ถ้าพิจารณานัยยะความช่วยเหลือของกี่ในประเด็นนี้ ผมว่า การมาของคนเมือง ในหนังทำได้เหมาะสมแล้วนะ เด็กเมืองอย่างกี่ รู้ว่าปัญญาต้องการความช่วยเหลืออย่างไร แล้วเขาก็ช่วยเหลือไปตามนั้นเท่าที่ปัญญาต้องการ ทุกวันนี้เวลาคนเมืองไปช่วยชนบท มีสักกี่กรณีที่ช่วยเหลือโดยเข้าใจความต้องการชองพวกเขาอย่างถ่องแท้ ถ้าไม่มากเกินไปเพราะยึดเอาความคิดของผู้รับผิดชอบว่า ต้องอย่างนั้นอย่างนี้ถึงจะเป็นการดีกว่าเดิม ก็เป็นเรื่องของการแอบแฝงผลประโยชน์ส่วนตัว ความพอดีหรือเกินไป "ครูสอนด๊านซ์เซอร์" น่าจะบ่งบอกอย่างนั้นนะ ครูที่กี่ส่งมาช่วยเป็นใครก็ไม่รู้แต่แน่นอนว่ามีความสามารถในการเต้น ขณะที่ครูของอีกโรงเรียนหนึ่งนั้น"ขั้นเทพ" ที่พึงพิจารณาคือ ทำไมเนื้อเรื่องในหนังถึงต้องจากขั้นเทพมาสอน เพราะท่าน สส.ใช่ไหม โดยเฉพาะคนที่มารับบทครูด๊านซ์เซ่อร์ของโรงเรียนคู่แข่ง ดูโดยไม่คิดอะไร เชิญท่านนี้มารับบทนี้ในหนังก็โอเค แต่พอพิจารณาให้ลึกลงไปอย่างที่เจ้าของบล้อกตีความ ผมว่าตัวละครตัวนี้มีความหมายถึงความโอเว่อร์ในเรื่องความช่วยเหลือจากคนเมืองดังกล่าว

ส่วนในตอนจบของหนัง หลายๆท่านวิจารณ์ว่า ไม่สมเหตุสมผล ประเด็นนี้ยิ่งชัดเจน "ความไม่มีเหตุผลก็คือความมีเหตุผล" ความไม่มีเหตุผลในหนังตามที่หลายท่านว่ามาคือ ภัยของปัญญานั้นไม่มีเค้าลางล่วงหน้า ดูเหมือนหนังนั้นยัดเยียดนึกจะใส่มาก็ใส่มา นั่นแหละครับคือความมีเหตุผลในสังคม ทุกวันนี้ภัยสังคมที่พวกเราพบกันอยู่นั้น มีอันไหนบ้างที่มีเค้าลางล่วงหน้า คนไม่เคยเจออาจไม่เข้าใจ แต่คนที่ประสบกับตนเองมาแล้วคงรู้ซึ้ง ยกตัวอย่างง่ายๆ เคยเห็นคนถูกวิ่งราวกระเป๋าวิ่งราวสร้อยไหม มันมีเค้าล่วงหน้าให้คนที่ร่วมชะตากรรมอยู่แถวนั้นรู้ไหม รู้อีกทีคนโดนกระทำตะโกนช่วยด้วยช่วยด้วยปาวๆ ขณะที่คนรอบข้างยังงงงวยอยู่ว่า เกิดอะไรขึ้น ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่ไม่น่าจะเกิดเหตุร้ายขึ้นได้อย่างนั้น??

