จากเมฆกลุ่มเล็กๆ จนตอนนี้เกาะตัวหนาจนผืนฟ้ากลายเป็นสีคล้ำ
หยดน้ำเย็นๆร่วงหล่นลงจากฟ้า
จากทีละน้อย ค่อยๆเพิ่มมากขึ้น
เหล่าสัตว์น้อยใหญ่ต่างก็ซุกตัวอยู่ในรัง
เพื่อหลบความหนาวเย็นของฝนหลงฤดู
เส้นแสงพาดผ่านฟ้าสีหม่น
ตามมาด้วยเสียงฟ้าร้องดังกึกก้อง
ในส่วนลึกใจกลางป่า
คฤหาสน์ที่ครั้งหนึ่งเคยมีชีวิตชีวา
วันนี้เงียบสงัด
ภายในห้องซึ่งอยู่ลึกสุดในคฤหาสน์
ภายใต้กิโมโนตัวใหญ่ที่กองอยู่กลางห้อง
มีบางสิ่งขดตัวอยู่และกำลังตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด
ยิ่งแสงของฟ้าแลบสว่างชัดมากเท่าไหร่
....สิ่งนั้นก็ยิ่งสั่นไหว
เสียงบานประตูถูกเลื่อนออก
พร้อมกับการปรากฏตัวของหญิงสาว
ที่เปียกชื้นเล็กน้อยเพราะตากฝนกลับมา
ดวงตาสีทองก้มลงมองเจ้าของห้อง
ที่จนถึงตอนนี้ก็ยังเอาแต่ซุกตัวอยู่ใต้กิโมโน
ฮารุซากิเดินไปคุกเข่าลงใกล้ๆ
แล้วเอื้อมมือไปจับกิโมโนนั้นเพื่อจะดึงออก
แต่มือเรียวที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้ากลับยึดมันไว้แน่น
ฮัตสึยูกิ พี่บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าทำแบบนี้
น้ำเสียงแฝงแววดุทำให้แรงยื้อชะงักลง
กลรักเทพจิ้งจอก / นานามิ
..ความกลัวปริศนา
สำนักพิมพ์บ้านทะเลล้อม 2008
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [