Group Blog
 
All Blogs
 

ลำนำ..แร๊ฟโยว่จากปีเก่าถึงปีใหม่.. แด่..เพื่อนๆชาวบล๊อคแกงค์..








เฮ้โยว่ เฮ้ โยว่ โยว่...เอ้า ..เฮ้โยว่ เฮ้ โยว่ โยว่...

เปิดบล๊อค มา กว่าสองปี
ทั้งเรื่องร้ายเรื่องดี ได้ย้อนนึกไป

เริ่มแรก หัดทำบล๊อคใหม่
หนุกหนานสำราญใจ อัพไวอัพไว

ข้าวปลา ไม่ค่อยอยากแตะ
นั่งจนตูดแฉะ หน้าคอมพ์นี่ไง

วันวัน ก็เฝ้านั่งนึก
นั่งคิดจนดึก ตรูจะอัพเรื่องอะไร

ขอฉัน คลิ๊กเข้าบล๊อคก่อน
เวลาหลับนอน ไม่เคยใส่ใจ

วนเวียน คลิ๊กดูบ้านเพื่อน
ไปเม้นต์ไว้เกลื่อน เพื่อนมามากมาย

ตื่นเต้น ซะแทบเป็นบ้า
อิอิ ตัวข้า ป๊อบปูล่าร์ซะนี่กระไร

ลุงแอ๊ด ยังหนุ๊มหนุ่ม
แค่คิดก็กลุ้ม ยังหนุ่มแค่ไหน

oct_4 บิ๊ beน่ะซิ
หน้าอ่อนอ่อนอย่างนี้ ต๊ะลึ่งจะตาย

แม่พจ จะมารร้ายลูกสอง
วัน วันขายของ ก็มาอัพกับเค้าได้

ป้ามด ป้าแป๋วภูเก็ต
อาคุงกล่องสำนวนเด็ด แหมเผ็ดเหลือใจ

ทั้ง Beee_bu จะเข้ น้องฮุ้ง
หมวยเคี้ยงก็มายุ่ง จูงมือไอ่เก่งไง

น้องฝน รักนกตามมา
เอ๊กกี่จ้ะจ๋า เธอมากับใคร

คุณหนิง น้องโรสพิการ
หัวฟูหัวบาน zardamonทำอะไร

พี่โอ้ น้องฉุกลุงกล้วย
ภุณจังคนสวย นู๋เดียร์แฟนใคร

เจ๊ส้ม ตู้เหล่าต้า
Piterekน่ะหนา เธอท้องใหญ๊ ใหญ่

น้องอลีฟ ดำรงเฮฮา
หยึ๋มกึ๋ยป๊ะป๋า จะหอมแก้มใคร

พี่หมูน้อย อย่าเอาแต่เครียด
ป้าหู้นั่งเบียด มาดามอุ้ยไง

พี่ Kurt ไม่ค่อยอยู่บ้าน
เพราะพี่สำราญ บินไปร่อนไป

เทพเรียว เค้านั้นเป็นเซียน
เค้าเอาแต่เขียน โจ๊กให้ขำไป

ลุงนิค หายไปจากบล๊อค
Malee 30 บอก ชั้นเปลี่ยนชื่อใหม่

granun เค้าเก่งแท้ แท้
อุเหมะ อุแม๊ แฟนพันธ์แท้สมใจ

น้าวัช ชะระ-จัดให้ จัดมาจัดไป
หายจ้อยไปไหน

นู๋ ~ M @ Y ~สาวน้อยจากสวรรค์
ลูก ลูก นู๋นั้น โตมั่งแล้วมั้ย

ป้าตุ้ย amornsri
ป้าตุ้ย amornsri
ผู้ใหญ่ใจดี มีน้องหมาไง

ยิปซี สุดแสนเซ๊กซี่
นอนมองฟ้าสี น้ำเงินร่ำไป

mama ที่แสนmodern
ไม่มัวนั่งเขิน ที่จะเขียนบล๊อคใหม่

พ่อเพยีย ออกจะสุภาพ
ไม่อยากจะบอกมาก แห๊ม !!..พี่หล่อลากไส้

ลิงจ๊าก ไม่ยอมร้องเจี๊ยก
หนีไปเงียบเงียบ ปิดบ้านทะมายยยย ???