วิจารณ์ เท่งโหน่ง หน่อย

มุมมอง ต่างกัน ก็คิดแบบเครียดๆ ก็ตามนั้น คิดแบบดูสนุกๆ ก็ตามนี้ คือ มันสนุก ครับรวดเร็ว ฉับไว ไม่น่าเบื่อ ตลกแบบธรรมชาติไม่มีการยัดเยียด และ ทำให้นึกถึงวัยเด็กได้อย่างน่าอัจจรรย์ เช่นกันเน้อ ขอบคุณครับ เขียนได้ดีเช่นกันครับ

ผมว่าคุณวิจารณ์ด้วยความที่ไม่เข้าพื้นฐานชีวิตของต่างจังหวัด เวลาที่มีคนจากกรุงเทพ หรือคนต่างถิ่นมาจะรู้จักหรือไม่ก็ตาม ทุกคนจะดีใจอยากจะรู้จักคนเหล่านั้น ลองเรียนรู้ดูนะครับในหนังนำเสนออาจจะมากขึ้นเพือให้เป็นความสนุกสนาน แต่โดยรวมผมว่ามันเยี่ยมมาก

อ่านเม้นท์ข้างบน
เห็นด้วยค่ะ
ชาวชนบท ไม่ว่าใครที่พลัดหลงเข้ามาในหมู่บ้าน
เราจะดีใจ และต้อนรับเป็นอย่างดี

หนังเรื่องนี้ ถ้าเราๆทีเกิดในชนบท
ทำให้เราย้อนคิดถึงตัวเองในวัยเด็ก

หนังไม่ได้ยัดเยียดค่ะ
แต่ได้เอาวัฒนธรรมความเชื่อของชาวชนบท
ไปไว้ในหนัง ทุกอย่างในหนังเรื่องนี้
เกิดจริงในชนบทค่ะ

หนังเรื่องนี้มันไมี่ใช่หนังที่ถูกต้องที่สุดหรอก แต่มันเป้นหนังที่ถูกใจที่สุด ธรรมชาติมันมีบวกและลบ หนังใหญ่บางเรื่องขายแค่เสียงหัวเราะดูถูกคนดูมาก ผมดุหนังเรื่องนี้ผมภูมิใจที่ไม่เสียดายเงินเลย และดู ๒ รอบเลย

ที่วิจารณ์มันก็ถูกครับ แต่ผมว่าจะเอาเหตุผลของความจริงมาหมดคงไม่ได้ ที่ผมเข้าไปดูมาผมไม่รู้ว่าการดำเนินเรื่องจะต้องตามหลักสูตรการทำหนังป่าว แต่ที่ผมได้ คือ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ตื้นตันใจ เสียงปรบมือ และ การสะท้อนความจริงของสังคมชนบท ออกมา ครับ ส่วนเรื่องมีรางวัลติดมือ ผมเชียร์ ด.ญ. เรณู ครับ ให้เข้าชิง นักแสดงหญิงยอดเยี่ยมครับ ^ ^

เห็นด้วยว่า ภาพชาวชนบทที่รอความช่วยจากคนเมือง (โดยเฉพาะฉากคอนเสิร์ต) อันนี้เห็นด้วยนะ

ส่วนเรื่องการหายตัวของมิว และครูตาเหล่ นี่เขียนในกระทู้ไปแล้ว ไปตามอ่านแล้วกัน

หนังยังห่างจากคำว่ายอดเยี่ยมอยู่หลายก้าวจริง ๆ ครับ เป็นหนังที่ดูน่ารักเท่านั้น ตอนจบยัดเยียดมากไป

ตอนที่ผมดูแล้วเศร้ามาก ๆ ก็คือการที่ทีมของปัญญาและเรณูรอคอยการมาช่วยของเด็กกรุงเทพฯ เพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะในการประกวด รู้สึกรันทดแทนเด็กต่างจังหวัดครับ มันคงจะดีกว่านี้ถ้าพวกเขาชนะได้ด้วยความสามารถของตัวเอง

ด้วยความเคารพนะครับ

คือผมนั่งไล่อ่านบทวิจารณ์ของคุณมาหลายอันอยู่เหมือนกันครับเนี่ย ตามลิ้งค์บล็อคมาจากใน pantip น่ะครับ

จริงๆคุณเขียนได้ดีนะครับ ในแง่ของการเขียนถ่ายทอด

แต่ผมว่าคุณวิจารณ์หนังแต่ละเรื่องด้วย "แนวคิดแบบเดียว" กันเกินไป หมายความว่ายังไงเอ่ย

