Group Blog All Blog
|
เกิดขึ้นเหมือนไม่เคยเกิดขึ้น
เรื่องบางเรื่องเกิดขึ้นเพื่อให้เราเรียนรู้และจดจำ
ภาพจำภาพเดิมๆ อาจจะนานเกินกว่าจะชัดเจน เมื่อมันมัวและพร่าเลือนไปตามกาลเวลา บางทีสิ่งที่เราคิดว่าเป็นเรื่องราวที่สวยงาม ถ้ามองดูดีๆ ชัดๆ อาจจะพบว่า ความสวยงามนั้นเกิดขึ้นเพราะใจเราเลือกที่จะจดจำเฉพาะสิ่งที่สวยงาม ที่สุดแล้ว เมื่อได้พบกับความจริงอีกครั้ง ก็รู้สึกได้ว่า "ดีแล้วที่ครั้งนั้นมันเคยสวยงามในความรู้สึก" เพราะในความเป็นจริง มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น เรื่องราวที่เกิดขึ้น จงทำเหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้น ปล่อยคนบางคนที่ไม่เคยมีอยู่จริงในชีวิต...ให้ไปจากชีวิต และ 'ชีวิตยังคงสวยงาม' พี่ตูนกล่าวไว้เช่นนั้น ทุกอย่างเหมือนเดิม...ไม่มีอะไรเปลี่ยนไป
วันนี้ 19 ธันวา 61 เลือกที่จะบอกกับเค้าว่า... ฉันคงอยู่กับคนที่ไม่คิดถึงความรู้สึกของฉันเลยแบบนี้ตลอดไปไม่ได้หรอก ยังไงก็ต้องมีซักวันที่จากกันอยู่ดี ก็ไม่ต้องรอจนถึงวันนั้นก็ได้เนอะ สำหรับคุณมันคงไม่ต่างกันอยู่แล้ว มันก็เหตุการณ์เดิมๆ เรื่องเดิมๆ ที่เราไม่เคยสำคัญพอที่เค้าจะรักษาไว้ ไม่ว่าจะเป็นตัวเรา ความรู้สึกเรา หรือแม้แต่ของๆเรา ส่วนเราก็เป็นคนเดิมเหมือนกัน ที่เวลารู้สึกว่าเราไม่สำคัญมากพอสำหรับใครก็อย่าไปอยู่กับเค้า ยิ่งรู้แน่ๆ ว่าต้องจากกันในอนาคต ก็จะรีบจากกันตั้งแต่วันนี้ ทุกคนจะได้ปรับใจได้เร็วขึ้น ไม่ต้องเพิ่มความทรงจำอะไรเข้ามาอีก เข้าใจว่า มันก็คงจบแบบเดิม ตรงที่เค้าเองก็ปล่อยให้เราไปง่ายๆแบบนี้แหละ "เหมือนเดิม" เวลาไม่เคยพอ
ก่อนหน้านี้
รู้สึกว่าตัวเองไม่มีเวลาทำอะไรหลายๆอย่าง ไม่มีเวลาไปเรียนโปรแกรมอะไรเพิ่ม ไม่มีเวลาไปทำกิจกรรมอะไร ไม่มีเวลาไปออกกำลังกาย เพราะงานเยอะ ทำงานไม่เป็นเวลา ทำงานทั้งวันยาวไปถึงกลางคืนอีก พอได้ลงนอนก็อยากจะนอนยาวๆ ไม่ตื่นเช้า กินข้าวไม่เป็นเวลา สารพัดอย่างที่จะทำลายตัวเอง สองปีก่อน เริ่มแบ่งเวลาทำงานกับเวลาไปทำกิจกรรมอื่นออกจากกัน ทำงานทั้งวัน ทุ่มนึงปิดคอมพ์ออกไปกินข้าว ดูหนังนอกบ้านจนสาแก่ใจ แล้วถ้ามีงานด่วนจริงๆ ค่อยมาทำต่อตอนกลางคืน เสาร์อาทิตย์หยุด ไม่มีการทำงาน ถ้าไม่จำเป็น ไปไหนก็ได้ นอนยาวแค่ไหนก็ได้ เทศกาลก็หาที่ไปเที่ยว ในประเทศ ต่างประเทศ แล้วแต่ความเมาะสมกับเวลา หยุดงานพาแม่ไปวัดบ้าง เที่ยวกับพี่สาว หลานสาว มีเวลาว่างเสาร์อาทิตย์ก็ไปลงเรียนโปรแกรมเพิ่มซักวันนึง เก็บอีกวันไว้เที่ยว ก็ทำได้นี่นา ได้รู้อะไรมากขึ้น ได้เจอประสบการณ์เรื่องราวต่างๆมากขึ้น ครั้งหน้ากะว่าจะไปลงเรียนดำน้ำลึกหรือฟรีไดรฟ์ให้ได้ ปีที่แล้ว ลองเพิ่มกิจกรรมในชีวิตเข้ามาอีกหนึ่งอย่างคือ การไปฟิตเนส จากที่เคยคิดว่า ไม่มีเวลาหรอก ทั้งงานทั้งอะไร ไหนจะแม่จะครอบครัวเพื่อน ไม่รู้จะเอาเวลาไหนไปฟิตเนสละ เต็มเอี๊ยดไปหมด ก็เริ่มจัดเวลาใหม่อีกครั้ง คราวนี้จันทร์ พุธ ศุกร์ ทุกทุ่มสองทุ่มต้องเอาเวลาไปฟิตเนสให้ได้อย่างน้อย 1 ชม. หรือ 3 ชม.