หรือหัวใจของแก้วกัญญ์จะปิดตายให้กับคำว่ารักไปจนวันตาย ทั้งๆที่เธอเพียบพร้อมไปทุกด้าน มากมายพอที่จะให้ได้พบใครสักคนหนึ่ง แต่แล้วทุกคนที่ผ่านในชีวิตกลับไม่ใช่ จนอุบัติเหตุได้นำพาผู้ชายแสนแปลกคนหนึ่งเขามาในชีวิต วามคือผู้ชายคนแรกที่ทำให้แก้วกัญญ์ไม่รู้สึกอึดอัด รังเกียจหรืออยากถอยให้ห่างจากเขา ต่อเป็นวามต่างหากที่พยายามรักษาช่องว่างระหว่างกันเอาไว้ และหนึ่งคำถามที่ติดอยู่ในใจของแก้วกัญญ์ วามคือใคร
อำนาจแห่งเผ่าพันธุ์ครั้งหนึ่งเคยเป็นสิ่งที่วามภาคภูมิใจ หากแต่มันก็ทำให้เขาพรากชีวิตหนึ่งไปชั่วนิรันดร์ ชีวิตของผู้หญิงที่วามรู้ว่าเธอมีค่ามากกว่าสิ่งใด จะมีอะไรทดแทนความสูญเสียครั้งนั้นได้นอกจากความตาย หากแต่สติที่ได้รับการตักเตือนทำให้วามได้ค้นพบหนทางที่จะรอคอยเธอ และตอนนี้เวลาที่เนิ่นนานที่เขาเฝ้าตามหาดวงใจที่หลุดลอยได้สมหวังแล้ว หากแต่ตอนนี้แก้วกัญญ์เป็นมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง หากเขากลับไม่ใช่
แม้จะสังหรณ์ใจว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต้องมีความไม่ธรรมดา หากแต่แก้วกัญญ์ไม่คิดว่ามันลึกล้ำจนเกินกว่าจะมนุษย์ธรรมดาเช่นเธอจะคาดคิด วามไม่ใช่คุณหมอธรรมดา แต่เขาคือครุฑหนุ่มผู้ทรงอำนาจและเป็นผู้เยียวยาที่เปี่ยมไปด้วยความสามารถ ทว่าเธอคือมนุษย์โลกที่ไร้ความพิเศษ แต่แล้วทำไมเธอจึงเธอดึงเข้าไปสู่เรื่องราวที่ซับซ้อนยิ่งนักในดินแดนแห่งป่าหิมพานต์
เพียงความผิดพลาดในครั้งก่อนได้พรากชีวิตของแก้วกัญญ์ไปด้วยน้ำมือของเขาเอง ครั้งนี้วามจะไม่ปล่อยให้สิ่งใดพรากแก้วกัญญ์ไปได้อีกแล้ว แต่พรหมลิขิตระหว่างกันนั้นจะเป็นไปได้หรือ ไม่ใช่แค่ศัตรูที่หมายปองแก้วกัญญ์ แต่สิ่งที่เหนือกว่าอื่นใดคือกรรมที่กุมลิขิตรักครั้งนี้เอาไว้
หากครั้งหนึ่งแก้วกัญญ์เคยคิดว่าหนทางระหว่างเธอและวามจะไม่มีวันเป็นจริง เพียงเพราะคนละโลก หากแต่อุปสรรคทุกอย่างย่อมผ่านพ้นไปได้ด้วยความรัก ไม่เว้นแม้แต่ลิขิตกรรมที่ขีดเส้นให้เธอและเขาต้องตกอยู่ในห้วงแห่งความทุกข์ตรมกี่ชาติกี่ภพกันที่ท้ายที่สุดก็ต้องพลัดพรากจากกันไป