น้องมิน ที่แสนน่ารัก
อ้าปากหมับ หมับ ฮึ !โกงได้โกงไป

เฮียปอน ไม่ค่อยสัญจร
เฮียบอก รอก่อน คืนนี้ฟ้าไม่ใส

หมอนก หรือ doctorbird
แหมหมอช่างเริ่ด ขอนับถือน้ำใจ

พี่ลอย กระทงไม่มา
ใจร้ายเป็นบ้า หายหน้าไปไหน

ลุงออ ปานทายา
จะทาหรือไม่ทา ก็เรื่องของลุงไง

ตาอ้วน ชวนคุยเก๊ง เก่ง
Do it Do เอง ทำครัวเก่งซะนี่กระไร

ป้ามะลิ กะ ลุงมะระ
ลุงป้ายังฉะ.. Gunกันอยู่มั้ย(ฉกรรจ์)(อิ อิ )

ส่วนพี่ กบเมืองชล
กี่แก้วแล้วพี่โดน เพื่อนชนร่ำไป (โชนนน...เอริ้กกก)

ตอนนี้..ขอลาไป4..
ปวดมาหลายนาที จะอั้นไม่ไหว...(แว้ววววว)

........
.......
......
.....
....
...
..
.

อ๊ะ ..อ๊ะ..ต่อๆๆๆๆ

กลอนผวน ขำได้สาระ
เค้าคนนี้หล่ะ คนสาธารณะ ใช่ใคร

rebel เจอะกันหนึ่งครั้ง
ไปยืนอยู่ข้าง พ่อบูนั่นไง

แพนด้า ชอบร้องโฮกโฮก
มือไม้ก็โบก ไปถ่ายรูปที่ไหน ?

แม่อ้วน เธอว่าเธอสวย
ถ้าใครเห็นด้วย ก็จงยกมือให้

ลุงธรรม ชอบเป็นห่วงใย
แหมนู๋สงสัย เธอนั้นอยู่ไหน

มือใหม่ ที่หัดเล่นหุ้น
ปีนี้คงลุ้น หุ้นตกมากไหม

หมอดาว Sirinut
แห๊มไม่อยากพูด แหวนเพชรวงใหญ่

พี่บ้า ที่พี่ได้ถ้วย
ไปไหนไปด้วย อยากได้ถ้วยบ้างไง

หมอภัทร ที่รักษาสัตว์
หมอภัทร ที่รักษาสัตว์..
นกป้าเป็นหวัด ป้าจะทำไง????

ป้าวี หรือ ดราก้อนวี
มังกรตัวนี้ เป็นรูป V หรือไง
ขอชมว่าบ้านป้าสวย แถมเพลงเพราะด้วย
ถูกใจ๊ ถูกใจ

พี่ก๋า ปีนี้คึกคัก
ลูกชายน่ารัก คึกคักกันใหญ่

ปู่หนุ๊ม หนุ่มร้อยปี
ดูปู่กี่ที ก็ยังหนุ่มสดใส

อ๊ะ !อ๊ะ ! เกือบลืมพี่กี้
สงสัยเต็มที ทำไมกี้ ต้องบลู สกาย

เก้า ศูนย์ สองหนึ่งศูนย์
ทำไมพ่อคุณ ล่องลอยลมหาย
หรือลมทะเลเอื่อยๆ พัดพี่ลอยเรื่อย
ออกทะเลไป

ชื่อใคร ขาดตกบกพร่อง
คุณป้าขอร้อง น้องต้องทำใจ

แบบว่า มันนานมากแล้ว
ไม่ค่อยได้แซว ใครต่อใครใคร

สองปี ผ่านพ้นกันมา
ขอบอกเลยว่า ขี้เกียจอิ๋บบบ..อ๋ายยยย...

