|
|
นองเลือดอีกแล้ว
วันนี้ไปหาหมอตามปรกติ แต่ที่ไม่ปรกติคือสามีมาด้วย ขับรถให้ เพราะว่ารถเรา พังพะงาบจอดเอาไว้ให้ฝุ่นมันเกาะเล่นๆ สบายดี
แต่ว่า รำคาญมากกว่า สามีขี้บ่น ไม่รู้อะไรนักหนา 7 เดือนก่อนหน้านี้ ก็ไม่ได้มาด้วย คราวนี้เป็นครั้งแรกก็บ่นเสียแล้ว
พักหลังเนี่ย สามีขี้บ่นมากผิดปรกติเลย จริงๆแล้ว Check up ตรวจแต่ละครั้งมันใช้เวลาแค่ไม่กี่นาที หมอมาตรวจทั่วไปแล้วก็เสร็จ แต่วันนี้เค้าดันให้ไปตรวจหาน้ำตาลในเลือด ก็ตรวจเบาหวานนั่นแหละ
หมอเค้าให้น้ำตาลกลูโคลส (เข้าใจว่ายังงั้นนะ) มาดื่มขวดนึง แล้วนั่งรอซักพักใหญ่ๆ เท่านั้นหละได้เรื่องเลย บ่นแหงก ว่าเธอกินหวานเยอะ น้ำหนักเธอขึ้น หมอเลยจับเธอตรวจเบาหวาน
โธ่เว้ย.. คนท้องเค้าก็ตรวจกันปรกติดีไม่ใช่รึไง พาลมาโทษว่าฉันกินตามใจปาก จะทำให้ลูกเป็นเบาหงวานไปด้วย ทำเราใจฝ่อเลยแฮะ ถ้าเกิดเป็นจริงๆแล้วฉันจะทำยังไงเนี่ย สงสารเซบบี้มันหวะ
ไม่เป็นไร กลบเกลื่อนอาการกลัวด้วยการ หันไปวีนสามีแก้เซ็ง ฟาดหัวฟาดหางกันตั้งแต่ประตูเข้ารพ.แล้วหละ
เพราะตึกที่ต้องไปตรวจครรภ์ มันจะเป็นตึกที่ตั้งอยู่ด้านหลังจากตึกผู้ป่วยทั่วไป โอ๊ย.. ใช้ภาษาไทยละงงตัวเอง ขอนุยาดใช้ทับศัพท์ละกันเนอะ จะได้ง่ายๆต่อการเข้าใจขึ้น คืองี้ ตึกที่ฝากท้องชื่อว่า Women Center เค้าซ่อมแซมที่จอดรถของผู้ป่วย
อิตานี่ก็ ขับผ่านไปเลย บอกว่าเค้าไม่ให้จอด ขับรถไปจอดหน้าตึกทั่วไป นั่นก็หมายความว่า จอดรถแล้วต้องเดินไปตึกอีกตึกนึงที่อยู่ด้านหลัง ซึ่งไม่ได้ติดกันแม้แต่นิด แต่ละตึกห่างกัน ยังกะตึกเรียน ที่มันมีพื้นที่จอดรถอีกตั้งเยอะตั้งแยะ
ซึ่งฉันเองก็ไม่ได้อะไรนักหนาหรอก ถ้าไม่ท้องโตขนาดนี้ นี่ยังต้องเดินอีก ก็เลยโมโห เท่านั้นเลยหละ เปิดโรงงิ้วใส่กันเลย ไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมเรื่องอื่นถึงฉลาดนัก ทีเรื่องแบบนี้ไม่ได้เข้าท่าเลย
