เพราะมีวันนี้...จึงได้รู้ว่ายังมีเธอ



วันนี้ 07.14 น. เวลาของปารีส
ได้เวลาลุกจากที่นอนแล้ว
อ้า...ยังมืดตื๋ออยู่เลย ได้ยินสียงฝนตกด้วย
หนาวแบบนี้ ฝนยังแอบมาทักทายอีก....
วันนี้ติดลบกี่องศาแล้วนะ

จากนั้นก็รีบไปดูโทรศัพท์ที่ชาร์จทิ้งไว้ตั้งแต่เมื่อคืน
แอบกังวลอยู่ว่า...จะมีข้อความเข้ามามากมาย ..เหมือนทุกปี
แต่...ก็ไม่มีแม้แต่ข้อความเดียว

ตอนนี้ทุกคนอาจกำลังยุ่งอยู่ ไม่เป็นไรสักหน่อย
นั่งยิ้มให้ตัวเองที่กระจกสักพัก..ก็เปิดคอมพิวเตอร์
ออนไลน์ msn อืม...ไม่มีใครออนสักคน
ปีนี้ช่างเป็นวันเกิด..ที่เงียบเหงาจัง

ได้แต่ฝากข้อความเล่าความฝันให้ใครบางคนฟัง
ใครคนหนึ่งที่ตอนนี้กำลังอ่อนแอเหลือเกิน
จากนั้นก็เขียนจดหมายส่งการ์ดปีใหม่ ให้ผู้มีพระคุณ
ส่งของขวัญปีใหม่ให้เพื่อนที่ทำงานเก่า เพราะเคยให้ทุกปี
เขียนอะไรบางอย่างให้คนอ่อนแอ..


นั่งฟังเพลงไปเรื่อย ๆ พร้อมกับอ่านหนังสือ
ที่ใครคนหนึ่งส่งมาให้เป็นของขวัญวันเกิด
หนังสือเล่มนี้น่าสนใจมาก ใช้นิทานอิสปสอนการบริหารงาน ซึ่งก็ไม่เหมาะกับตัวเองเท่าไหร่
เพราะไม่คิดว่าจะได้เป็นถึงระดับผู้บริหารองค์กร
ก็เลยเล่าความน่าสนใจให้เพื่อนคนหนึ่งฟัง
แล้วแอบบังคับให้ไปหาซื้อมาอ่าน

แอบเข้ามาดูในบล็อกเก่า ๆ ที่เขียนไว้...
เข้าไปอ่านคอมเม้นต์
เห็นข้อความเข้ามา Happy Birth Day กันเยอะแยะ
แปลกใจ....แต่ก็ดีใจ

ที่มีแต่คนแปลกหน้า...คนเดินผ่านมาทักทาย
เข้ามาอวยพรวันเกิด ...
แต่กับเพื่อน...แม้กระทั่งตอนนี้ยังไม่มีสักคน....

อือม...แปลกดี...บางอย่างที่เราไม่ได้คาดหวัง..แต่กลับสร้างความรู้สึกดี
แต่บางอย่างที่เคยคาดหวัง....กลับไม่เห็นแม้ตัวตน ขอบคุณ...คนแปลกหน้า
ขอบคุณ....คนที่เดินผ่านมาทักทาย
ที่ทำให้วันนี้...อบอุ่นเหลือเกิน

วันที่ 30 ธันวาคม ของปีนี้ กำลังจะผ่านไป
แต่หลังจากวันนี้....
ฉันจะมีความสุขในทุก ๆ วัน

"ฉันดีใจที่มี...เธอ ฉันดีใจที่เจอ...เธอ
เธอคือกำลังใจเดียวที่มีไม่ว่านาที...ไหนไหน
ฉันดีใจที่มี...เธอ แม้จะไม่เหลือใครใคร
ฉันก็รู้และฉันอุ่นใจ...ว่าฉันนั้นจะมีเธออยู่ตรงนี้"



ขอบคุณบางคน...ที่ช่วยสร้างบล็อกให้สำเร็จในวันนี้

เมื่อผ่านวันนี้....ฉันได้ทำอะไรหลายอย่าง
และฉันจะเก็บเป็นความทรงจำดีดี ในวันเกิดปีนี้

- ฉันได้ส่งของขวัญปีใหม่ให้ใครหลายคน วันนี้..วันแห่งการให้
ซึ่งคนที่ไดรับของขวัญรู้สึกมีความสุข..และดีใจมาก
คนให้...ก็พลอยรูสึกดีใจไปด้วย

- ด้วยการใช้ wireless network ที่มีความเร็วสูงมาก
ทำให้เข้ามาสร้างบล็อกไม่ได้
แต่ฉันสามารถสร้างบล็อกด้วยการใช้ msn และสอนคนบางคนให้สร้างให้
ถึงจะออกมาพิกลอยู่บ้าง แต่ก็ขอบคุณที่ช่วยทำจนสำเร็จ

- ฉันได้สอนคนที่ไม่เคยสร้างบล็อกมาก่อน แต่เมื่อผ่านวันนี้เธอจะเก่งแล้ว

- ทำให้ใครบางคน ลืมคิดถึงเรื่องราวที่ทำให้ท้อแท้ไปชั่วขณะ
เพราะมัวแต่มาวุ่นวายเรื่องการสร้างบล็อกแทน

- ฉันได้หัวเราะ กับความซื่อของบางคนที่ก็อปปี้ข้อความจาก msn ที่ฉันส่งให้ ..เพื่อสร้างบล็อก

- ฉันได้ฟังเพลงบางเพลงที่เคยมองข้ามไป แต่ฟังวันนี้ทำไมมันเพราะจับหัวใจ

- ฉันได้อ่านคอมเมนต์อวยพรวันเกิด จากคนที่ไม่เคยรู้จัก หรือไม่แม้แต่จะเห็นหน้ากัน
และได้เพื่อนใหม่ ที่เป็นคนเดินผ่านมาทักทาย

- ฉันได้รับ sms อวยพรวันเกิด จากเพื่อนชาวต่างชาติ ที่เพิ่งรู้จักกันสามเดือน

- ฉันไปช้อปปิ้ง เสียตังค์ไปหลายพันกับอาหาร อาทิตย์นี้เราจะอุดมสมบูรณ์
และจะได้บ่นให้ใครบางคนว่า อ้วนอีกแล้ว
พร้อมกับต่อว่า ทำไม?ไม่เตือนกันบ้าง

- ฉันได้เดินตากฝน กับเดินฝ่ากระแสลมแรง จนแทบตัวปลิว
พร้อมกับของพะรุงพะรัง แต่ก็ยังเดินยิ้ม
และคิดว่า... เป็นวันเกิดที่ดีจังนะ เจอทั้งลม เจอทั้งฝน
ตัวเปียกโชก ...แต่มีความสุขจัง

- ฉันได้เดินออกจากบ้านตอนกลางคืน และได้เห็นไฟคริสต์มาสประดับทั่วทั้งถนน สวยงามมาก
เพราะไม่เคยออกจากบ้านไปไหนกลางคืน

- ฉันได้รู้ว่า มีคนคนหนึ่งยอมนั่งเล่น msn เป็นเพื่อน ไม่ลุกไปไหน
จนกระทั่งหกโมงเช้าของที่โน่น ไม่รู้แอบบ่นบ้างหรือเปล่า
แต่ก็สำนึกในน้ำใจน๊า

- ฉันได้รับสัญญาจากใครบางคนหนึ่งข้อ ซึ่งได้ถูกบันทึกไว้เป็นหลักฐานเรียบร้อยแล้ว

วันนี้สิ้นปีแล้ว ....พรุ่งนี้จะปีใหม่....
ปีหน้า...ฉันจะใช้ชีวิตให้มีความสุขในทุก ๆ วัน
จะขยันอ่านหนังสือมากขึ้นกว่าเดิม
จะพยายามแอบมองคนหน้าตาดีให้น้อยลง
และจะพยายามทำตัวดีดีสำหรับใครบางคน (แต่ปกติก็ดีที่สุดอยู่แล้วอะ)




Create Date : 30 ธันวาคม 2549
Last Update : 31 ธันวาคม 2549 19:01:18 น.
Counter : 804 Pageviews.

15 comment
เรื่องเล่าจากผู้ชายคนหนึ่ง......



รอมาตั้งนาน แต่ละคืนก็คงฝันไป
จะมาเมื่อไร แค่สักคนที่ใจฉันใฝ่หา
มีเพียงแค่เงา ที่วันๆเดินเคียงฉันมา
รอคนสบตาและคนมาต่อเติมหัวใจ

วันนี้แค่เสี้ยวนาทีที่เจอ
ได้พบเธอ ได้ทักทาย เพียงได้มองแววตา

จากฝันก็กลายเป็นมากกว่าฝัน
ฝันกลายเป็นจริงขึ้นมา เมื่อในเวลานี้มีเธอทั้งคน
จากฝันก็กลายเป็นมากกว่านั้น เมื่อเธอได้เดินเข้ามา
หนึ่งคนที่มองหาไม่เคยใช่ใคร แต่ใช่เธอ

วันคืนที่รอ หมดไปแล้วเมื่อได้พบเธอ
การเจอกับเธอ ตอบคำถามที่คาค้างหมดใจ
ฝันไว้แค่ไหน แต่วันนี้ได้เกินฝันไป
ในคนมากมาย ช่างโชคดีที่เราพบกัน

