ความรัก ก็คือ...

เมื่อตอนสมัยเป็นวัยรุ่นใหม่ๆ ถ้าใครมาถามผมว่า "ความรักคืออะไร" ผมมักจะ งง ครับ มันตอบไม่ได้ ไม่มีความแน่ใจใด ๆ ในการที่จะให้คำตอบ

แม้ในตอนนี้ วันแห่งวัยรุ่นตอนปลาย(คงใกล้หลุดปลายมากๆแล้ว แต่พยายามเกาะไว้ให้แน่นที่สุด) กับคำถามเดียวกันนี้ "ความรักคืออะไร" ผมก็ยังคงต้องเลี่ยงที่จะตอบ เพราะรู้สึกว่ายังมีอีกหลายแง่มุมของรักที่ผมยังไม่ประจักษ์

วันเวลาที่ผ่าน มอบประสบการณ์ให้กับชีวิต มีทั้งเรื่องราว อารมณ์ ความรู้สึก ยิ่งโดนประสบการณ์เฆี่ยนตีมันก็ยิ่งทำให้ผมรู้สึกว่าชีวิตยังมีอีกหลายแง่มุมมากที่เรายังไม่รู้ไม่เห็น แล้วอะไรเล่าคือความรัก

พักเรื่องรักไว้ก่อน เมื่อวานซืนนั่งร้องเพลงคนชอบเมาของน้าหมู พงษ์เทพ กระโดนชำนาน

เกิดเป็นคนยากจนก็ช่างมัน
ข้อสำคัญอย่าได้เจ็บ อย่าได้ไข้
มีเหล้ากิน มีคนเอาใจ
เทลงไปยกขึ้นทันที
เอ้า กรึ๊บ กะ ระ รึ้บ กรึ๊บๆ

ชอบเพลงนี้ของน้าหมูครับ ยากจนช่างมันแต่อย่าเจ็บไข้นี่ช่างถูกต้องดีแท้ ป่วยไข้กันทีก็ต้องทุกข์จากความเจ็บป่วยทั้งเสียเงินเสียทองในการรักษาตัว สำหรับคนชอบดื่ม การมีเหล้ากินมีคนเอาใจนี่วิเศษสุด แต่คิดแล้วก็เหมือนเห็นแก่ตัวนะครับ ลองมองกลับกันนิดหนึ่งดีกว่า...มีเหล้ากินมีใครให้เราเอาใจก็น่าจะดีเหมือนกันเพราะในใจก็คิดอยากจะทำให้ใครบางคนมีความสุข เอาหละบ่นมากไปแล้ว เอ้า กรึ๊บครับ

เหล้ามันแพงอย่ากินมากนักซิ
เอาซักแก้วเดียว พอให้เมาเต็มที่
มีกับแกล้ม มีของดีๆ
แมงกุดจี่หรือว่าแมงอีนูน
เอ้า กรึ๊บ กะ ระ รึ้บ กรึ๊บๆ

กินเหล้าทั้งทีก็ต้องกินให้กึ่ม กินให้เมา ถ้าใครกินแก้วเดียวเมาได้นี่ดีครับไม่เปลือง ถือว่ามีบุญ ส่วนเรื่องกับแกล้มนี่อีก ผมเห็นหลายคนอยากกินของดี ของอร่อย ของแปลก และหลายๆครั้งมักจะเป็นของแพง ของหายาก (เคยเห็นบางคนอยากกินตัวลิ่น อยากกินเนื้อช้าง ไม่เข้าใจจริงๆ) ผมเองบางครั้งกินเหล้ากับไข่เจียว ปลาทอด มันก็อร่อยดี สมัยก่อนคนกินเหล้ากับมะขามเปียก ก็เพลินดี กินดี กับแกล้มไม่ต้องแพงเลย เป็นของพื้นๆบ้านๆแต่ขอให้กินดีกินอร่อยนี่แหละครับเพียงพอแล้ว เอ้านี่ถั่วทอด กรึ๊บครับ

ร่ำรวยแค่ไหน มันก็ไม่สำคัญ
เนื้อดำเป็นมัน หรือว่าขาวพูนทูน
ตายแล้วล้มไป ก็เอาไว้ทำบุญ
ตายแล้วสิ้นสูญ บ่ได้เอาไปนำ

จะมี จะจน จะขาว จะดำ ทุกคนต้องตาย "ความตาย" สิ่งนี้นับว่ายุติธรรมที่สุดในโลกแล้วสำหรับทุกคน ตายไปเงินทองก็เอาไปไม่ได้ อย่าลืมเจียดเอาไปทำบุญบ้างเถิด เอ้า กรึ๊บครับ เพลงนี้มันเหมาะกับพวกรักที่จะมีความสุขอย่างผมจริง ๆ

กลับมาพูดเรื่องความรักอีกดีกว่า วันก่อนได้ยินเรื่องคนอกหัก คนผิดหวังในความรัก ครั้นจะห้ามไม่ให้ทุกข์คงไม่ได้ เพราะบางครั้งกับบางคนที่เคยรักและผูกพันกันมากแต่ก็ต้องมาร้างเลิกกันก็น่าเศร้าเป็นธรรมดา แต่ขอบอกว่าอย่าทุกข์อย่ายากให้นานเกินนัก โลกเรายังมีอะไรดี ๆ อีกเยอะที่เธอยังไม่ได้ทำ มีคนดี ๆ อีกเยอะที่เธอยังไม่ได้เจอยังไม่ได้รู้จัก ลุกขึ้นมาเถิดแล้วไปตามทางรักที่มันอยู่ในหัวใจเธอ อย่าให้ไอ้หน้าเซ่อที่มันทำให้เธอผิดหวัง มาเดินป่วนเปี้ยนอยู่ในหัวเธอ ไล่มันไปให้พ้นดวงใจเธอ เป็นกำลังให้คนอกหักทุกท่านนะครับ (ผมพูดอย่างคนผ่านประสบการณ์อกหักมาแล้วนะครับ)