ไอ้ที่ เคยอัพบ่อยๆๆ
เดี๋ยวนี้ นั่งคอยอ่อนอกอ่อนใจ

เคยไป คอมเม้นต์บ้านเพื่อน
ว่างเว้น เป็นเดือนไม่รู้ทำไม

ไม่อยาก จะจิ้มกดคีย์(บอร์ด)
บอกจริงจริงน่ะนี่ ไม่ต้องสงสัย

ถึงแม้ ห่างหายไปนาน
แต่ความสนุกสนาน ยังเต็มหัวใจ

อยากบอก ว่ายังจดจำ
เพื่อนตาดำ ดำ ทุกคน ทุกคนได้

(อิอิอิ เพื่อนตาดำๆ เพราะไม่มีใครตาสีฟ้าจั๊กคนนิ..หน่า)

ป้าซ่าส์ ไม่เคยลืมเลือน
กี่วันกี่เดือน ก็ยังนึกได้

เคยคุย อะไรกับใคร
เคยโม้อะไรไว้ อิช้านนนน..จำด้ายยย

จึงถือ โอกาสอันดี
ในวันจะขึ้น ปีใหม๊..ใหม่

ย้อนรำลึก นึกถึงเพื่อนเพื่อน
ย้อนปี ย้อนเดือน ย้อนกันเข้าไป

ขอแค่ ย้อนคิดเฉยเฉย
แต่ขอละเลย ไม่ไปเม้นต์ได้ไหมมมมม...

ฮาาาาาา....ฮิ้ววววว.....

เฮ้โยว่ เฮ้ โยว่ โยว่...เอ้า เฮ้โยว่ เฮ้ โยว่ โยว่...






 

Create Date : 31 ธันวาคม 2551    
Last Update : 10 ตุลาคม 2554 20:47:47 น.
Counter : 825 Pageviews.  

โฮะ โฮะ โฮะ รีเซสชั่น อิส คัมมิ่ง ทู ทาวน์




หุ หุ หุ บังเอิ๊น บังเอิญ ป้าซ่าส์ไปอ่านเจอเพลง Christmas Carol เวอร์ชั่นนี้
ซึ่งประชดประชันวิกฤตเศรษฐกิจโลก ใน นสพ.ฉบับหนึ่งเข้า
รู้สึกว่าเพลงเวอร์ชั่นนี้มันสะกิดต่อมคัน ปนเจ็บ ลึก ลึก เล็ก เล็ก ได้เป็นอย่างดี
ก็เลยเอามาแบ่งปันกันอ่าน แบ่งปันกันร้อง
ด้วยรอยยิ้ม หยาดน้ำตา แยกเขี้ยว และทำหน้าแหย ๆ ไปพร้อมๆกัน
เอาเน๊อะ ! สู้ต่อไป มดเอ๊กซ์ และ มดไม่เอ๊กซ์ ทั้งหลาย
และจงมีพลังต่อสู้ กับปีที่เค้าว่ากันว่า จะแย่ยิ่งกว่าปีนี้อีก

ฮ่วย !!!

รักน่ะ จริงน่ะ จุ้บ จุ้บ น่ะ
อิอิอิ


อย่าลืมกดฟังเพลงด้วยล่ะจ๊ะ






You'd better watch out.
เธอต้องระวังตัว

You'd better not cry.
เธอต้องไม่ร้องไห้

You'd better keep cash
เธอต้องเก็บเงินสดเอาไว้

I'm telling you why
ฉันจะบอกเธอว่าทำไม

Recession is coming to town.
ภาวะเศรษฐกิจถดถอยกำลังมาเยือน



It's hitting you once.
มันทำให้เธอเจ็บมาแล้วครั้งหนึ่ง

It's hitting you twice.
มันจะทำให้เธอเจ็บซ้ำสอง

It doesn't care if you've been careful and wise.
มันไม่สนใจว่าเธอจะระมัดระวังและฉลาดแค่ไหน

Recession is coming to town.
เพราะภาวะเศรษฐกิจถดถอยกำลังมาเยือน



It's worthless if you've got share.
ถึงเธอจะมีหุ้นก็ไร้ค่า

It's worthless if you've got bonds.
ถึงเธอจะมีพันธบัตรก็ไร้ค่า

It's safe when you've got cash in hand.
มันจะปลอดภัยที่สุดถ้าเธอถือเงินสดไว้ในมือ

So keep cash for goodness sake.Hey!
ดังนั้น จงเก็บเงินสดไว้เถอะ..เฮย์ !



