|
ที่มาของโปรเจ็คใหญ่มว๊ากกกกกก
** เรื่องนี้เขียนเอาไว้เพื่อเป็นกำลังใจในการลดความอ้วนของเจ้าของบล๊อคเท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม**
:27/4/15: โตจนป่านเลข 4 แล้ว ยังไม่เคยบังคับตัวเองให้ทำอะไรได้ ปล่อยกายให้ล่องลอยไปตามใจ ในฐานะสมาชิกพรรคสุขนิยม จนน้ำหนักวันนี้ล่วงเลยไปไกลถึง 76.5 ก.ก. ด้วยความกลัวสารพัดทำให้ต้องพลิกชีวิตหนีตาย หนีโรคร้ายต่างๆ วันนี้จึงต้องลงมือทำโปรเจ็คใหญ่ และบันทึกไว้เหมือนดั่งเป็นไดอารี
:STATUS: ส่วนสูง 158 น้ำหนัก 76.5 อายุ 41 ปี
:TARGET: ลดน้ำหนัก ไม่ได้มีเป้าหมายที่แน่ชัด แต่ต้องสุขภาพดีกว่านี้ คะเนว่าดัชนีมวลกายต้องอยู่ใน Range ปกติ (คำนวณคร่าวๆ จากส่วนสูง น่าต้องลงไปอยู่สักประมาณ 58 กก.)
:Background:
เอาจริงๆ ในชีวิตเกิดมาไม่เคยรู้จักกับความผอมเลยก็ว่า เป็นผู้หญิงที่โครงร่างใหญ่มาตลอดชีวิต พอเป็นสาวเริ่มจะชั่งน้ำหนักน่าจะซักประมาณ ม.2 ตัวเลขแรกที่รู้จักก็คือ 58 ก.ก. T_T
เอารูปตอนเด็กมาให้ดู ดูเอาแล้วกันคนไหนตัวกว้างสุดก็คนนั้นแหละ
พอเรียนมหาลัยเริ่มมีความรัก ก็ใช้วิธีลดความอ้วนแบบผิดๆ คือการอดอาหาร ทั้งวันไม่กินอะไร กินแต่แตงโม ได้ผลคร๊าฟฟฟฟ สองอาทิตย์น้ำหนักหายไปถึง 10 กิโลเลยทีเดียว จาก 65 เหลือ 55 คงเป็นเพราะว่าเป็นเด็กน้อย (อายุ 20) ย่ามใจหนักหนาว่าน้ำหนักขึ้นไปถึง 65 เมื่อไหร่เด๋วมันก็จะเด้งลงมาเอง
ในรูปนี่กินแต่แตงโมจนน้ำหนักเหลือ 55
แล้วก็น้ำหนักก็ ขึ้นๆ ลงๆ ไปเรื่อยๆ แล้วแต่ พฤติกรรมการกิน ช่วงไหนอ้วนขึ้นก็อด อดจนโหยก็กิน กินจนอ้วนก็อด วนไปวนมาเป็นวัฎจักรอยู่อย่างนั้น
แต่พออายุมากขึั้น ตาชั่งมันก็แปรผันตามไปด้วย หยุดอย่างไรก็หยุดไม่อยู่ น้ำหนักทะยานไปไกลเหลือเกิน ขึ้นไปจนเกือบแตะ 70 อดอย่างไรก็เอาไม่ลง ทำให้ต้องไปพึ่งยาลดความอ้วน (ผิดหนที่สอง)
ได้ผล กินอะไรไม่ได้จนหน้าแหลมเป็นจิ้งจก น้ำหนักร่วงลงมาอยู่ที่ 55
ผอมอยู่ได้ประมาณปีเดียว จริงๆ ต้องพูดว่า 6 เดือน หลังจากหยุดยา จากก็เข้าสู่ช่วงฝันร้ายน้ำหนักโยโย่กลับมามากมาย ดูรูปเลยแล้วกัน
น่ากลัวมากใช่ไหม น้ำหนักตัวพุ่งทะยานไปไกลถึง 88 กก. เหมือนตัวจะแตกเลยแต่ก็ยังหาได้หยุดกินไม่ ยังกินอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งอยู่ดีๆ ก็ผอมลงเอง เนื่องจากเป็นไทรอยด์เป็นพิษ น้ำหนักลงมาอยู่ที่ใกล้เคียงกับปัจจุบัน ทั้งๆที่กินกระจุย
พอรักษาตัวจนหาย ก็มีเหตุอยากจะลดความอ้วนอีกครั้ง คราวนี้โลกเปิดแล้วความรู้หาง่าย เริ่มออกกำลังกาย เล่นเวทเทรนนิ่งตอนเช้าทุกวัน ตอนเย็นเล่นแบด อาทิตย์ละ 4 วัน ตอนนั้นรู้สึกดีแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนในชีวิตเลย (จริงๆ นะ)
ออกกำลังได้ประมาณเดือนเดียว ก็ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด (และมันทำให้ทรงอย่างนี้เป็นปี ทั้งที่ไม่ได้ออกกำลังกายอีกแล้ว)
แต่ก็ตามนิสัย ตามใจตัวเองรักสบาย แล้วก็หยุดออกกำลังกายอีก กลับไปใช้วิธีผิดๆ เหมือนเดิม จนทำให้มันกลับมาสู่ยุคมืดอีกครั้ง และนี่คือรูปที่ทำให้รู้สึกว่า คงไม่ได้แล้วหละชั้นต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว
ไม่ต้องตกใจ อ้วนดำและมั่น คือคำนิยามของดิฉันเอง
และทั้งหมดนี้คือที่มาของการดำเนินการ Project นี้
| Create Date : 27 เมษายน 2558 | | |
| Last Update : 27 เมษายน 2558 15:47:35 น. |
| Counter : 629 Pageviews. |
| |
|
| |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [