Group Blog
 
All blogs
 

Back to Normal

สวัสดีคะ

โอ้ย.. ดิฉันรู้สึกตัวลอยเบาหวิวเลยคะ ถึงแม้ความเป็นจริงแล้วแค่ยกขายังไม่ขึ้นเลย หลังจาก พยาบาลโทรแจ้งผลการตรวจค่าน้ำตาลในเลือด เมื่อสัปดาห์ก่อนผ่านไป ทำเอาดิฉันใจหายใจคว่ำ กลัวว่าจะเป็นจริงๆ กังวลสารพัด นอนไม่หลับเป็นเกือบอาทิตย์แล้ว และแล้วผลก็ออกมา ว่าน้ำตาลในเลือด หลังจากชม. ที่ 3 ก็กลับเข้าสู่ปรกติ ก็แหงหละเล่นงดอาหารฉันขนาดนั้น น้ำตาลมันคงขาดใจตายไปตั้งแต่ 2 ชม.แรกแล้วหละ แต่ก็ดีแล้วหละที่มันกลับสู่วิกฤติปรกติ ดิฉันจะได้ไม่ต้องคอยงดคอยเลี่ยงไอศครีมอีกต่อไป มันทรมานจริงๆซิ ให้ตายเหอะ เดินผ่านเห็นเค้กสวยๆ น่ากินทั้งนั้น แต่กินไม่ได้ รันทดหัวใจดวงน้อยของฉันเสียเหลือเกิน

และใครที่เป็นกังวลใจเรื่องน้ำตาลในเลือดสูงระหว่างตั้งครรภ์ เข้าไปอ่านในลิงก์นี้ได้นะคะ ดิฉันตั้งเอาไว้เองแหละ
//www.pantip.com/cafe/family/topic/N5812755/N5812755.html

พอหมดกังวลเรื่องนี้ฉันก็กลับมาสดใส ร่าเริง ราวกับถูกหวยมิปาน เด้งจากที่นอน อย่างรวดเร็ว จนสามีตกใจ เพราะเค้าปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น จนถอดใจกันไปหมด ทั้งหมาทั้งคน 5 5 มันเป็นแผนนอนตื่นสายของฉันเองหละ ขี้เกียจเอานังอ้วนไปเดินตอนเช้า ฉันปวดขา


กำหนดการ Baby shower เสร็จสมบูรณ์ ดิฉันจัดการเขียนชื่อและที่อยู่ส่งให้เพื่อนๆเกือบจะครบแล้วหละ จริงๆก็ไม่ได้ทำอะไรหรอก เพราะลูซี่ เป็น Hosted ให้งานนี้ ดิฉันก็มีหน้าที่กรอกชื่อและส่ง ดิฉันทำ Invitation ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ทั้งการ์ดส่งไปรษณีย์และการ์ด แบบ ออนไลน์ เพราะต้องเชิญเพื่อนร่วมงานและเจ้านายของสามีมาในงานด้วย อย่างน้อยก็ถือว่าได้ให้เกียรติเชิญแล้ว มาไม่มาก็ถือเป็นสิทธิส่วนตัวของเขา ตื่นเต้นๆ แฮะ งานนี้ลูซี่บอกว่า เขาจะจัดการทุกอย่างให้หมดเลย ยัยพุดบ่นอยากกินข้าวมันไก่ จะเอาข้าวมันไก่มาร่วมในงานด้วย ก็ดี ดิฉันก็อยากกินตับไก่ โฮะๆ ของอร่อยยะ ไม่ใช่ของเหลือทิ้ง อย่างทีสามีฉันเข้าใจ ไม่รู้จักอะไรเป็นอะไรเสียแล้ว

นี่ก็กำลังใจจดใจจ่อ กับเครื่องสำอางค์ชุดใหม่ สามีใจดี สั่งซื้อให้เป็นของขวัญแห่งวันเสียน้ำตา ก็ดิฉันบอกละไงว่าหดหู่ใจมากเรื่องน้ำตาลในเลือดเนี่ย เค้าคงคิดว่า อย่างน้อยก็พอจะช่วยเบี่ยงเบนความสนใจได้บ้าง ได้ผลแฮะดิฉันตื่นเต้นกับเครื่องสำอางจนลืมเรื่องโรคตัวเองไปเลยชั่วคราว แหม ชุดนี้ดิฉันอ้อนวอน รบเร้า บังคับ ขู่เข็ญ ยังไงก็เหอะ ไม่ผ่าน ครม. ซักที เกือบจะท้อแท้ ไปถอยมาใช้เองแล้วหละ จริงแล้ว เครื่องสำอางราวๆ ร้อยชิ้นที่วางเต็มโต๊ะกระจก ตัวใหญ่เบ่อเริ่ม เดิมทีเป็นของสามี ใช้ใส่เสื้อผ้า ข้างบนจะวางเต็มไปด้วย กระดาษ ปรินท์เตอร์ และก่ออุปกรณ์เทคโนโลยีของหล่อน รกเต็มไปหมด ดิฉันเลยจัดการ จัดระเบียบ ยึดเป็นที่วางเครื่องสำอาง สารพัดช่าง ของตัวเองไปเลย ก็ยังโดนบ่นอยู่ว่าใช้ระบอบเผด็จการ ในบ้าน ไม่พูดไม่จา ยึดอำนาจอย่างเดียว ไม่สนคะ ดิฉันใช้วิธีหูทวนลม อ้าวเกริ่นยาว วันนั้นดู Law & order จบ สามีก็นั่งทำงานต่อแป๊บ มันก็มีรายการสินค้าคั่น นานราวๆ 30 นาทีได้ เค้าก็สาธิตแต่งหน้า จากหน้าเห่ยๆ กลายเป็นหน้าเด้ง ราวกับเอาปูนขาวมาทา มันเด้ง มหัศจรรย์อย่างเหลือเชื่อ ดิฉันก็เคยคิดอยากได้ แต่เมื่อนานมาแล้ว สู้ราคามันไม่ไหวคะ ขายยัดห่วง จะซื้อทีละตัวก็กลัวไม่ได้ผลอีก แต่ก็ตัดสินใจไม่ซื้อ สะบัดตูดไปทางอื่นแทน และแล้วมันก็ตามมาหลอกหลอนดิฉันถึงในทีวี โชคดีแฮะวันนั้นผีบ้านผีเรือน ดลใจให้สามีฉัน คล้ายตามหรือยังไงไม่รู้ เซอไพรส์ดิฉันด้วยกัน สั่ง ชุด Mineral ให้ ครบชุดเสียด้วย
ช่างน่าตื้นตันใจจริงๆ สามีเราน่ารัก ดิฉันก็ภาวนาขอให้สินค้ามันส่งถึงบ้านเร็วๆ จะได้ใช้เลย
ไปดีกว่า เดี๋ยวไปเชคตู้จดหมายก่อนเด้อคะ

ปล. ช่วงนี้ดูละคร ยัยใฝดำ ขำจริงๆ ใครยังไม่ได้ดู รีบไปดูซะ แล้วจะหาว่าไม่บอก




 

Create Date : 20 กันยายน 2550    
Last Update : 6 ตุลาคม 2550 16:38:34 น.
Counter : 529 Pageviews.  