You'd better watch out.
เธอต้องระวังตัว

You'd better not cry.
เธอต้องไม่ร้องไห้

You'd better keep cash.
เธอต้องเก็บเงินสดเอาไว้

I'm telling you why
ฉันจะบอกเธอว่าทำไม

Recession is coming to town.
ภาวะเศรษฐกิจถดถอยกำลังมาเยือน




Finance products are confusing.
ผลิตภัณฑ์ทางการเงินช่างสับสน

Finance products are so vague.
ผลิตภัณฑ์ทางการเงินช่างคลุมเครือ


The banks make you bear the cost of risk.
ธนาคารให้เราแบกรับความเสี่ยง

So keep out for goodness sake.Oh!
ดังนั้น จงอย่าไปยุ่งกับมันดีที่สุด..โอว !


You'd better watch out.
เธอต้องระวังตัว

You'd better not cry.
เธอต้องไม่ร้องไห้

You'd better keep cash.
เธอต้องเก็บเงินสดเอาไว้

I'm telling you why
ฉันจะบอกเธอว่าทำไม

Recession is coming to town.
ภาวะเศรษฐกิจถดถอยกำลังมาเยือน




 

Create Date : 05 ธันวาคม 2551    
Last Update : 10 ตุลาคม 2554 16:22:21 น.
Counter : 1398 Pageviews.  

ลูกโป่ง ..ลูกไม่โป่ง..ชีวิตคนเรามี ..อัพ.. แอนด์ ..ดาวน์








คนขายลูกโป่งเดินผ่านหน้าไป
ในมือมีลูกโป่งใบโตๆ แสนสวย หลากสีสรร
พองฟู อยู่เต็มฟ้า ที่เหนือศรีษะคนขายลูกโป่ง

เช่นเดิม..คนว่าง ว่าง อย่างฉัน
นั่งมองคนขายลูกโป่งคนนั้น อ๊ะ !
ไม่ใช่ซิ นั่งมองลูกโป่งต่างหาก
สมองโล่ง โล่ง ที่ไม่เคยโล่งมานานแล้ว
วันเวลาว่าง ว่าง ที่ไม่เคยว่างมาเกือบทั้งชีวิต
มาบัดนี้ ..เวลาว่างที่มีมากมายจนเหลือเชื่อ
ทำให้ฉันว่างจนมีเวลาเก็บเกี่ยวเฝ้าดู
สิ่งเล็กน้อยรอบ รอบ ตัว อย่างรอบคอบ และ ลึกซึ้ง
เก็บเกี่ยวสิ่งละอัน พันละน้อย มาร้อย..เรียง..คิด
อ่ะ ! เขียนดี ดี ก็เป็นเหมือนกันนิเรา ..ฮ่า ฮ่า ฮ่า

มาว่ากันต่อ..ดีกว่า..

ภาพที่อยู่ในสายตาลูกโป่งพอง พอง หลากสี
ลอยล่อง ปลิวไปมา ตามแรงลม

ทำไมน่ะ มีแต่ลูกโป่งพอง พอง สีสวย สวย ในมือเค้า
แล้วลูกโป่งใบที่รั่ว ใบที่แฟ่บล่ะ หายไปไหน ?

นั่นซิน่ะ..นี่คือคำถาม ที่ทุกคนรู้คำตอบอยู่แก่ใจ
เฉกเช่นเดียวกับมนุษย์ล่ะเน๊าะ

ชีวิตคนเราก็ไม่แตกต่างจากลูกโป่งไปเลยล่ะ

แรกเริ่มก็เป็นเพียงลูกยางแฟ่บ แฟ่บ หลากสีสรร
ต่างเผ่าพันธุ์ ไร้อากาศ ไร้ลม ไร้อะไรๆ ในตัว
ไม่สามารถแยกแยะบอกได้ว่าใบไหนดี ใบไหนรั่ว
คนไหนดี หรือคนไหนชั่ว
เพราะยังไม่มีตัวแปรมาบ่งบอก

ต่อมา..เมื่อสิ่งแวดล้อม และสังคม
หรือแม้กระทั่งตนเอง เป็นผู้กำหนด
เริ่มเป่าลมในลูกโป่ง เสริมแต่งประสบการณ์ชีวิต
ดีบ้าง เลวบ้าง ก็แล้วแต่กรรมที่แปลว่าการกระทำนั่นแหละ

ที่นี่ก็จะเริ่มมีลูกโป่งบางใบรั่วไม่สามรถเป่าให้พองได้
บางใบก็รับลม เข้าไป รับเข้าไปจนสุดทน แตกโพล๊ะ ขึ้นมา
บางใบก็มีทีท่าว่าจะสวยสดงดงาม แต่ดันไปเจอเข็มแหลมทิ่มแทง แตกทะลุ