ยังมีอีกหนึ่งความลับที่วามยังเก็บซ่อนเอาไว้ และมันคือสิ่งที่ทำให้เขาหวาดกลัวเป็นที่สุด เพราะมันอาจจะเป็นอีกหนึ่งตัวแปรที่ทำให้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและแก้วกัญญ์ไม่มีวันเป็นจริง เขาคือผู้ทำทุกอย่าง คือผู้ลงมือสังหารหญิงที่ตนรักสุดหัวใจ คือผู้พรากลมหายใจของเธอ แม้ทุกอย่างจะผ่านไปแล้ว หากแต่นี้คือบาดแผลที่วามไม่อาจเยียวยาตัวเองได้ แม้มันจะเสี่ยงที่ท้ายที่สุดแก้วกัญญ์อาจจะเดินจากเขาไปตลอดกาล หากแต่เขาก็ไม่อาจปิดบังความลับและความเจ็บปวดนี้ได้ตลอดกาล ความจริงจึงเป็นสิ่งที่แก้วกัญญ์ควรได้รู้ และเธอนั่นเองคือผู้ชี้ชะตาความรักระหว่างเขาและเธอว่าในชาติภพนี้ความรักที่รอคอยจะสุขสมหวังหรือไม่
เนื้อเรื่องเป็นแนวแฟนตาซีแบบไทยๆ จากครั้งก่อนที่วามผู้สูญเสียคนรักไปด้วยน้ำมือตัวเอง เขาก็เฝ้ารอคอยว่าจะพบเจอคนรักเมื่อไรและแล้วเขาก็พบนางเอก แต่ว่าเธอไม่กลับมาเกิดในป่าหิมพานต์เหมือนกับเขา แต่กลับกลายมาเป็นคนธรรมดา อุปสรรคระหว่างกันจึงยิ่งกว้างมากขึ้น หากแต่จะปล่อยให้มันผ่านเลยไปก็ทำไม่ได้ พระเอกจึงต้องเข้ามาดูแลนางเอก ที่ตอนนี้มีเรื่องน่าหวาดกลัวกำลังคุกคามนางเอกโดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยว่า นับจากนี้ ชีวิตจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ไม่ใช่เพียงเพราะพระเอกเข้ามาในชีวิต แต่มีบางอย่างที่เหนือธรรมชาติต้องการตัวเธออีกเช่นกัน แม้พระเอกจะไม่อยากเปิดเผยว่าตัวเขาคือใครให้นางเอกได้รับรู้ แต่เมื่อนางเอกเริ่มตกอยู่ในอันตรายมากขึ้น ความลับที่ปกปิดไว้ก็ปิดไม่อยู่ แม้นางเอกจะตกใจว่าชีวิตต้องมาเจออะไรที่แปลกประหลาดแบบนี้ แต่อีกใจหนึ่งเธอก็รู้สึกว่าปลอดภัยเมื่อได้อยู่กับพระเอกที่ไม่ได้เป็นมนุษย์เช่นเธอ แต่เป็นพญาครุฑ
และแน่นอนว่าความผูกพันระหว่างกันไม่ได้เพิ่งจะเกิดขึ้น หากแต่สายสัมพันธ์นี้มีมาอย่างเนิ่นนานแล้ว ซึ่งเป็นอีกตัวแปรที่ทำให้นางเอกที่ปกติไม่เคยรับรักใครสักคน เปิดรับพระเอกได้อย่างง่ายดาย แต่ยังมีความลับบางอย่างที่เธอยังไม่รู้ และมันคือความหวาดกลัวของพระเอกที่คิดว่าหากบอกนางเอกไปเธออาจจะหันหลังให้เขาก็เป็นไปได้