ฉันผิดปรกติหรือเนี่ย

ดิฉันเริ่มมาสังเกตุตัวเองจริงๆจังๆ แต่ยังไม่ได้ทำบันทึกว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงทางร่างกายตัวเองบ้าง วันนี้โอกาศดี ที่จะได้ ลงมือเก็บข้อมูลอย่างเป็นทางการเสียที นับตั้งแต่วินาทีที่รู้ว่าตัวเองท้อง ดิฉันบอกไม่ถูกเหมือนกัน ว่ารู้สึกยังไง ดีใจ เสียใจ ตื่นเต้น สับสน มันปะปนกันไปหมดทุกๆอย่าง เอาเป็นว่า หนูเกิดมาเป็นลูกของคุณแม่แล้ว คุณแม่ยินดีที่จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดคะ


เอาหละ พล่ามซะไม่มี มาเริ่มวิจัยร่างกายตัวเองตั้งแต่หัวจรดเท้ากันเลยดีกว่า ดิฉันค้นพบตัวเองได้ว่ามีการเปลี่ยนแปลงทางกายภาพดังต่อไปนี้ (เป็นทางการนิดนึง )





1. เส้นผมและหนังศรีษะ ดิฉันรู้สึกได้ว่าผมดิฉัน จะมันเยิ้มมาก และที่สำคัญผมยาวเร็ว มากจริงๆ แต่ก็ดีแฮะ รู้สึกได้ว่าผมที่เคยเสีย มาก่อนหน้านี้เป็นปีก็เริ่มกลับดีขึ้นเล็กน้อย จากที่แดง แตกปลาย กรอบและเปราะ ตอนนี้ไม่มีปัญหาเรื่องนั้นอีกเลย ผมไม่ฟู ตรงและนิ่ม เสียอย่างเดียวที่เหนอะหนะ ต้องสระผมบ่อยๆคะ


2. ถัดมาจากเส้นผม ก็ลงมาที่หนังหน้า เอ๊ย ผิวหน้า ดิฉันเป็นสิว ฝ้าเป็นผื่นแดง ขึ้นเต็มหน้าเลยคะ สันนิษฐานได้ว่า ใช้ครีมกันแดดที่ไม่ปกป้องผิวหน้าอย่างแท้จริง คือดิฉันใช้ครีมที่มีส่วนผสมของสารกันแดด และก็ลงแป้งเลย บางวันที่รีบไปทำงาน ก็ใส่บ้างไม่ใส่บ้าง แล้วช่วงที่เริ่มท้องเป็นหน้าร้อน อากาศที่นี่ บางวันก็เกือบ 100 F หน้าเลยเห่ย กู่ไม่กลับเลยคะ ยิ่งตอนที่ท้อง 1-3 เดือนแรก ไม่ต้องพูดถึงเลย แม้แต่ล้างหน้าดิฉันแทบจะไม่อยากทำ เพราะว่าเหนื่อย เบื่อขี้เกียจ และสับสนไปหมด แถมแพ้ท้องด้วยคะ หลังจากพ้น 3 เดือนแรกก็เริ่มมีอาการดีขึ้นมาหน่อยนึง แต่ก็ยังขี้เกียจเหมือนเดิม เพิ่งจะมาบำรุงหน้าใหม่อีกที หลังเดือนที่ 5 แล้วหละ สิวขึ้นพรึบ ฝ้าตามมาเป็นกระพรวน โอ้ยหดหู่ใจคะ


3 . เหงือกและฟัน เริ่มแรก แปรงฟันแทบไม่ได้เลย เพราะจะอ๊วกออกมาตลอด ก็พยายามแปรงเอา พอพ้นช่วงแรกไปก็เริ่มดีขึ้น อาการแพ้ลดลง แต่ที่แย่กว่าเดิม เหงือกร่นคะ บวมและแดง แถมบางคราวเลือดออกตามไรฟันอีกด้วย ฟันฟางดิฉันก็เปราะเหลือเกิน ดิฉันกินปู กระเทาะโดนกระดองมันนิดเดียว ฟันดิฉันร่วงเผาะเลย วิ่งโร่ไปหาหมอฟัน เค้าก็ไม่ยอมรักษาให้จนกว่าเราจะคลอดลูกเสร็จเรียบร้อย เพราะว่าจะต้องทำ ครอบฟันใหม่ แถมยังมีฟันที่ผุอีกตั้งหลายซี่ มาตอนนี้รู้สึกว่ารันทดใจจริงๆเลยฉัน


4. ริมฝีปาก เกิดอะไรขึ้นกับปากฉันหรอคะ ปากแห้งคะ ไม่ได้แห้งแบบธรรมดาด้วยซิ แห้งผาก แล้วดิฉันมือบอนคะ ต้องแกะ ให้เลือดไหลซิบๆ โรคจิตจริงๆเลย ดื่มน้ำก็ดื่มเยอะนะคะ เยอะมากด้วยหละ ลิบบำรุงริมฝีปาก ก็ประโคมใส่ พอนอนตื่นขึ้นมา กลับสู่สภาพเดิม แห้งเหมือนเดิม ดิฉันหมดอารมณ์แล้วหละคะ ได้แต่ดึงๆด้วยความเมามันส์ แล้วเอาวาสลีนโปะปากให้เคลือบๆเอาไว้หนาๆ ก่อนนอนแทนคะ


5. ลำคอ เกิดอะไรขึ้นคะ คอดิฉันดำเป็นปื้นๆ สามีบอกว่าฉันสกปรก อาบน้ำไม่ขัดขี้ไคล จะบ้ารึ ฉันอาบน้ำปรกติของดิฉันเนี่ยหละ แต่มันดำเป็นปื้นๆอะ ให้ทำยังไงหละ น่าอายจริงๆ มีแต่คนทักว่าไปทำอะไรมา คอดิฉันน่าเกลียดมาก นอกจากมีปื้นที่คอแล้วยังมี ติ่งเนื้อ ขึ้นเป็นเม็ดๆ รอบคอ เต็มไปหมด เยอะแยะด้วย ดิฉันดึงทิ้งไปก็มี ทนไม่ไหวคะ ตอนแรกนึกว่าสิว ก็เลยดึง ปรากฏว่าเลือดสาด ไม่เป็นไร ดิฉันทนไหว ดึงไปมันก็มาใหม่ จนสู้มันไม่ไหว ช่างหัวมัน จะขึ้นก็ขึ้นไปเลย ไม่สู้แล้ว


