ดีจัง พอมีเยอะๆ แล้ว ดูเป็นของสะสมที่น่าสนใจดีนะคะ

ตามมาดูค่ะ

มีเพื่อนคิดถึง ก็นับเป็น"จดหมายรัก"ได้

โห รวมมิตร เดี๋ยวพรุ่งนี้ทำรูปให้มั่ง อิอิ

ชอบธีมของจขบจังค่ะ เราเองเป็นคนชอบมองดูตู้ไปรษณีย์เหมือนกัน ในแต่ละที่ก็จะมีสไตล์ที่แตกต่างกันไปนะคะ น่าสนใจทีเดียว ยิ่งสมัยก่อนไม่มีอีเมลนี่ตู้จดหมายเป็นที่พึ่งทางใจมากที่เดียว

ตอนนี้ลูกชายเลิกนมไปแล้วค่ะ เพราะว่าตัวเองท้องคนที่สอง เลยจำเป็นต้องเลิก ตอนแรกอยากเลิก แต่พอเลิกจริงๆแล้วเศร้าค่ะ ที่นิวซีแลนด์นิยมให้นมลูกกันถึงสองขวบค่ะ หรือมากกว่านั้นก็ได้

ให้นมน้องต่อไปเถอะค่ะ เวลาดีๆแบบนี้น่าเก็บไว้นานๆ

ตู้ไปรษณีย์ เบอร์ 10 – 16 เป็นตู้ไปรษณีย์ของประเทศญี่ปุ่น ถ่ายที่เมืองซัปโปโรนะครับ พอดีว่าเพื่อนสนิทผมไปกับกรุ๊ปทัวร์ ผมเลยบังคับให้ส่งอีเมล์กลับมา

ที่จริง รอรูปในกล้องเมื่อเขากลับมาถึงกรุงเทพก็ได้ เพราะพอเขากลับมา เขาก็แวะมาหาผม มาทานข้าวด้วยกัน


แต่ผมอยากจะให้คุณเกดได้รับภาพเร็วๆ ก็เลยบังคับเขานิดหน่อย ให้เขาเปิดเน็ตในโรงแรม


อุอุอุ คงโดนญี่ปุ่นดูดเงินเยนของเขาไปหลาย เพราะเขาถ่ายรูปไซส์ใหญ่มาก ก็เลยโหลดภาพช้า กว่าจะส่งกลับไทยได้ต้องราวๆ 20 นาทีแน่ เพราะหลายรูปด้วย


ทีนี้ ตอนผมส่งมาให้คุณเกด ผมไม่ได้ตัดต่อหรือรีไซส์ ผมส่งมาให้แบบดิบๆเลย เพราะส่งในไทยส่งโดยเน็ตที่ห้องทำงานผมเอง ถึงช้าหน่อยก็ไม่เป็นไร



คราวนี้ขอว่ากันถึง ตู้เบอร์ 7 – 9

ถ่ายที่เมืองเล็กๆใกล้ชายแดนจะเข้ามณฑลทิเบต อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของจีน

ตู้เขียวๆน่ะมีขนาดใหญ่ สูงสัก 165 ซ.ม. วางบนพื้นถนนคอนกรีต ตรงปากซอยที่รถยนตร์วิ่ง2เลน เป็นปากซอยที่อยู่ทางขวามือของรูปที่ 8 ในรูปจะมองไม่เห็นนะครับ


ภายในไปรษณีย์ ที่ผมเข้าไปซื้อแสตมป์ พนักงานเป็นผู้หญิงสาวนั่งที่เคาเตอร์ ราว 4 คน ...อ้าว จำไม่ได้ว่าแต่งยูนิฟอร์มหรือเปล่า คือลืมขอถ่ายรูปด้านใน ผมถ่ายรูปแต่ด้านหน้าอาคารรูปเดียว และไม่ได้ซื้อไปรษณียบัตรส่งกลับไทย เพราะไปจีนเพียง 5 วัน


ผมซื้อมาแต่แสตมป์ หากคุณเกดอยากได้ เดี๋ยวจะแบ่งให้