หมายความว่า บนโลกนี้ เราไม่น่าสามารถตัดสินอะไรได้ด้วย มาตรฐานความคิดแบบเดียวน่ะครับ เช่น หนังแอคชั่นแฟนตาซี เราก็ต้องพร้อมแล้วที่จะเปิดรับความโอเว่อร์ของมัน , หนังดราม่า หนัง Realistic โอเค เราค่อยมาอยู่บนพื้นฐานเหตุผลของความเป็นมนุษย์กัน , และเช่นกันกับความคิดเห็นของท่านบนๆ

หนังฝรั่ง กับ หนังไทยเอง คนและตัวละครที่อยู่ในเรื่อง ก็มีวัฒนธรรมที่ต่างกันตามภูมิภาคนั้นๆ ย่อยลงมาถึงเรื่องนี้ คนอีสาน กับ คนกรุงก้จะมีวัฒนรรมและแนวคิดที่ต่างกันไป

แต่ผมว่าบทวิจารณ์ของคุณมันถูกเขียนขึ้นภายใต้กรอบของ "คนเมือง" หรือ คนที่คุ้นเคยกับบริบทคนเมืองน่ะครับ ผมรู้สึกได้ถึงเส้นความคิดเส้นนึงที่คอยควบคุมการวิจารณ์ของคุณอยู่ และคุณใช้เส้นนี้ในการวิจารณ์ทุกเรื่องเลย ... นั่นเป็นที่มาของการที่ผมรู้สึกว่า เราไม่ควรมีกรอบความคิดเดียวในการวิจารณ์งานศิลปะน่ะครับ

รวมไปถึงในแง่เทคนิค เช่น การตัดต่อของเรื่องนี้ ผมว่าไม่มีอะไรเสียหายเลย การตัด Cross - sequence แบบนั้นไม่ได้จำเป็นว่าเค้าต้องการโชว์ความหวือหวา หรือ อยู่แต่ในหนังแอคชั่นน่ะสิครับ ถ้ามันเหมาะที่จะรับใช้เรื่อง มันจะถูกใช้ในหนังแนวไหนก็ได้ครับ อย่างที่คุณวิจารณ์ว่า หนังมันง่ายๆ ใสๆ ซื่อ ไม่รู้จะมาตัดสลับทำไม...ผมจึงไม่เห็นด้วยครับ เพราะลำดับการถ่ายทอดห้วงเหตุการณ์ในเรื่องนี้ ผมว่ามันออกมาโอเค.... นั่นคือตัวอย่างของจุดที่ผมขอแย้งอ่ะนะครับ

แต่ก็ นานาจิตตังครับคนเราต่างความคิด ต่างความเห็น ก็ขอให้เขียนวิจารณ์ต่อไปครับ ถือว่าแชร์ไอเดียกันเนอะ ^^

ขอบคุณครับ

บทวิจารณ์ผมตื้นกว่าที่อื่นแน่นอนครับ เพราะผมพยายามเขียนแบบรีวิวภาพรวมทุกครั้ง แต่ไม่่ค่อยได้เจาะประเด็นวิเคราะห์ลึกๆ เพราะรู้ตัวว่าไม่ได้เก่งการตีความ

อย่างไรก็แล้วแต่ ผมวิจารณ์เก็บไว้เพื่อตัวเองนั่นแหละครับ ไว้นับสถิติปลายปีว่าดูไปกี่เรื่อง เรื่องไหนจำไม่ค่อยได้ก็มาเปิดอ่านย้อนกลับไป ประมาณนี้น่ะครับ

ดีครับ ลุยต่อไป

แต่โอ้โห....
นี่ค่าตั๋วดูหนัง น่าจะดาวน์รถใหม่ได้เลยนะครับเนี่ย

ดูเยอะมาก !!!!!!