6. รักแร้ อันนี้ต่อเนื่องมาจากคอ มันปื้นๆ ดำพอกัน เผลอๆน่าเกลียดมากกว่าด้วยซ้ำ นอกจากมันดำแล้ว ที่ดิฉันว่าผมดิฉันยาวเร็วมาก มันเลยมาส่งผลให้ยาวตามมาด้วย (ออกแนวน่ารังเกียจเนอะ)


7. หน้าอก อันนี้ก็ออกแนว อุบาศก์เช่นกันคะ ดำจนสยอง ทำไมคะ คนท้องนี่ธรรมชาติเค้าจะไม่ให้เราได้สวยเลยหรอคะ ดิฉันทรมานใจเหลือเกิน หัวนมดำอะ
8. ผิว แตก ระแหง หลังอาบน้ำใหม่ๆ มันแตกยังกะงูลอกคราบเลยคะ ทั้งแขนทั้งขา แตกเพราะแห้งนะคะ ยังไม่รวมผิวที่แตกเพราะท้อง อันนี้จะอธิบายในหัวข้อถัดไป


9. ท้องลาย ดิฉันลายเป็นเส้นเลือดฝอยคะ น่าเกลียดที่สุด มีตรงท้อง ใต้ท้อง และตรงหว่างขา ที่อื่นมีตั้งเยอะมันไม่ไปออก ดิฉันระดม โลชั่นทาท้อง ครีมนวด ทุกสิ่งทุกอย่างมาประโคม ก็ไม่ได้ผลเลยคะ ยิ่งตอนร้อนๆ ขับรถจากที่ทำงานมาถึงบ้าน ยิ่งไปใหญ่เลยคะ ทั้งร้อน ทั้งคัน ทั้งแสบ ดิฉันก็เกาๆ แควกๆ ให้มันหายคัน สะใจดีคะ


10 . เล็บมือเล็บเท้า อันนี้ก็งอกเงยเหลือเกิน ตัดไป เมื่อวานก่อน วันนี้เอาอีกแล้ว ยาวอีกแล้ว


11. ปวดเมื่อย และบวม ตามร่างกาย ไล่ตั้งแต่นิ้วมือ ข้อมือ แขน หลัง นิ้วเท้า ข้อเท้า น่อง ขา โอโหระดมกำลังมาสู้รบกับดิฉันใหญ่เลยคะ กลางคืนไม่ต้องได้หลับได้นอนเลยคะ ยิ่งวันที่ทำงานเหนื่อยๆ มากันหมดทุกอาการเลย สามีก็ไม่เคยจะมาช่วยนวดให้เลย ไล่ให้ไปจ้างเค้านวด แหม๊ ให้มันได้อย่างนั้นซิ ทำงานทั้งวัน ต้องเอาเงินมาจ่ายค่านวดเนี่ยนะ บ้าสิ ทนปวดต่อไปดีกว่างั้น




วิเคราะห์ด้านกายภาพ อย่างละเอียดไปแล้ว ยังมี รายการที่มองไม่เห็นด้วยตาปล่าวอีกคะ อันนี้ก็สืบเนื่องมาจากอารมณ์ที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างสุด ๆ บางคนก็ว่าฮอร์โมน อาจจะจริงก็ได้นะ ดิฉันหงุดหงิดมาก ถึงมากที่สุด ใครพูดไม่เข้าหูหน่อยนึง ก็จะไปกัดหูเค้าแล้ว กับสามียิ่งไปใหญ่เลย โดนตลอด แทบทุกวัน ขัดหูขัดใจเหลือเกิน บางทีดูหนังไป ดิฉันก็นั่งร้องไห้ อ่านหนังสือก็ยังร้องไห้ บางทีก็นั่งหัวเราะคนเดียว เวลาสามีไม่อยู่ก็เหงา งุ่นงาน เอ้อเนอะ เค้าถึงว่าคนท้อง หรือว่าเป็นข้ออ้างแฮะ แล้วก็เรื่องกิน ดิฉันกินไม่หยุดเลยคะ แต่กินได้เฉพาะอาหารไทยเท่านั้นนะ อาหารชาติอื่นดิฉันไม่ขอแตะต้องเลยคะ แต่ก็ยังไม่วายน้ำหนักตัวขึ้น จนแทบระเบิดแล้วแฮะ ดื่มน้ำได้วันนึงเป็นแกลลอนเลย มันคงร้อนข้างในละมั้ง แล้วก็เข้าห้องน้ำ แทบจะทุกๆครึ่งชั่วโมง แล้วจะดื่มน้ำทำไมเนี่ยะ หา

เอ้อออ... แล้วดิฉันจะเปลี่ยนแปลงอะไรอีกบ้างหรือป่าวนะ คุณแม่ๆ หลายๆคนที่ผ่านมาอ่านเจอ ช่วยไขข้อข้องใจให้ดิฉันทีนะคะ
ปล.นิดนึง วันนี้เจ้าตัวเล็ก มันกระทุ้งแม่ ไม่ได้เตะเปรกตินะคะ อันนี้เค้าเรียกว่ากระทุ้ง เตะรอบท้อง ดิฉันเห็นว่ามีอะไรแหลมๆโผล่ขึ้นมาจากข้างในท้องดิฉันคะ วนอยู่รอบท้องเลยนะคะ ยังงงๆ อยู่คืออะไร สามีบอกว่า เตะฟรีคิก ไม่ผิดปรกติอะไร แต่ดิฉันว่าผิดปรกติคะ เพราะว่ารุนแรง แถมกระเพื่อมตรงหนังท้องด้วยแฮะ เหมือนคนเตะวนๆ รอบๆท้องเลย จุกคะจุก




 

Create Date : 09 กันยายน 2550    
Last Update : 6 ตุลาคม 2550 16:39:01 น.
Counter : 607 Pageviews.  

นองเลือดอีกแล้ว

วันนี้ไปหาหมอตามปรกติ แต่ที่ไม่ปรกติคือสามีมาด้วย ขับรถให้ เพราะว่ารถเรา พังพะงาบจอดเอาไว้ให้ฝุ่นมันเกาะเล่นๆ สบายดี
แต่ว่า รำคาญมากกว่า สามีขี้บ่น ไม่รู้อะไรนักหนา 7 เดือนก่อนหน้านี้ ก็ไม่ได้มาด้วย คราวนี้เป็นครั้งแรกก็บ่นเสียแล้ว
พักหลังเนี่ย สามีขี้บ่นมากผิดปรกติเลย จริงๆแล้ว Check up ตรวจแต่ละครั้งมันใช้เวลาแค่ไม่กี่นาที หมอมาตรวจทั่วไปแล้วก็เสร็จ แต่วันนี้เค้าดันให้ไปตรวจหาน้ำตาลในเลือด ก็ตรวจเบาหวานนั่นแหละ
หมอเค้าให้น้ำตาลกลูโคลส (เข้าใจว่ายังงั้นนะ) มาดื่มขวดนึง แล้วนั่งรอซักพักใหญ่ๆ เท่านั้นหละได้เรื่องเลย บ่นแหงก ว่าเธอกินหวานเยอะ น้ำหนักเธอขึ้น หมอเลยจับเธอตรวจเบาหวาน
โธ่เว้ย.. คนท้องเค้าก็ตรวจกันปรกติดีไม่ใช่รึไง พาลมาโทษว่าฉันกินตามใจปาก จะทำให้ลูกเป็นเบาหงวานไปด้วย ทำเราใจฝ่อเลยแฮะ ถ้าเกิดเป็นจริงๆแล้วฉันจะทำยังไงเนี่ย สงสารเซบบี้มันหวะ
ไม่เป็นไร กลบเกลื่อนอาการกลัวด้วยการ หันไปวีนสามีแก้เซ็ง ฟาดหัวฟาดหางกันตั้งแต่ประตูเข้ารพ.แล้วหละ
เพราะตึกที่ต้องไปตรวจครรภ์ มันจะเป็นตึกที่ตั้งอยู่ด้านหลังจากตึกผู้ป่วยทั่วไป โอ๊ย.. ใช้ภาษาไทยละงงตัวเอง ขอนุยาดใช้ทับศัพท์ละกันเนอะ จะได้ง่ายๆต่อการเข้าใจขึ้น คืองี้ ตึกที่ฝากท้องชื่อว่า Women Center เค้าซ่อมแซมที่จอดรถของผู้ป่วย
อิตานี่ก็ ขับผ่านไปเลย บอกว่าเค้าไม่ให้จอด ขับรถไปจอดหน้าตึกทั่วไป นั่นก็หมายความว่า จอดรถแล้วต้องเดินไปตึกอีกตึกนึงที่อยู่ด้านหลัง ซึ่งไม่ได้ติดกันแม้แต่นิด แต่ละตึกห่างกัน ยังกะตึกเรียน ที่มันมีพื้นที่จอดรถอีกตั้งเยอะตั้งแยะ
ซึ่งฉันเองก็ไม่ได้อะไรนักหนาหรอก ถ้าไม่ท้องโตขนาดนี้ นี่ยังต้องเดินอีก ก็เลยโมโห เท่านั้นเลยหละ เปิดโรงงิ้วใส่กันเลย ไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมเรื่องอื่นถึงฉลาดนัก ทีเรื่องแบบนี้ไม่ได้เข้าท่าเลย
จบลงก็ด้วยการขับรถไปตึกนั้นอีกรอบ ที่จอดก็ตรงข้ามตึกนั่นแหละ มันมีฟากซ้ายกับขวา แค่ด้านขวาเค้าปิดซ่อมแซม ไม่ได้หมายถึงว่าด้านซ้ายเค้าจะห้ามจอดเสียหน่อย พิโธ่พิถังสามีฉัน
เนี่ยละมั้งที่เค้าผู้ชายสามารถทำอะไรให้เราคาดไม่ถึงได้เสมอ อือ..จากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ฉันตระหนักได้มาข้อหนึ่งว่า ผู้ชายจะเสียหน้ามาก เรื่องการขับรถแล้วหลงทาง เพราะฉนั้นอย่าตำหนิต่อหน้าเด็ดขาด ให้ใช้วิธีที่นุ่มนวล ด้วยการตบหัวเบาๆแล้วบอกว่า ปัดโธ่เรื่องง่าย ๆ แค่นี้ก็ยังทำไม่ได้ 5 5 5 (ล้อเล่นนจ๊ะ. . รักนะ จุ๊บๆ )


เดินเข้ามาถึงตึก Women center เรียบร้อยแล้ว ก็นั่งรอพักนึง แป๊บเดียวจริงๆ อิตานี่ก็กรอกแบบฟอร์มของ รพ.ไป ดิฉันตรวจเสร็จออกมา
ต้องมาเซ็งอีกรอบ เหลือ กรอบไว้ให้ดิฉันต้องเติมอีก เช่น ชื่อกับนามสกุล วันเดือนปีเกิด ของคุ่สมรสก็คือตัวดิฉันเองเนี่ยหละ
ถังเอ๊ย.. เรื่องแค่นี้ ทำไมไม่เขียนเอง (วะ) อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้แม้กระทั่งชื่อกับนามสกุล เมียเนี่ย
เซ็งต่อไปอีกรอบ เพราะต้องดื่มน้ำกลูโคลสแล้วรออีก 1 ชม.เพื่อให้เค้าตรวจหาน้ำตาลในเลือด ตานี่ก็บ่นๆ ว่าทำไมดื่มเสร็จแล้วไปตรวจไม่ได้เลย เอ๊ะ..ก็หมอเค้าบอกให้รอสักพักแล้วไปตรวจ



ผ่านไปซักพักหลังจากกรอกเอกสารเรียบร้อยเราก็ ขับรถมาอีกตึกนึง ที่เรียกว่าตึกผู้ป่วยทั่วไป มันเป็น รพ.ใหญ่หละ ดังนั้นมันก็มีฟากที่เรียกว่า South กะ North เปรียบเป็น รพ.ของเมืองไทยก็คง ตึกฟากซ้าย กับตึกฟากขวานั่นหละมั้ง ห้องแลปตรวจเลือดมันอยู่ north wing
แต่อิตานี่ดันไปจอดตรง south ทะเล่อทะล่าจริงๆพับผ่าซิ ไปถามประชาสัมพันธ์ ยัยคนนี้ก็บื้อที่สุด ถามอะไรก็ไม่รู้เรื่อง บอกให้เรากลับไปถามที่ตึก women อีกรอบ
โธ่อิบ้า.. ฉันเพิ่งมาจากตึกนั้นจะให้ฉันขับรถย้อนกลับเพื่อไปถามว่าตึกที่ฉันต้องมาตรวจเลือดคือตึกใหน จะไปหาสวรรค์วิมานอะไรยะหล่อน แล้วใครจ้างแกมาเป็นประชาสัมพันธ์โรงบาลกันเนี่ย บอกมันมาจ้างฉันดีกว่า ฉันคิดครึ่งราคา ..
แล้วฉันก็สุดเซ็งแทบจะระงับอารมณ์ไม่อยู่ เซ็งคนด้านข้างด้วย แทนที่จะถามเราว่าเรารู้จักป่ะ ก็เดินริ่วๆ ฉันก็เดินตาม นึกว่าเค้าจะรู้ เดินหาแลปตรวจจนเจอ ก็นั่งรอซักครู่ ได้เวลาตรวจแล้ว 11.00 น. เป๊ะ