วันนี้แค่เสี้ยวนาทีที่เจอ
ได้พบเธอ ได้ทักทาย เพียงได้มองแววตา

จากฝันก็กลายเป็นมากกว่าฝัน
ฝันกลายเป็นจริงขึ้นมา เมื่อในเวลานี้มีเธอทั้งคน
จากฝันก็กลายเป็นมากกว่านั้น เมื่อเธอได้เดินเข้ามา
หนึ่งคนที่มองหาไม่เคยใช่ใคร แต่ใช่เธอ

ไม่มีใครจะเป็นเหมือนเธอ
ได้พบเธอกับตัวก็รู้เลย เธอคือคนในฝันเดินออกมา

จากฝันก็กลายเป็นมากกว่าฝัน
ฝันกลายเป็นจริงขึ้นมา เมื่อในเวลานี้มีเธอทั้งคน
จากฝันก็กลายเป็นมากกว่านั้น เมื่อเธอได้เดินเข้ามา
หนึ่งคนที่มองหาไม่เคยใช่ใคร แต่ใช่....เธอ



เรื่องเล่าจากผู้ชายคนหนึ่ง...ฝากผ่านให้ผู้หญิงคนหนึ่ง

เขาบอกว่าเธอเป็นที่สุด...ของปี 2549
ที่อยากจะเก็บมันไว้ในความทรงจำดีดี



ปลายปี 2546 บริษัทที่ผมทำงานอยู่
ได้รับพนักงานใหม่เข้ามา
และเป็น...เธอ

ทำงานด้วยกัน..ได้แต่แอบมองเธอ...
โดยที่เธอ..คงไม่รู้...

เรา..ทำงานด้วยกันไม่กี่เดือน
จากนั้น ...
ผมก็ลาออก...และได้ทุนมาเรียนต่อที่เกาหลี
เธอทำงานได้หนึ่งปี..เธอก็ลาออกและกลับไปทำงานที่เดิม

เธอ..ผู้หญิงคนนั้น ที่ผมพยายามเดินหนีมาตลอด
แต่ทำไมตัดไม่ขาดจาก..ใจ สักที

เราได้คุยกันบ้าง..ทางอีเมล์
แต่ไม่บ่อยนัก
เธอ..คุยกับผม คงเหมือนเป็นเพื่อนคนหนึ่ง

ผมกลับเมืองไทยไปเดือนมีนาคมปีนี้
เธอ..เป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมไปนั่งกินข้าวด้วย

มีอยู่วันหนึ่ง..ผมบังเอิญเจอเธอบนสถานีรถไฟฟ้า
ผมกำลังจะไปงานมหกรรมหนังสือที่ศูนย์ประชุมสิริกิติ์
เธอ..กำลังจะไปเรียน
ผมชวนเธอไปงานหนังสือด้วยกัน
และเธอ..โดดเรียนไปกับผม
เพราะเธอบ้าหนังสือเหมือนกัน

เธอ...เป็นคนเดียว
ที่ยอมไปดูหนังกับผมในปีนี้
เธอเลือกดูหนังเกาหลี เรื่อง my girl & i
และเป็นการดูหนังครั้งแรกของผม
ที่ไฟดับในขณะดูหนัง...

เธอ..เป็นคนเดียวที่ได้นั่งรถโดยสารด้วยในรอบสามปีของผม

เธอ..เป็นคนเดียวที่ไปดูงานนิทรรศการเฉลิมพระเกียรติฯ
ที่เมืองทอง กับผม

เธอ..เป็นคนเดียวที่ชวนผมไปเที่ยวงานสวนอัมพร

เธอ..เป็นคนเดียว ที่ให้รูปถ่ายแบบไม่เต็มใจกับผม
แต่ก็ยังอยู่ในกระเป๋าผมจนทุกวันนี้

เธอ..เป็นผู้หญิงคนเดียวที่เดินตากฝนกับผม
กางร่มให้เธอ ..เธอก็ไม่ยอมเข้าร่ม
บอกว่า..อยากป็นหวัดเฉยเลย

เธอ..เป็นผู้หญิงคนเดียว
ที่ผมได้มีโอกาสไปบ้านเธอ

เธอ...เป็นผู้หญิงคนเดียวที่ไม่ว่าอยู่ที่ไหน ก็คิดถึง
เห็นอะไร..ก็อยากซื้อให้

เธอ..เป็นผู้หญิงคนเดียวที่มักทำให้ผมน้อยใจที่สุด

เธอ...เป็นผู้หญิงคนเดียวที่ชอบว่าผม
เป็นคนไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง

เธอ...เป็นผู้หญิงที่ไม่เคยพูดเพราะ ๆ ปลอบใจ
แต่กลับให้กำลังใจด้วยการดุผม
และกระตุ้นให้ผมลุกขึ้นยืนอีกครั้ง

และเธอ...เป็นผู้หญิงคนเดียว ที่ผมไม่กล้าคิดไปไกล..กว่านั้น
แม้เธอ..จะพยายามพูดให้ผมเชื่อมั่นในตัวเอง
ว่าผม ก็มี "ดีพอ" ก็ตาม



วันนี้...ผมก็ยังคงเป็นอากาศ..สำหรับเธอ..