ข้อวามข้างบนคะ คุณเห็นว่าเป็นหนังอิสานแล้วจะให้ฉายให้ดูฟรีเลยรึไงคะ

ข้อความข้างบนครับ ผมหมายถึง ไอ้ยอดรวมหนังทั้งหมดที่คุณเจ้าของบล็อคเค้าไปดูครับ

เค้าดูหนังมาเยอะมาก ผมเลยแซวเรื่องค่าตั๋วยอดรวมมันแพงแหงมๆ

เห็นที่ผมเขียนว่า "ดูเยอะมาก" มั้ยครับ

คนเราสมัยนี้ ฟังไม่ได้ศัพท์ อ่านไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียดเยอะมากครับ

ผมไปพูดถึงเรื่องไหนเรื่องหนึ่งตอนไหน เกี่ยวอะไรกับหนังอีสานตอนไหน ผมน่ะแฟน ปัญญา เรณูครับ

ขอร้องว่า อ่านหนังสือให้ดีๆ ให้แตกฉานครับก่อนจะไปคุยอะไรกับใคร

ด้วยความเคารพ

ไปดูเพราะแรงเชียร์เหมือนกัน อยากสนับสนุนหนังไทย แต่ดูแล้วตัวเองไม่รู้สึกว่าดีสมกับที่เชียร์ ไม่เหมือนกับเรื่องโหมโรงที่ดีจริง สมกับแรงเชียร์นะ
เราดูแล้วก็งงๆ ว่าไปงัยมางัย คณะเด็กผู้หญิงกับหนึ่งเด็กกระเทยและสองครูหนุ่ม มาทัศนศึกษา(หรือเปล่า)กันไกลขนาดนั้น วาริน กับ กทม เนี่ยนะ แถมเรื่องส่งครูมาสอนเต้น กับส่งแดนเซอร์มาช่วยเต้นเนี่ยนะ มันเหลือเชื่อเกินไป ไกลขนาดนั้น แต่ก็นะ อย่าคิดมากๆ ดูเอาขำๆ ชิลๆ ไม่คิดมากดีกว่า เห็นเด็กๆน่ารัก ใสๆ วิถีชีวิตพื้นบ้าน ก็พอยิ้มได้ ไม่เสียดายตังค์หรอก

หนังปัญญาเรณูนี่ผิดหวังอย่างแรง ขาดทั้งความสมเหตุสมผลและขาดความเป็นธรรมชาติ บทไม่ถึง ผู้กำกับไม่ถึง ตัวแสดงถึงบ้างไม่ถึงบ้างชนิดที่เรียกว่าลาวต้มลาว จนทายล่วงหน้าได้เลยว่าหนังเรื่องต่อไปของคุณบิณฑ์คงจะไม่มีใครยอมโดนหลอกซื้อตั๋วเข้าไปดูอีก ที่แย่สุด ๆ ก็คือนักแสดงพูดคำว่าปัญญาในหนังบ่อยจนรกจนรำคาญหู ก็ไม่เข้าใจว่าหนังมันแรงได้ยังไง แต่ถึงอย่างไรก็แสดงให้เห็นว่าแฟนชาวไทยยังรอให้การสนับสนุนหนังไทยอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง แต่ขอร้องเถอะ ช่วย ๆ ทำหนังให้สมกับที่คนไทยเขาคอยเอาใจช่วยหน่อยเถอะ ไม่ใช่คอยแต่จะใช้กระแสต้มกันเพื่อหลอกเอาเงิน ผมให้4เต็ม10 แต่เพื่อนบางคนบอกให้2เต็ม10ก็บุญแล้ว

แต่หนังอย่างสบายดี2นั่นสมควรสนับสนุนเพราะบทถึง ผู้กำกับถึง ตัวแสดงถึง ไม่เสียดายค่าตั๋ว

คุณทิมดูหนังมาแล้วจะวิจารณ์หนังก็ตามสะดวกครับ ไม่ชอบไม่แปลก ธรรมดาวววว์
เพราะตัวบทเองผมก็ว่ามีจุดกั๊ก จุดประหลาดๆอยู่บ้างเหมือนกัน , ในส่วนอื่นๆแล้วแต่คนคิดครับ

