|
|
บ้านลิงกลับมาแล้ว บลอคแรกของปี 2010
สวัสดีคะ
ผองเพื่อน ญาติสนิทที่คอยติดตามบลอคพวกเราอยู่ มัมมี้เหน็ดเหนื่อยจากการทำงานหาเงิน นอนหลับก็ไม่ค่อยเต็มอิ่มสักเท่าไหร่ แล้วต้องมาปากเปียกปากแฉะเอ็ดตะโร ลูกลิง ลิง (สองตัว) ไม่ค่อยมีเวลาเขียนบลอคสักเท่าไหร่ ก็แหม เขียนง่ายก็ดีสิ กว่าจะต้องลอคอิน ปรับรูป เข้าบลอค หมดเวลาคิดพอดี ถ้าไม่มีเวลาจัดๆก็เขียนบ่อยๆลำบากเหมือนกัน ฝากบอกไปทางโปรแกรมเมอร์ให้ทำวิธีเขียนบลอคง่ายๆหน่อยก็ดีนะคะ อ๊ะๆ อย่ามาลบลอคอินเราเสียหละว่าบ่นนัก คัดชื่อทิ้งเสียเลย ไม่เอานะ ข้อมูลเราเยอะ
วกกลับมาบ้านเรา มีเหตุการณ์อะไรบ้างช่วงปีที่ผ่านมา จนถึง 2010 นี้
Christmas ,newyear,Valentines, มัมมี้เหมาทำงานโลด ไม่ได้งกไรหรอกคะ โดนจับให้ทำงานเพราะวันหยุดเขา ไอฮอปเขาตะบี้ตะบันเข็นคนทำงาน ก็ดีเหมือนกันได้เงินวุ้ย ไม่สนหรอก วันเทศกาลหนะ อยู่บ้านก็ไม่ได้มีกิจกรรมไรทำ เราเองก็ยังต้องทำงานเก็บเงิน ตอนนี้ก็ต้องอาศัยพ่อของเจ้าลิงลิงทั้งสองช่วยเหลือดูแลเรื่องลูกไปก่อน ให้อะไรเข้าที่เข้าทาง จะถึงวันของมี้ที่ยืนด้วยขาสองข้างบ้างหละ
แถ่นแด่นแถ๊น 1 มีนานี้พวกเราก็ย้ายไปอยู่ที่เอลกิ้น เทกซัสเหมือนเดิมแต่ไกลจากออสตินไป ครึ่งชั่วโมง มี้เองก็ลาออกจากงานเรียบร้อยโรงเรียนไอฮอปแล้ว ยังมิวายโทรจิกเรียกไปทำงานอีกนะ เรื่องไร กว่าจะกลั้นใจให้ถึงวันสุดท้าย นับวินาทีถอยหลังเชียวนะ พ้นจากวันสุดท้ายวันเดียว แหน่ะโทรมาขอให้ไปทำงานอีกแล้ว บ้าสิ
สาเหตุหลักที่ย้ายไปไกลขนาดนั้นเพราะถูกใจบ้านหลังนีมากๆ มีเนื้อที่กว้าง มีห้องส่วนตัวให้กับทุกคน รวมทั้งแม่และพ่อด้วย พวกเราแยกห้องกันอย่างเป็นเรื่องเป้นราวนานแล้ว เหลือแต่แยกบ้านเนี่ยหละ เพราะเจ้าพ่อมันไม่ยอมไปจากชีวิตเสียที ก็ดีอยู่ไปแหละ คอยจ่ายแต่เงินมาก็พอ มีคนช่วยดูลูกให้อีกด้วย ยังคิดไม่ออกเหมือนกันถ้าให้ออกไปจากบ้านแล้วใครจะช่วยเราดูลูกๆ แม่ก็เนอะอยู่ไกลเหลือเกิน ญาติพี่น้องก็ไม่มีสักคน
ปล.. บ้านมีหลังบ้านที่กว้างมาก เน้นกว้างมากให้ลูกๆวิ่งเถือกไถกัน กับพี่รีอานน่า บานเบอะ
วกมาคุยถึงสองหนุ่มมั่ง
โอ้ยโหย ขอพี่เซ็บก่อนละกัน หนุ่มคนนี้ พูดทั้งวัน แต่ยังเป็นภาษาที่คนฟังไม่รู้เรื่องเลย พูดไม่หยุด ร้องเพลงตลอด ตอนนี้กำลังฝึกร้องเพลง fireflies พอเพลงเปิดก็จะหยุดร้องตามทันที มี้อดขำไม่ได้ ลูกเราตลกจัง
พี่เซ็บบี้สองขวบกว่าแล้ว โตเป้นหนุ่ม ไม่ชอบให้แม่ป้อนข้าว ไม่ชอบกินข้าว ไม่ชอบหลับกลางวัน ขี้โมโหขี้น้อยใจ และขี้อ้อนเป็นที่สุด วันๆก็กอดแต่แม่หอมแต่แม่ ชอบมานอนข้างๆหิ้วหมอนเหม็นที่มามี้เย็บให้เน่าเฟะ มานอนแหมบข้างๆแม่ให้แม่ลูบผม มีความสุข บทน่ารักก็แหม เนอะ แต่อย่าให้เมาท์ตอนดื้อเลย สามวันไม่จบ