เมื่อนี้คือภาคต่อจึงไม่ยากที่เราจะพอเดาภูมิหลังของเรื่องนี้ได้ค่ะ สำหรับคนที่เคยอ่านเพลิงสีน้ำเงินมาก่อน พระเอกของเราคือพญาครุฑที่เป็นเพื่อนรักกับพญานาค ที่เฝ้าตามหาวิญญาณของคนรัก เมื่อพระเอกไม่ใช่คนธรรมดา เนื้อเรื่องจึงไม่ธรรมดาไปด้วยค่ะ หลังจากที่รอคอยวามมาหลายปี ก็ได้เป็นพระเอกสักทีล่ะ เล่มนี้ก็จะพูดถึงตัววามอย่างที่เราไม่เคยรู้มาก่อนว่า หลังจากต้องเสียคนที่รักไปด้วยน้ำมือตัวเอง เขาใช้ชีวิตแบบไหน ใช้อะไรไถ่โทษความผิดของตัวเอง
แต่พูดถึงพระเอกแล้วก็ต้องพูดถึงความน่ารักของเขาใช่ไหมค่ะ แน่นอนอยู่แล้ว ชื่อคนเขียนการันตีความน่ารักของพระเอก แบบที่เรียกว่าไม่ต้องกลัวผิดหวัง ช้ำใจว่าจะได้พระเอกประเภทซาตานใจยักษ์ในมารกันมาให้อ่านแล้วน้ำตาจะตกใน วามเป็นพญาครุฑที่น่ารักมากกกก แต่น่าสงสารกว่าเจ้าพี่อมาลตรงที่เขาไม่เคยล่วงรู้เลยว่าหญิงที่ตนรักอยู่ไหน เกิดหรือยัง แต่เมื่อเขาได้พบเธอแล้ว เธอก็คือที่สุดของชีวิต ความรัก ความเสียสละไม่ต้องพูดถึงค่ะ ยังคงกินขาดเสมอ แต่ที่ฟีน่าชอบมากคือความเป็นคุณอาที่น่ารักของโมนี่ ลูกสาวเจ้าพี่อมาล รวมทั้งความเป็นคุณหมอครุฑที่มีจรรยาบรรณแพทย์สูงมาก จากเผ่าพันธุ์ที่เป็นนักล่า กลับกลายเป็นผู้รักษา
สำหรับนางเอก ยังคงใช้คำว่า เกิดเป็นนางเอกของคุณศรีสุรางค์ก็สบายสุดๆ จะประสบเคราะห์กรรมอันใด เด๋วพระเอกก็จะมาช่วยเหลือเธอเอง ยิ่งพระเอกผู้มิใช่มนุษย์ปกติด้วยแล้ว นางเอกยิ่งสบายไปใหญ่ค่ะ นางเอกอาจจะเป็นคนสวย แต่บอกได้เลยว่าค่อนข้างเย็นชาและถือตัวสุดๆ จนเธอคิดว่าชาตินี้คงอยู่เป็นโสดขึ้นคาน(เป็นเพื่อนฟีน่าล่ะ) แต่ที่จริงแล้วชีวิตเธอรอคอยพระเอกนี้ล่ะค่า
เรียกว่าเป็นนักเขียนประจำอีกคนที่มีงานออกต้องอ่านค่ะ และแทบไม่ต้องถามว่าจะชอบหรือแนวไหม เป็นความลำเอียงรักสุดๆว่าชอบแหงๆ แต่จะชอบมากชอบน้อยก็ว่ากันไปค่ะ เล่มนี้ต้องเทียบกับเพลิงสีน้ำเงินถึงจะเห็นความชัดเจนว่าเป็นยังไงนะคะ ระหว่างสองเล่มนี้ฟีน่าชอบเล่มไหนมากว่ากัน ตอบลำบากนะเนี่ย เพราะเพลิงสีน้ำเงินจะหวานๆ กว่า แต่เนื้อเรื่องอาจจะแฟนตาซีเบาๆกว่า ส่วนวามเวหนจะหนักกว่าในเนื้อหาค่ะ ฟีน่าชอบความน่ารักของเพลิงสีน้ำเงิน แต่ชอบความเป็นดราม่ากว่าในวามเวหน ทั้งๆที่สองเรื่องนี้ จุดเริ่มต้นคือการพลัดพรากเหมือนกันก็ตามที