จาก...ผู้ชายคนหนึ่ง



ปล. เขียนให้แล้วนะคร้าบ...เจ้านาย




Create Date : 25 ธันวาคม 2549
Last Update : 25 ธันวาคม 2549 3:31:05 น.
Counter : 1014 Pageviews.

25 comment
ถ้ามี...วันนั้น



ถ้า...อีกสองปีข้างหน้า...
ฉัน...มีโอกาสได้แต่งงานกับ..เธอ
ฉันจะเป็นภรรยา...แบบไหนนะ
แล้วเธอ...จะป็นสามีที่ดีหรือเปล่า?

ฉันไม่รู้ว่าจะเป็นภรรยาที่ดีหรือเปล่า...
เพราะฉันก็แค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง
ที่ไม่ได้ฉลาดไปหมดทุกเรื่อง
และไม่เก่ง..ไปซะทุกอย่าง
แถมบางเรื่อง...ยังอ่อนแอ...เหลือเกิน

ฉันรู้แต่เพียงว่า...ฉันจะทำหน้าที่ของฉันให้ดีที่สุด
ฉัน...ไม่ใช่คนขี้บ่น
ฉัน...จะฟังเธอ ถ้าเธออยากเล่า
ฉัน...อาจไม่หวาน แต่จะใส่ใจ
ฉัน...อาจพูดจาไม่เพราะ แต่จะยิ้มให้เธอ..
ฉัน...เป็นคนปากแข็ง แต่โรแมนติกนะ
ฉัน...อยากเดินไปพร้อมกับเธอ
ฉัน...อยากฟังเพลงด้วยกันกับเธอ
แต่..จะมี..วันนั้นไหม



ข้อตกลงระหว่างเรา..เธอจะยอมรับมันได้ไหม

-เธอจะได้ใช้เงินเดือน 20% จากเงินเดือนทั้งหมดของเธอ
(อันนี้แยกจากค่าใช้จ่ายในบ้าน และเงินที่ส่งให้ทางบ้านจ๊ะ)

-ห้ามให้ฉันเป็นแม่บ้าน ฉันขอทำงานนอกบ้านนะจ๊ะ

-เธอต้องมาอยู่บ้านฉัน เพราะฉันมีบ้าน และฉันเป็นลูกคนเดียว
แต่ถ้าเราต้องทำงานที่อื่น ก็แล้วไป

-ฉัน..ขอใช้นามสกุลตัวเอง
ก็เพราะเป็นลูกคนเดียวไง

-เราจะแบ่งหน้าที่กันทำงานบ้าน
ถ้าวันไหนเธอไม่ทำ ฉันก็จะไม่บ่น แต่ฉันจะหักเงินเดือนเธอ

-ฉันไม่รีดผ้า กับหุงข้าวนะ
เพราะฉันถือว่า ถ้าเราทำในสิ่งที่ไม่ชอบ มันอาจจะทำได้ไม่ดี
เอางี้นะ ฉันล้างจาน ซักผ้า ถูบ้าน
เธอหุงข้าว รีดผ้า กวาดบ้าน
แล้วเราช่วยกันทำกับข้าว ตกลงไหม รถ เปลี่ยนกันล้างก็ได้

-ฉันไม่ชอบเลี้ยงสัตว์ ขอร้องอย่างเอาสัตว์มาเลี้ยงในบ้านนะ

-วันจันทร์ถึงศุกร์ หลังเลิกงาน เธอจะไปไหน ไปปาร์ตี้ มีประชุม ก็ได้
แต่ช่วยโทรบอก ห้ามปิดโทรศัพท์ และกลับก่อนเที่ยงคืนนะ
ถ้าเธอกลับหลังจากนั้น นอนนอกบ้าน และตามง้อเองละกัน

-เธออาจมีธุระ หรือไปประชุมต่างจังหวัด
หากต้องค้างคืนช่วยบอกกันล่วงหน้าอย่างน้อย 2 วัน
แต่ถ้าฉุกเฉินจริง ๆ ก็โทรบอก
และฉันจะโทรถามหัวหน้างานเธอเอง

-ถ้าจับได้ว่ามีเบอร์น่าสงสัยโทรเข้ามา ต้องชี้แจงให้ชัดเจน

-ฉันควรรู้จักเพื่อนที่ทำงานของเธอบ้าง
และมีเบอร์โทรศัพท์ของเค้า เผื่อมีเหตุจำเป็น