เอ้าคิดดีๆมีคนสักเท่าไหร่ที่ต้องสูญเสีย..
โอกาส ความฝัน ความหวัง ก่อนที่จะได้ลิ้มชิมรสความหวานชื่น
แห่งความสำเร็จของชีวิตจะมาถึง
มีคนสักเท่าไหร่..ที่ไม่เคยแม้แต่จะเฉียดใกล้
คำว่า..ความเพียบพร้อมแห่งชีวิต

นอกเรื่องหน่อยน่ะ เพียบพร้อม เพรียบพร้อม คำนี้เค้าสะกดไงอ่ะ
ลืมไปแล้ว..ช่างมันเหอะ..ต่อ ต่อ ว่าต่อดีกว่า..

ลูกโป่งบางใบพองโตสวยงาม แต่มิสามารถก้าวข้ามพ้น
หรือร่วงหล่น ไปในหุบเหวของปัญหาและอุปสรรค
สวยแล้ว พองแล้ว แต่เอาตัวไม่รอด มีถมไป

แต่นั่นแหละ ใช่ว่าลูกโป่งใบสวย สวย พอง พอง
จะอยู่สวยสดได้ตลอดไป
เมื่อมีโป่งก็ต้องมีแฟ่บ
เมื่อขึ้นสู่จุดสูงสุด ก็ต้องมีจุดต่ำ ถึงแม้จะไม่ต่ำสุดก็เหอะ
เมื่อถึงวันหนึ่งก็ต้องมีดับสลาย แฟ่บ เหี่ยวลม และ เหี่ยวฟ้า
(เหี่ยวฟ้า อิอิ อันนี้ใส่ไปเพราะคิดถึงคนชื่อนี้ แค่นั้นแหละ)

ไม่มีอะไรอยู่ค้ำฟ้า..มีโป่งแล้วมีแฟ่บ..

ขอบคุณคนขายลูกโป่งที่เดินผ่านมา
ทำให้วันว่าง ว่าง อีกวันของฉัน
ไม่ได้ผ่านเลยไปแบบไม่มีอะไรเข้ามา
อย่างน้อยที่สุดวันนี้..ฉันได้นึกถึง
สัจธรรมเล็ก เล็ก..
แฟ่บ แล้ว โป่ง ..โป่ง แล้ว แฟ่บ
ก็แค่นี้ มีความสุขจังเลยวันนี้

รักน่ะ จุ้บ ! จุ้บ !
อิ อิ อิ




 

Create Date : 30 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 10 ตุลาคม 2554 16:11:05 น.
Counter : 1120 Pageviews.  

เจ้าชายกึ่ม..มมม







ช่วงเย็นๆที่นอกจากนั่งดูหมาริมถนนและเหมาเอาว่า
มันเป็นเพื่อนของฉันแล้ว ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย
ที่เกิดขึ้นบนความวุ่นวายริมถนน
วันนี้ ฉันจะขอเก็บเรื่องราวที่มันเกิดขึ้นอีกเรื่องหนึ่งกับตัวฉัน
มาเล่าน่ะ เพราะมันเป็นอะไรที่ถ้าเราไม่ใช้เวลาเฝ้าดู และสังเกตุ
เราจะไม่มีโอกาสได้เก็บเกี่ยวความรู้สึกเหล่านี้เลยล่ะ ขอบอก..




ทุกเย็นหลังจากนั่งมองอะไร ต่อมิอะไรที่ผ่านไปมา
รอบ รอบตัว ฉันจะเห็นชายหนุ่มคนหนึ่ง เดินผ่านหน้าฉันไปทุกเย็น
จากการเห็นครั้งแรก ฉันนึกกลัวชายคนนี้
เค้าเป็นชายหนุ่มวัยประมาณยี่สิบต้นๆ ผิวสีดำแดง
แต่งตัวสกปรกรุงรัง คล้ายคนจรจัด เดินขากะเผลก
เพราะขาเสียข้างหนึ่ง ที่ลำคอมีรูใหญ่ขนาดประมาณเหรียญบาท
ฉันก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร แต่เดาว่าเป็นผลพวงมาจากการเจาะลำคอ
โดยฝีมือของคุณหมอน่ะ




