Do you love movies ?

วิจารณ์ Tron Legacy (2010)

Tron Legacy



ผู้กำกับหน้าใหม่ค่ายดิสนีย์ โจเซฟ โคซินสกี้ ทำหนังเรื่องแรกก็ได้งบไปถลุงเหยียบๆ 200 ล้านดอลลาร์ เพื่อสร้างอาณาจักรแห่งเกมในภาคต่อของ Tron ในปี 1982 และได้นักแสดงนำจากภาคแรกที่กลายเป็นนักแสดงออสการ์ขายฝีมือไปแล้วอย่าง เจฟฟ์ บริตเจส กลับมารับบท 'เควิน ฟลินน์' ที่เขารับบทไว้เมื่อ 30 ปีที่แล้วเหมือนเดิม ร่วมด้วยนักแสดงรุ่นใหม่อย่าง จาร์เร็ต เฮ็ดลันด์ (Eragon) และสาวเซ็กซี่โอลิเวียร์ ไวล์ด (Year One) ในหนังที่เล่าเรื่องของ 'แซม ฟลินน์' ลูกชายของเควิน ฟลินน์ ประธานบริหารของบริษัทเกมยักษ์ใหญ่ 'เอ็นคอม' ที่ติดอยู่ในโลกดิจิตอลที่ตัวเองสร้างขึ้น แซมเข้าไปในโลกดิจิตอลของพ่อโดยบังเอิญ และพบกับ 'คลู' โปรแกรมคอมพิวเตอร์จอมวายร้ายที่ก่อกบฐ จนทำให้พ่อของเขากลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง ไม่ได้ แซมต้องร่วมมือกับพ่อของเขา และควอร่า (ชีวโปรแกรมสาว ผู้ช่วยของเควิน ฟลินน์) เพื่อปราบคลู และหนีออกจากโลกดิจิตอลแห่งนี้ไปให้ได้

ผมรู้สึกก้ำกึ่งระหว่างที่ดูหนังเรื่องนี้ ฝั่งหนึ่งค่อนไปทางความตระการตากับโลกดิจิตอล ที่ทั้งตัวละครและฉากหลังออกมาอลังการ และแปลกตาไปจากหนังไซไฟล้ำโลกเรื่องอื่นๆ ขณะที่อีกฝั่งหนึ่งค่อนไปทางความเบื่อหน่ายกับพล็อตเรื่องสไตล์แอ็คชั่นสำหรับคุณหนู ที่เหยาะฉากเอ็ฟเฟ็กต์เท่ๆ ซีจีเก๋ๆไปเป็นน้ำจิ้ม จากเนื้อแท้ที่จืดชืดไร้รสชาติ ผมไม่แน่ใจว่าคนอื่นจะรู้สึกแบบผมหรือเปล่า แต่สำหรับผม Tron เป็นอีกตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนของหนังสนุกที่ขาดเสน่ ไม่ว่าจะเป็นตัวละครนำที่ไม่มีเสน่พอจะดึงดูดให้คนดูเอาใจช่วย, ฉากแอ็คชั่นอลังการที่ดูยิ่งใหญ่แต่ไม่สามารถกระตุ้นอะดรีนาลีนได้มากพอ หรือเนื้อเรื่องที่เห็นสิบนาทีแรกก็รู้ไปถึงสิบนาทีหลัง

การดำเนินเรื่องของ Tron เป็นไปอย่างง่ายๆ ไม่สลับซับซ้อน แทรกฉากดิจิตอลตระการตาไประหว่างเรื่อง การแสดงของนักแสดงในเรื่องเป็นไปแบบเสมอตัว เนื่องจากไม่มีโอกาสให้ปล่อยของหรือแสดงอารมณ์มากนัก ยิ่งประกอบกับความเป็นดิจิตอลในเรื่องที่ทำให้นักแสดงต้องจินตนาการถึงภาพบนจอเอาเอง ถึงนำซีจีสเปเชียลเอ็ฟเฟ็กต์ใส่ลงไปมากเพียงใด ภาพที่ออกมาก็ยังดูแห้งแล้งทางอารมณ์อยู่ดี แม้บรรยากาศและฉากหลังของเรื่องจะดูล้ำสมัย แต่ก็ยังไม่สามารถทำให้คนดูรู้สึกเสมือนอยู่ใน โลกแห่งเกมได้จริง เหมือนที่ Avatar เคยดึงคนดูเข้าไปในโลกอวตารได้ ดังนั้น Tron Legacy จึงดูเหมือนจะวูบวาบ ฉูดฉาด แต่ออกมาจริงเป็นเหมือนลูกกวาดที่มีเพียงรสชาติเดียว

6.25/10


Create Date : 25 ธันวาคม 2553
Last Update : 25 ธันวาคม 2553 14:35:22 น. 4 comments
Counter : 1117 Pageviews.  

 
สวัสดีจร้า ชื่อหนิง น่ะจ๊ะ


โดย: ning.ple วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:15:01:38 น.  

 


โดย: deeplove วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:22:02:47 น.  

 
อ่านแล้วไม่อยากจะคอมเม้นเลยแฮะ

ผมว่าไม่น่าเกลียดอะไรน่ะ
หนังดูง่ายของดีสนี่

ส่วนตัวดู 2 รอบแล้ว พุธว่าจะไปอีกรอบน่ะ


โดย: bokbok IP: 118.172.51.117 วันที่: 26 ธันวาคม 2553 เวลา:20:17:38 น.  

 
ผมเห็นด้วยกับคำวิจาร

ดูแล้วอารมไม่ถึงซักอย่าง
ทั้งแอคชั่น ดราม่า ตลก - -"

ฉาก3D ก็มีไม่เยอะ (ถ้าลองถอดแว่นดู)
555+


โดย: ดู3D ด้วยแหล่ะ IP: 124.122.200.38 วันที่: 6 มกราคม 2554 เวลา:2:05:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Branelay
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




[Add Branelay's blog to your web]