การเดินทางของใจไม่มีจบ

สิ่งที่พบเจอนั้นช่างหลากหลาย

ทำให้หวั่นคำนึงซึ่งมากมาย

มีทั้งร้ายและดีมักปะปน

เพียงเธอนั้นอย่าท้อกับสิ่งผ่าน

ให้ร้าวรานในจิตคิดสับสน

อย่าได้คิดมากมายในกมล

เกิดเป็นคนดีร้ายคล้ายคล้ายกัน

ขออย่าหวั่นกับใจว่าต้องเจ็บ

เธอจะเก็บทำไมปล่อยผ่านผัน

เพียงเหลือไว้สิ่งที่ดีในคืนวัน

กับความฝันวันใหม่ในใจเธอ

ปล่อยใจพเนจรออกเดินทาง

ช่างมันบ้างก็แค่ความพลั้งเผลอ

ฟังสิเสียงของหัวใจนั้นของเธอ

แค่พร่ำเพ้อเปลี่ยวดายในคืนวัน

By...tanjira (ในอารมณ์กับบางความรู้สึกที่เคยมี...)

อีกสักนิดท้ายเรื่อง...

คั่นเวลาก่อนเขียนงานตะพาบค่ะ

กลอนบทนี้แต่งไว้นานแล้วค่ะ

พอกลับมานั่งอ่าน ก็ อืมมม  อัพบล็อกดีกว่า :)

ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะมาทักทายนะคะ

ขอบคุณไลน์สวยๆจาก...ชมพร