แต่ที่คุณพาดพิงว่า "หนังใช้กระแสหลอกคนมาดู" นี่ผมว่าเกินไป

หนึ่งคือ กระแสมันเกิดขึ้นมาเองเรื่อยๆจากคนที่ไปดูมาแล้วบอกต่อกัน ซึ่งมันไปห้ามอะไรไม่ได้หรอก

สองคือแล้วคนที่ชอบเรื่องนี้ หรือ ไปดูแล้วประทับใจนี่คือ โง่ เหรอครับ คือ โดนหลอก เหรอครับ

อย่าเอาตัวเองเป็นที่ตั้งนักนะครับ มันไม่ได้ทำให้ความคิดของคุณดูโง่หรอกครับ แต่มันทำให้ดู "ทุเรศ" ครับ

ด้วยความเคารพ

ผมไปดูหนังมาแล้ว ตั้งใจไปดูเพราะอยากสนับสนุนให้กำลังผู้กำกับ หนังกระแสอาจไม่ดีเพราะนายทุนมองข้าม เฉกเช่นเพลงลูกทุ่งที่คนลูกทุ่งมักถูกมองว่าไม่ทำเงิน สู้ปั้นบอยแบนด์ไสตล์เกาหลี นี่แหละที่วัฒนธรรมการบริโภคของคนสมัยนี่ถดถอยลง ผมจะนึกรำคาญทุกครั้งที่ได้ยินสำเนียงการร้องเพลงไทยแต่ใช้เลียนแบบฝรั่ง เสมือนฝรั่งพูดไทยหัดร้องเพลง ผมยินดีกับการจ่ายเงินดูหนังเรื่องนี้ เพราะรากเหง้าผมคือต่่างจังหวัดทุกเรื่องที่สะท้อนในหนังหลายคนวิจารณ์ว่าไร้เหตุผลแต่นี่คือวิถีสังคมชนบท ไม่งั้นเขาไม่กลัวผีแม่ม่ายกันหลอก เรื่องการแก้บน เรื่องความเชื่อ ความสัมพันธ์ระหว่างบ้านกับวัด ครูกับบ้าน ล้วนสะท้อนความจริงของบ้านนอกไม่ผิดเพี้ยนกับชีวิตวัยเด็กของผม การมาของคนเมืองมันเป็นความตื่นเต้นของเด็กบ้านนอก สมัยก่อนหมู่บ้านผมไม่มีรถยนต์เลย หากมีรถของคนเมืองเข้ามาเด็กทุกคนจะมายืนมุงดูลูบๆคลำๆ ผมยังเคยตกหลุมรักเด็กคนเมืองที่แอบไปนั่งเฝ้าดูเขาจำได้ว่าเด็กเมืองเขาใส่ชุดนอนแต่เราไม่มีชุดนอนกะเขาอยากมีมากตอนนั้น เพราะเด็กต่างจังหวัดชุดเล่นชุดนอนมันก็อันเดียวกัน และปิดเทอมทุกครั้งก็ตั้งตารอเขากลับมาทุกครั้ง หนังเขาสะท้อนเกือบทั้งหมดที่ผมเคยเจอวัยเด็ก แต่......หลายคนที่ไม่ประทับใจก็คงเพียงเพราะว่า ผู้กำกับอาจนำมาเรียงร้อยไม่เนียนสนิททำให้บางช่วงอาจสะดุดอารมณ์ แต่ผมเข้าใจได้ว่า เขาไม่ต้องการ เฟค ความจริงก็เป็นสิ่งไม่ราบรื่นอยู่้แล้วแต่ ความเท็จสิสามารถ ปรุงแต่งให้หลอกอารมณ์ดูชมได้ ผมจึงไม่ติดใจมองสาระสำคัญของเรื่องมากกว่า
และยังชื่นชมความกล้าของบิณฑ์ที่กล้านำความเป็นไทยอันคือรากเหง้าของสายพันธ์พวกเรามางัดกับกระแสคลั่งเกาหลีอย่างกวนมึนโฮที่ดูกี่ครั้งก็ยังไร้สาระสำหรับผม ดินเหนียวปั้นเป็นรูปอะไรก็ได้อย่างนั้น สังคมเราก้เหมือนกัน หล่อหลอมมาแบบไหนก็ได้แบบนั้น สมัย 14 ตุลา เด็กฟังเพลงเพื่อชีวิต ชอบบทกวี รักอุดมการณ์ รักสังคมประชาชน ทุกวันนี้นายทุนยัดเยียดแต่เพลงรักอกหัก เด็กกระโดดตึกตายเพราะประชดรัก เด็กทำแท้ง เด็กไม่รักพ่อแม่แต่ เชื่อแฟน อยากให้กลับมามองสังคมว่านับวันมันจะไปกันใหญ่เราทุกคนล้วนมีส่วนที่จะนำพาส่งคม จะไปสู่ความเสื่อมหรือความสุข ก็เลือกเอา

