BlogGang.com : : อนัญญา

คนมีมโนธรรมมักไม่เป็นอัลไซเมอร์ 1

โรคอัลไซเมอร์ (Alzheimer's disease) หรือโรคความจำเสื่อม เป็นโรคที่ใครต่อใครกลัวจะเป็น โรคนี้สมองจะเสื่อมไปเรื่อย ๆ เสื่อมไปอย่างรวดเร็วกว่าวัยอย่างมากจดจำสิ่งต่าง ๆ ไม่ได้ แม้กระทั่งของที่เคยทำเสมอ ๆ ในเวลาที่เป็นมาก ๆ แม้แค่กลัดกระดุมเสื้อที่สำหรับคนปรกติเป็นอะไรที่ง่าย ๆ ทำได้โดยไม่ต้องตั้งใจ แต่สำหรับคนเป็นอัลไซเมอร์กลับไม่สามารถทำได้

โรคอัลไซเมอร์ จึงเป็นโรคที่น่ากลัวสำหรับใครหลายคน

สำหรับคนที่กลัวเป็นโรคนี้ นักวิจัยรายงานเมื่อไม่กี่วันมานี้ว่ามีคุณสมบัติสองอย่างที่ช่วยให้ห่างไกลจากโรคอันไม่พึงประสงค์นี้ คือ การเรียนหนังสือให้สูง และการมีมโนธรรม

วารสารการแพทย์ชื่อ American Academy of Neurology รายงานว่า คนที่เรียนหนังสือไม่จบมัธยมปลายมีความเสี่ยงสูงกว่าคนอื่น ๆ ที่จะเป็นอัลไซเมอร์ ไม่ว่าคนนั้นจะมีอาชีพอะไร ใช้ชีวิตแบบไหน รายได้เท่าไหร่ ออกกำลังกายหรือไม่ สูบหรือไม่สูบบุหรี่

การศึกษาชิ้นนี้ทำในฟินแลนด์ ศึกษาอาสาสมัคร 1,388 คนที่มีอายุระหว่างกลางคนจนถึงสูงวัย ศึกษาต่อเนื่องนานถึง 21 ปี โดยแบ่งกลุ่มอาสาสมัครเป็น 3 กลุ่ม ตามระยะเวลาที่ได้รับการศึกษา กลุ่มแรกเรียนมา 5 ปีหรือน้อยกว่า กลุ่มที่สองเรียนหนังสือ 6-8 ปี และกลุ่มสุดท้ายเรียนหนังสือตั้งแต่ 9 ปีขึ้นไป

ผลของการวิจัยพบว่า กลุ่มที่ได้รับการศึกษาปานกลางมีความเสี่ยงน้อยกว่ากลุ่มที่ได้รับการศึกษาน้อยร้อยละ 40 ที่จะเป็นโรคอัลไซเมอร์ ในขณะที่กลุ่มที่ได้รับการศึกษาสูงสุดยิ่งเสี่ยงน้อยลงไปถึงร้อยละ 80 เมื่อเทียบกับกลุ่มแรก

คุณหมอ Tila Ngandu (MD, Ph.D.) นักวิจัยแห่ง Darolinska Institute ในเมืองสต็อกโฮม บอกว่า คนที่ได้รับการศึกษาสูงจะใช้ชีวิตที่มีสุขพลานามัยมากกว่า มีสติปัญญาสำรอง (cognitive reserve) ที่มากกว่า แม้ว่าจะมีการเสียหายเกิดกับสมองบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยส่งผลให้เห็นอาการสมองเสื่อม

Create Date : 12 ธันวาคม 2550

0 comment

Last Update : 12 ธันวาคม 2550 19:55:03 น.

Counter : 509 Pageviews.

Share
Tweet

คนมีมโนธรรมมักไม่เป็นอัลไซเมอร์ 2

มีงานวิจัยหนึ่ง ทำใน Rush University Medical Center ในเมืองชิคาโก สหรัฐอเมริกา คุณ Rush Wilson หัวหน้าคณะนักวิจัยบอกว่า คนที่มีมโนธรรมใช้ชีวิตอย่างมีวินัย จะเสี่ยงเป็นอัลไซเมอร์น้อยกว่าคนทั่วไปถึงร้อยละ 89

การวิจัยนี้ทำนาน 12 ปี ทำในอาสาสมัครที่เป็นพระและแม่ชีคาทอลิก รวมทั้งผองพี่น้องชาวคริสเตียนทั้งสิ้น 997 คน โดยตอนเริ่มต้นทำวิจัยได้ให้อาสาสมัครเหล่านี้กรอกแบบสอบถาม เกี่ยวกับมโนธรรมเอาไว้ก่อนเป็นจุดตั้งต้น เพื่อดูว่าใครจะมีมโนธรรมมากหรือน้อยเท่าใด

ผลที่พบ คือ คนที่มีคะแนนมโนธรรมมากกว่า 40 ขึ้นไป (คะแนนเต็มเท่ากับ 48)มีโอกาสเสี่ยงน้อยกว่าคนที่ได้คะแนนมโนธรรมน้อยกว่า 29 ถึงร้อยละ 89 และถึงแม้จะตัดปัจจัยปนเปื้อนอย่างอื่น เช่น ระดับสติปัญญาหรือการออกกำลังกายส่วนบุคคลไปแล้ว กลุ่มที่มีมโนธรรมมากก็ยังเสี่ยงน้อยกว่าอยู่ดี

คุณโรเบิร์ตบอกว่า คนที่มีมโนธรรมเหล่านี้สามารถควบคุมความอยากหรือเรียกว่ากิเลสของตนได้ดี มีแนวโน้มที่จะประพฤติปฏิบัติตามกฎระเบียบหรือค่านิยมของสังคม

แล้วอะไรเป็นความแตกต่างในสมองของคนสองกลุ่มนี้

นักวิจัยก็ตอบไม่ได้ ขนาดนำเอาสมองของอาสาสมัครที่ตายลงมาตัดชิ้นเนื้อส่องกล้องเปรียบเทียบ รวมทั้งทดสอบในห้องปฏิบัติการอื่น ๆ ด้วย ก็แยกความแตกต่างไม่ได้ สมองของคนที่มโนธรรมสูงก็มีกลุ่มก้อนโปรตีนแห่งความจำเสื่อมพอ ๆ กับคนอื่น ๆ เส้นสายใยประสาทก็ไม่แตกต่างกัน แต่คุณโรเบิร์ตสังเกตเห็นว่า คนที่มีมโนธรรมสูงจะมีสมองส่วนหน้า (frontal lobe)ที่แอ๊คทีฟกว่า สมองส่วนนี้ทำหน้าที่เกี่ยวกับการตัดสินใจหรือการวางแผน ตรงนี้ทำให้เข้าใจว่า สมองส่วนนี้ที่เข้มแข็งกว่าคนอื่นน่าจะเป็นส่วนชดเชยเวลาที่สมองทั่ว ๆ ไปเกิดเสื่อมลง คนมีมโนธรรมซึ่งมีสมองส่วนนี้แอ็คทีฟจึงไม่ค่อยแสดงอาการสมองเสื่อมให้เห็นชัดเจน

บทความนี้ได้ จาก ผศ.ดร.นพ.ประกอบ ผู้วิบูลย์สุข (หนังสือ วงการยา)

Create Date : 12 ธันวาคม 2550

2 comment

Last Update : 12 ธันวาคม 2550 19:43:12 น.

Counter : 331 Pageviews.

Share
Tweet