น้องเหนียว หรือเนตั้น ของเราก็ขี้แย ขี้โวยวาย ครบหนึ่งขวบไปไม่กี่วัน ฟันขึ้นมาหกซี่แล้ว เหนียวดีอย่างเลี้ยงง่าย กินง่าย นอนง่าย แกจะไม่บ่นไม่โวยวายถ้ามีอะไรยัดปาก กินทั้งวัน ทั้งข้าวทั้งขนมและนม เผลอไปแย่งพี่เซ็บบี้ด้วยอีกต่างหาก แต่ละคน ตอนนี้กำลังเดินโปรเลย ชอบโชว์ออฟเป็นที่สุด เมื่อวานมี้พาไปหาหมอวอเรล โดนฉีดยาไป สี่เข็ม ร้องบ้านแตก แต่โชคดีแม่ตั้งหลักได้ หอบขวดนมกับ แครกเกอร์ไปดัก ได้ผล ร้องมาสองแอะ แล้วก็กินต่อ พยาบาลหัวเราะแทบตาย เจ็บก็เจ็บ แต่ก็ยังห่วงกินอยู่ สู้ตายเลย
โชว์ฟันจอบ
ช่วงนี้สภาพอากาศที่ออสตินแย่มากถึงมากที่สุด หนาวกลางคืนร้อนกลางวัน ฝนตก เช้านี้ก็หิมะตกอีก อย่าตกใจไป เทกซัสเนี่ยหละที่หิมะตก อยู่มาหลายปีก็เพิ่งเคยเห็นหิมะเป็นๆเนี่ยหละ ดีใจมาก หมายถึงอิแม่นะ ที่ตื่นเต้นสาหัส เลยพาพี่เซ็บไปเล่นปาหิมะกัน สนุกสนานสองคนแม่ลูก ส่วนเจ้าเหนียว นอนหลับไป ยังไม่กล้าเอาออกมาเล่น เพิ่งโดนฉีดยาไปหมาดๆกลัวจะเป็นไข้ อดไปนะลูก ไว้โตมาแม่จะพาไปดูหิมะ ที่บ้านย่า แมสสาชูเสส ได้ละเลงกันมันกว่านี้เยอะ
วันเกิดเจ้าเหนียวที่ผ่านมา พ่อเขาซื้อเค้กมาให้ กินกันเละเทะอร่อยเหาะ ตอนแรกว่าจะอบเอง สงสัยเปลี่ยนใจขี้เกียจ ฝนก็ตกขืนมานั่งละเลงเหนื่อย มีหวังได้กินปีหน้าพอดี
เขียนถึงตัวเองมั่งละกัน มีไรใหม่ๆบ้าง มีผู้ชายใจดีเข้ามาในชีวิตให้ได้กระชุ่มกระชวยเล็กน้อย อิอิ เอานะ พอเป็นกระสัย(ทำเหมือนกินยาดอง) แต่ยังไม่มีอะไรคืบหน้ามากมาย เราเองก็กำลังจะย้ายบ้าน ขอใช้ระยะทางดูใจแล้วกันนะคะ เหตุการณ์ในบ้าน สามวันดีสี่วันร้าย หลังจากเราสองคนตัดสินใจจะเป็นรูมเมธกันแบบทดลองดูก่อน เพื่อลูก ท่องไว้เพื่อลูก ขอลองดูก่อนปีนึง ถ้าไม่ไหวจริงๆ ปีหน้าก็แยกกันไปคนละที่ละทาง เราแยกกันอยู่คนละที่ละทางจริงๆ กินยังตัวใครตัวมันเลย เราเองทำกับข้าวแบบไทยๆกินเอง ส่วนสามคนพ่อลูกเขากินแบบอเมริกัน หากินเองแล้วกัน ถ้าไม่กินอาหารไทยก็อด
มี้ลาออกจากงานไปแล้ว ก็มานั่งเครียดหาที่ทำงานใหม่อีก ไม่ทำจะเอาไรกินเล่า สามีก็ไม่มีแล้ว คงต้องหาอะไรทำที่ใกล้บ้านที่สุด ในเมื่อเงินเก็บของเมื่อปีที่แล้วเอามาลงกับการย้ายบ้านไปหมด อ๊ะ อย่าคิดว่าไม่มีไรต้องจ่ายนะคะ เงินทั้งนั้นที่ว่าเนี่ย หมดแล้วคะ หมดตูด ตอนนี้ก็ติดก้นนิดหน่อย พอเอาไว้กันตาย ไม่รู้จะเหลือพอเติมน้ำมันไหม ล้อเล่น ขอให้ได้งานใหม่เร็วๆหน่อยละกัน จะได้ไม่ปวดหัวเรื่องบิลอีก ทุกอย่างหารสองคะ ทุกอย่างเลย
เมาท์มันเลย วกกลับมาลูกรักต่อดีกว่า
สองหนุ่มตอนนี้วัยไล่เลี่ยกันมากเกินไป บทรักกันเขาก็นั่งเล่นของเล่นด้วยกัน แต่สักพักก็จะตีกันเอง แย่งของเล่น เฮ้อนี่จะต้องเจอแบบนี้อีกกี่ปีคะเนี่ย เด็กผู้ชายเล่นกันแรงเนอะ แต่พอบทร่วมมือกันป่วนแม่
