คำถาม : หนูกลัวความตาย กลัวจะเสียคนที่รักทุกคนไป กลัวจะไม่ได้เจอเขาอีก หนูเป็นแบบนี้มาเกือบปีแล้ว บางทีนอนไม่หลับ ไม่กล้านอนกลัวจะไม่ได้ตื่นมาอีก หนูทุกข์ใจมาก รบกวนพระอาจารย์แนะนำหนูด้วยค่ะ
พระอาจารย์ : คุณโยม ถามว่ากลัวแล้ว เราหนีความตายพ้นไหม ไม่พ้น มีใครในโลกนี้ไม่ต้องตายมีบ้างไหม ไม่มี ล้วนแล้วแต่ตายทุกคน จะเร็วจะช้าก็ต้องตาย เพราะฉะนั้น เราจะกลัวไปทำไม ในเมื่อกลัวก็ตายไม่กลัวก็ตาย แต่จะต้องตายแบบราชสีห์หรือตายแบบแมว ตายแบบราชสีห์ คือเผชิญต่อความตายอย่างอาจหาญ เพราะเราได้สร้างบุญเอาไว้อย่างเต็มที่ มั่นใจว่า ละจากโลกนี้ไปเราก็ไปดี แต่ถ้าเกิดต้องตายอย่างแมว คือร้องแง๊วๆแล้วตายไป คือคนที่เอาแต่กลัว แต่ไม่ได้ทำความดี เผลอๆยังไปทำบาปซ้ำอีก อย่างนี้เขาจะกลัวมากเพราะเมื่อตายแล้วมีค­วามรู้สึกตัวเองต้องแย่แน่ๆ ดังนั้นจากนี้ไป รับรู้ความจริง บอกตัวเองเลยว่า ยังไงก็ต้องตายแน่นอน แล้วให้นึกถึงความตายบ่อยๆด้วย พระพุทธเจ้าพระองค์บอกให้นึกถึงความตายเข้­าออกทุกลมหายใจเข้าออกด้วยซ้ำไป เพราะหายใจเข้าไม่ออกก็ตาย หายใจออกแล้วไม่เข้าก็ตาย แต่นึกบ่อยๆอย่างมีหลักปฏิบัติ จะได้เป็นกำลังใจเตือนตัวเองให้ทำความดีด้­วยความไม่ประมาท อย่างนี้เราจะมีใบหน้าที่สดใส มีแววตาที่สุกสกาว แล้วก็สามารถอยู่ร่วมกับทุกคนที่เรารักได้­อย่างมีความสุข แล้วนำทุกไปในหนทางที่ถูกต้องด้วย เจริญพร