เค้าจะเอะอะเอ็ดตะโร เสียงดังโวยวาย
คุยกับหมาตัวหนึ่ง ที่จะเดินนำหน้า หรือตามหลังเค้าทุกเย็น
เพื่อไปขอข้าวและหมูปิ้งที่บ้านคนใจดีกินทุกเย็น
ตลอดทางที่เดินเค้าจะตะโกนคุยกับหมาตัวนั้น
ว่าเดินดีๆ ตามมา อย่าดื้อ อะไรประมาณนี้แหละ
เค้าจะมีอาการที่ค่อนข้างเรียกว่าไม่ค่อยมีสติ




ครั้งแรกที่ฉันเห็นฉันสรุปเอาเองว่าเค้าคงติดยาบ้า
ดังนั้นฉันจึงไม่เคยสบตากับเค้าเลย เพราะใจนึกกลัวว่า
ถ้าเกิดเค้าคลั่งขึ้นมาอาจจะเอามีดมา จี้ลำคอสวยๆของฉันก็เป็นได้
แต่หลายครั้งก็แอบสังเกตุเห็นว่าเค้าส่งยิ้มให้ฉันบ่อยๆ
แม้ว่ารอยยิ้มของเค้าจะดูซื่อและจริงใจ ฉันก็ยังไม่ค่อยวางใจ
นักหรอก ก็แหมข่าวในสื่อต่างๆมีออกบ่อย
จนทำให้เราหวาดผวานี่เน๊าะ ฉันจึงมักทำหน้าตาเฉยเมย
ไม่สนใจเมื่อเค้ายิ้มให้ อารมณ์ประมาณว่า
ไม่รู้ไม่ชี้




และแล้วเย็นวันหนี่งฉันก็นั่งดูอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อยๆ
ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งดูมีสกุลรุนชาติ แต่งตัว เสื้อผ้าหน้าผม
อารมณ์ประมาณคุณนายไฮโซ
กำลังจะเดินผ่านหน้าฉันไป โดยมีชายหนุ่มจรจัด
คนนั้นเดินสวนมา คุณนายคนนี้ก็หยุดชะงัก
และหันไปหาหนุ่มจรจัดคนนั้น และเรียกเค้าว่า

"เจี๊ยบ เจี๊ยบ"ถ้าเธอว่าง พรุ่งนี้แวะไปที่บ้านพี่หน่อยน่ะ จะให้ช่วยอะไรหน่อย เจี๊ยบก็ตอบว่า คร้าบบบบโผมมมม ..




ฉันนึกประหลาดใจว่าเออนิ ทำไมยายคุณนายนั้น
ออกจะไฮโซขนาดนี้ทำไมไม่เห็นแหยงอีตานี่เลยเน๊าะ
ก็เลยค่อนข้างคลายความกังวลเกี่ยวกับ
ตาหนุ่มจรจัดคนนี้ลงไปพอสมควร จนหลายต่อหลายครั้ง
ที่ได้เห็นอีตานี่ เดินถือขวดเหล้ามาด้วยก็เลยรู้ว่า
อ๋อ ที่แท้ก็เมาเหล้าน่ะเองไม่ได้เมา
ยาบ้าอย่างที่เราคิดซักหน่อย




มีอยู่วันนึงที่ฉันตื่นเช้ามากๆ เลยออกไปเดินหาอะไรกิน
แถวๆปากซอย ซึ่งปกติฉันไม่เคยออกไปเดินตอนเช้าเลย
วันนั้นฉันเดินผ่านร้านขายแกง ที่เค้าทำสำเร็จมัดเป็นถุงๆ
เพื่อเตรียมสำหรับขายให้คนซื้อเพื่อไปใส่บาตร
ฉันประหลาดใจมากที่เห็นเจี๊ยบแต่งตัวสะอาดสะอ้านเรียบร้อย
ผมเผ้าที่ยังหมาดๆ อยู่ถูกหวีไว้เรียบแปร้ และคาดไว้
ด้วยที่คาดผมพลาสติกสีแดง ผัดหน้าขาว ที่สำคัญ
เจี๊ยบไม่เมาด้วยแฮะ เออ จะว่าไปหน้าตาไอ้เจี๊ยบ
ก็ดูดีนิ ผิวสองสีดำแดง จะว่าไปหล่อคล้ายๆไพโรจน์ สังวรบุตร
เลยน่ะเนี่ย อ้อ ที่สำคํญ เจี๊ยบส่งยิ้มให้ฉันเหมือนทุกวัน
แต่ครั้งนี้ฉันยิ้มตอบด้วยล่ะ