-วันเสาร์อาทิตย์ อยู่บ้านเป็นเพื่อนกันสักวัน

-อย่ามีปาร์ตี้ที่บ้าน นอกจากกับคนที่ฉันสนิทด้วย

-ไปช้อปปิ้ง ดูหนัง กินข้าวนอกบ้านด้วยกัน อย่างน้อยเดือนละ 2 ครั้ง

-ไปพักผ่อนเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน อย่างน้อย ปีละ 2 ครั้งนะ

-ฉันจะฟังเธอ...ถ้าเธออยากเล่าเรื่องงานให้ฟัง
และฉันจะไม่ถามเธอต่อ..ถ้าเธอไม่อยากเล่า

-เธออยากจะมีบัตรเครดิตกี่ใบก็ตามใจเธอ..
แต่จ่ายหนี้เองนะ โดยเอาจากเงิน 20% นั่นหละ

-ถ้าต้องจ่ายเงินมากกว่า 5000 รอความเห็นชอบจากฉันก่อนนะจ๊ะ

-เธออยากจะขับรถไปไหน ก็ตามใจ ฉันจะเติมน้ำมันให้เธอเต็มถังอาทิตย์ละครั้ง
ที่เหลือออกเองล่ะกัน

-เราจะมีรถแค่คันเดียว จะได้ไปไหนไปด้วยกัน
ไม่ห่างเหินดีนะ

-จะมีกิ๊กก็จะไม่ว่ากัน...แต่อย่าให้ฉันจับได้ล่ะกันนะ
ฉันไม่ฟังเหตุผลและจะไม่วีน แต่เราไป หย่า กัน

-จะซื้อเสื้อผ้า หรือของใช้ใหม่ ไปซื้อด้วยกันนะ
ไม่งั้นเธอจ่ายเองจากเงิน 20% ก็ไม่ว่ากัน

-ฉันทำอาหารได้ทุกอย่าง แต่บางครั้งอาจไม่อร่อย
ห้ามติ จนทำให้ฉันร้องไห้ล่ะ ฝืน ๆ กินไปละกัน

-ฉันไม่ใช่คนโกรธหรือหงุดหงิดง่าย..
แต่ถ้าโกรธ ...เธออาจตายได้

-เธอจะกินเหล้าบ้างก็ได้ เมื่อเข้าสังคม แต่ก็อย่ากินให้เมามายล่ะ
ไม่งั้นเธอนอนนอกบ้านนะ
อ่ะ ...ห้ามสูบบุหรีในบ้าน และเวลาที่อยู่ด้วยกันด้วย

-ถ้าวันไหนเธออารมณ์ไม่ดี บอกด้วยว่า "วันนี้อารมณ์ไม่ดี"
ฉันจะได้ไม่กวนใจเธอ

-ถ้าเราพูดแล้วเริ่มทะเลาะกัน
ให้เราหยุด แล้วแยกกัน
พออารมณ์ดีขึ้นค่อยมาคุยกันใหม่
เพราะบางที...ฉันอาจไม่มีเหตุผลเท่าไหร่

-ถ้าฉันโมโห หรือหงุดหงิด
...เธอช่วยทน ๆ ฟังหน่อย
ไม่นานฉันจะดีขึ้นเอง



ฉัน..แค่อยากมีครอบครัวเล็ก ๆ ที่มีความสุข
เธอ ไม่ต้องมีฐานะดีกว่าฉัน หรือฉันมีฐานะดีกว่าเธอ
แต่เราจะสร้างมันไปด้วยกัน

และเราไม่ต้องทำงานหนักมาก เพื่อสร้างฐานะให้ร่ำรวย
แค่เราอยู่ได้ในฐานะธรรมดา ก็พอ
ฉันอยากให้เราเดินไปด้วยกัน
ใช้ชีวิตแต่ละวันด้วยการดูแล และใสใจซึ่งกันและกัน

ถ้ามีวันนั้น...คงอบอุ่นเหลือเกิน
เธอ..จะยังอยู่จนถึงวันนั้นไหม..
อีก 2 ปี

555 แอบฝันไว้...ก่อน!!!



Create Date : 24 ธันวาคม 2549
Last Update : 28 ธันวาคม 2549 19:43:29 น.
Counter : 424 Pageviews.

5 comment
อยากจะเรียนรู้เธอ..อยากให้เธอเรียนรู้ฉัน...



อย่า... เลย อย่าเพิ่งหันไปก่อน
อย่า... งอน กลับมาพูดให้เข้าใจ
อย่าเพิ่งเดิน จากไป จน ลับฟ้า....
ก็จากความจริง เหตุผลฉันให้มา
ไม่เคยคิด ว่าไม่ยอมจะเข้าใจ....

