BlogGang.com : : อนัญญา - ธรรมเนียมปฏิบัติต่อผู้ละโลกไปแล้ว

ธรรมเนียมปฏิบัติต่อผู้ละโลกไปแล้ว

หลังจากที่ญาติมิตรล่วงลับไปแล้ว มีสิ่งที่คนเป็นอยู่ต้องศึกษาเพิ่มเติมเพื่อเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อผู้ตาย คือ การปฏิบัติตามธรรมเนียมของผู้รู้ที่สมบูรณ์ (คือ สัพพัญญูพุทธเจ้า) ได้แก่

1. ไม่พึงสวดอ้อนวอนให้ไปดี หรือ สาปแช่งให้ผู้ตายไปไม่ดี
ในบางลัทธิศาสนา มีการสวดอ้อนวอนให้ผู้ตาย เพื่อหวังให้ผู้ตายไปแล้ว ได้ไปอยู่ร่วมกับเทพเจ้าของตน หรือไม่ก็สวดสาปแช่งศัตรูให้ไปสู่อบาย ซึ่งการกระทำดังกล่าวนั้น นอกจากจะไม่มีประโยชน์ ยังทำให้จิตใจเศร้าหมองด้วยโมหะอีกด้วย เพราะผู้ทำกรรมใดไว้ในโลกนี้ ก็ย่อมต้องเสวยผลแห่งกรรมที่ตนทำเองทั้งในโลกนี้และโลกหน้า การทำเพียงสวดอ้อนวอนจึงไม่มีประโยชน์ (ดูในภูมกสูตร)

2. พึงทำบุญอุทิศให้
การทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ล่วงลับ ถือว่าเป็นหน้าที่หนึ่งของคนที่ยังมีชีวิตอยู่ทีเดียว เป็นสิ่งที่คนทุกชาติทุกศาสนาควรศึกษาไว้ให้ถูกต้อง ทั้งนี้เพราะผู้ที่ล่วงลับไปแล้วในภูมิอื่น (เว้นมนุษย์และสัตว์ดิรัจฉาน)
ย่อมไม่มีการทำมาหากินเลย ผู้ล่วงลับไปจะมีสภาพความเป็นอยู่อย่างไร
ก็ขึ้นอยู่กับกรรมดีกรรมชั่วที่ตนเองกระทำตอนเป็นมนุษย์ และเพราะอาศัยการทำบุญอุทิศให้ของผู้ที่ยังเป็นอยู่ในโลกมนุษย์เท่านั้น และการทำบุญอุทิศให้ผู้ล่วงลับก็ต้องทำกับผู้มีศีลมีธรรมเท่านั้น เช่น พระภิกษุ สามเณร
อุบาสก อุบาสิกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เข้าถึงพระรัตนตรัย บุญนั้นก็จะถึงแก่ผู้ตายไปอย่างแน่นอนตามภูมิตามกำเนิดที่สามารถรับผลบุญที่อุทิศได้
แต่ถ้าทำกับผู้รับที่ไม่มีศีลธรรม บุญก็จะไม่ถึงแก่ผู้ตาย

ส่วนกิจอื่น เช่นการร้องไห้คร่ำครวญ การแสดงอาการเศร้าโศก
การสวดอ้อนวอนฝากกับเทพเจ้า การเล่นมหรสพ เป็นต้น ซึ่งบางท้องถิ่นยังนิยมทำกันจนเป็นประเพณี พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ไม่สมควรทำเลย เพราะ
ไม่มีประโยชน์อะไรทั้งแก่ผู้เป็นอยู่และผู้ตาย มีแต่จะสิ้นเปลือง ไม่ได้บุญกุศลอะไรแล้ว ยังทำจิตใจให้เศร้าหมองด้วยบาปอกุศลทั้งฝ่ายคนเป็นอยู่และผู้ที่ตายไปอีกด้วย

2.1 วิธีอุทิศบุญให้ถึงแก่ผู้ตาย
ในคัมภีร์ชั้น อรรถกถา ยังแสดงว่า ผลบุญที่อุทิศให้ ย่อมสำเร็จผลให้เป็นสมบัติ มีอาหาร ที่พัก เครื่องนุ่งห่ม เป็นต้น แก่ผู้ล่วงลับในขณะนั้นได้
ก็ด้วยองค์ประกอบ 3 ประการ คือ
1. ด้วยการถึงพร้อมแห่งทักขิไณยบุคคล เช่น พระภิกษุสามเณรผู้มีศีลบริสุทธิ์
2. ด้วยการอุทิศของทายกทั้งหลาย
3. ด้วยการอนุโมทนาด้วยตนเองของเปรตทั้งหลาย

ในองค์ประกอบทั้ง 3 นั้น องค์ที่ 1 และองค์ที่ 2 ขาดไม่ได้ ส่วนองค์ที่ 3 ขาดได้ เพราะแม้เปรตจะไม่อนุโมทนาบุญด้วยตนเอง บุญที่ญาติอุทิศให้ก็ยังไปถึงได้บ้าง

