|
ส ๒๓/๑/๕๙
ในช่วงเวลาทรมานกับระยะเวลานาน พวกคุณนับระยะอย่างไร?
ก็การวิ่งระยะทางยาวๆ มันไม่ได้น่าพิสมัยไปซะทุกครั้งใช่ไหมล่ะ โดยเฉพาะเมื่อซ้อมแบบเดิมๆ ซ้ำซาก, ซ้อมคนเดียว หรือซ้อมในเวลาที่ขี้เกียจซะเหลือทน ระยะซ้อมธรรมดาที่เราเคยวิ่งแข่ง กลับกลายเป็นระยะที่น่าเบื่อที่เราเฝ้าถามว่าเมื่อไรจะเสร็จๆไปซะที
โปรฯหลายคนเล่าว่าพวกเขาแบ่งระยะทาง หรือเวลาในการซ้อมเป็นส่วนๆ เพื่อเอาไว้ปลอบ หรือกระตุ้นตัวเอง
Sir Bradley Wiggins พูดถึง ๖๐ นาทีทรมานในระหว่างทำลายสถิติ hour record (การปั่นให้ได้ระยะทางมากที่สุดในเวโลโดมภายในเวลา ๖๐ นาที) ว่าเขาแค่แบ่ง ๖๐ นาทีออกเป็น สี่ส่วน ส่วนละสิบห้านาที เพียงเท่านี้มันก็ไม่ใช่การปั่น ๖๐ นาทีแล้วแต่เป็นเพียงการปั่น ๑๕ นาที ๔ หนเท่านั้น
นอกจากนี้ เพื่อนร่วมชะตากรรมก็มีผลเช่นกัน LSD กับเพื่อนเวลามักจะผ่านไปเร็วกว่า LSD คนเดียว
มีเรื่องตลกในเพจ "42.195 club.....เราจะไปมาราธอนด้วยกัน" ที่นักวิ่งคนนึงบ่นเพื่อนนักวิ่งอย่างติดตลกว่าเวลากลับตัวครึ่งทางแล้ววิ่งสวนกัน เขามักจะได้ยินคำว่า "อีกนิดเดียว" จากอีกฝ่ายทุกที
แต่ไอ "นิดเดียว" ที่ว่ามักจะยาวมาก จนกลายเป็น "นิดเดียว(ก็จะตายแล้ว)" ทุกที มีเพื่อนร่วมชะตากรรมเข้ามาคอมเมนต์ตลกๆ อีกเพียบ ทั้งกลุ่มผู้ตกเป็นเหยื่อ และกลุ่มผู้หวังดีบอก "นิดเดียว" แต่ทำเอาเพื่อนน้ำลายเหนียวเข้ามาร่วมผสมความฮา
แต่ไม่ว่าจะแบ่งระยะเป็นกี่เสี้ยว หรือปลอบตัวเองว่า "นิดเดียว" กี่หน หากเท้ายังก้าวไปข้างหน้า ไม่ช้าปลายทางก็จะมาถึง แถมยังมีความสุขกว่าปลายทางที่ไม่ต้องออกแรงอะไรเสียด้วย
เขียนไว้เป็นที่ระลึกการซ้อม base run ๘ กม เวลา ๘๐ นาที บนลู่วิ่งไฟฟ้า (foot pod) แบ่งระยะทางเป็น สอง กม. สี่ช่วงและผ่านมันได้ด้วยละครญี่ปุ่น ๓ ตอนจบ ๑ เรื่อง......เฮ้อ
ฟังเสียงครวญจากพี่ลูกเสือรำพึง และ comment สนุกๆ ในเพจฯ ได้ที่นี่ : https://m.facebook.com/groups/233347630179372?view=permalink&id=524107227770076
| Create Date : 23 มกราคม 2559 |
| Last Update : 23 มกราคม 2559 21:13:12 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 616 Pageviews. |
 |
|
