สวัสดีค่ะแม่ๆ แต่ก่อนมีลูกเป็นของตัวเองเคยวาดฝันว่าอยากมีลูกอย่างคนอื่น ดูรูปเด็กๆแล้วดูน่ารัก อยากมีมาไว้กอด อยากป้อนข้าวลูก อาบน้ำ กล่อมลูกนอน จับลูกแต่งตัวใส่โบน่ารักๆ..บลาๆ.. เคยใหมคะ 

แต่พอมีจริงๆเคยคิดไม่อยากมีอีกแล้ว มันไม่เหมือนในฝันเลยที่ลูกจะเลียงง่าย 55 เธอร้องให้ อะไรนิดหน่อยก็ร้อง หิวก็ร้อง กินไม่อิ่มก็ร้อง กินเยอะไปก็อวก แล้วก็ร้องอีก ทั้งวันทั้งคืน  เป็นอะไรไม่รู้ เริ่อเครียด กลุ้ม อุ้มมากล่อม วางร้อง จะเข้าห้องน้ำ พอได้ยินเสียงร้อง จิตตกอีก ต้องรีบไปดูทินที มีไรเปล่าถึงได้ร้อง ตกเตียง มดกัด ...  คิดไปเรื่อย วงจรการนอนที่คิดวางไว้เหลวหมด และพอเราไม่ได้นอนเต็มที่ด้วยแล้วการรับมืออีกวันหนึ่ง และต่อไปเป็นเดือนๆนั้นมันยากขึ้นเรื่อยๆ แม่มือใหม่อย่างแพรกับการที่ต้องเลี้ยงลูกเองอยู่ไกลบ้านแล้ว อะไรที่ฝันไว้มันพังหมด เพราะความจริงไม่เหมือนดูคนอื่นเลี้ยง เหมือนง่ายแต่พอถึงตาเรายากจัง แต่ก็รักเค้ามากนะคะไม่ใช่ไม่อยากมี แต่การเลี้ยงลูกคนหนึ่งนั้นไม่ง่ายอย่างที่คิดเลยจริงๆ พอคนแรกเลี้ยงมาแบบทุรักทุเล ไม่นานคนที่สองก็ตามมา เย้ วินาที่ที่รู้ว่ามีดีใจมากๆ แต่ความเหนื่อยยังไม่ทันหาย มาอีกเหนื่อย เลยตัดสินใจย้ายกลับมาบ้านหาตัวช่วยค่ะไม่งั้นคิดว่าตัวเองไม่รอดแน่ๆ พอมี พ่อแม่ช่วยก็ดีขึ้น จนคนน้องได้ขวบกว่า เราก็ย้ายมา กทม อยู่ลำพังกัน พ่อแม่ลูกๆอีกครั้ง และก็เริ่มรับความตึงเครียดไว้เองอีก

การเลี้ยงลูกเองสองคนวัยใกล้ๆกันนี่จะว่าง่ายก็ง่าย ยากก็ยาก เป็นวันๆไป บางวันเหนื่อยมากๆ บางวันสบายๆ ตามไม่ทันเลยสักวันค่ะ ตั้งแต่มีคนแรกจนคนที่สองยิ่งเป็นสองเท่าตัวเลย ช่วงนี้เพลียมาก ถึงกับเคยวูบไป เพราะมัวแต่ดูแลลูกๆจนลืมดูแลตัวเอง  อย่างจะเข้าห้องน้ำ พอได้ยินเสียงลูกเราก็รีบวางแก้วจนวันๆลืมทานน้ำไปเลยก็มีค่ะ อยากพักแต่เป็นแม่มันพักไม่ได้เลย ช่วงนี้เลยหาตัวช่วยคุยกับแม่ๆคนที่มีประสบการณ์มากๆดูก็ดีขึ้นบ้างค่ะ  นำคำแนะนำมาใช้ทีละนิด วันนี้2ประโยคที่ติดในหัวคือ

 อย่างแรก ใช่คือใช่ ไม่คือไม่

เริ่มเข้มงวดกับคำพูดตัวเอง ไม่บอก หยุดๆๆๆๆๆ ไป10หยุด แต่บอกครั้งสองครั้ง ครั้งแรกคือเตือน ครั้งต่อไปลงโทษทันที วิธีการลงโทษแล้วแต่กรณีไปค่ะ อย่างให้อยู่มุมห้องไม่ไปใหน 1-2 นาที