ตอนนี้ผมไม่ทุกข์ครับ ความเศร้าจางหายไป ไม่ได้โกรธเกลียดอาฆาตใคร ละโมบละหรือมันยังไม่มีโอกาสครับ ไม่คิดหวังอะไรเกินตัว ตอนนี้เลยไม่มีไฟมาเผาใจ ไม่ทุกข์ร้อนเรื่องเงิน ไม่มีเจ็บไข้ได้ป่วย ญาติผู้ใหญ่สบายดีไม่มีอะไรหนักใจ งานการอาจจะเครียดบ้างแต่ยังจัดการได้อยู่

แต่ความสุขคืออะไรละ เห็นแสวงหากันมาก บ้างก็บอกว่าอยากรวย อยากสบายนั่งกินนอนกิน ผมว่านั่นมันเป็นภาพความสุขที่หลายคนหลงใหลซึ่งบางครั้งอาจไม่สุขจริงก็ได้ สำหรับผมบางครั้ง ดูเด็กๆ เล่นกันที่สนามเด็กเล่น ก็เพลินดีมีความสุข เดินชมนกชมไม้สวยงามก็มีความสุข พูดคุยกับคนรู้ใจก็มีความสุข ไม่มีอะไรทำออกไปวิ่งจ๊อกกิ้งเบา ๆ ถ่ายภาพ ฟังเพลง ร้องเพลงบ้าง ก็มีความสุข สำหรับผมความสุขนี่ถ้าเราไม่ทุกข์ก็สุขง่ายจากสิ่งใกล้ ๆ ตัวนั่นแหละครับ

บางคนไม่ทุกข์ไม่ร้อนอะไร แต่ก็ไม่รู้สึกมีความสุข เพราะชอบหวังชอบมองฝันหาความสุขที่ไกลตัว ต้องผ่อนบ้างครับ แล้วมาดูมาหาความสุขง่าย ๆ ใกล้ ๆ ตัวบ้างเถิด

ทุกข์ละ เราจะทำยังไงดี นั่นนะสินะ สำหรับผมความทุกข์กับผมก็เหมือนคนรู้จักกันครับ บางครั้งความเศร้าก็มาเยือนผม เราก็ยิ้มทักมัน บอกว่านั่นแน่ เจ้าความเศร้ามาเยี่ยมฉันอีกแล้วนะ ยิ้มให้มันสักพักพอมันยิ้มตอบมันก็จะกลับบ้านไป
ความโกรธ ก็เช่นกันยิ้มและทักทายกับมัน พอมันยิ้มตอบเดี๋ยวมันก็กลับไป
ความเหงา ความน้อยเนื้อต่ำใจ ก็ยิ้มและทักทายมัน

แต่บางครั้งมันแย่ตรงที่เราไม่รู้ตัวว่ามันมาเยี่ยมเราอยู่ เราลืมหยุดยิ้มทักมัน จากนั้นมันจะมานั่งอยู่บ้าน บ้านในใจเรา มันจะครอบงำเรา มันจะทำให้เรากลายเป็นมัน มันก็จะกลายเป็นเรา จนกลายเป็นเนื้อเดียวกัน เมื่อมันสิงสู่แล้วไล่ลำบากนะจะบอกให้(กลัวตัวเองเหมือนกันว่าวันไหนจะขาดสติ เอ้อ ขาดสติแย่กว่าขาดสตางค์นะครับ)

และที่สำคัญเราต้องพยายามหลีกเลี่ยงสิ่งที่ทำให้เราต้องทุกข์ เว้นแต่ว่าถ้าสิ่งที่ทำให้เราทุกข์มันเป็นหน้าที่และความรับผิดชอบของเรา เราก็ต้องสู้เผชิญกับมันอย่างมีสติ ยิ้มทักเมื่อมันมาเยือน เรียกว่าสู้ไปตามทางกรรมนั่นแหละครับ

แล้วความรักละ มันคือความสุขหรือความทุกข์ ตัวความรักมันมีมิติมากมายเหลือเกิน มันเหมือนมีอารมณ์ร้อยแปดอย่างประกอบกันขึ้นมา ความรักเป็นบ่อเกิดแห่งความสุข ในขณะเดียวกันมันก็สามารถเปลี่ยนตัวเองเป็นบ่อเกิดความทุกข์ขึ้นได้

โดยความสัมพันธ์ของคนล้วนต้องมีการเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ด้วยว่าคนเราทุกคนเปลี่ยนแปลงอยู่ทุกวันแม้จะเป็นเพียงวันละนิดจนบางครั้งเราลืมสังเกตเห็น ความรักเองก็พัฒนาไปตามรูปแบบของการเปลี่ยนแปลงของคน ครับ....วันละนิด

โชคดีถ้ารักไปได้ดี แต่ถ้าโชคร้ายถ้ามันไปได้ไม่ดี ความรักก็คงต้องร้างลาไป
อดีตเราบอกได้ ปัจจุบันก็เป็นอยู่แต่เราไม่รู้แน่ว่าอะไรคือสิ่งที่อยู่ในอนาคต ผมไม่อยากให้ความรักเป็นการเสี่ยงโชค อยากจะรักใครก็อยากจะรักนานๆ และผมก็เชื่อว่าสำหรับคนที่มีความรักเกือบทุกผู้คนล้วนปรารถนาให้รักเป็นความยั่งยืน

"แล้วความรักคืออะไร" นั่นใครถามผมอีกแล้ว เอ้า กรึ๊บ ก่อน แล้วผมจะตอบ

"ความรักก็คือความรักครับ"