ชอบมากครับ หนังใสๆสะอาดบริสุทธิ์ ดูแล้วทำให้เรายิ้มได้ อารมณ์ดี ตื้นตันใจ ขอเป็นกำลังใจให้คุณบิณฑ์ทำหนังดีๆแบบนี้ตลอดไปครับ...ดูหนังอย่าคิดมากนักครับ แค่ให้ความบันเทิง อิ่มเอิบใจ นี่ก็ถือว่ามีความสุขแล้ว...เอาเป็นว่าหนังที่เข้าฉายในรอบสัปดาห์เดียวดันผมดูมาครบทุกเรื่อง สรุปว่าหนังไทยเรื่องนี้สร้างความสุขให้ผมได้มากที่สุดครับ

เนื้อเรื่องของหนัง ลงตัวอย่างดี
.. ผมขอ เดาใจในการสร้างหนัง ตรงที่ ..
- พระขี่ มอเตอร์ไซร์ มาหา ปัญญา เพื่อเอาเงินมาให้ยืม ++ ผมเข้าใจว่า คงได้แรงบันดาลใจจาก .. โฆษณายาหอมตราฤษี .. สมัยนั้นจะล้อเลียนโฆษณายานี้ว่า ตราฤษีขี่มอเตอร์ไซร์ใส่หมวกกันน็อค
- ยายอายุ 75 แต่งงานกับหนุ่ม 35 คืนเดียว หนุ่มที่แต่งงานด้วยตาย ++ คิดว่า มุขจะใช้น่าจะเป็นคำจบว่า ..สังสัยตายเพราะไปกินนมหมดอายุ

วิจารณ์หนังได้แย่ครับ สำหรับเจ้าของกระทู้ อ่านไปอ่านมาก็ดีแต่มาตอกย้ำความคิดของตัวเองที่ไม่เข้าท่าตอนท้ายๆ ไม่รู้นะว่าคุณคือคนกรุงหรือคนบ้านนอก ไม่ว่าจะเด็กเมืองหรือเด็กบ้านนอก ถ้าพวกเขาพร้อมจะช่วยเหลือกันด้วยความเต็มใจ คุณก็ไม่ควรจะมาบอกหรอกว่า สุดท้ายก็ต้องให้คนกรุงมาช่วย รู้ๆกันดีว่าในหนังเขาต้องการให้เห็นความรักและสามัคคีของคน คนที่มีโอกาสมากกว่าย่อมช่วยเหลือคนที่มีโอกาสน้อยกว่าอยู่แล้ว มันก็ไม่ผิดตรงไหน ไม่ใช่หรือ

