BlogGang.com : : mamiya : 新一剪梅--ฮั่วเจี้ยนหัว

新一剪梅--ฮั่วเจี้ยนหัว

13/8/10

สวัสดีค่ะ คืนนี้เพิ่งดูเรื่อง "ซินอี้เจี่ยนเหมย" จบ รู้สึกสะทกสะท้อนใจกับชีวิตของตัวละครแต่ละตัวจริง ๆ ทุกคนในเรื่องนี้เล่นได้ดีกันหมดเลย ไม่ว่าจะเป็นตัวร้าย ตัวดี ตัวประกอบ ทำให้หนังสนุก

มาชื่อเรื่องหนังก่อนเลย 新 ซิน หมายถึงใหม่ ก็คือทำใหม่ 梅 เหมยก็คือดอกเหมย ดอกเหมยเป็นสัญญลักษณ์ของความอดทน เหมยเป็นดอกไม้ที่ขึ้นอยู่ท่ามกลางหิมะได้อย่างทระนง มาตรง 一剪 อี้เจี่ยน แรก ๆ เข้าใจว่าเป็นลักษณะนาม เหมย 1 กิ่ง แต่มีบ้างว่ามันเป็นคำที่เรียง 3 พยางค์ให้ฟังแล้วไพเราะ และคำว่า 一剪梅 ยังได้มาจากคำกลอนซึ่งมีกลอนของหลี่ชิงเจ้า(สมัยซ่ง) แล้วยังมีกวีคนอื่น ๆ ด้วย แต่หลังจากดูจบแล้ว สรุปได้ว่า อี้เจี่ยนเหมย คือเหมยกิ่งหนึ่ง ซึ่งออกดอกงดงาม โดยเฉพาะอยู่ท่ามกลางหิมะซึ่งเป็นฤดูกาลสุดท้ายแห่งปี เป็นฤดูกาลที่ดอกไม้อื่นต่างอับเฉา แต่ดอกเหมยยังงดงาม เหมือนกับชีวิตของคนเราที่ต้องผ่านความยากลำบาก ผ่านความยั่วยวนของสิงภายนอก ผ่านการทดสอบของกาลเวลา จึงจะได้พบกับความสุข และความจริงของชีวิต โดยเฉพาะเรื่องของความรัก ต่างก็ต้องมีบททดสอบ แม้บุพเพสันนิวาสจะทำให้คนสองคนเจอกัน แต่การรักษาความรักและความจริงใจต่อกัน ซื่อสัตย์ต่อกันไว้ มันยาก แต่หากสำเร็จมันก็งดงาม

เรื่องนี้จะเล่าแบบย่อจริง ๆ เพราะเข็ดจาก "เสินฮว่า" เล่านานจริง ๆ เล่าตั้ง 7 เดือน เล่าละเอียดมากไป เลยทำให้กินเวลานานขนาดนั้น

อยากตั้งชื่อเรื่องนี้ว่า "ตำนานรักดอกเหมย" เหมือนที่ช่องสามตั้งจังเลย

ดูจบแล้วก็ให้รู้สึกว่า ชีวิตคนเราก็เท่านี้ แย่งชิงกันไปทำไม? การที่ชีวิตของใครจะเป็นไปอย่างไรก็ล้วนแล้วแต่เป็นไปตามกรรมทั้งสิ้น กรรมหมายถึงการกระทำ เราเลือกที่จะทำชีวิตเราเอง ผลของวันนี้คือสิ่งที่กระทำเมื่อวาน

ในเรื่องตัวละครดีจะเลือกเดินทางที่ถูกที่ควร ไม่ละอายต่อคุณธรรม ทำแต่ความดี พวกเขาไม่เคยโดยสิ่งยั่วเย้าล่อใจที่แม้จะมีอิทธิพลอย่างรุนแรงต่อความอยู่รอด ตัวละครดีจะไม่ยอมสยบให้มัน ทำให้ชีวิตเขาไม่ผิดพลาด ตัวละครเลวมักจะเลือกทางเดินที่ผิด และหันมาโทษว่าคนรอบข้าง โทษว่าสวรรค์ แต่ไม่เคยโทษตัวเองเลย

ดูละครแล้วย้อนดูตัว อย่างที่เขาว่าจริง ๆ คนในปัจจุบันนี้ขอเพียงอยู่รอดมีหน้ามีตา ยอมทำทุกอย่าง แม้แต่สิ่งที่ตรงข้ามกับคุณความดี มีหนังอย่างนี้ออกมาเสียบ้าง เพื่อเตือนใจคน เพื่อบอกว่า "ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว" แม้คำนี้อาจจะไม่น่าเชื่อถืออีกต่อไป แต่ความจริงแล้วก็ยังคงอยู่ เพียงแต่มันอยู่ที่ไหน เท่านั้นเอง.........

