ใยไหม:ใส่ใจในความดีงาม ตามความเป็นจริง...
..คือฉัน คือตะวัน คือกรวี..
ใยไหม
ใยไหมรวมรูป
ใยไหมบทกวี
ใยไหมเรื่องเล่า
ใยไหมความเรียง
ใยไหมเรื่องสั้น
ใยไหมหัวใจกุ๊กกิ๊ก
เป็นฉัน
กรวี
จากจิตลึกเร้น
เรื่องเล่าผ่านกาลเวลา
เรื่องสั้นผ่านกาลเวลา
เล่าสู่กันฟัง
ความเรียงผ่านกาลเวลา
เพียงวัน
ถาม-ตอบ
คือสุข:งานฝีมือ
ซื้อออนไลน์
ก่อนจะสิ้นแสง
สุขภาพ
ธุรกิจ
๏ พ่อสอนลูก
๏ เราสู้
๏ จนกว่าจะแจ้งใจ
๏ ถวายพระพร "องค์ภา"
๏ ด้วยจิตน้อมอาลัย อ.สมหมาย จันทวี
๏ กบเลือกนาย:ไหนอ่ะงาน???
๏ กู่ก้องฟ้าโนราไทย
๏จะให้"เหมือนเดิม" ยังไง..??
๏ ดั่งหัวใจที่หล่นหาย
๏ เจอกัลป์
๏ ว่ายทวนน้ำ
๏ ไข
๏ จุดมุ่งหมาย
๏ ขอสติคืนไทย
๏ ส่งดวงจิตกลับถิ่นแคว้นแดนดุสิตฯ
๏ สมเด็จพระศรีสุริโยทัย
๏ พระสุพรรรณกัลยา
๏ วัฎฎะสงสาร
๏ ศรีปราชญ์
๏ ขอจงทรงพระเจริญ
๏ กว่ารวมไทย
๏ มั่นรักภักดี
๏ ความเครียด
๏ แทนรัก
๏ ขอบฟ้าไม่มีจริง
๏ ฝากไว้ในใจเธอ
๏ กว่ารวมรัก
๏ สำนึกดี
๏ ศึกษา ฝึกฝน
๏ ส่งรัก
๏ ร่วมสร้างเสกสรรค์
๏ หวัด 2009
๏ ดั่งน้ำนิ่ง
๏ คือการเรียนรู้
๏ สุริยันจันทรา
๏ กำลังใจ
๏ ห่วง
๏ อยากจะไป ขอจงไป
๏ ไผ่ลู่ลม
๏ ว่ายเวิ้ง
๏ กลับคืนสู่วิถี
๏ รานรอน
๏ ฝากฝัน
๏ คือแสงธรรมส่องใจ
๏ เพียงย่ำเยือน
๏ ฝึกฝน
๏ ทรงพระเจริญ
๏ น้ำท่วม
๏ หยุดที่ใจ
๏ ทน
๏ ลมหนาว
๏ ดอกแก้วกัลยา
๏ ผิด ที่ ไว้ ใจ
๏ ถามไทย
๏ คนตุลา
๏ สร่างโศก
๏ รางรัก
๏ รำลึก:สืบ นาคะเสถียร
๏ จากก้นบึ้ง
๏ สิ้นศรัทธา
๏ พระแม่มิ่งฟ้าชาวสยาม
๏ คืนใจ
๏ คิดถึง
๏ หวาน
๏ ก้าว
๏ เรา
๎๏ แผ่วพริ้ว
๏ แผ่วฝัน
๏ ห้วงแห่งใจ
๏ หยาบหยาม
๏ พลาดพลั้ง
๏ ยลเนตรนาง
๏ สายฝน
๏ ลำนำคำคนลวง
๏ ไอศครีม
๏ เหมือนกับว่า "ใจข้า" คิดถึง
๏ รอ
๏ เพียงผ่านกาลรัก
๏ เสด็จสู่นิวาสห้วงสรวงสวรรค์
๏ ก่อนจะสิ้นแสง
๏ ถวายพระพรเนื่องในวันพระราชสมภพ 5 ธันวามหาราช
๏ เหงาหนาวร้าวราน
๏ สร่างหนาวคราวฝัน
๏ คำนึงครวญ
๏ ฉันก็หนาว
๏ วารวัน
๏ มองจันทร์
๏ มือที่สาม
๏ ซ่าน
๏ เพียง(แผ่ว)ลม(โศก)
๏ รอตะวัน
๏ ฤๅคู่ควร
๏ เหงาไหม
เข้ามาร่วมสนุกกันเนอะตะเอง
๏ จารจำ
๏ เขายังมองว่าฉันเป็นเช่นเดิม
๏ ขอโทษ
๏ คงไม่ใช่
๏ คือฉัน(เจ้าสาวผีเสื้อ)
๏ หยุดเถิด.. หัวใจ
๏ ฉันมาทำอะไรที่ตรงนี้?....