จบลงก็ด้วยการขับรถไปตึกนั้นอีกรอบ ที่จอดก็ตรงข้ามตึกนั่นแหละ มันมีฟากซ้ายกับขวา แค่ด้านขวาเค้าปิดซ่อมแซม ไม่ได้หมายถึงว่าด้านซ้ายเค้าจะห้ามจอดเสียหน่อย พิโธ่พิถังสามีฉัน
เนี่ยละมั้งที่เค้าผู้ชายสามารถทำอะไรให้เราคาดไม่ถึงได้เสมอ อือ..จากเหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ฉันตระหนักได้มาข้อหนึ่งว่า ผู้ชายจะเสียหน้ามาก เรื่องการขับรถแล้วหลงทาง เพราะฉนั้นอย่าตำหนิต่อหน้าเด็ดขาด ให้ใช้วิธีที่นุ่มนวล ด้วยการตบหัวเบาๆแล้วบอกว่า ปัดโธ่เรื่องง่าย ๆ แค่นี้ก็ยังทำไม่ได้ 5 5 5 (ล้อเล่นนจ๊ะ. . รักนะ จุ๊บๆ )
เดินเข้ามาถึงตึก Women center เรียบร้อยแล้ว ก็นั่งรอพักนึง แป๊บเดียวจริงๆ อิตานี่ก็กรอกแบบฟอร์มของ รพ.ไป ดิฉันตรวจเสร็จออกมา
ต้องมาเซ็งอีกรอบ เหลือ กรอบไว้ให้ดิฉันต้องเติมอีก เช่น ชื่อกับนามสกุล วันเดือนปีเกิด ของคุ่สมรสก็คือตัวดิฉันเองเนี่ยหละ
ถังเอ๊ย.. เรื่องแค่นี้ ทำไมไม่เขียนเอง (วะ) อย่าบอกนะว่าจำไม่ได้แม้กระทั่งชื่อกับนามสกุล เมียเนี่ย
เซ็งต่อไปอีกรอบ เพราะต้องดื่มน้ำกลูโคลสแล้วรออีก 1 ชม.เพื่อให้เค้าตรวจหาน้ำตาลในเลือด ตานี่ก็บ่นๆ ว่าทำไมดื่มเสร็จแล้วไปตรวจไม่ได้เลย เอ๊ะ..ก็หมอเค้าบอกให้รอสักพักแล้วไปตรวจ
ผ่านไปซักพักหลังจากกรอกเอกสารเรียบร้อยเราก็ ขับรถมาอีกตึกนึง ที่เรียกว่าตึกผู้ป่วยทั่วไป มันเป็น รพ.ใหญ่หละ ดังนั้นมันก็มีฟากที่เรียกว่า South กะ North เปรียบเป็น รพ.ของเมืองไทยก็คง ตึกฟากซ้าย กับตึกฟากขวานั่นหละมั้ง ห้องแลปตรวจเลือดมันอยู่ north wing
แต่อิตานี่ดันไปจอดตรง south ทะเล่อทะล่าจริงๆพับผ่าซิ ไปถามประชาสัมพันธ์ ยัยคนนี้ก็บื้อที่สุด ถามอะไรก็ไม่รู้เรื่อง บอกให้เรากลับไปถามที่ตึก women อีกรอบ
โธ่อิบ้า.. ฉันเพิ่งมาจากตึกนั้นจะให้ฉันขับรถย้อนกลับเพื่อไปถามว่าตึกที่ฉันต้องมาตรวจเลือดคือตึกใหน จะไปหาสวรรค์วิมานอะไรยะหล่อน แล้วใครจ้างแกมาเป็นประชาสัมพันธ์โรงบาลกันเนี่ย บอกมันมาจ้างฉันดีกว่า ฉันคิดครึ่งราคา ..
แล้วฉันก็สุดเซ็งแทบจะระงับอารมณ์ไม่อยู่ เซ็งคนด้านข้างด้วย แทนที่จะถามเราว่าเรารู้จักป่ะ ก็เดินริ่วๆ ฉันก็เดินตาม นึกว่าเค้าจะรู้ เดินหาแลปตรวจจนเจอ ก็นั่งรอซักครู่ ได้เวลาตรวจแล้ว 11.00 น. เป๊ะ
. . ฉึก ๆ ๆ ๆ . . เสียงเข็มเจาะหาเส้นเลือดดิฉัน 4 ฉึกจริง ๆ
ไม่ได้ กวน Teen มันหาเส้นเลือดไม่เจอ ไม่รู้ทำไม เจ็บตอนเจาะไม่เท่าไหร่ เจ็บตอนคว้านหาเนี่ยหละ ลองนึกสภาพ ว่าเข็มเข้าไปในแขนแล้ว แต่หาจุดไม่เจาะ ก็ต้องหมุน ๆ หา แต่ไม่เจออีกเนี่ยะซิ
* * โอ๊ะชีวิตของฉัน * * ยังดีที่ พยาบาลคนนี้เค้าไม่หงุดหงิด ทิ่มเอาทิ่มเอาเหมือนนังดำคนเก่า ที่มันคว้านหาเลือดฉัน ยังกะ มันใช้เข็มทิ่มลงไป แอบเปิ้ลงั้นหละ
สุดท้ายก็หาเจอ หายใจค่อยโล่งมาหน่อย เพราะเขาเอายางมารัดตรงแขนฉันแน่นไปหมด แขนฉันเริ่มเป็นสีม่วงเพราะว่ามันไม่มีเลือด จนชาดิกแล้ว จบเสียที
ภาระกิจการหลั่งเลือดเพื่อชาติ ( Fender Mission Completed )
วินาทีนั้นที่ดิฉันพอจะจำได้ ดิฉันเดินตัวปลิวออกจากห้องมา ด้วยความสบายใจเหลือเกิน หวังว่าคงหมดสิ้นเสียทีละ กับการตรวจเลือดเนี่ย ฉันละเกลียดจริงๆ ให้ตายเหอะ กับเข็มฉีดยาเนี่ย
เซบบี้ครับ หนูเป็นเด็กดีนะลูก พ่อกับแม่ ต้องง้องแง๊งกัน ก็เรื่องลูกเนี่ยหละ อิพ่อมันชอบว่า ดิฉันกินอาหารไม่ถูกสุขอนามัย ไม่ครบ 5 หมู่ จะทำให้ลูกเกิดมาโง่ ไม่สมประกอบ ( ถ้ามันจะจริงก็มาจากพ่อมันนั่นแหละ ยะ )
โธ่ . . พ่อแม่ฉันเค้าก็กินกันแบบนี้มาแต่สมัยใหนแล้ว ไม่เห็นฉันจะสมองทึบตรงใหนเลย เอ๊ะ หรือว่าหลอกด่าฉันอยู่ (วะ) เนี่ย
* * หนูเกิดมาแล้วอย่าดื้อ อย่าซน เป็นเด็กดีเชื่อฟัง ให้แม่ได้ชื่นใจสมกับที่แม่รอคอยหน่อยนะจ๊ะ รักลูกที่สุดในโลกเลย
จากนั้นก็คิดในใจดัง ๆ ว่าคงจะได้กลับบ้าน ไปนอนหลับเสียทีน๊อ แต่นึกขึ้นได้ ท้องร้องจ่อกๆเลยหนิหว่า สามีคงได้ยินเสียงโครก ๆ ดังรัญจวนเหลือเกิน หรือไม่ก็คงสมเพชเวทนาเรา
ก็เลยแว๊บบบบ เข้าไปร้านอาหารญี่ปุ่น ลาภปากจริงน๊อเรา ไม่ต้องมาทำกับข้าวกินเองแล้ว มื้อนี้ ยิ่งขี้เกียจๆอยู่ด้วยซิ
เราอยากกินซูชิ สมใจอยากเลย มีไข่อะไรไม่รู้สีส้มๆ โรยตรงโรลด้วยแฮะ ดิฉันนึกชื่อไม่ออกว่าเค้าเรียกว่าอะไร แต่อร่อยสุดๆ หรือเป็นเพราะเราโครตหิวด้วยก็ไม่รู้ กินอะไรก็พาลอร่อยไปเสียหมด enjoy eating สุดๆ ค่อยยังชั่วหน่อย เสียเลือดเสียเนื้อไป เดินออกมาแทบจะเป็นลมเพราะหิวข้าว เพิ่มพลังงานหน่อย รู้สึกสดชื่นเยอะเลย
อิ่มดีจัง ตังค์อยู่ครบอีกแล้วเรา ฮิ..ฮิ
