Group Blog
 
All blogs
 
ANGLES OF MINE



When I first saw you I already knew



There was something inside of you



Something I thought that I would never find
Angel of Mine




I look at you looking at me
Now I know why they say the best things are free




Gonna love you boyS you are so fine
Angel of Mine




How you changed my world you'll never know
I'm here for now, you helped me grow




You came into my life
Sent from above
When I lost the hope
You show my love
I'm checkin for you
Boy your right on time
Angel of Mine



Nothing means more to me then what we share
No one in this world can ever compare
Last night the way you moved is still on my mind
Angel of Mine




What you mean to me you'll never know
Deep inside I need to show



I never knew I could feel each moment
As if they were new
Every breath that I take
The love that we make
I only share it with you


You, You, You, You






When I first saw you I already knew
There was something inside of you
Something I thought that I would never find
Angel of Mine



How you changed my world you'll never know
I'm here for now you helped me grow
I look at you looking at me
Now I know why they say the best things are free
Checkin' for you boy your right on time
Angel of Mine




ฮัมเพลง อารมณ์ดีจริงน๊อ เราช่วงนี้ ทั้งที่สังขารแทบร่วง
ทำงานทุกวัน ย้ำ ทุกวัน เจ้านายอิชั้นก็ขยันยัดตารางให้จริงเชียว
บอส ใหญ่เรา จอน ผจก มีสลับเช้า เย็น โยฮาน กับลอรี่
เราสนิทกับลอรี่ มากกว่า เพราะจะชอบนินทาแขกด้วยกัน คุยกันถูกคอตามประสาชนีไทยกับ ฝรั่ง เจอกันก็เมาท์แตก
ลอรี่ชอบเรา เพราะว่าเราขยันทำงาน ทนเป็นควาย และก็มีความตั้งใจ ที่จะเรียนรู้งาน ชีบอกว่าดี ชั้นชอบเธอ เธอเก่งเธอขยัน (หลอกทำงานแน่เลย)
ลืมไปว่าเจ้านายใหญ่อีกคนเป็นตี๋ ฟิลิปปินโน คนนี้เป็นนายใหญ่สาขาประจำรัฐ เราโชคดีมากที่ได้เจ้านายใจดี๊ดี ราโมน ก็ชอบเราเพราะว่าเขาก็ถูกกดดันจากความที่เป็นเอเชียนมาก่อนเหมือนกัน เขาบอกให้เราอดทน เข้มแข็ง และก็ต่อสู้กับความกดดันรอบข้างให้ได้ แล้ววันนึงเราจะเป็นเหมือนราโมน
ทำให้เราฮึด ขึ้นมาอีกรอบ หลังจากถอนหายใจแล้วถอนหายใจอีก เพราะเหนื่อยเหลือเกิน ทั้งลูกค้า ทั้งเพื่อนร่วมงาน หลายๆคนที่ตอนแรกเราคิดว่าจะทำใจร่วมโลกกับพวกมันไม่ได้ และหลายคนที่เราคิดเขาน่าจะเป้นเพื่อนกับที่ดีกับเราได้ กลับเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือกันหมด
คนที่เราเกลียดนักเกลียดหนา ยัยบริทนี่ กับอีตา อิริค เราเหม็นขี้หน้าสองคนนี้สุด เพราะยัยบริท นี้จะขาวีนตามสไตล์สาวเมกัน ส่วนอีริคก็อารมณ์เสียตลอด ชอบหงุดหงิดโวยวาย เราก็พยายามหลีกเลี่ยงไม่คุยด้วย ตอนหลังทำงานร่วมกันบ่อยขึ้น ค่อยปรับตัวเรียนรู้นิสัยกันมากขึ้น กลับกลายเป็นว่าเราสนิทกับสองคนนี้แทน เฮ้อนิแหละนะคนเราที่ว่าต้องใช้เวลา เรียนรู้ และศึกษาถึงจะได้รู้ว่า สองคนนี้จริงใจ และช่วยเหลือเราตลอด

คนที่เราคิดว่าน่าจะดีเป็นเพื่อนเราได้ ก็ยัยมอลลี่ เขาพูดจาดีตลอด ยิ้มแย้ม อารมณ์เรื่อย ตอนหลังเริ่มมีนิสัยที่จริงออกมา ทำให้เราเริ่มไม่คุยกับเขา เพราะไม่อยากจะเสียเวลาแฮงเอาท์ด้วยละคนแบบนี้ ไม่จริงใจจริงจัง เสียสุขภาพจิตปล่าวๆ
คุยเรื่องงานทำไมนิ ควรจะเขียนถึงลูกไม่ใช่หรอเนี่ย

ลูกชายคนโต พี่เซ็บบี้ จวนจะสองขวบแ้ลวลูกเอ๊ย ร้องเพลงทั้งวัน อารมณ์เหลือเกิน ช่วงนี้จะร้อง เอบีซี ทั้งวัน ละก็ชอบเล่นพัซเซิล ที่เป็นตัวอักษร เวลาที่เห็นอะไรเป็นคำๆ ลูกจะสะกด ทั้งวัน มั่วไปหมด แต่ก็ปลื้มเหลือเกิน ลูกรักการอ่าน น้องเซ็บปีนได้ ปีนข้ามเกทได้ เปิดประตูเองได้ เปิดวิทยุเองได้ เปิดทีวีเองได้ กินข้าวเอง ช่วยเหลือตัวเองได้บ้างแล้ว แม่ละน้ำตาไหลเพราะว่าสุดแสนจะภูมิใจ หนุ่มน้อยที่เคยเป็นเด็กแบะเบาะของแม่ วันนี้จะเป็นเด็กโต แล้ว ซนเป็นลิงอีกตะหาก