. . ฉึก ๆ ๆ ๆ . . เสียงเข็มเจาะหาเส้นเลือดดิฉัน 4 ฉึกจริง ๆ
ไม่ได้ กวน Teen มันหาเส้นเลือดไม่เจอ ไม่รู้ทำไม เจ็บตอนเจาะไม่เท่าไหร่ เจ็บตอนคว้านหาเนี่ยหละ ลองนึกสภาพ ว่าเข็มเข้าไปในแขนแล้ว แต่หาจุดไม่เจาะ ก็ต้องหมุน ๆ หา แต่ไม่เจออีกเนี่ยะซิ
* * โอ๊ะชีวิตของฉัน * * ยังดีที่ พยาบาลคนนี้เค้าไม่หงุดหงิด ทิ่มเอาทิ่มเอาเหมือนนังดำคนเก่า ที่มันคว้านหาเลือดฉัน ยังกะ มันใช้เข็มทิ่มลงไป แอบเปิ้ลงั้นหละ
สุดท้ายก็หาเจอ หายใจค่อยโล่งมาหน่อย เพราะเขาเอายางมารัดตรงแขนฉันแน่นไปหมด แขนฉันเริ่มเป็นสีม่วงเพราะว่ามันไม่มีเลือด จนชาดิกแล้ว จบเสียที


ภาระกิจการหลั่งเลือดเพื่อชาติ ( Fender Mission Completed )





วินาทีนั้นที่ดิฉันพอจะจำได้ ดิฉันเดินตัวปลิวออกจากห้องมา ด้วยความสบายใจเหลือเกิน หวังว่าคงหมดสิ้นเสียทีละ กับการตรวจเลือดเนี่ย ฉันละเกลียดจริงๆ ให้ตายเหอะ กับเข็มฉีดยาเนี่ย


เซบบี้ครับ หนูเป็นเด็กดีนะลูก พ่อกับแม่ ต้องง้องแง๊งกัน ก็เรื่องลูกเนี่ยหละ อิพ่อมันชอบว่า ดิฉันกินอาหารไม่ถูกสุขอนามัย ไม่ครบ 5 หมู่ จะทำให้ลูกเกิดมาโง่ ไม่สมประกอบ ( ถ้ามันจะจริงก็มาจากพ่อมันนั่นแหละ ยะ )
โธ่ . . พ่อแม่ฉันเค้าก็กินกันแบบนี้มาแต่สมัยใหนแล้ว ไม่เห็นฉันจะสมองทึบตรงใหนเลย เอ๊ะ หรือว่าหลอกด่าฉันอยู่ (วะ) เนี่ย
* * หนูเกิดมาแล้วอย่าดื้อ อย่าซน เป็นเด็กดีเชื่อฟัง ให้แม่ได้ชื่นใจสมกับที่แม่รอคอยหน่อยนะจ๊ะ รักลูกที่สุดในโลกเลย



จากนั้นก็คิดในใจดัง ๆ ว่าคงจะได้กลับบ้าน ไปนอนหลับเสียทีน๊อ แต่นึกขึ้นได้ ท้องร้องจ่อกๆเลยหนิหว่า สามีคงได้ยินเสียงโครก ๆ ดังรัญจวนเหลือเกิน หรือไม่ก็คงสมเพชเวทนาเรา
ก็เลยแว๊บบบบ เข้าไปร้านอาหารญี่ปุ่น ลาภปากจริงน๊อเรา ไม่ต้องมาทำกับข้าวกินเองแล้ว มื้อนี้ ยิ่งขี้เกียจๆอยู่ด้วยซิ
เราอยากกินซูชิ สมใจอยากเลย มีไข่อะไรไม่รู้สีส้มๆ โรยตรงโรลด้วยแฮะ ดิฉันนึกชื่อไม่ออกว่าเค้าเรียกว่าอะไร แต่อร่อยสุดๆ หรือเป็นเพราะเราโครตหิวด้วยก็ไม่รู้ กินอะไรก็พาลอร่อยไปเสียหมด enjoy eating สุดๆ ค่อยยังชั่วหน่อย เสียเลือดเสียเนื้อไป เดินออกมาแทบจะเป็นลมเพราะหิวข้าว เพิ่มพลังงานหน่อย รู้สึกสดชื่นเยอะเลย


อิ่มดีจัง ตังค์อยู่ครบอีกแล้วเรา ฮิ..ฮิ


หลังจากอิ่มแล้วก็หายหงุดหงิดเป็นปลิดทิ้ง
งานนี้ ต้องขอบคุณสามีที่รู้ใจและแสนดี เหลือเกินขนาดฉันงอแงขนาดนี้ เขายังใจเย็นเป็นน้ำแข็งได้อยู่


- - อ๊ะ เขียนไว้เสียหน่อย รู้นะว่าแอบมาอ่านของเราเหมือนกัน - -

It's not easy having a girl like me, but honey you know what? you are such a wonderful person and I'm realized that there's no one be able to replace you . .Thank you for being here with me whenever we have a struggle time I will Love you, ever and forever
- - -ฮิ๊ววววว เขินจัง - - -

กลับมาถึงบ้าน ท้องตึง หนังตาหย่อน โฮะ ๆ .. ขอ ซักงีบละกันเนอะ ว่าแล้วก็ขอลา ไปพักผ่อนร่างกาย ก็หมอบอกว่านอนพักผ่อนเยอะ ๆ อ่า เอาหมอมาอ้างอีกแล้ว Mrs. Lazy Bone




 

Create Date : 07 กันยายน 2550    
Last Update : 6 ตุลาคม 2550 16:39:30 น.
Counter : 6944 Pageviews.  