หลังจากอิ่มแล้วก็หายหงุดหงิดเป็นปลิดทิ้ง
งานนี้ ต้องขอบคุณสามีที่รู้ใจและแสนดี เหลือเกินขนาดฉันงอแงขนาดนี้ เขายังใจเย็นเป็นน้ำแข็งได้อยู่
- - อ๊ะ เขียนไว้เสียหน่อย รู้นะว่าแอบมาอ่านของเราเหมือนกัน - -
It's not easy having a girl like me, but honey you know what? you are such a wonderful person and I'm realized that there's no one be able to replace you . .Thank you for being here with me whenever we have a struggle time I will Love you, ever and forever
- - -ฮิ๊ววววว เขินจัง - - -
กลับมาถึงบ้าน ท้องตึง หนังตาหย่อน โฮะ ๆ .. ขอ ซักงีบละกันเนอะ ว่าแล้วก็ขอลา ไปพักผ่อนร่างกาย ก็หมอบอกว่านอนพักผ่อนเยอะ ๆ อ่า เอาหมอมาอ้างอีกแล้ว Mrs. Lazy Bone
| Create Date : 07 กันยายน 2550 |
| Last Update : 6 ตุลาคม 2550 16:39:30 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 6943 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ฟ้าสวยมาก  วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:5:30:03 น. |
|
|
|
| โดย: เมย์ (snailfamily ) วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:9:31:33 น. |
|
|
|
| โดย: เมย์ (snailfamily ) วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:9:32:47 น. |
|
|
|
| โดย: yui (dapumpkin ) วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:10:29:15 น. |
|
|
|
| โดย: VA_Dolphin วันที่: 9 กันยายน 2550 เวลา:4:33:08 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ขอ ซักงีบละกันเนอะ ว่าแล้วก็ขอลา ไปพักผ่อนร่างกาย ก็หมอบอกว่านอนพักผ่อนเยอะ ๆ อ่า เอาหมอมาอ้างอีกแล้ว Mrs. Lazy Bone 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
อิอิ ทำมั้ยมันเหมือนกันอย่างนี้นะผู้ชาย
หน้าตานี่รักษานักของเราก็เคย ตอนท้องตั้ง 6 เดือน หาตึกอัลตร้าซาวดฺ์
อยู่เกือบๆ สองชั่วโมง พี่แกพาเดินซะ
จนเดินเองไม่ไหว พี่แกใช้ลากเอาน่ะ
ชอบอาหารญี่ปุ่นเหมือนกัน คิดว่าไอ้ไข่ปลาสีส้มเล็กๆ นะ น่าจะชื่อ มาซาโกะ ที่ร้านประจำเราชื่อนี้ อีกอย่างที่อยากกินคือข้าวหน้าปลาไหล วันหยุดนี้ให้ตาป๊า พาไปดีกว่า จะได้กินมั้ยเนี่ย ไม่ได้ท้องมาสองปีกว่าแล้ว ตอนท้องอยากกินอะไร พ่อพาไปทุกที ตอนเนี้ยะ เลี้ยงแบบบัฟเฟ่ท์ อยากกินหากินไรน้อง ประมาณเนี่้ยะ
อ้าว มานั่งบ่นให้ชาวบ้านเค้าฟังเฉยเลย