หลังจากวันนั้น ฉันจึงรู้ว่าเจี๊ยบไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด
แถมยังเป็นคนที่จิตใจดีมากๆ ทุกครั้งที่เจอฉันเจี๊ยบจะทักทายทุกครั้ง..
หวาดดีคร้าบบบ..
หรือถ้าฉันหิ้วของพะรุงพะรังผ่านมา เจี๊ยบจะตะโกนถาม..
ให้เจี๊ยบช่วยหิ้วของมั้ยคร้าบบบ...เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง
ไม่ว่าเจี๊ยบจะเมาขนาดไหน
เจี๊ยบก็จะพูดจาสุภาพ ไพเราะเสมอ
อันที่จริงแล้วฉันไม่เคยเห็นเจี๊ยบไม่เมาเลย
นอกจากเช้าวันนั้นเพียงครั้งเดียว



ฉันเคยถามเจี๊ยบว่า ..จะกินอะไรมั้ย ฉันจะซื้อให้
เจี๊ยบก็จะตอบว่า ขอบคุณคร้าบเจี๊ยบไม่เอาคร้าบบ..
อิ่มแล้วคร้าบบ...เป็นอย่างนี้เสมอ
บางครั้งฉันเดินผ่านไป ก็จะเห็นเจี๊ยบเดินถอนหญ้า
ที่รกรุงรังอยู่ตามริมถนน หรือบางครั้งก็เดินเก็บเศษขยะ
ที่ปลิวอยู่บริเวณนั้นให้สะอาด
ครั้งนึงฉันเคยเดินผ่านหน้าเจี๊ยบและหันไปพูดกับเค้าว่า..
เจี๊ยบกินเหล้าอีกแร่ะ..ไม่เห็นดีเลย..เจี๊ยบตอบกลับมาว่า..
ก็เจี๊ยบชอบกินเหล้านี่คร้าบบบ...
เอริ้กกก...อร่อยดีคร้าบบบ...เอริ้กกก (ครั้งที่สอง)
แล้วส่งยิ้มหวานที่ดูซื่อและจริงใจมากถึงมากที่สุดให้ฉัน




ทุกวันนี้ฉันสามารถคุยกับเจี๊ยบได้อย่างสบายใจ
และไม่เคยตะขิดตะขวงใจ แม้จะเป็นการคุยกันสั้นๆ
ประเดี๋ยวประด๋าวแต่มันก็ทำให้ฉันได้คิดว่า
มันจริงเน๊าะ ที่เค้าพูดกันไว้ว่า
อย่าตัดสินคนที่รูปลักษณ์ภายนอก
เจี๊ยบเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด ที่ฉันเจอด้วยตัวเอง
และฉันแอบเรียกเจี๊ยบคนจรจัด ที่ฉันได้รู้จักริมถนน
ฉันแอบเรียกเจี๊ยบเงียบๆในใจว่า..เจ้าชายกึ่ม..

สิ่งดีๆมีอยู่รอบๆตัวถ้าเรามองเห็นเน๊าะว่ามั้ย...?







 

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2551    
Last Update : 10 ตุลาคม 2554 16:08:44 น.
Counter : 574 Pageviews.  

หนุ่มใหญ่กับขนมไข่หงส์..







สถานที่..ที่เดิม..เดิม..
เวลา..เวลาเดิม..เดิม..
เล่าโดย..คนหน้าเดิม..