อยากจะเรียนรู้....เธอ
อยากให้เธอ.... เรียนรู้ฉัน
มากกว่านี้.....
จุดมุ่งหมาย.... ที่มี
อยากให้เดิน ....ไปด้วยดี ทั้งสอง.... คน

คำว่ารัก...... ที่ฉันมีให้
จากความจริงใจ .....ที่เรามีให้กัน
หากไม่มีเธอกับฉัน ความฝันก็คง....จะไม่มี

มอง... ตา ก็คงรู้... คำตอบ
หากดู... ใจ สิ่งเหล่านั้นก็คงบอก
บอกว่ามี... แต่เธอ เธอ ก็รู้....

หากว่าใจ ....เธอ
ก็ยังมั่นคงอยู่
อยู่กับฉัน.... ก็โปรดจงเชื่อใจ

หากไม่มีเธอ... กับฉัน ความฝันก็คง.... จะไม่มี
หากยังมีเธอกับฉัน มาร่วมกันฝัน.... ให้เหมือนเดิม



ตอนนี้...ความรักของเธอ..คงเป็นเหมือนอากาศ
ที่ฉัน..รู้สึกได้..และรับรู้ถึงความอบอุ่นนั้น
ที่ยังวนเวียนอยู่รอบตัวฉันไม่เคยห่าง
เพียงแต่ฉัน...รู้สึกได้..แต่จับต้องมันไม่ได้...

ไม่ใช่เพราะเธอ...แต่เป็นเพราะฉัน
ที่กลัว....ในการตัดสินใจ
ที่กลัว...ในอะไรหลาย ๆ อย่าง
ฉันรู้...ว่าไม่ควรกังวล
แต่หัวใจฉัน...มีแค่ดวงเดียว
และฉัน...ต้องใช้เวลาในการตัดสินใจ
กับคนที่จะอยู่กับฉัน..ไปตลอดชีวิต

ฉันเป็นแค่แก้วใบหนึ่ง ...ที่มีน้ำอยู่ครึ่งใบ
มันคือความรักตัวเองของฉัน
อีกครึ่งใบที่เหลือ...ฉันรอความรักมาเติมเต็ม

ตอนนี้เธออาจเป็นได้เพียง...แค่อากาศ
แต่ถ้าอากาศนั้นยังวนเวียนอยู่ไม่ห่าง...
รวมตัวกันมากเข้า....
น้ำในแก้วเริ่มระเหยกลายเป็นไอ...
เจอกับอากาศที่ร้อนระอุ
หากยังมีแสงแดดที่ช่วยเพิ่มความร้อนมากขึ้น
วันหนึ่ง...มันจะกลายเป็นเม็ดฝน
ที่ทำให้แก้วใบนั้น..มีน้ำ....เติมเต็ม

และเมื่อถึงวันนั้น...ฉันก็พร้อมที่จะเดินไปกับเธอ

ตอนนี้...ฉันอาจดูเห็นแก่ตัว...
ที่ปล่อยให้อากาศมีอยู่รอบตัวมากเกินไป
มันอาจจะไม่ได้มีแค่เธอ...หรือเขา
ฉันไม่เคยปิดกั้นอากาศ....
เพียงแต่ถ้าอากาศนั้นเป็นอากาศที่ดีและมาในฤดูที่เหมาะสม
ไม่ร้อน หรือหนาวจนทำให้ฉันไม่สบาย

และฉันไม่เคยกักขังอากาศนั้น...ให้อยู่กับฉัน
เราต่างเรียนรู้กันและกัน
บางครั้งก็เป็นอากาศที่ผ่านมาแล้วก็จากไป
บางครั้งเป็นอากาศที่ผ่านมา...จากไป...แล้วกลับเข้ามาใหม่...
บางครั้งอากาศนั้นผ่านมาและก็ยังอยู่ที่เดิม...
เธอ...เป็นอากาศแบบไหน???

แต่ฉันคงไม่โชคดีที่จะเจอกับอากาศอบอุ่นตลอดปี
แต่ฉันก็จะเรียนรู้...
ว่า..อากาศแบบไหน? ที่จะทำให้เกิดเม็ดฝน



ฉัน..ไม่เคยเปรียบเทียบ..
ว่าอากาศแบบไหน..ดีกว่ากัน
บางครั้ง...
ในฤดูร้อน..ฉันอาจต้องการสายลมที่เย็นสบาย
ในฤดูฝน..ฉันอาจ..ไม่ชอบสายลมที่กราดกรี้ยว รุนแรง
ในฤดูหนาว...ฉันต้องการแค่สายลมที่อบอุ่น

ตอนนี้...ฉันอาจจะไม่ได้รักใคร
มันเป็นเพียงแค่..ความรู้สึกดี
แต่เมื่อเวลาผ่านไป...
หากเธอยังมั่งคง..ไม่ได้จากไปไหน
พื้นฐานของความรู้สึกดีนั้น
มันคงค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นเป็นความผูกพันธ์
และกลายเป็นความรัก..อย่างช้า ช้า

ถ้า..เธอจะยังอยู่..

