แค่เรารู้สึกรัก..โดยที่ไม่ปรารถนาจะครอบครอง
รัก..โดยที่ไม่ต้องเรียกร้องให้เค้ารับรู้
รัก..โดยที่เค้าก็อยู่ในโลกของเค้า
และเราก็อยู่ในโลกของเรา
ความรักเกิดขึ้นได้......
และทำให้..เรามีความสุขในทุกๆวันได้อย่างแท้จริง
ขอแค่..เราเข้าใจในสิ่งที่เรากำลังเป็น กำลังทำลงไป
เพียงแค่นี้ก็ไม่ต้องหาเหตุผลให้เมื่อยหัวใจ
ทำ ทุกทุกวัน ในชีวิต ให้มีความสุขได้
ด้วยการมองเขาอยู่ไกลไกลดีกว่า
แค่มีเขาอยู่ในหัวใจ...อยู่ตลอดเวลา
มันก็เป็นเหตุผลได้ในความไม่มีเหตุผล
เมื่อ...หนึ่งชีวิตของเรา...อยากรักใครสักคน
โดยที่ใครคนนั้น....ไม่ได้รักเราเลย
แม้..แต่..นิดเดียว
จากหนังสือ::
เมื่อดนตรีที่ฉันเล่น กลายเป็นเพลงที่เธอร้องไม่