และต้องขอโทษทุกครั้งที่ทำผิด และทีสำคัญหลังจากลงโทษแล้วต้องคุยกับเค้า กอดเค้าว่าที่ต้องทำโทษเพราะลูกทำผิดนะ แต่แม่ไม่ได้เกรียดลูกนะแม่รักถึงอยากให้ลูกเป็นเด็กดีถ้าลูกเชื่อฟังพ่อแม่ลูกจะได้รับพระพรด้วยนะ พูดกับเค้าเหมือนกับเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่งเค้าเข้าใจค่ะ 

พอเริ่มใช้แล้วไม่กี่วันก็เห็นได้ชัดว่าดีขึ้นนะคะ 

อย่างน้องจอห์น 1 ขวบ ถ้าเค้ายังไม่อยากขอโทษ เค้าจะรีบเอามือไปไว้ข้างหลัง ทำตาดู บ่งบอกว่าไม่ทำ แต่เข้าใจนะว่าให้ขอโทษพี่ซาร่าห์ แพรจะให้เขาจ้องตาแล้วบอกว่า ผมทำผิด ตีพี่ไม่มี จะต้องขอโทษ เค้าก็ยอมทำค่ะ แกเริ่มรู้ว่าแม่จริงจังนะ และถ้าแกทำดีก็มีรางวัล เป็นขนม หรือพาไปเที่ยวค่ะ 

อย่างที่สอง เทรน

 เทรนคนโตให้ช่วย แพรอยู่กับลูกตั้งแต่เล๋กๆจนลืมไปว่าตอนนี้ซาร่าห์โตแล้วนะ สามารถช่วยแม่ได้แล้ว อย่าคิดว่าต้องรอให้เขา 5 ขวบ 7 ขวบก่อนถึงช่วยได้ แพรก็ลองดู พาแกมาทำขนมด้วย ทำอาหาร แกก็ชอบมากๆ จะช่วยให้แกรู้จักทำเพื่อคนอื่นมากขึ้น อย่างวันก่อนบอกว่าทำซุปไข่ให้น้องจอห์นกันนะ แกก็ทำไปแต่เราต้องคอยดูอยู่ใกล้ๆเพราะแกยังเด็กอยู่ และพอทำแล้วแกรีบไปบอกน้องทันทีว่าวันนี้ซาร่าห์ทำซุปให้จอห์นนะ จอนชอบใข่ใช่ใหม อยากทานใหม พอแพรได้ยินแบบนั้นแล้วก็อิ่มใจมากขึ้น เรามาถูกทางแล้ว บางทีก็ไม่ต้องบอกว่าต้องรักน้องนะ แต่การกระทำบางอย่างมันช่วยได้

อย่าคิดว่าเค้ายังเด็กไม่เข้าใจ ทำไรไม่ได้ 

อีกตัวอย่างสำหรับทิ้งท้ายวันนี้ค่ะ 

น้องจอห์น 1 ขวบสามารถทำตามคำสั่งพร้อมกันทีเดียว 2 อย่างได้ พ่อบอกให้เอานี่ไปทิ้งที่ถังขยะ และไปเปิดตู้เย็นเอาโยเกิดออกมาให้พ่อด้วยเราจะกินด้วยกัน แกทำตามทันทีไม่รีรอครบทุกอย่าง

แกเข้าใจนะแล้วแต่บางครั้งจะอย่ากทำหรืออยากดื้อ

ปกติแม่พาเด็กไปเที่ยวเล่นใหนบ้างคะ หรือมีกิจกรรมแบบใหนให้เด็กๆบ้าง หลังจากย้ายมาอยู่กรุงเทพสักพักแล้วก็มีที่ประจำสำหรับเด็กๆที่ใหม่ที่ชอบมากๆทั้งเด็กและผู้ใหญ่ค่ะ ไม่ไกลจากบ้าน พาเด็กๆไปปล่อยให้แม่ได้พักด้วยนิดหน่อย และเด็กได้เล่ยอย่างเต็มที่ น้องซาร่าห์กับน้องจอห์นชอบมากที่สุดเห็นจะเป็นมุมทำอาหาร เค้าใด้ใส่จินตนาการอย่างเต็มที่ สมมุติตัวเองเป็นแม่ค้าพ่อค้า เห็นลูกมีความสุขก็คลายเหนื่อยไปเลยค่ะ

ถ้าพิมพ์ตกหล่อนไปขอโทษด้วยนะคะ และช่วยบอกจะดีมากค่ะเพราะไม่มีเวลาอ่านทวนต้องไปแล้ว

ขอให้มีความสุขนะคะ แล้วแพรจะแวะไปเยื่ยมนะคะ