายไปนานแล้วนะเว้ย 6 ปีแล้ว มึงก็มีแฟนใหม่แล้ว เริ่มใหม่เหอะ อย่าให้อดีตทำร้ายมึง กุว่าไอตุ๊มันคงดีใจที่เห็นมึงมีความสุข

แนน: อีหวาน มึงอ้ะปากดี ที่มึงไปปาย เพราะไร

ก้อย: เออ แม่งปากดี สอนกุ ตัวเองอ้ะเอาไม่รอด

ดิชั้น: เค้าเรียกว่า ถอยไปตั้งหลักเว้ย

แนน: มึง ลืม มันได้ยัง

ดิชั้น: ..........

ก้อย: แล้วพี่คนนั้น อ้ะมึงตกลงกับเค้าแล้ว

ดิชั้น: ..........

วิ: กุว่าแล้ว อีหวาน แนะนำกี่คน เค้าหายหัวไปหมด

ดิชั้น: การปฎิเสธการเป็นแฟน ไม่ได้หมายถึง การปฎิเสธความรัก นะมึง

แนน: แต่ก็ไม่คบ ไม่รับ ไม่สน ใช่มั้ยมึง

ก้อย: กุจะเลิกกับพี่กันต์ ไปอยู่ลาวกับมึง

วิ: อีก้อย คนดีหาอยาก ยิ่งกว่าเต่าเป็นตุ๊ด อีกมึง

แอม: อย่าบอกว่า มึงไม่รู้สึกเชี่ยไรกับพี่เค้าเลย

แนน: กุสงสารเค้า

ดิชั้น: อีก้อย มึงฟังกุ “ครั้งหนึ่งไม่ได้รัก....ก็ไม่ได้แปลว่า ชั่วชีวิตนี้จะไม่รัก” เหมือนมึงไม่ชอบกินไรสักอย่าง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามึง จะไม่กินมันตลอดไป ไม่ใช่รึ สักวันนึง มึงก็ต้องลองกิน บางทีมันอาจจะเป็นอย่างที่มึงคิด หรือบางทีมึงอาจจะชอบมันขึ้นมา

แอม: มึงลองเปิดใจยัง กุรู้ว่ามึงรักไอตุ๊ ไม่มีวันลืม มันอยู่ในใจมึง แต่มึงก็ต้องรักคนอื่นเป็นด้วย ชีวิตอ้ะ มันก้าวไปข้างหน้า ไม่ใช่ถอยหลัง หรือว่าอยู่กับที่ ใช่มั้ย ไอหวาน

ดิชั้น: ช่ายยยย แต่กุไปลาวแน่ๆ

วิ: เออ กุรู้ว่ามึงอ้ะ บ้า

ดิชั้น: ป่าวว กุเบื่อเมืองไทยตอนนี้ว่ะ เรื่องมากมาย กุเจ็บหัว

ก้อย: งั้นเรามาเมาดีกว่า แก้วนี้ให้กับตุ๊ คนที่กุรักตลอดมาและตลอดไป

แนน:มึงเอาไงอีก้อย พวกกุสาธยายให้มึงฟังจนปากแฉะ อย่าเลิกกับพี่กันต์เลยนะ

วิ:นั่นดิ เลิกไป หาไม่ได้แล้วนะมึง ขึ้นคานเหมือนอีหวานมัน

ดิชั้น:สาดดด กุตลอด

ปล. ครั้งหนึ่งไม่ได้รัก....ก็ไม่ได้แปลว่า ชั่วชีวิตนี้จะไม่รัก หวาน^^

Create Date : 04 กรกฎาคม 2551 Last Update : 4 กรกฎาคม 2551 15:12:35 น. Counter : 595 Pageviews.		15 comments
Share Tweet