สองหนุ่มเขานอนห้องเดียวกันคะ ใครตื่นก่อนก็จะต้องเรียกอีกคนนึงตื่นตาม ปลุกมาเป็นเพื่อนเล่นกันว่างั้น ส่วนใหญ่จะเป็นเซ็บบี้ที่ชอบปลุกน้องตื่นมาเล่นกับตัว รายนี้เขาเปิดไฟ เปิดทีวี ทำอะไรทุกอย่างเป็นหมด แต่ขึ้นอยู่กับความอยาก ถ้าไม่อยากทำไรเขาก็จะร้องโหวกเหวกเรียกแม่ตื่น บางวันก็ตีห้า บางวันก็เจ็ดโมงเช้า เด็กบ้านนี้ไม่นอนตื่นสายคะ เพราะนอนแต่หัวค่ำ ทุ่มสองทุ่มก็เต้มที่แล้ว อยากฝึกให้นอนเป็นระเบียบคะ จริงๆแม่ก็อยากพักผ่อนหนะคะ  เหนื่อยนะคุณ ถ้าวันใหนต้องรีบไปทำงาน กลับมาบ้านตีหนึ่ง มึนแทบตาย อาบน้ำล้างเครื่องสำอางออก โปะครีม หมดเวลา ตีสอง ทำนั่นทำที่กระจุกกระจิก เสร็จเรียบร้อย นอนคะ เช้ามาเอาอีกแล้ว เนี่ยหละชีวิตคุณแม่ลูกสอง
ไปนะคะ ว่างๆแวะมาอวยพรวันเกิดมัมมี้ด้วยหละ
เพราะว่าปีนี้เป็นสาวเต็มตัวแล้ว
| Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2553 |
| Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2553 14:43:05 น. |
|
17 comments
|
| Counter : 877 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: mookyja  วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:27:46 น. |
|
|
|
| โดย: veerar วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:0:30:32 น. |
|
|
|
| โดย: gadeja วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:1:55:18 น. |
|
|
|
| โดย: I_sabai วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:6:34:47 น. |
|
|
|
| โดย: ต่ายจิ (NENE77 ) วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:7:18:54 น. |
|
|
|
| โดย: น้อยนึง วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:11:20:50 น. |
|
|
|
| โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:15:16:57 น. |
|
|
|
โดย: ป้าตุ้ย (amornsri  ) วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:19:24:30 น. |
|
|
|
| โดย: ooyporn วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:20:07:26 น. |
|
|
|
| โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 1 มีนาคม 2553 เวลา:21:53:14 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ตอนนี้กำลังเดินโปรเลย ชอบโชว์ออฟเป็นที่สุด เมื่อวานมี้พาไปหาหมอวอเรล โดนฉีดยาไป สี่เข็ม ร้องบ้านแตก แต่โชคดีแม่ตั้งหลักได้ หอบขวดนมกับ แครกเกอร์ไปดัก ได้ผล ร้องมาสองแอะ แล้วก็กินต่อ พยาบาลหัวเราะแทบตาย เจ็บก็เจ็บ แต่ก็ยังห่วงกินอยู่ สู้ตายเลย
เหนื่อยนะคุณ ถ้าวันใหนต้องรีบไปทำงาน กลับมาบ้านตีหนึ่ง มึนแทบตาย อาบน้ำล้างเครื่องสำอางออก โปะครีม หมดเวลา ตีสอง ทำนั่นทำที่กระจุกกระจิก เสร็จเรียบร้อย นอนคะ เช้ามาเอาอีกแล้ว เนี่ยหละชีวิตคุณแม่ลูกสอง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [