bloggang.com mainmenu search
โจทย์ตะพาบ ... ตัวประหลาด ...



 
โจทย์ครั้งนี้ของ คุณต่อ toor36

....  ตัวประหลาด  .... 



ตั้งแต่เกิดมา เรานี่แทบจะเป็น ตัวประหลาด ของครอบครัวค่ะ 
เรามีพี่น้อง 4 คน  3 คนเขามีสุขภาพที่แข็งแรง
ไม่มีใครที่จะเจ็บออดๆแอดๆ เหมือนเรา 
ก็ไม่ได้คิดว่าประหลาดเท่าไหร่
เราคิดว่าแปลกกว่าพี่น้องล่ะ คือ  อ่อนแอเกิ๊นนน









แต่คนที่อ่อนแอคนนี้ กับเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดล่ะ (ใครบอก?) 

เราเป็นที่พึ่งให้ทุกคนได้นะ  เราเป็นคนช่วยแก้ปัญหาต่างๆได้
เราไม่รู้หรอกว่า เราเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน 
รู้แต่ว่า พอมีปัญหาเราคือคนที่ยื่นมือออกไปทุกครั้ง

น้ำใจของเรามันเยอะ จริงๆนะ
อะไรที่เราสามารถช่วยได้ เราไม่เคยนิ่งนอนใจ 
(อันนี้ก็ประหลาดสุดในพี่น้องล่ะ)

(พี่น้องเราก็มีน้ำใจ แต่ต้องพูดต้องบอก)



เราเป็นคนที่ไม่เหมือนใครในครอบครัว 
เราชอบไปเที่ยว ถ้าเรามีโอกาส
เรามีเพื่อนหลากหลาย 
เราเข้าสังคมบ้างในบางโอกาส
เราเป็นคนที่ญาติรู้จักมากที่สุดในบรรดาพี่น้อง 

แม่คงมองว่า เราเป็นคนที่ไม่เหมือนใครใน 4 พี่น้อง
เพราะพี่น้องเรา ไม่ชอบไปไหน(ส่วนมากเขาจะไปกับครอบครัว)
ไม่สุงสิงกับใคร 
ไม่ค่อยออกสังคมเท่าไหร่
ไม่ติดต่อญาติพี่น้อง 
ถึงจะมีก็แค่มีนิดๆหน่อยๆ 

นี่เราเป็นตัวประหลาด หรือ พี่น้องเราเป็นตัวประหลาดกันแน่นะ 







แม่เป็นคนไม่ชอบไปไหน อยู่ติดบ้าน แม่เลยอยากให้เราอยู่ติดบ้าน
มันก็ไม่ใช่ไหมอ่ะแม่ .... 
แม่เป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อน จริงๆแม่มีเพื่อนนะ เพียงแต่แม่ไม่ได้ออกไปเจอเพื่อน
แต่เราเป็นคนมีเพื่อน และออกไปพบปะเพื่อนในบางโอกาส
แม่มองว่เราเพื่อนเยอะ 

ส่วนพี่น้องเรา เขาก็มีเพื่อนกันนะ แต่ก็ไม่ค่อยมีกิจกรรมนอกบ้านกับเพื่อน







แม่น่าจะมองข้ามสิ่งพวกนี้ไปนะ 
เพราะเราดูแลแม่กับพ่อนี่คือดีที่สุดที่ลูกคนนึงจะทำได้แล้ว


เมื่อเช้าเราบอกให้พ่อใส่เสื้อตัวนี้นะ แต่กระดุมมันหลุด
เราเลยเย็บกระดุมเสื้อให้พ่อ
พ่อถามว่า เอ! เสื้อตัวนี้ใครซื้อให้พ่อ ?
เราเลยถามพ่อว่า  เคยมีลูกคนไหนที่ซื้อเสื้อผ้าให้พ่อกับแม่ด้วยเหรอ? 
พ่อบอก อืมมม นั่นซิ มีแต่หนูคนเดียว 

เราก็ไม่ได้มองว่า คนอื่นทำไมไม่ซื้อนะ 
เรามองว่า เพราะพ่อแม่ไม่เคยขาดแคลนในเรื่องเหล่านี้ 
เลยไม่มีใครซื้อ ก็แค่นั้นเอง .....  



เอาเป็นว่า ตัวประหลาด คนนี้ เป็นคนที่ดูแลทุกคนได้ล่ะกัน 
ถ้าวันนึง ตัวประหลาด คนนี้ไม่มีเรี่ยวแรง
ก็หวังให้พี่น้องมาช่วยดูแลพ่อแม่กันบ้างนะ 








ถึงวันนี้แม่อาจมองว่าเราไม่ได้ประหลาดกว่าพี่น้องล่ะมั้ง 
เพราะสิ่งที่เราทำให้แม่กับพ่อไม่เคยขาดตกบกพร่องเลย
พูดได้เต็มปากว่า " ไม่เคยขาดตกบกพร่องจริงๆค่ะ  " 

ตัวประหลาดที่ชมตัวเองได้ด้วย 


วันเสาร์นี้เราต้องไปงานแต่งงานญาติ 
วันอาทิตย์เราไปงานบวชลูกชายเพื่อนที่ประทุม 

คราวนี้บอกแม่ แม่ไม่พูดว่าอะไร แค่ถามเราว่าจะไปค้างเหรอ
เราบอกไม่ค้างหรอกไปแต่เช้านะ  แม่ก็นิ่งๆแค่รับรู้ 
ไม่พูดอะไรที่ทำให้เรารู้ว่า เราไม่ควรไป
หรือ เราไปไหนต่อไหนบ่อยจัง 

" หวังว่า ความอึดอัดพวกนี้มันจะหายไปเสียทีนะ " 


















ขอบคุณเพื่อนๆที่แวะมาทักทายและส่งกำลังใจให้นะคะ
ขอบคุณไลน์/ไอคอนจากคุณญามี่ และ ป้าเก๋า(ชมพร) ด้วยค่ะ 






 
Create Date :08 พฤษภาคม 2567 Last Update :8 พฤษภาคม 2567 13:02:13 น. Counter : 318 Pageviews. Comments :25