สำนวนภาษา การดำเนินเรื่องอันนี้ไม่เม้นท์นะคะ เพราะอย่างที่รู้ว่าฟีน่าถือว่าของนักเขียนท่านนี้ ยกไว้ให้คนหนึ่ง การใช้ภาษาอยู่ในระดับดีเลยค่ะ คำผิดไม่ต้องหา รับรองว่าไม่มีหลุดกันเลยล่ะ ถ้ามีก็คงน้อยมากจนหาไม่เจอ มาพูดกันถึงความชอบดีกว่าค่ะ
คุณศรีสุรางค์ยังเป็นคนที่เล่นกับแนวแฟนตาซีแบบป่าหิมพานต์ได้ดีคนหนึ่งค่ะ ความละเอียดและการใส่ลูกเล่นให้คนอ่านเชื่อว่าเรื่องราวเกิดขึ้นในดินแดนอันลี้ลับแห่งนั้น จินตนาการบรรเจิดมาก จนอยากจะหลุดเข้าไปเดินเล่นในป่าหิมพานต์แบบนางเอกจังเลย มันคงจะตื่นตาตื่นใจมากเลยล่ะ ไหนจะสภาพของป่าหิมพานต์หรือความงดงามในยามที่พระเอกอยู่ในดินแดนป่าหิมพานต์เขางามเช่นไร เรียกว่าอยากเห็นตัวเป็นๆกันเลยค่ะ แค่อ่านแล้วรู้สึกว่างดงามมากกกก
เรื่องความรักระหว่างพระเอก นางเอก วามเป็นคนที่มั่นคงต่อความรักมาก และเป็นผู้ชายที่น่าสงสารที่เขาคือคนฆ่าหญิงที่ตัวเองรักลงไป จนมันเป็นตราบาปติดตัว หากแต่เขากลับใช้ความเจ็บปวดในครั้งนั้นทำในสิ่งที่เรียกว่าความดี เมื่อครั้งก่อนเขาไม่อาจยื้อชีวิตคนที่ตัวเองรักได้ เขาก็จะทุ่มเททุกอย่างเพื่อช่วยคนอื่นเพื่อบรรเทาเบาบางกรรมที่ติดตัวมา ซึ่งถ้าได้อ่านแล้ว นี้คือแกนหลักของเรื่องไม่ต่างไปจากเรื่องความรักของพระเอกนางเอกเลยค่ะ แต่ก่อนจะไปถึงเรื่องนั้นขอพูดถึงความน่ารักกันก่อนดีกว่า
อ่านแล้วก็แสนอิจฉานางเอกกันไป พระเอกเขาตามรัก ตามหานางเอกมาเนิ่นนาน เจอแล้วก็ไม่รอช้าที่จะเข้าไปดูแล ปกป้องเธอ แม้จะไม่คาดหวังว่านางเอกจะรัก แต่ขอให้ได้ดูแลก็ยังดี แต่แน่นอนว่าพระเอกก็อยากให้สมหวังในรักเสียที นางเอกคือทุกอย่างที่เขาต้องดูแล จะเห็นได้เลยว่าพระเอกยอมเสี่ยงทุกอย่างเพื่อช่วยนางเอก แต่ก็ยังไม่วายอยู่ในกรอบของสิ่งที่ตัวเองยึดมั่น การไม่ผลาญชีวิตผู้อื่น เพราะเขาคือผู้ช่วยเหลือไม่ใช่ผู้ทำลายล้างอีกแล้ว แต่บทที่พระเอกจะหวานกับนางเอกก็ทำเอาเราเขินกันได้เลยทีเดียว เพราะความรักที่มั่นคงที่มีต่อนางเอกมานาน หากแต่ความรักของพระเอกก็คือความรักที่ไม่ได้เห็นแก่ตัว มีความเป็นสุภาพบุรุษอย่างที่สุด และที่สำคัญพระเอกยอมที่จะเล่าความลับที่เลวร้ายที่สุดให้นางเอกได้ตัดสินใจว่าเธอจะยังรักเขาได้หรือไหม