๏ คิดถึง
๏ เพียงเคยคุ้น เคยกรุ่นฝัน
๏ ใช่เพราะฟ้า
๏ ฉันคนนี้ยังไม่ตาย(เธอเสียใจมั้ย...คนดี)
๏ คำคนค่าใคร
๏ ปลอบ
๏ ขออยู่คนเดียว
๏ เป็นเช่นฉะนี้
๏ ว่างปล่าว
๏ ขอเป็นแสงสว่างระหว่างใจ
๏ ความเหงากับดาวเดือน
๏ ขณะจิต
๏ หนึ่งคำถาม
๏ ขอแค่นี้"กำลังใจ"ได้ไหมคนดี...
๏ หนาวนี้พี่เหงา
๏ คิดถึงนะค่ะ...คนดี
๏ ควันไฟไม่เคยจาง
๏ฤๅคำสัญญา-สิ้นแล้ว
๏ เกษม
๏ ด้วยรัก
๏ พึงสังวรณ์
๏ ระเริงชล
๏ คือฉันคนไม่แพ้
๏ ฝันลวง
๏ สิ่งหวัง
๏ ข่มจิต
๏ ความคิดหมายของชายชาตรี-ความคิดหมายของชายโฉด
๏ ถึง... นางฟ้า
๏ คุณค่าของกาดำ
๏ กับการรอคอย
๏ จะทนอยู่อย่างไร... ใจดวงนี้
๏ เพียงมายา
๏ เป็นหนึ่ง
๏ ตามแต่ใจเธอ
๏ ถึง...คนใจร้าย
๏ ตะวัน - จันทรา
๏ คิดถึงเหลือเกิน
๏ จะมีไหม... ใครสักคน
๏ โอ้...ใจเอย
๏ หาก"ผู้หญิงคนนี้"ไม่อาจเป็นอย่างที่ใครอยากให้เป็น..??
๏ เอื้อมไม่ถึง
๏ อธิฐาน
๏ เพียงคำนึง
๏ หนาว
๏ มั่น
๏ ๒ + ๒ = ๑
๏ เดียวดายกลางสายลม
๏ อยากเป็นคนไร้ใจในตอนนี้
๏ เจ้าหญิงนิทรา
๏ เพราะรัก
๏ เมื่อฝันพลันหาย
๏ เค้ามาอ้อนนะตะเอง
๏ จากวันนั้น... ถึงวันนี้...
๏ ไม่มีเหตุผล
ฉันไม่ใช่กวี
ใจชาย
เรายังมีกันและกันอีกมั้ย
เปลี่ยน
มิตรภาพ
เพื่อน
คืนนี้
เก็บฝัน
ห่วงใย
อยากให้เข้าใจ
เพียงแค่นี้ก็มากมาย
ถึงใครคนหนึ่ง 2
ถึงใครคนหนึ่ง
เศษผง
คิดถึง
๏ รัก-รู้-สู้-ด้วย-รัก
๏ หัวใจสะอื้น
๏ อยากหอมแก้ม
กว่าจะครบร้อย
๏ เห็นด้วยตา-รู้ด้วยใจ-ใช่เพียงคิด
๏ ปล่อยวาง-เปิดทางเพื่อเหล่าเวไนย
๏ ขอเป็นเช่นแรงใจ
ก้าวที่กล้าจักท้าฝัน
กอดกัน
บทโคลงไร้ชื่อ
คำคนไกล
จะให้รอ ถึง พ.ศ. ไหน
๏ คำคนค่าใคร
เขาสูงมหาสมุทรล้ำ....เพียงใด
ไม่อาจเทียบจิตใจ......มนุษย์นี้
ยิ่งสูงยิ่งหนาวใน.........ใจอยู่
ยิ่งไขว่ยิ่งคว้าลี้..........กลับพ้นบัดดล
หนาวหนักในจิตนี้...........ร้าวราน
แปลบจิตดั่งเพลิงผลาญ....บ่นบ้า
คำคนค่าใครวาน.............บอกหน่อย
อย่าปล่อยเป็นเพียงว้า......วุ่นแล้วในใจ
เดียวดายคล้ายสิ้นหวัง อกพินพังจักขาดหาย
เหลือเพียงความเดียวดาย ที่แย้มพรายกรายเยี่ยมเยียน
**แต่งโคลง-กลอน ปนความสับสน ...
Create Date : 15 เมษายน 2550
Last Update : 18 เมษายน 2550 17:00:53 น.