ฉันอาจเป็นได้ทั้ง ผู้เลือก และเป็นทางเลือกหนึ่ง..
เธอก็เป็นได้ทั้งทางเลือก...และผู้เลือก เช่นกัน

เรา...มีชีวิตเป็นของตัวเอง...
เพียงแต่ฉันมีมุมมองแบบนี้...
ถ้าเธอ..กับฉันมีมุมมอง..ไม่เหมือนกัน..
เราก็จะยังเหลือ..มิตรภาพดีดี..นั้นอยู่

จะดีใจไปกับเธอ...
ถ้าระหว่างการรอฉันอย่างไม่มีจุดหมายนั้น
เธอจะพบใครสักคนที่ดี
อย่าได้กังวลเพราะฉัน..
หัวใจเธอ...ก็ยังคงเป็นของเธอ...

ถ้าหากไม่มีเธอกับฉัน..ความฝันก็คงจะไม่มี

ความรักของฉัน..ในตอนนี้
ฉันไม่ได้คิดแค่ว่า...เพียงแค่เราจะศึกษากัน
เพราะตอนนี้เรา..ศึกษาและเรียนรู้กันอยู่
แต่ฉันคิดถึงเรื่องการใช้ชีวิตร่วมกัน
อีกสองปี...ฉันจะแต่งงาน

"ถ้าเธอพร้อม..ฉันก็พร้อมไปด้วยกัน.."



Create Date : 24 ธันวาคม 2549
Last Update : 24 ธันวาคม 2549 18:05:43 น.
Counter : 1395 Pageviews.

8 comment
มิตรภาพ กับ ความทรงจำของเรา



Happy Birth Day เพื่อนรัก
แอบมาทายทักเธอก่อนรุ่งเช้า
คืนนี้คงหลับสบาย ใต้แสงดาว
พรุ่งนี้ก่อนตื่นตอนเช้า เธอจะฝันถึงใคร

จะผ่านพ้นไปกี่ปี...
ถึงวันเกิดเธอทั้งที...ฉันยังจำได้
กี่ปีแล้วที่มิตรภาพระหว่างเรา ยังไม่จางหายไป
เนิ่นนานสักเท่าไหร่ ..ยังเหมือนเดิม

ปีนี้...ฉันอยู่ไกลเกินไป
ก็เลยไม่มีของขวัญส่งไปให้
ทำได้แค่นี้...แต่ก็พยายามทำอย่างตั้งใจ
หวังว่าเธอคงพอใจ...และรับรู้ไว้
ว่าเพื่อนที่ห่างไกล จำวันเกิดเธอได้ทุก ๆ ปี

อยากเห็นเธอมีความสุข...
และยังแข็งแกร่งอยู่เสมอ
อุปสรรคมากมายที่พบเจอ
เธอจะเข้มแข็งและพร้อมสู้กับมัน

ฉันอยู่ห่างไกล...
ได้แต่ส่งกำลังใจไปให้...
อย่าทุกข์..ท้อใจ ..หรือกังวลเลยนะเธอ
ยังมีคนคนนี้ที่หวังดีเสมอ..และสัญญาจะเป็นเพื่อนเธอ
...ตลอดไป....




Happy Birth Day จ้า
รู้จักกันมาตั้งแต่ ป.2 ถึงตอนนี้ โห สิบกว่าปีแล้วน๊า

จำได้ไหม?? ที่ครูประจำชั้น เอาขนมมาขายในห้องเรียน แล้วบังคับให้เราซื้อทุกวัน
ทั้ง ๆ ที่มันไม่อร่อยเลย

จำได้ไหม?? ที่เราถูกครูภาษาอังกฤษตีจนขาแตก เลือดซิบ
เพราะไม่ทำการบ้านส่ง

จำได้ไหม?? ที่เราชอบวาดการ์ตูน แล้วเล่าเป็นเรื่องราว
สุดท้ายก็ลงเอย..ด้วยการโกรธกันอย่างไม่มีเหตุผล
สิบห้านาทีผ่านไป..ก็กลับมาเล่นด้วยกันเหมือนเดิม

จำได้ไหม?? ที่เรามักห่อข้าวกลางวันไปกินที่โรงเรียนด้วยกัน
เพราะขี้เกียจรอคิว และเดินไปโรงอาหาร

จำได้ไหม ?? ที่เราแอบชอบรุ่นพี่ประธานสีคนเดียวกัน ตอน ม.1 ขับเคี่ยวกันน่าดู
สุดท้าย...ก็ได้แค่แอบชอบ...