ลูกชายคนเล็ก เจ้าอ้วนตะเหนียว แม่ชอบเรียกตะเหนียวๆทำไมไม่รู้ ชื่อจริงก็เรียกแสนยาก เนธาลเนียล ใครจะเรียกได้มั่ง แอคเซนส์ก็แสนเพี้ยน เรียกเหนียวอ้วนละกันง่ายดี เจ้าตัวน้อย จวนจะแปดเดือนแล้ว กินข้าวบด วันละสองมื้อ นมแม่ และนมผง สลับกันจ้าว แม่ไปทำงานตอนบ่ายๆ ทุกวัน คุณพ่อก็รับช่วงต่อ ป้อนนมผสมให้ ตอนแรกก็ไม่กินหรอกเพราะติดเต้า ตอนหลังคงทนหิวไม่ไหว ตอนนี้นมแม่ไม่ค่อยจะสนใจเท่าไหร่แล้ว กินข้าว กินนม มีขนมให้กินด้วย ลูกจ๋าชอบกินพัพฟ์ เคี้ยวละลายในปาก กินเอาๆ ให้เท่าหร่ก็ไม่พอ น้องอ้วนใส่ไดเปอร์เบอร์ 4 สลับกับของพี่เซ็บได้เลย ห่างกันเบอร์เดียวเจ้าข้าเอ๊ย รอ อีกสองเดือน ลูกชายอิชั้นคงจะใ่สเสื้อผ้าเบอร์เดียวกับพี่ชายแน่เลย อ้วนระเบิด

เหตุการณ์อื่นๆ
หน้าเทศกาลเข้ามาแล้ว งานฮัลโลวีน บ้านลุงบรูซป้าเจน เพื่อนที่ทำงานคุณพ่อส่งจดหมายเชิญให้เราทั้งบ้านไปปาตี้ฮัลโลวีน ใส่ชุดไปประกวดด้วย เราจะจับเจ้าเหนียวอ้วน ใส่ชุดเดวิลสีแดง ส่วน้องเซ็บยังคิดไม่ออกว่าจะเป้นธีมอะไรดี คุณมามี้อยากจะเป็นธิงเกอเบลล์ แต่อีพ่อปากเสียบอกว่า ชุดปริ ปากดีนัก เลยโดนถีบไป นิสัยๆอะ
ถัดจากฮัลโลวีนอีกวันเป็นวันเกิดพี่เซ็บบี้ ตอนแรกดี้บอกว่าจะไปคอนเสริต เคลลี่ คารคสัน ที่ซีดาร์พาค ค่าบัตรแปดสิบ สามคนก็สองร้อยกว่าแล้ว เสียดายสตังค์เราเลยตัดสินใจว่าจะพาเซ็บบี้ไปฉลองที่อื่นแทน แพลนยังคิดไม่ออกเลย ฮ้าๆ

ถัดมาก็แธงส์กิิฟวิ่ง แล้วก็คริตสมาส ปีใหม่ อะโห้ ช่วงนี้หน้าเทศกาลจริงๆ คุณแม่เตรียมเสียสตังซื้อของขวัญคริตสมาสแล้ว ปีที่แล้วเราไม่ได้ทำ เพราะว่าลูกยังเล็ก ปีนี้เลยต้องทำทดแทนให้ลูก
บ้านเราไม่เคยจัดงานเทศกาลอะไรทั้งสิ้น ปีนี้จะเป้นปีแรกที่เราจัดงานคริสมาสกัน (ตั้งใจ) ให้ลูกๆนะจ๊ะ ลูกรักของแม่ ขอให้มีความสุข ยิ้มแย้มแจ่มใสให้แม่ได้ยิ้มภูมิใจไปนานๆนะครับ


Create Date : 05 ตุลาคม 2552
Last Update : 12 ตุลาคม 2552 14:26:07 น. 3 comments
Counter : 604 Pageviews.

 
ไม่ได้แวะมาแป๊บเดียว สองหนุ่มโตขึ้นเยอะเลยนะ มี๊ยุ้ย



โดย: gadeja วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:17:34:43 น.  

 


Merry Christmas นะคะ มี๊ยุ้ย


โดย: gadeja วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:21:38:43 น.  

 
สวัสดีค่ะ เจนนะคะ มัมมี๊คุณทริสตันค่ะ

พอดีเจนเดินทางกลับมาเที่ยวไทยค่ะ แล้วทีนี้ลืมพาสของล็อคอินเดิม ก็เลยต้องมาแวะทักทายเพื่อนฝูงชาวบล็อค ทุกๆท่านที่เคยไปแวะทักทายเยี่ยมเยียนเจนที่บล็อค ด้วยล็อคอินนี้ค่ะ

ถ้ายังไง ขอเชิญทุกท่าน ไปแวะหาเจนได้ ที่ บล็อคของ มิสเตอร์ อินเครดิเบิ้ล นี้ได้เลยนะคะ

ขอบคุณมากๆค่ะ


โดย: Mr_Incredible วันที่: 8 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:26:21 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

dapumpkin
Location :
TEXAS United States

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]





รักลูกที่สุด
Friends' blogs
[Add dapumpkin's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.