10 comments
Counter : 680 Pageviews.
Share
Tweet
ฟ้ามืดจึงเห็นดาวสวย
มีความเศร้าช่วยให้เข้าใจ
ชีวิตจึงต้องอดทนไว้
เพื่อให้ฝันไม่ตาย
.........
..........
............
เป็นกำลังใจให้นะ อย่าคิดมาก ชีวิตก็อย่างนี้แหล่ะ มีครบทุกรสชาด บางทีรสขมมันอาจมากไปหน่อย แต่ก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นนะ
ขอเพียงสร้างกำลังใจให้ตัวเองบ้าง อย่าหวังจากคนอื่นเลย
โดย:
printcess of the moon
วันที่: 15 เมษายน 2550 เวลา:21:03:53 น.
แวะทักทาย
คำคน..สังคม..ทำให้คนท้อถอย
จากการถูกพิพากจากสังคม
โดย:
gripenator
วันที่: 15 เมษายน 2550 เวลา:21:11:57 น.
สับสนอะไรอยู่หรอ
โดย: พีทคุง (
redistuO
) วันที่: 16 เมษายน 2550 เวลา:15:46:04 น.
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจ
มนุษย์มันแสนสุดลึกล้ำหรือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
โดย:
ไม้โทไม้เท้า
วันที่: 18 เมษายน 2550 เวลา:17:35:08 น.
เข้ามาแอบอ่านกลอนค่ะ
เก่งจัง
เราทำได้ แต่ "ลูกบิด"
โดย:
โสดในซอย
วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:18:32:46 น.
^
^
^
เราคงเป็นได้แค่ลูกบิดเหมือนคนข้างบนค่ะ เก่งจังเลยค่ะ
โดย:
Madam_Hatyai
วันที่: 26 เมษายน 2550 เวลา:10:40:37 น.
เอาบ้าง
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
กลอนท่องตอนเด็ก
โดย:
ไม้โทไม้เท้า
วันที่: 1 พฤษภาคม 2550 เวลา:16:04:46 น.
โดย:
ไม้โทไม้เท้า
วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:32:11 น.
แต่งกลอนได้เก่งจริงๆ
เวลาล่วงเลย ใจคนเริ่มล้า
อ่อนแอระอา ห่วงหาละเลย
อันนั้ไม่ได้แต่งเอง แต่ชอบ ๆ จ้า
โดย:
ปางหวัน
วันที่: 10 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:27:46 น.
สงสัยอยากค้นใจใครอยู่แน่ๆเลย อิอิ
โดย:
tpipe
วันที่: 15 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:37:07 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
กรวี
Location :
นครศรีธรรมราช Thailand
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง
ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ
ตัวอักษร ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้และสื่อใดใด
ก่อนได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษร
จากผู้ประพันธ์ ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
กรุณาอ่านอย่างมีสติด้วยนะค่ะ
การประพันธ์ใดใดในบล๊อกแห่งนี้
ล้วนมาจากจินตนาการ แต่อาจมีเรื่องราว
จากประสบการณ์อยู่ด้วยหรือเป็นมุมมองใด
มุมมองหนึงของเรื่องราวเรื่องราวหนึ่ง
ซึ่งมิได้มีเจตนาพาดพิงถึง
บุคคลใดบุคคลหนึ่งในทางลบ
ขอบคุณค่ะ
...รักคนอ่านทุกคนนะค่ะ...
นัวเนียร์แสนซน
รสา รสา
หิ่งห้อยน้อยใจ
salathai
KAVINT
gooogolf
ไร้นาม
จอมยุทธเมรัย
ปะหล่อง
นายทิวา
คัมภีร์โบราณ
Ar@p
ราม ลิขิต
วฤก
mildsteel
มัชฌิมา
จันทร์เพ็ญ จันทนา
..วาวา..
คุณหนูนา
สดายุ...
หมีเซอะ
Augustman
รวยระรินกลิ่นชา
Webmaster - BlogGang
[Add กรวี's blog to your web]
hi5
Bloggang.com
มีความเศร้าช่วยให้เข้าใจ
ชีวิตจึงต้องอดทนไว้
เพื่อให้ฝันไม่ตาย
.........
..........
............
เป็นกำลังใจให้นะ อย่าคิดมาก ชีวิตก็อย่างนี้แหล่ะ มีครบทุกรสชาด บางทีรสขมมันอาจมากไปหน่อย แต่ก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นนะ
ขอเพียงสร้างกำลังใจให้ตัวเองบ้าง อย่าหวังจากคนอื่นเลย