ต่อสัปดาห์ ตอนแรกคิดว่าจะทำไม่ได้ แต่สุดท้ายก็ทำได้ บางวันมีเวลาพอที่จะฟิตเนส 2-3 ชม.ด้วยซ้ำไป หลังจากที่เจอเค้าคนนั้นอีกครั้ง ทุกๆวันทั้งวันของเราก็ยังสามารถแบ่งเวลาเพื่อพูดคุยกับเค้าได้ตลอด ไม่ว่าจะทำกิจกรรมใดๆ ฟิตเนส หรือทำงานอยู่ก็ตาม ก็เลยรู้สึกว่า การที่คนเราอ้างว่าไม่มีเวลาพอที่จะทำอะไรให้ใครหรือกับใครนั้น มันไม่ใช่เรื่องจริงหรอก ความจริงก็คือ เราไม่ได้คิดว่าอะไรหรือใครคนนั้นมีความสำคัญมากพอที่จะหาเวลามาให้ต่างหาก และสำหรับเค้า... เราเป็น 1ในอะไรบางอย่างที่ไม่สำคัญและเป็นอีก 1 คนที่ไม่สำคัญ มันก็เท่านั้นเอง ระหว่างเราไม่ได้มีใครเปลี่ยนไป แค่เพียงเพิ่งได้รู้จักตัวตนจริงๆ
เมื่อรู้จักกันครั้งแรก
เธอเป็นตัวเธอ เพียงมีเรื่องราวบางส่วนที่เป็นจริงและบางส่วนที่ไม่จริง ฉันรักเธอจากวิธีคิด คำพูด นิสัย ความพยายาม ความทุ่มเทและความจริงใจที่เธอทำให้เห็น ตลอดเวลาที่เรารู้จักกัน จนกระทั่งวันที่ต้องจากกันเพราะความไม่รู้เรื่องจริง เมื่อพบกันครั้งต่อมา เธอยังมีอะไรหลายๆอย่างที่เหมือนเธอคนเดิม สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปคือความจริงที่ได้รับรู้เพิ่มเติม หน้าตา ชื่อจริง และเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา แต่ทั้งหมดไม่ได้สร้างความเจ็บปวดหรือผิดหวังอะไร เพราะมีความจริงอย่างเดียวที่ฉันรอที่จะรู้มานานคือ ความรักของเรามันก็เป็นเรื่องจริง ดังนั้นไม่ว่าเรื่องอื่นจะเป็นยังไง ฉันพอใจแล้วกับสิ่งที่ได้รู้ ในช่วงเวลาแรกที่เราเจอกันอีกครั้งนั้นเธอยังให้ความรู้สึกเหมือนเดิม เหมือนคนๆนั้นที่ฉันเคยรักและเคยรู้จัก คนที่ช่างพูด ช่างใส่ใจ คนที่ทำอะไรหลายๆ อย่างด้วยความตั้งใจ คนที่ทำเรื่องน่ารักๆ คนที่คุยกันได้ทุกวัน ทั้งมีสาระไม่มีสาระ แลกเปลี่ยนเรื่องราว ห่วงใยกัน งอแงงี่เง่าใส่กัน มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันมีความสุข เหมือนเป็นเวลาที่เราได้พบใครบางคนที่รอมานาน เป็นเวลาที่ฉันเชื่อในทุกคำพูดของเธอ และถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ชัดเจน ว่าเป็นอะไรกัน แม้ว่าเราจะไม่ได้เจอกัน ไม่ได้เป็นแฟน ไม่ได้เป็นคู่รัก ไม่ได้เป็นเพื่อน แต่ฉันเชื่อมั่นในคำพูดของเธอว่าที่ว่า ไม่อยากให้หายไปอีก อยากให้อยู่ด้วยกันไปตลอด และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าฉันไม่ปล่อยมือเธอก่อน เธอก็จะไม่มีวันปล่อยมือฉัน มันเป็นประโยคที่ทำให้ฉันมั่นใจว่าระหว่างเราจะไม่มีวันเปลี่ยนไปจากนี้อีกแล้ว เพราะฉันมั่นใจว่าตัวฉันไม่มีวันปล่อยมือเธออีกครั้งอย่างแน่นอน จนวันที่มีปัญหาเข้ามา... เธอกลายเป็นคนที่ใจร้าย เย็นชา หนีปัญหา เมินเฉยต่อความรู้สึกของคนอื่น คิดและพูดในสิ่งที่ทำให้ฉันเสียใจ ทำในสิ่งที่ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำ ไม่แคร์ไม่ใส่ใจกันเหมือนคนไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ เธอเปลี่ยนไปจากคนที่ฉันเคยรู้จักและไว้ใจจากหน้ามือเป็นหลังมือ กลายเป็นคนที่ไม่สามารถเชื่อมั่นหรือวางใจ ไว้ใจ ฝากหัวใจ ฝากความรู้สึกไว้ให้ดูแลได้ ฉันผิดหวัง เสียใจ ร้องไห้ และเฝ้าครุ่นคิดว่าทำไมเธอต้องเปลี่ยนไป ทำไมเธอไม่เหมือนเดิม ทำไมไม่แคร์ ทำไมปล่อยมือกันง่ายๆทั้งที่พูดไว้เอง ฉันทำอะไรให้เธอต้องเปลี่ยนไป หรือใครทำให้เธอเปลี่ยนไป เมื่อเวลาผ่านมาอีกระยะ ฉันพบว่า มันไม่ใช่หรอก เธอไม่ได้เปลี่ยนไป ฉันจะโทษตัวเอง โทษเธอหรือโทษใครไม่ได้ มันเป็นเรื่องของความรู้สึก การเรียนรู้ การแก้ปัญหา ความคิด ความต้องการ เป้าหมายในชีวิต ความทุกข์ ความเสียใจ ความอดทนของคนแต่ละคนไม่เหมือนกัน เธอในวันนี้ที่ฉันไม่คุ้นเคยก็ยังคงเป็นเธออยู่เหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนไป เพียงแต่ฉันได้รู้จักเธอในอีกด้านที่ไม่เคยไม่รู้จัก อีกด้านที่ไม่เคยเห็น และเป็นด้านที่ฉันไม่ได้รักไม่ได้ชอบ ...ก็เท่านั้นเอง และในขณะนี้ ฉันยังคงใช้เวลาอยู่กับเธอคนที่ฉันเพิ่งรู้จัก และ "ใช่" ฉันให้เวลากับเธอคนนี้น้อยลงกว่าเธอคนเดิมมาก เธอเองก็คงรู้แต่คงไม่รู้สึกอะไร และฉันเชื่อว่า วันนึงข้างหน้าฉันคนเดิมกับเธอคนที่ฉันเพิ่งรู้จักนี้คงจะค่อยๆห่างกันออกไป จนกระทั่งหายไปจากกันตามธรรมชาติของความไม่แคร์ไม่ดูแลกัน แม้จะเป็นอย่างนั้น ฉันก็ยังคงหวังให้เธอคนเดิมกลับมาทันเวลา ก่อนจะสายเกินไป ก่อนจะต้องจากกันจริงๆ จากกันครั้งนี้เราคงจะไม่มีวันเจอกันอีกแล้ว สำหรับฉันมันเป้นเรื่องที่น่าเสียดายและน่าเสียใจ แต่ถ้าเธอไม่คิดเหมือนกัน ฉันก็ขอภาวนาให้เธอคนเดิมและเธออีกคน ได้พบและมีความสุขอย่างแท้จริงในซักวันนะ ฉันจะยังคงส่งกำลังใจให้จุดไกลๆแห่งหนึ่งบนโลกทุกครั้งที่นึกถึงกัน --------------------------------------------------------------- PS. ถ้าเราเข้าใจความเป็นไปของชีวิตเราจะไม่ทุกข์และไม่เสียใจง่ายๆ --------------------------------------------------------------- เพียงแค่ฝนตกลงที่หน้าต่างในตอนเช้า
ท่อนนึงในเพลงนี้ทำให้ฉุกคิดได้
---------------------------------- แต่สุดท้ายกาลเวลาก็บอกฉัน ว่าเธอไม่ใช่ทุกอย่าง และฉันก็ไม่ต้องการเธอในตอนนี้.... และ มันก็อาจจะมีนิดเดียว ที่คิดถึงเธอ.... ---------------------------------- หลายๆครั้ง ความคิดถึงทำให้เราคิดว่าเราขาดเค้าไม่ได้ ในทางกลับกัน ความเป็นจริงเรายังคงใช้ชีวิตของเราเหมือนที่เคยผ่านมา เค้าก็คงเช่นกัน สุขหรือทุกข์มันมีระยะของมันจริงๆ ระยะที่สุขนั้นผ่านไปแล้วอย่างรวดเร็ว ระยะที่ทุกข์กำลังดำเนินอยู่ และคงจะผ่านไปเช่นกันในวันใดวันนึง แค่รอ.. |
am4job
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] |
