เมื่อหลายวันก่อนอ่านหนังสือ มาลัยสามชาย ซื้อมาตั้งนานแล้ว อ่านไม่ไปถึงไหนเลย
เพิ่งอ่านถึงตอนที่ ยศ ใจแตก
มีสำนวนหนึ่งอ่านแล้วโดนใจมาก
เพราะเหมือนเจอกับตัวเองด้วยเลย
ตอนที่อ่านเป็นตอนที่พี่เลี้ยงพายศไปเที่ยวสถานเริงรมย์
ปกติ ยศ เป็นคนลักษณะไม่เอาโล้เอาพาย
แต่ยังไม่ถึงกับเสียคนมากมาย
พอเจอทองรำไพ เท่านั้น เสียคนแบบเต็มรูปแบบทันที
ผู้เขียนเปรียบผู้หญิงแบบทองรำไฟ เป็นเหล้าฉุน
และเปรียบผู้หญิง แบบ ละอออร เป็นน้ำเย็นโรยมะลิ
ผู้ชายดื่มน้ำเย็นโรยมะลิมากๆ แม้จะชื่นใจ
แต่เมื่อเจอเหล้ารสฉุนจรุงใจ
ก็ติดใจในรสชาติยากจะถอนตัว
และไม่อยากดื่มน้ำเย็นโรยมะลิอีกต่อไป
นี่คือมาลัยชายที่หนึ่งของ ละอออร
มันคงจริง ผู้หญิงเรียบง่าย ไม่อะไรมากมาย
บางที่อาจน่าเบื่อสำหรับผู้ชาย
แม้ว่าจะเคยรักกันมายาวนานแค่ไหน
ความรักมักมีอายุของมัน
พอเมื่อคืนดูละครเรื่องนี้
ก็เจอสำนวนดีๆ ชวนคิดตาม
ตอนที่แม่ฝ่ายชายมาขอร้องฝ่ายหญิง
ให้เลิกคบหากับลูกชายเธอ
ทั้งๆ ที่สองคนนี้รักมาหลายปี
เธอบอกกับฝ่ายหญิงว่า
"เธอก็ไม่ใช่คนไม่ดีอะไรนะ เธอเป็นคนดีคนหนึ่ง
แต่ความดีของเธอ ไม่สามารถสนับสนุนหน้าที่การงาน
ให้กับลูกชายฉันได้"
นั่งดูแล้วก็อึ้ง....การเป็นคนดี
ไม่เพียงพอที่จะอยู่กับผู้ชายคนหนึ่ง
เพราะไม่สามารถสนับสนุนหน้าที่การงานเขา
นี่หรือ...เหตุผล
อ่านหนังสือ-ดูละคร
ก็ได้แง่คิดชีวิตดีๆ เหมือนกันนะคะ
ฟังเพลงเย็นๆ สบายๆ ดีกว่าค่ะ