2.2 วันและเวลาสถานที่ที่ควรทำบุญให้เป็นพิเศษ
เป็นความเชื่อของคนสมัยโบราณที่ ถือเป็นประเพณีนิยมที่ทำสืบ ๆ กันมา วันสำคัญดังกล่าว ได้แก่ วันพระ วันครบรอบวันตาย 7 วัน 50 วัน
100 วัน การทำบุญในสถานที่เกิดอุบัติเหตุ ซึ่งมีเหตุผลดังต่อไปนี้
1. วันพระ เฉพาะวันพระ ขึ้น 15 ค่ำ เป็นวันที่ยมโลกนรกหยุดทัณฑ์ทรมานให้สัตว์นรก 1 วันโลกมนุษย์ สัตว์นรกมีทุกขเวทนาเบาบางลง จึงมีโอกาสระลึกถึงบุญกุศลที่ตนทำและอนุโมทนาส่วนบุญที่ผู้อื่นอุทิศให้ได้เต็มที่ ส่วนใครที่ได้ไปเกิดเป็นเทวดาก็จะนิยมมาฟังธรรมในวันพระ และตรวจดูการทำบุญกุศลและอนุโมทนาบุญกับผู้ที่ทำความดีในโลกนี้
ดังนั้นญาติหรือมิตรสหายที่อยู่ในโลกนี้ จึงควรสละเวลามาทำบุญในวันพระให้กับผู้ล่วงลับไปแล้ว เพื่อเป็นแบบแผนที่ดีงามให้กับอนุชนรุ่นหลังโดยเฉพาะบุตรธิดาของตน เพราะเมื่อถึงคราวตนเองละโลกนี้ไปแล้ว บุตรธิดาก็จะทำบุญอุทิศให้บ้าง หากเราไม่ทำแบบอย่างไว้ เมื่อเราล่วงลับไปแล้ว
ก็จะไม่มีบุญให้ได้รับความสุขในภพหน้า และไม่มีใครอุทิศส่วนบุญให้ด้วย

2. วันตายครบ 7 วัน ในกรณีที่ผู้ตายไปแล้ว เป็นผู้ที่ทำกรรมดีและ
ชั่วไม่มากพอ บุญบาปที่ทำในโลกนี้ยังไม่ส่งผลในทันที ผู้ตายจะวนเวียนอยู่
7 วัน เพื่อให้มีโอกาสระลึกถึงบุญกุศลได้ และเจ้าหน้าที่ยมโลก (กุมภัณฑ์)
กำลังผลัดเปลี่ยนเวรกัน ระหว่างที่รอเจ้าหน้าที่ซึ่งจะพาตัวไปยมโลกนรก หรือหากญาติมิตรทำบุญอุทิศอย่างถูกวิธี และอนุโมทนาบุญ ผลบุญนั้นก็จะ
นำไปเกิดในที่ดี ๆ โดยไม่ต้องไปยมโลกนรก หรือมหานรก อนึ่ง ผู้ตายที่ทำบาปกรรมไว้ เมื่อครบ 7 วัน ผู้ตายต้องกลับมาณ สถานที่ตาย หากเห็นญาติมิตรทำบุญให้ ก็จะอนุโมทนาบุญ และจะไปสู่สุคติได้

3. วันตายครบ 50 วัน ในกรณีที่ผู้ตายถูกเจ้าหน้าที่ยมโลกพาไปยมโลกแล้ว ช่วงระหว่างเวลา 50 วันหลังตาย คือ ช่วงเวลาที่ผู้ตายกำลังรอคอยลำดับคิวการพิพากษา ตั้งแต่ถูกพาไปจากมนุษยโลก ผ่านประตูยมโลก
อยู่หน้าลาน รอขานชื่อเพื่อเข้าพบพระยายมราช (พระยายมราช คือ เทพชั้นจาตุมหาราชิกาประเภทหนึ่ง ที่มีกรรมเกี่ยวพันด้านกฏหมาย ชอบตัดสินคดีความสมัยเป็นมนุษย์และทำบุญ หรือเมื่อทำบุญก็ตั้งความปรารถนาไว้ว่าอยากเป็นยมราช)

4. วันตายครบ 100 วัน ช่วงเวลาระหว่าง 51 ถึง 100 วัน คือ ช่วง
กำลังถูกพิพากษา พระยายมราชจะซักถามความประพฤติตอนสมัยเป็นมนุษย์ และจะส่งไปเกิดเป็นอะไรต่ออะไร เช่น ไปเกิดในยมโลก หรือ
มหานรก (นรกมีหลายขุมแล้วแต่กรรมของแต่ละคนไม่เหมือนกัน) หรือไปเกิดเป็นมนุษย์ เทวดา เป็นเปรต อสุรกาย สัตว์ดิรัจฉาน ตามกรรมที่ปรากฏเป็นภาพหน้าบัลลังก์ของพระยายมราช ช่วงนี้ถ้าญาติอุทิศบุญให้ก็ยังรับบุญได้

นี้เป็นหลักการส่วนใหญ่มิใช่ทั้งหมด เพราะฉะนั้นญาติมิตรผู้ยังเป็นอยู่ในโลกมนุษย์ จึงควรศึกษาวิธีอุทิศส่วนกุศลให้ถูกวิธี และรีบทำบุญ
อุทิศส่วนกุศลให้ในวันดังกล่าว

บทความนี้คัดลอกจากหนังสือ ความตาย....ส่วนหนึ่งของชีวิต
และขออุทิศให้แก่อาม่าผู้ละโลกไปแล้วของอนัญญาด้วย

Create Date : 31 สิงหาคม 2551

Last Update : 10 ตุลาคม 2551 19:27:06 น.

2 comments

Counter : 560 Pageviews.

ขอบคุณที่นำสิ่งที่ดีมาให้อ่าน

ผู้ที่อยู่สร้างกุศลกรรมดี เพื่ออุทิศแก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว แค่นี้คงพอแล้ว

เสียงเค้าว่ากันพรรณนั้น จ๊ะ

โดย: บ้าได้ถ้วย

วันที่: 31 สิงหาคม 2551 เวลา:18:19:35 น.

ขอบคุณด้วยค่ะ
ข้อความที่ให้ความรู้ดีๆ อ่านแล้วสบายใจกับการทำบุญให้กับบุคคลที่ล่วงลับไปแล้ว

โดย: สิริรัตน์ บาลมงคล IP: 210.86.220.62 วันที่: 25 กันยายน 2551 เวลา:16:00:50 น.