จำได้ไหม?? ที่เราตกรถไฟ
และเราก็ตัดสินใจเดินไปบ้านเพื่อนที่ห่างไกล เป็นระยะทางหลายกิโลเมตร
แต่ก็ยังเดินไปถึงจนได้ ทั้งที่ร้อนมาก ๆ

จำได้ไหม?? ถ้าเราเรียนห้องดียวกัน..เราจะนั่งโต๊ะคู่กันทุกครั้ง

จำได้ไหม?? ตอน ม.6 เราแอบชอบเพื่อนในห้องที่ย้ายเข้ามาใหม่
ไม่รู้ว่าชอบกันเข้าไปได้ยังไง...
ทุกวันนี้...ยังแอบขำ

จำได้ไหม??
แม้จะเจอกันทุกวันที่โรงเรียน แต่ตอนเย็นและวันหยุด ฉันจะไปเล่นบ้านเธอ
บางวันเธอจะมาเล่นบ้านฉัน

จำได้ไหม??
ตอน ม.ปลาย เรามักได้แสดงอะไรขำ ๆ ในวันงานของโรงเรียน

จำได้ไหม??
เราจะได้ตักบาตรร่วมกัน ในวันปีใหม่ที่โรงเรียน

จำได้ไหม??
เธอเป็นเพื่อนคนแรก..ที่ไปเยี่ยมฉันที่โรงพยาบาล ตอนที่ฉันป่วย

จำได้ไหม??
เธอเป็นเพื่อนคนเดียวที่จำวันเกิดฉันได้ทุกปี (เพราะฉันเกิดห่างจากเธอหนึ่งอาทิตย์)
เราก็เลยเกิดวันเสาร์เหมือนกัน เดือนเดียวกัน ราศีเดียวกัน ปีเดียวกัน
เวลาใครดูดวงมา ...ก็จะมาเล่าให้กันฟังเสมอ เพราะดวงเราเหมือนกัน

จำได้ไหม??
ฉายาเธอ คือ มู๋มู่ ฉายาฉัน คือ ดุ้ยดุ๋ย และฉายาเพื่อนอีกคน คือ ตุนตุน

จำได้ไหม??
เราห่างหายกันไปตอนเรียนมหาวิทยาลัย เพราะต่างคนต่างก็ต้องทำหน้าที่ของตัวเอง
เราเรียนตามคณะที่เราถนัด...

จำได้ไหม??
ตอนที่ฉันทำงานที่ใหม่...เราได้อยู่ด้วยกันหนึ่งปี

จำได้ไหม??
ตอนที่เธอป่วย...ฉันไปอยู่กับเธอ

แม้ตอนนี้..เราจะอยู่ไกลกัน
แต่ปีหน้าเธอจะมาอยู่ใกล้ ๆ ฉัน เธอจะอยู่อังกฤษ ฉันอยู่ที่ปารีส
ยังไงเธอก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม..
นิสัยเดิม ...หน้าตาเหมือนเดิม...
เรายังคงพูดกันในภาษาห้วน ๆ เหมือนเคย
แต่ไม่คิดว่าเวลา...มันจะผ่านไปได้เร็วขนาดนี้
เราผ่านอะไรมาบ้าง ...เราได้ทำใครหล่นหายไปจากชีวิตบ้าง
เราลืมความทรงจำหลายช่วงที่ผ่านมา
แต่..เธอก็ยังคงเป็น..เธอ
และฉัน...ก็ยังคงเป็น..ฉัน

ทุกอย่างแตกต่าง และทุกอย่างเปลี่ยนแปลง
แต่มิตรภาพของเรา...จะยังอยู่เท่าเดิม
บางครั้งมันอาจจะลดลง..หรือบางครามันอาจจะเพิ่มขึ้น
แต่มัน...ก็จะยังคงอยู่

แม้เราจะไม่เคยพูด...ว่าเรารักกัน
แต่ในมิตรภาพนั้น...มันมีความรักของเพื่อนแฝงตัวอยู่
และเรา....รับรู้มันเสมอมา

คิดถึงเธอ...เพื่อนรัก...




Create Date : 23 ธันวาคม 2549
Last Update : 23 ธันวาคม 2549 3:42:12 น.
Counter : 1009 Pageviews.

17 comment
1  2  

เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว
Location :
Paris  France

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



C'est la vie.

ชอบมองท้องฟ้า...
เพราะอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่ก็มองได้
แต่แปลกไหม ท้องฟ้ายังอยู่ที่เดิม
แต่มันไม่เคยเหมือนเดิมเลยสักวัน