หยุดทำงานแล้วจ้า


โอ้ยดีใจให้กับตัวเองจริงๆ ที่เป็นคนว่างการว่างงาน 5 5 5
จะได้นั่งๆนอนๆอยู่กับบ้านเสียที หลังจากอุ้มเจ้าเซ็บที่หนักยังกะอุ้มแตงโมใบโตๆ วันนี้แม่จะได้นั่งอ่านหนังสือ ดูหนัง ทำอะไรต่อมิอะไรตามใจเสียที

แต่ว่าในข่่าวดีก็มีข่าวแย่ตามมาด้วยเช่นกัน รถคุณแม่ดันมาพัง พะงาบเสียหนิ แต่ก็ช่างเหอะ ขายก็ขาย แม่ไม่สนใจแล้ว จะอยู่บ้านเฉยๆ อยากกินอะไรให้คุณพ่อ(จำใจ) ขับรถไปส่งเอา สะใจคุณแม่ดีคะ ทีนี้ก็ออกไปใหนไม่ได้แล้ว
คุณพ่อหงุดหงิดนิดหน่อย เพราะเหมือนแม่เป็นง่อย สมน้ำหน้าทีนี้จิกหัวใช้เราไปซื้อของไม่ได้แล้วยะ

สงสัยลูกจะกลับหัวแล้วสินะ คุณแม่รู้สึกปวดถ่วงๆช่วงท้องจัง มาสังเกตุดูอีกที ท้องลายเป็นเส้นเลือดฝอยสีแดงๆตรงท้องแม่อะ กับช่วงขา ทำไมลูกทำกับแม่แบบนี้หละ แล้วคุณแม่จะหายไหมเนี่ย ว่าแล้วก็กระตุกแม่อีกสองที

พักนี้แม่นอนไม่ค่อยหลับเลย เพราะฉี่บ่อยมากจนมากที่สุด แต่ก็ยังชอบดื่มน้ำ เผลอแป๊บแม่ก็แทะน้ำแข็งก้อนอีกแล้ว รู้สึกว่าดื่มน้ำช่วงนี้ มันหวานจังแฮะ จริงๆแม่ก็คอแห้งด้วย ก็เลยต้องดื่มน้ำเยอะๆ อาจจะเพราะฉี่ไปเยอะด้วยหละ อันนี้แม่สันนิษฐานเอานะคะ

เมื่อคืนคุณนายกับน้าตูน ก็โทรมาหาแม่ บอกว่าเมียของลุงต้นก็ท้องได้ 8 เดือนแล้ว หนูจะมีญาติผู้พี่อีกคนนึงแล้วนะจ๊ะ ปีหน้าเราก็เจอหน้าญาติๆของเราแล้วหละคะ เลี้ยงง่ายๆโตไวๆให้คุณแม่ชื่นใจก็แล้วกัน แม่จะได้ตั้งหน้าตั้งตานับเวลารอให้ลูกมาให้แม่เห็นเร็วๆ

คุณหมอก็เริ่มจัดตารางให้แม่ใหม่ ต้องไปหาหมอทุก 2 อาทิตย์แล้วหละคะ ทีนี้คุณพ่อก็ทำท่าเบื่อหน่าย รู้หรือป่าวคะ 7 เดือนที่แม่อุ้มท้องหนูมาเนี่ย คุณพ่อไปหาหมอกับคุณแม่ครั้งเดียวเท่านั้นก็คือตอนที่หมอจะซาวด์ว่าหนูเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ครั้งเดียวแค่นั้นจริงๆหละคะ เพราะว่าเจ้านายเค้าบังคับให้พ่อหนูมาเป็นเพื่อนแม่ ไม่งั้นก็ไม่ยอมมาด้วยหรอก บางทีก็น้อยใจเหมือนกัน พ่อหนูอะ ทำงานวันละ 20 ชม. ที่เหลือจากนั้นก็แค่เวลานอน บางวันก็หงุดหงิดทะเลาะกับแม่ หาว่าแม่เรียกร้องความสนใจมั่ง อะไรมั่ง แม่ก็แค่อยากให้พ่อใส่ใจแม่บ้างแค่นั้นหละ พ่อเราคงรักงาน มากกว่าแม่เสียละมั้งเนี่ย หะ แล้วรางวัลพนักงานดีเด่นของครึ่งปีแรกก็เป็นของพ่อเราอย่างที่คาดหมายกันไว้ พร้อมกันโบนัสอีก 4000 แม่ก็ตื่นเต้นอยู่หรอกนะ แต่สิ่งที่แม่อยากได้ตอนนี้แค่เวลา เอาสตังค์ไปแลกเวลาแทนได้ไหมหละ

คุณแม่ขี้หงุดหงิดไปหน่อยนะเซ็บบี้ อาจจะเพราะคุณแม่เครียดหลายอย่างด้วยหละคะ แม่ต้องขอโทษเราด้วยนะ ที่ทำให้เรารู้สึกกดดัน ตอนนี้แม่ไม่ได้ทำงานแล้ว จะพยายามทำใจให้ว่างๆ ไม่หงุดหงิดง่ายอีกแล้วหละคะ อากาศที่ออสตินก็ร้อนเสียเหลือเกิน คุณแม่ขับรถไปทำงานที่ดาวทาวน์ก็เปียกโชก ถึงแม้จะเปิดแอร์แรงสุดๆก็เหอะ ดีแล้วหละรถพังไปซะ แม่จะได้ไม่ต้องไปใหนให้หงุดหงิดหัวใจตัวเอง รถคุณพ่อแอร์เย็นฉ่ำเลยลูกเอ๊ย หรืออาจจะเป็นที่คนนั่งรู้สึกสบายตัวกว่าคนขับ อาจจะจริงก็ได้แฮะ เพราะแม่ขับรถทีไร อารมณ์เสียทุกทีไม่รู้ทำไม คนที่นี่ก็ชอบขับรถห่วยๆ แม่ต้องคอยแจกคำอวยพรเรื่อยไปตามทางทุกที
โอ้ยบ่นจังเนอะ ไปดีกว่า ไว้มาเขียนเพิ่มดึกๆละกัน ต้องพาพี่รี ไปฉี่แล้วหละ ฟ้าร้องครืนๆ พี่รีเขาขี้กลัวเสียงดังๆ

ปล. คุณพ่อโทรมาพอดี กำลังซื้อของอยู่ที่แรนดัล ถามคุณแม่ว่าอยากกินอะไร คุณแม่บอกให้จัดแตงโมมาให้แม่กินหน่อย แม่รู้สึกคอแห้งเหลือเกิน คุณพ่อไม่ยอมซื้อให้ บอกว่าหนัก ปั่ดโธะ อิตานี่ แล้วจะโทรทำพระแสงอะไรคะ ถ้ายังงั้นอยากซื้อไรก็ซื้อไปเลย




 

Create Date : 01 กันยายน 2550    
Last Update : 6 ตุลาคม 2550 16:39:59 น.
Counter : 514 Pageviews.  