เรื่องนี้จะไม่ค่อยเป็นแนวสดใส หวานแว๋วแบบเพลิงสีน้ำเงินแบบที่ฟีน่าบอกไว้ตอนแรกเพราะแกนหลักของเรื่องอีกอย่างที่นอกเหนือจากการตามหานางเอก การกำจัดคนร้ายที่ตามนางเอกอยู่ก็คือเรื่องกรรมลิขิต ใครอ่านงานคุณศรีสุรางค์ก็จะเห็นอีกมุมหนึ่งที่ทิ้งไว้สอนใจคนอ่านก็คือหลักธรรมง่ายๆ ที่สอดแทรกในนิยาย เรื่องนี้ปมทั้งหมดคือกรรม อะไรล่ะคือสิ่งที่ทำให้ทั้งสองต้องพรากจากกันด้วยความเจ็บปวดถึงเพียงนี้ สิ่งนั้นก็คือการกระทำในอดีต มันกลายเป็นผลในปัจจุบัน ไม่มีผู้ใดตัดกรรม หนีกรรมได้พ้น แม้พระพุทธเจ้าผู้ทรงสะอาดบริสุทธิ์ก็ยังต้องทรงเผชิญวิบากกรรมที่ได้ทรงทำไว้
แต่อะไรล่ะคือหนทางแห่งการไม่ตกอยู่ในห้วงกรรม นั้นก็คือการทำดี แม้ว่าอ่านแล้วเราจะตั้งคำถามว่า ทุกอย่างที่ทำลงไปก็ทำให้เกิดกรรมได้ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม แต่ท้ายสุดคือเจตนาของเรา และสติที่จะตรึกตรองและผ่านมันไปได้ คนอื่นอาจจะจับประเด็นของนิยายเรื่องนี้ในปมอื่น แต่ฟีน่าจับประเด็นตรงนี้ได้แทนค่ะ เพราะตัวพระเอกเองก็รู้ว่า ตนคือพญาครุฑ ผู้เกิดมาเป็นผู้ล่า ผู้ล้างผลาญชีวิตผู้อื่น หนทางใดล่ะจะให้ไม่เป็นเช่นนั้น เขาจึงหันหลังให้กับความเป็นครุฑ แม้ต้องแลกกับทุกอย่างที่เคยมี พระเอกก็ยอมเพียงขอให้กรรมเก่าที่มีบรรเทาเบาบางลงไปและได้เจอกับนางเอกในที่สุด และมันก็ส่งผลจริงๆ
นี้ล่ะคือสิ่งที่ฟีน่าอ่านจากเรื่องนี้แล้วให้อะไรกับการอ่าน แม้จะไม่ได้สนใจเรื่องความหวาน ความน่ารักที่มีอยู่ในเรื่องนี้ แต่มันก็เป็นประเด็นที่สำคัญเลยล่ะเมื่ออ่านเรื่องนี้จบ หากการให้สิ่งใดไม่อาจยิ่งใหญ่เท่ากับการให้ธรรมเป็นทาน คุณศรีสุรางค์ก็ได้ทำบุญกับคนอ่านแบบฟีน่าแล้วล่ะ เพราะเราก็คิดได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ลืมบ้าง จำได้บ้าง ต้องคอยสะกิดใจกันเรื่อยๆค่ะ
55 จากนิยายรัก ยัยนี้มาพร่ำเพ้อเรื่องบุญกรรมกันเป็นการใหญ่ แต่ฟีน่าคิดแบบนี้จริงๆนะคะ สำหรับคนที่คิดว่าจะอ่านยาก เครียดหรืออะไร ไม่หรอกค่ะ ยังคงความน่ารัก ความหวานอยู่ครบถ้วน แถมด้วยจินตนาการอันบรรเจิดของคนเขียนที่ทำให้เราสนุกจนวางไม่ลงเหมือนทุกเรื่องค่ะ เพียงแต่ว่าใครจะจับประเด็นอะไรในเรื่องได้ก็เท่านั้น สำหรับเล่มนี้ก็แน่นอนว่าแนะนำให้หามาอ่านนะคะเพราะสนุกค่ะ ไม่ผิดหวังสมกับที่รอคอยงานคุณศรีสุรางค์มาตลอด