ชายหนุ่มใหญ่วัยเกินสี่ทุ่มครึ่ง
ที่ร่างกายมิได้ใหญ่ตามวัย
หากแต่ซูบผอมตามอัตภาพของประชาชน
เชื้อชาติไทย สัญชาติอะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน
ช่างเค้าเหอะ..เน๊าะ..
กล้ามเนื้อน่องที่ผอมเพรียวไร้ไขมัน
แต่แกร่งไปด้วยประสบการณ์จากการ
ปั่น..ปั่น..และ..ปั่น
ใช่แล้ว..
เค้ามากับจักรยานเก่าๆที่ไม่ใช่
จักรยานสีแดงของเต๋า..สมชาย
แต่เป็นจักรยานเก่า..เก๊า..เก่า..
ที่ผ่านสมรภูมิชีวิตมาอย่างโชกโชน
ที่ท้ายจักรยานมีตะกร้าพลาสติกเก่าๆ คาดไว้
ในตะกร้า..อะฮ้า..มีไข่หงส์
ที่ฉันรู้ได้เพราะมีป้ายติดไว้
"ขนมไข่หงส์ ถุงละสิบบาท"
เออหนอ ! ชีวิต
การทำมาหากินของประชาชนชาวไทย
ช่างสบายเสียจริง
มีแค่ไข่หงส์ ห้า หก ถุง
ก็เป็นอาชีพได้
อ๊ะ..อ๊ะ..น่าสนใจ
ต้องลองไปถามดู
ว่าไข่หงส์ทำอย่างไร?




ชายหนุ่มใหญ่วัยเกินสี่ทุ่มครึ่ง
ก็อธิบายมาอย่างร่าเริง
เรซิปี้..ไข่หงส์น่ะเหรอ
ง่ายๆ สบายๆ ไม่ซับซ้อน
เริ่มแรกต้องมีร่างกายที่แข็งแกร่ง
จิตใจที่พร้อม..น่องที่แข็งแรง
และจักรยานคู่ใจ
อ้อ!ลืมไปต้องมีกล้องส่องทางไกลดั้ว..
....
ขั้นต้นต้องไปหาทำเลก่อน
ที่..ที่..เหมาะสมที่สุดคือ..
ริมทะเลสาปสีเงิน
ที่นั่นจะมีหงส์มากมายมารวมตัว
ปักหลักหาทำเลเหมาะๆ
นั่งลงจิบกาแฟเบอร์ดี้ให้ฉ่ำใจก่อน..
คว้ากล้องส่องทางไกลมา
ส่อง.ส่อง..ส่อง..
จนกว่าจะเจอหงส์ตัวเมีย..
..อ๋า !..
จะรู้ได้ไงว่าไหนตัวเมีย
ชายหนุ่มใหญ่วัยเกินสี่ทุ่มครึ่ง
แสยะยิ้มมุมปากเล็กน้อย
ก่อนจะเฉลยมาว่า..
"หงส์ตัวเมียสังเกตุง่ายๆ เพราะมันไม่มีหนวดไงล่า"
เออ!จริงนิ โง่จังเลยเรา



ต่อ..ต่อ..เล่าต่อ..
เมื่อส่องจนหนำใจมองทะลุไปให้ถึงคอนโดหงส์
ที่นั่นคงจะมีไข่หงส์อยู่มั่ง
อันนี้แล้วแต่ดวงใครดวงมัน
ปั่น..ปั่น..ปั่น..
ปั่นจักรยานไปเก็บไข่หงส์มา
ใส่ถุง..ใส่ตะกร้า..
ติดราคา..แทคไพร้ซ..สิบบาท
แค่นี้ไง..ทำได้รึเปล่า..
เกิดเป้นคนไทย
อะไรก้ง่ายไปเสียหมด
เน๊าะ..ว่าป่ะ

รอยยิ้มเล็กๆ ความรู้สึกดีๆ ขอมอบให้..
ชายหนุ่มใหญ่วัยเกินสี่ทุ่มครึ่งกับขนมไข่หงส์
ที่ปั่นจักรยานผ่านหน้าฉันไปโดยที่ฉันมิได้ชิม
เพราะฉันอิ่มก๋วยเตี๋ยวหลอดไปซะแล้ว
คราวหน้า..จะอุดหนุนจ้า
แต่ว่า..เอ้อ..สงสารไข่หงส์
ที่อดเป็นลูกหงส์ตัวเล็กๆนิ

เรื่องเล่าไร้สาระ..กับวันว่าง.ว่าง..












 

Create Date : 08 กันยายน 2551    
Last Update : 10 ตุลาคม 2554 16:07:32 น.
Counter : 1750 Pageviews.  

1  2  3  4  

ป้าซ่าส์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




วันเปลี่ยน คนเปลี่ยน







Friends' blogs
[Add ป้าซ่าส์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.