Group Blog
|
ห่างไกล...เหลือเกิน
คน..ไม่พิเศษ
ถ้าหากว่าเขามอบให้กับใคร เขา..ให้ตลอดกาล ถ้าหากว่าเขามอบให้กับใคร เขาให้...ตลอดกาล ฤดูที่แตกต่าง
ก้อนหิน...ก้อนนั้น
ทุกเวลา...ที่หากันเจอ
มองหาคนๆหนึ่ง ที่ไม่รู้เป็นใคร และไม่รู้เมื่อไหร่ จะพบคนผู้นั้น ส่วนชีวิตฉัน บอกเลยว่ามี เจอะคนที่แสนดี อยู่ทุกๆวัน เพียงแค่ไม่มีใคร ที่จะฝันตรงกัน แต่ว่าฉันมั่นใจ จะพบในไม่ช้า * อาจบางทีในเมืองกว้างใหญ่ หมอกและควันช่วยกันพรางตา มีขอบรั้วขอบกำแพงสร้างมา ตึกระฟ้าคอยบังเราอยู่ ** แต่เราก็หากันจนเจอ มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา รู้สึกไหมว่าชีวิตคุ้มค่า เมื่อมีใครสักคนข้างกาย เกิดมาเพื่อหาใครคนหนึ่ง เป็นคนที่ฟ้าสร้างมาตรงใจ เราต่างรู้โลกมันแสนกว้างใหญ่ แต่มันคงไม่ยากเกินไป ที่ฉันจะพบเธอ อาจมีสักครั้งที่เราสองคน ผ่านทางที่วกวน อยู่ใกล้ๆกัน ใบไม้เพียงใบหนึ่ง หล่นตอนที่เดินผ่าน ฉันคงจะมองมัน เมื่อเธอเดินผ่านมา บางเวลา...ที่ฉันขาดเธอจะเติมให้กัน บางเวลา...ที่หนาวสั่นเธอจะเป็นอุ่นไอ บางเวลา...ที่แพ้มาก็ยังมีเธอเข้าใจ บางเวลา...เลวร้ายฉันยังมีเธอ บางเวลา...ฉันทำผิดเธอยังยอมอภัย บางเวลา...ฉันร้องไห้เธอยังให้ไหล่อิง ไม่ใช่คนที่โชคดีที่เกิดมามีทุกสิ่ง แต่ฉันโชคดีจริงๆที่มีเธอ ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ทุกอย่างยังเหมือนเดิม เธอยังเหมือนเคยยังแสนดีอยากบอกว่าซึ้งใจ ต่อจากวันนี้คนๆนี้จะทุ่มเททั้งใจ ตอบแทนรักที่ยิ่งใหญ่ ตอบแทนในความหวังดี ตอบแทนเวลาที่ให้ฉัน ด้วยทุกเวลาของฉันฉันให้เธอ บางเวลา...ฉันทำผิดเธอยังยอมอภัย บางเวลา...ฉันร้องไห้เธอยังให้ไหล่อิง ไม่ใช่คนที่โชคดีที่เกิดมามีทุกสิ่ง แต่ฉันโชคดีจริงๆที่มีเธอ ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ทุกอย่างยังเหมือนเดิม เธอยังเหมือนเคยยังแสนดีอยากบอกว่าซึ้งใจ ต่อจากวันนี้คนๆนี้จะทุ่มเททั้งใจ ตอบแทนรักที่ยิ่งใหญ่ ตอบแทนในความหวังดี ตอบแทนเวลาที่ให้ฉัน ด้วยทุกเวลาของฉันฉันให้เธอ
|
เขียนฟ้าด้วยปากกาดาว
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] ชอบมองท้องฟ้า... เพราะอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่ก็มองได้ แต่แปลกไหม ท้องฟ้ายังอยู่ที่เดิม แต่มันไม่เคยเหมือนเดิมเลยสักวัน |