ขอตอบ แทนเจ้าของกระทู้น่ะครับ..
โดย: ทัน IP: 125.26.167.223 วันที่: 8 มีนาคม 2554 เวลา:17:17:11 น
......
้เขาวิจารณ์ ได้ถูกต้องแล้วครับ และไม่ได้บอกว่า หนังไม่ดี เขาบอกเพียง หนังขาดบางส่วนที่สำคัญไป
บทเด็กที่มาจาก กทม. น้อยเกินไป (บิณท์ บอกว่าแค่มาทำให้ เรณูหึงหวงปัญญา เพื่อจะได้เดินเรื่องราวให้สนุก)
แต่คุณเชื่อไหม แค่ เด็ก กทม. เข้ามามีบทเพียงเล็กน้อย แต่ความประทับใจจากคนดูมีมากกว่า ตัวละครหลักอย่างมาก
พอ มิว กลับ กทม. บทหายไปเลย กลับมาช่วยตอนท้ายเรื่องอิกที แทบไม่มีบทเลย (คุณคิดจุดนี้อย่างไร เล่าให้ฟังอิกที)
ตรงนี้เป็นจุดเด่นของหนังเลย
มาแลกเปลี่ยนความคิดกัน
ขอให้คุณ วิจารณฺ ในส่วนที่คุณติดว่า หนังขาดส่วนสำคัญตรงไหน ที่คุณคิดว่า น่าจะมี
วิจารณื แบบไม่ได้ว่าหนังไม่ไดี เพียงแต่ หนังขาดอะไรไป

หนูไปดูหนังเรื่องปัญญาเรณูชอบมาก ประทับใจสุดๆ ตลก สื่อให้เห็นถึงความน่ารักของเด็ก
อิสาน

ฉากที่ถ่ายทอดความสวยงามของชนบทมีเยอะ ความเป็นอยู่ของชาวบ้านถ่ายทอดถึงวัฒนธรรมก็จริง แต่จุดนี้ละ ที่ทำให้มองเห็นถึงความสวยงามของชนบท (หรือคุณมองไม่เห็น)

ตอนจบของเรื่องเป็นฉากเรียกน้ำตา ที่มีเหตุและมีผล แต่ขาดเวลาในการดำเนินเรื่อง จุดนี้เองที่ผมมองว่าขาด

บ้านปัญญาถูกคนร้ายปล้น พ่อและแม่ ยอมให้โจรเอาไปได้ทุกอย่าง แต่ไม่บอกว่า ลูก(ปัญญา) อยู่ในบ้าน โจรได้ลือของแบบเร่งรีบ และเจอความอนู่ในคอก เลยจะไปเอาความแทน (ผมขอวิจารณ์คนที่วิจารณ์ฉากนี้ว่าขาดความสมเหตุสมผลหน่อยนะรู้ไหมว่าโจรภาคอีสานปล้นทุกครั้งก็เอาควายไปด้วยมันมีราคา แล้วถ้าเอาไปอยู่เป็นฝูงก็ตามหาตัวไม่เจอแล้ว) แต่ปัญญาวิ่งไปตัดเชือกจูงควาย เพื่อไม่ให้โจรได้จูงไปง่ายๆ

ฉากโกนผม ซึ่งเรียกน้ำตา แต่ขาดความสมจริง จุดเล็กที่มองเห็นคือทำไมไม่โกนคิว

หนังไทย คุณต้องให้การสนับสนุน การวิจารณ์ เป็นสิ่งที่ดี แต่การตัดสินโดยให้คะแนน ผมเองก็ไม่สามารถที่จะมองได้ว่า คะแนนที่พวกคุณให้นั้น ใช้อะไรตัดสิน

สมองส่วนไหน...

แล้วรู้หรือยังล่ะ "วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก"
อยากบอกอะไรก็จะรับรู้ไว้...ว่าฉันก็เป็นเหมือนเธอ..
อยากบอกให้เธอได้รู้ไว้เธออยู่ในใจฉันเสมอไม่เคยลืม
เวลาเจอก็ดีใจถึงแม้ว่าไม่ได้พูดได้คุยกับเธอก็ตาม
แต่อยากให้รู้ว่า "ยังรัก" เสมอ เช่นกัน