ต่อเนื่องมาจากห้องลูก

ใหนๆก็ทำความสะอาดแล้ว ก็เลยตัดสินใจทำมันทั้งห้องตัวเอง ห้องลูกพร้อมกันไปเลย จะได้ไม่เหนื่อยหลายรอบ เราก็ดัดแปลงอะไรบางอย่างเล็กน้อย บางมุมก็ดึงเอาส่วนนั้นส่วนนี้มาผสมกันไปเรื่อยเปื่อย ได้ออกมาอย่างที่ในรูปแหละคะ สามีก็บ่นแล้วบ่นอีก ว่าทำให้เขาเหนื่อย แค่ให้ช่วยออกแรงนิดหน่อย บ่น ตอนเราไปขนซื้อของมา เราหิ้วมาเหนื่อยจะตาย ออกไอเดียจัดบ้านอีก ยังไม่ได้ขอความช่วยเหลือสักกะติ๊ด
มาดูกันเลยดีกว่า



จะขาดได้ยังไงคนนี้ ดาราประจำบ้าน นอนขดในที่นอนเขา พร้อมพี่กบ เจ้าตัวเขียวนี้สามีซื้อให้ สมัยยังเป็นแฟนกัน เอาไว้กอดนอน พอย้ายมาอยู่ด้วยกัน พี่รีเขาชอบ เขาก็ยึดเป็นของเขาไป เลยก็เลยโอเค เอาไว้กอดนอนแล้วกัน เตียงอันนี้คุณพ่อเขาซื้อไว้ให้เป็นของขวัญวันเกิด จริงๆมีอีกเตียงนึงอยู่ตรงระเบียงบ้าน เอาไว้ชมนกชมไม้ยามค่ำคืนของพี่รีเขา เตียงในบ้านอันนี้เขาก็นอนเฉพาะกลางวัน แต่ไม่เป็นเวลาเท่าไหร่หรอก อยากนอนก็นอน ไม่อยากนอนก็ไม่นอน เพราะส่วนใหญ่เขาจะไปนอนขลุกอยู่บนเตียงกับพวกเรามากกว่า เตียงไม่ได้เล็กนะคะ แต่ที่เล็กไป เพราะว่ารีอานน่าตัวใหญ่มากนั่นเอง



อย่างที่บอก ว่าเขานอนไม่เป็นที่ อยากจะย้ายไปนอนก็นอน ไปทั่ว ขนก็เลยร่วงเต็มบ้าน ยิ่งหน้าร้อน อย่าให้พูด บางทีดูดฝุ่นได้ เต็มตะกร้า ขนสีขาวทั้งนั้นเลย ข้างๆที่นอน อย่างเป็นทางการของเขา ก็มีกรง ใช้บ้างไม่ใช้บ้าง แต่เราไม่ค่อยจับเขาใส่กรงหรอก เพราะมันเล็กลงไปมากถ้าเทียบกับตอนซื้อมาใหม่ๆเมื่อ 2 ปีที่แล้ว เขาตัวโตขึ้นมาเยอะเลย เวลาจับใส่กรงมันทำให้ดูแคบไปถนัดตา จนดูน่าสงสาร เราก็เลยจับไปขังในห้องแทน



ติดกับที่นอนพี่รี ก็เป็นโซฟา ที่สามีจะใช้ทำงานเป็นประจำจนหลังโก่ง กรอบรูปลายเขียนที่ข้างๆกระจกนั้น สามีซื้อมาประดับคะ คิดว่าเป็น Made in Thailand แต่จริงๆแล้วมันเป็นตัวหนังสือจีนคะ บ้ามาก หนักด้วย อุตส่าห์หอบมากะเซอร์ไพรส์เมีย พอรู้ว่าไม่ใช่ เจอเซอร์ไพรส์กลับหนักเลยคะ ผ้าม่านสีน้ำตาลอ่อนของเรา มองไม่เห็นเลย เพราะว่าแสงแดดมันจ้ามาก ที่ออสตินเนี่ย ร้อนยังกะเอธิโอเปีย แทบไม่น่าเชื่อ



เห็นแจกันอันนี้แล้วชื่นใจ ไม่รู้เป็นไร รู้สึกสดใสมากๆที่เห็น มันดูสว่างๆพิกลเนอะว่าปะ รูปนี้ดูแล้วสะอาดตา แตกต่างกับถ่ายตอนกลางคืน สีมันจะออกเหลืองๆ เพราะไฟบ้านเราเป็นสีเหลือง ทำให้มองไม่เห็นคราบสกปรก สามีบอก



ที่วางซีดีสีขาว ซื้อมา $7 ตอนแรกคาดว่าจะเอามาวางหนังสือ แต่ปรากฏว่าอันเล็กเกินไป ประสาท ส่วนที่วางทีวี ตอนแรกดิฉันคิดว่ามันคงพอ จะใส่ของแล้วหละ มั๊ง ปรากฏว่าพอซื้อมาจริงๆ ดันไม่พอใช้งาน เนี่ยหละ ที่เค้าว่า เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย เราทำคำสอนเค้าเพี้ยนหรือป่าวเนี่ย เคยได้ยินแม่ด่าสมัยก่อน เพราะเราเห็นแต่ของถูก ไม่ได้คำนึงถึงการใช้งานเลยเป็นอย่างที่เห็นเนี่ยหละ ที่กองพื้นๆนั่นอะ คือที่มันตามหลอนจิตใจทุกวัน เมื่อสองเดือนก่อนจะแย่กว่านี้อีก เพราะมีกองซีดีเกมส์และหนังของสามี ตามพื้น รบกวนจิตใจดิฉันอย่างเหลือเกิน คืองี้คะ สามีอยากได้ ตู้วางทีวี ที่มีลิ้นชัก เก็บของ แต่ดิฉันเห็นว่าชั้นแบบนี้มันโล่ง และดูดี สายมันก็เลยกองอย่างที่เห็นเนี่ยหละคะ สามีก็ไม่ยอมเก็บ คงอยากจะแกล้งฉันมากกว่า ที่ออกไอเดียดีนัก



