มีเรื่องสนุกๆในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลเรื่องหนึ่งที่ไม่ค่อยได้พูดถึงกันคือเรื่องของ ซีโมน ผู้วิเศษ หรือ Simon magus ซึ่งเรื่องราวของเขาปรากฏอย่างสั้นๆในหนังสือกิจการอัครสาวก (8 : 9-24) ว่ากระทำเวทมนตร์คาถาต่าง ๆ ได้ และทำให้ชาวบ้านแคว้นสะมาเรียนับถือฮือฮามานาน พอนักบุญฟิลิป อัครสาวกของพระเยซู เข้าไปเทศนาสั่งสอนในดินแดนนั้น ก็ไม่อาจต้านทานพระคริสตคุณได้ยอมศิโรราบและขอติดตามนักบุญฟิลิปไปเป็นลูกศิษย์ ต่อมาบรรดาอัครสาวกอื่นๆที่กรุงเยรูซาเล็มได้ส่งนักบุญเปโตรและยอห์นไปยังดินแดนนั้นอีกเพราะได้ยินว่าชาวบ้านได้รับคำเทศนามาบ้างแล้วแต่ยังไม่มีใครได้รับพระจิตเจ้าเลยเมื่อซีโมนเห็นเปโตรและยอห์นปกมือประทานพระจิตเจ้าให้ชาวบ้านได้ ก็เลยเอาเงินมาขอซื้อพระคุณนั้นบ้าง ด้วยเข้าใจว่าเป็นฤทธิ์อำนาจในตัวเปโตร แต่เปโตรโมโหมาก เพราะเท่ากับเขากำลังดูหมิ่นพระเจ้า และกล่าวสาปแช่งเขาจนซีโมนต้องขออภัยต่ออัครสาวกทั้งสองชื่อของซีโมนหรือ Simony จึงกลายเป็นคำสำนวนใช้เรียกการซื้อขายพระคุณ ตำแหน่งทางศาสนาและศาสนวัตถุศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ ที่ห้ามขายกันเด็ดขาดในพระศาสนจักร

เราทราบเรื่องของซีโมนผู้วิเศษเพียงเท่านี้เพราะหนังสือกิจการอัครสาวกตัดจบ ไม่ได้ให้รายละเอียดต่อว่าสุดท้ายเป็นยังไง ทีนี้ชาวบ้านก็อยากจะรู้น่ะสิว่าเรื่องมันเป็นยังไง มีเรื่องเมาท์ต่อไปโดยปิตาจารย์ยุคแรกคือยุสติน มรณสักขี ท่านว่าพอถูกอัครสาวกขับไล่แล้ว ซีโมนก็เข้าไปกรุงโรมไปหลอกลวงชาวบ้านว่าตัวเองเป็นพระเจ้าพระตรีเอกภาพ ปรากฏกายที่หนึ่งเป็นพระบิดา ที่หนึ่งเป็นพระบุตรและที่หนึ่งเป็นพระจิต ใช้อาคมหลอกลวงเลื่องลือไปถึงราชสำนักของจักรพรรดิคลอดิอุส พระองค์ก็หลงเชื่องมงาย จนกระทั่งสั่งให้หล่อรูปเคารพสำริดของเขาประดิษฐานไว้บนเกาะกลางแม่น้ำไทเบอร์มีสะพานชักเชื่อมทั้งสองฟาก จารึกบนฐานว่า Simoni Deo Sancto แปลว่า ซีโมนพระเป็นเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์

จากเค้าในตำนาน และซีโมนผู้วิเศษคงจะมีเค้าความศักดิ์สิทธิ์จริงๆ เพราะยุสตินและอิเรเนียสต่างบันทึกเรื่องของลัทธิซีโมเนียน เอาไว้อย่างพิลึกกึกกือว่า ซีโมนผู้นี้ไปเรียนวรรณกรรมกรีกที่อเล็กซานเดรียแล้วก็ได้เรียนเวทมนตร์ของอียิปต์มาด้วย เขาอ้างตัวเป็นพระเจ้ายิ่งใหญ่กว่าพระคริสต์ ประกาศตัวว่าไม่มีวันตายร่างกายไม่เน่าเปื่อย มีภรรยา(ที่เป็นลูกศิษย์ด้วย) ชื่อ เฮเลน เขาอ้างว่า เฮเลนเป็น โซเฟีย หรือพระปัญญาของเขาบนสรวงสวรรค์ ที่เขาสร้างเฮเลนขึ้นมาก็เพื่อใช้สร้างบรรดาเทวดาอีกต่อหนึ่งแต่ปรากฏว่าเทวดาเหล่านั้นเกิดกบฏและจับเฮเลนขังไว้ในโลกทำให้เฮเลนกลับสวรรค์ไม่ได้ และต้องกลับชาติมาเกิดวนไปวนมาไม่รู้จบสิ้น ชาติหนึ่งก็เคยเกิดเป็นเฮเลนแห่งทรอยด้วยซ้ำจนร้อนถึงพระเป็นเจ้า (คือตัวซีโมนเอง) ต้องอวตารลงมาเป็นซีโมนเพื่อไถ่กู้เฮเลนหรือพระปัญญาของพระองค์กลับสู่สรวงสวรรค์ เราคงจะเห็นกลิ่นอายแบบนิทานญอสติกโชยมาแต่ไกลก็เขาเชื่อแบบนั้นจริง ๆ ในยุคนั้น ฮิปโปลีนุสยังบอกว่าทั้งคู่ถูกบูชาในฐานะเทพซุสและอธีนาอีกด้วย