ตามด้วยมุมโปรดของดิฉัน กิจวัตรประจำวันมักจะนั่งแหมะตรงนี้แทบทุกวัน 2 เดือนก่อนเหมือนกัน ยังไม่มีภาษาไทย เพราะสามีไม่ยอมลงไว้ให้ ดิฉันจะใช้ โนตบุค แต่มันไม่ค่อยมีรูป มีลายละเอียดอะไรมากมายนัก แล้วท้องก็เริ่มโต ดิฉันนั่งขดหลังเล่นเนตไม่ได้อีกต่อไป เลยเอาลูกมาอ้าง สามีก็เลยใจอ่อนยินยอมแต่โดยดี มีข้อแม้ว่าห้ามลงโปรแกรมใดๆทั้งสิ้น นอกจากจะได้รับอนุญาติจากสามีก่อน หึ หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไม ถึงต้องทำให้มันยุ่งยากขนาดนี้ เพราะว่าดิฉันชอบเล่นเนตแล้วโหลตอะไรต่อมิอะไรถมที่คะ ไวรัสก็เลยตามมาด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ แล้วทีนี้ก็เลยไปกระทบกระเทือนงานของเขาที่อยู่ในเครื่องบ้านด้วย ทีนี้ก็เลยเดือดร้อนกันไปหมด ดิฉันก็เลยจ๋อย ระเห็ดตัวเองไปใช้ โนตบุคที่ว่าเนี่ยหละ จะได้โหลตอะไรต่อมิอะไรตามใจฉันได้ ใครว่าจะเข็ด เวลาโหลตก็ไปโหลตจากโนตบุค เสร็จแล้วก็เอามาใส่ที่เครื่องบ้าน ก็ยังไม่วายไวรัสตามมาหลอกหลอนอีกแล้ว บทมันจะซวยทำยังไงก็ซวยว่าไหมคะ ทีนี้เขาเลยตั้งรหัสกันเอาไว้ ไม่ให้ดิฉันเข้าไปวุ่นวายอีกเลย 5 5 5 เล่นได้ไม่จำกัดเวลา แต่จำกัดเวปแค่นั้นหละ ขำไหม มัวแต่เมาท์สามีเพลิน จะให้ดูว่าตกแต่งห้องยังไงไม่ใช่หรือนั่น ดูมุมนี้กัน ดิฉันก็ชอบอีกแล้ว เพราะว่าตู้ข้างๆเนี่ย เพิ่งเอามาใส่ ปรกติเป็นที่วางพรินเตอร์โล่งๆ จะมองทะลุเห็นสายอะไรต่อมิอะไรเต็มไปหมด ด้านข้างๆคอมพิวเตอร์จะมีแต่สายอิรุงตุงนัง กองไว้เป็นเส้นๆ ไม่สวยเลยคะ พอดิฉันเก็บเข้าที่เข้าทาง มีแต่คนชม แม้แต่สามีก็ยังอดชื่นชมในไอเดียของเรา แต่ข้างในก็ยังมองเห็นสายพันกันอยู่ด้านหลังอยู่ดี ใครมีไอเดียบอกด้วยนะคะ ด้านบนจะมีรูปสามีกับครอบครัว ตอนเล็กๆ ดูแล้วน่ารักดี แต่ดิฉันว่ามันยังโล่งๆไป ข้างบนคอมพิวเตอร์ จะเอาอะไรมาติดดีหนอ ถ้าอยู่เมืองไทยดิฉันคงไปเดินจตุจักรให้หายคันแล้วหละ



เห็นแจกันสดชื่นอีกแล้ว ชอบจริงๆพับผ่าสิ ติดผนังด้วยรูปเป็ด หรือไก่ก็ไม่รู้ ดูไม่ออก ตอกด้วยหมวกคาวบอย ให้สมกับที่อยู่เทกซัส




บุกเข้ามาในห้องนอน จะมีเตียงเล็กๆ อยู่ข้างๆ เตรียมเอาไว้ให้เซบบี้คะ เวลางอแง จะได้อยู่ใกล้ๆ แม่จะได้มีเรี่ยวมีแรงหลับต่อไป สังเกตุดู คุณพี่รี ไม่ว่าเราอยู่ที่ใหน เขาจะอยู่นั่น ตามติดยังกะปลิง



ตรงปลายเตียงจะมีทีวี ที่ไม่ค่อยได้เปิดใช้เลย ถัดจากข้างๆ จะมีโต๊ะเล็กๆ วางโคมไฟและกลายเป็นที่วางโนตบุคของดิฉัน ตลอดกาล จะมีสายกองๆอยู่ข้างล่างอีกแล้ว ไม่รู้สายอะไรต่อมิอะไร ดิฉันก็พยายามเก็บให้เป็นหมวดๆไปหลายรอบแล้ว ก็ยังกองเหมือนเดิม



บนเตียงเหมือนเดิม มีห้องน้ำอยู่ในห้อง อันนี้ดีมาก เพราะดิฉันต้องตื่นขึ้นมาเข้าห้องน้ำคืนละ 350 รอบ แค่คลานจากเตียงไปเข้าห้องน้ำให้ได้แค่นั้นเอง ชั้นวางไม้ใผ่อันนี้ดิฉันเก็บตกมาจากร้านขายของ Antique ชอบมากคะ ดูเป็นเอเชียนๆดี แต่สามีไม่ชอบ เพราะขัดกับสไตล์เขา เราชอบแนวเก่าๆเนี่ยหละคะ เอามาผสมๆกันไป ก็เข้ากันดี ว่าไหม



ข้างบนชั้นวางลายไม้ใผ่ ก็มีหมูออมสินเล่นกันอยู่ 5 5 อย่ามองลามกนะ เค้าออกแบบมางี้จริงๆ เรามีหน้าที่แค่หย่อนเหรียญ ตอนนี้ใกล้เต็มแล้ว กะว่าจะเอาไปเปิดบัญชีออมทรัพย์ไว้ให้เซบบี้ คุณพ่อจะสมทบให้อีกเดือนละ $100 ทุกเดือน จนกว่าจะอายุ 18 ปีบริบูรณ์ ลองคำนวนคร่าวๆเองละกัน ว่าโต จะรวยขนาดใหน คุณแม่ ก็ค้านคอแข็ง ขอลดให้เหลือเดือนละ 20 ก็พอ อย่าว่าดิฉันขี้งกนะ แต่ดิฉันคิดว่า กว่าเขาจะโต มันก็ยังอีกนาน แต่ก็เหอะโดนสามีด่าไปหลายรอบแล้วหละกับเรื่องไม่เป็นเรื่องเนี่ย ตอนแรกคุณพ่อจะให้เดือนละ 500 แต่โดนตัดงบประมาณจนลงตัวที่เดือนละร้อย ดิฉันก็ยอมๆอ่อนลงให้นิดหน่อย แต่มีข้อแม้ว่าฝากประจำ ห้าม ( คุณแม่) แอบถอน จนกว่าคุณพ่อจะยินยอม งานนี้เซบบี้ร่ำรวยคะ คุณแม่ไม่มีสิทธิแตะต้องเงินหนูเลยเนี่ย จะเอามาหมุนแชร์ก็ไม่ได้หละ เอ้อ วกมาดูที่รูปติดข้างฝา เป็นรูป ผบทบ. ของบ้านคะ ติดเอาไว้ให้สามีเคารพทุกคืนก่อนนอน 5 5 5



ซูมชัดๆ ให้เห็นกันไปเลย ว่าอิหมูคู่นี้มันน่ารักขนาดใหน แก้มสีชมพูด้วยนะคะ





หิวข้าวละ ไว้คุยกันใหม่นะคะ ใครมีความเห็นเกี่ยวกับการจัดบ้าน แบบราคาประหยัด เชิญแนะนำดิฉันได้เลยนะคะ




 

Create Date : 25 สิงหาคม 2550    
Last Update : 6 ตุลาคม 2550 16:40:21 น.
Counter : 940 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  

dapumpkin
Location :
TEXAS United States

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]





รักลูกที่สุด
Friends' blogs
[Add dapumpkin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.