แต่นี่ไม่มีจุดจบที่น่าสังเวชสะใจคนฟังจึงมีคนหัวใสแต่งหนังสือนอกสารบบขึ้นมา ให้รายละเอียดของซีโมนไว้ในหนังสือชื่อกิจการของนักบุญเปโตร และกิจการของนักบุญเปโตรและเปาโล มีสองเล่ม น่าจะแต่งในยุคกลาง มีรายละเอียดคล้าย ๆกัน คือให้ภาพกรุงโรมที่ปกครองโดยจักรพรรดิเนโรท่ามกลางพ่อมดหมอผีห้อมล้อมรอบกาย ซีโมนก็เข้ากรุงโรมไปเลียแข้งพระจักรพรรดิเช่นกันเขาโชว์มายากลหลายอย่างน่าตื่นเต้นทั้งนั้น เช่น ทำให้การเก็บเกี่ยวได้ผลดีขึ้น ทำให้งูทองเหลืองเลื้อยได้รูปปั้นหัวเราะ ทำให้หมาร้องเพลงได้ (อันนี้เวิร์คมากอยากได้สักตัว)หรือสั่งให้เพชฌฆาตตัดหัวตัวเอง แล้วอีก 3 วันก็มาปรากฏตัวต่อหน้าเนโรได้อีก

เมื่อ เปโตรมาถึงโรม (ในหนังสือกิจการของเปโตรและเปาโล นักบุญเปาโลก็ติดตามมาด้วย) ไปป๊ะกะซีโมนเจ้าเก่า เนโรก็จัดการให้ประลองกัน ให้ทายใจ เปโตรก็ทายความคิดซีโมนได้หมด ซีโมนโมโหจัด เสกหมาขึ้นมาไล่ให้ไปกัดกินเปโตรแต่เปโตรหยิบขนมปังมาถวายพระพร แล้วเสกโยนให้หมา มันก็ตื่นแตกหนีไป

เหตุการณ์ต่อไปคือการประลองปลุกคนตายซีโมนทำได้แค่ให้ศพผงกหัว แต่เปโตรอธิษฐานโดยพระนามพระเจ้า ทำให้คนตายฟื้นคืนชีวิต

ประชาชนต่างลือกันว่าเปโตรเป็นตัวซวย เพราะจะทำให้ผู้วิเศษของเขาละทิ้งกรุงโรมและกลับไปสวรรค์ เสียงโจษจันมาถึงหูก็เข้าทีของซีโมน วันถัดมาเขาก็ใส่มงกุฏใบลอเรล เดินขึ้นหอคอยไม้ แล้วเริ่มต้นบินไปกลางอากาศ ด้วยอำนาจของผีปีศาจ เนโรตื่นเต้นอัศจรรย์ใจมาก แต่เปโตรอธิษฐานภาวนาต่อพระเจ้าสั่งให้ปีศาจที่อุ้มซีโมนอยู่ปล่อยเขาลงมาคอหักตาย ร่างกายแยกออกเป็นสี่ส่วน แต่หนังสือกิจการของเปโตรให้รายละเอียดต่างออกไปว่าเขาตกลงมาอาการหนักสาหัส บรรดาฝูงชนที่เกลียดชังเขาต่างก็เอาหินขว้างปาแต่ก็มีพวกสานุศิษย์พาหลบหนีออกไปนอกกรุงโรมได้ แต่ต่อมาก็ตายเพราะการผ่าตัด

เนโรให้เก็บศพเขาไว้3 วัน หวังว่าจะกลับฟื้นคืนชีพเหมือนครั้งก่อน ก็ดันไม่ลุกขึ้นมาได้ และด้วยพระพิโรธของพระจักรพรรดิ์ ทรงโปรดให้จับกุมเปโตรและเปาโลจับคุกเสียด้วยกันนี่เป็นสาเหตุแบบลิเกยุคกลางว่าทำไมเปโตรกับเปาโลจึงโดนจักรพรรดิประหารที่กรุงโรม (ซึ่งในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลไม่ปรากฏเรื่องนี้)