จงเชื่อมั่นต่อความดี หลีกห่างจากความชั่ว อ้าว....อารมณ์จากหนังยังค้าง พาไปไหนต่อไปแล้วก็ไม่รู้ มาเข้าเรื่องค่ะ

"ซินอี้เจี่ยนเหมย" เป็นรีเมคของ "อี้เจี่ยนเหมย" ซึ่งเท่าที่ทราบได้สร้างเป็นหนังชุดมาสองครั้งแล้วล่ะค่ะ

พระเอกกับนางเอกเวอร์ชั่นแรก
ครั้งแรกโค่วซื่อซุน เล่นเป็น เจ้าสือจวิ้น เสินไห่หรง เล่นเป็นเสิ่นซือฉือ หลี่เลี่ยเล่นเป็นว่านซิวหลิง

อี้เจี่ยนเหมย เวอร์ชั่นไต้หวัน

ครั้งที่สองเจ้าเหวินจั๋วแสดงเป็นเจ้าสือจวิ้น สุ่ยหลิง เล่นเป็น เสิ่นซินฉือ

ครั้งล่าสุดฮั่วเจี้ยนหัวเล่นเป็นเจ้าสือจวิ้น หลี่ว์อีเล่นเป็นเสิ่นซินฉือ เป็นหนังชุด 40 ตอน กล่าวถึงคน 3 รุ่น โดยเน้นที่รุ่นของ เจ้าสือจวิ้น

เจ้าสือจวิ้น(赵时俊) หรือที่เรียกกันว่า เจ้าเหยีย(赵爷) เป็นคนฉลาด รักบ้านเกิด มีคุณธรรม

เสิ่นซินฉือ(沈心慈) สาวงาม อ่อนนอกแข็งใน ทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนบุญคุณ

เหลียงหย่งชัง (梁永昌) วายร้ายที่ทำได้ทุกอย่างเพียงเพื่อบรรลุจุดมุ่งหมายของตน

ว่านชิวหลิง (万秋玲) ลูกสาวเจ้าพ่อ อ่อนแอแต่รักมั่น

เหวินอิน(雯音) สาวน้อยอ่อนต่อโลกที่ต้องขมขื่นทั้งชีวิต

หลีเกิ่งหมิง(李耿明)ลูกที่แม่ไม่ตั้งใจให้เกิด เขาหุนหัน และชอบใช้กำลัง แต่กตัญญู

สิงฟังฟัง(邢寡妇) แม่ม่ายลูกติดเจ้าของปศุสัตว์ นางเป็นคนตรงไปตรงมา จิดใจงดงาม

เจิ้งหยาง(小正扬)ลูกชายจอมซนของแม่ม่ายฟังฟัง

มารดาชราตาบอดของเกิ่งหมิง (耿母)นางไม่เคยลืมความแค้นจวบจนวันตาย

ว่านต้าเฉวียน (万大权) เจ้าพ่อผู้มีอดีตที่ผิดพลาด

จูขุยอัน(朱奎安)ลูกน้องชั่วผู้ไม่เคยละความเลว

เรื่องย่อ

เจ้าเหยียเดินทางไปทำการค้าที่เมืองน้อยเมืองหนึ่ง เขาพบป้ายประกาศขายตัวช่วยรักษาพ่อของสาวน้อยนักศึกษา ทำให้เขาเห็นใจ จึงให้เงินช่วยเหลือโดยไม่เปิดเผยตัว

เสิ่นซินฉือขายตัวเพื่อรักษาบิดาที่ป่วยหนัก

สาวน้อยนักศึกษานำเงินไปรักษาพ่อ แต่ไม่ทันไรกลับถูกคนชั่วเหลียงย่งชังที่ทำร้ายครอบครัวเธอจนล่มสลายตามมาทัน และพลั้งมือเป็นเหตุให้บิดาเธอตายทั้ง ๆ ที่กำลังจะได้รับการเยียวยาอยู่แล้ว ตอนนั้นเองฝูซิง เด็กรับใช้ใบ้ของเจ้าเหยียได้มาพบเห็นตามที่เจ้านายให้มา จึงช่วยสาวน้อยนักศึกษาไว้ทัน

สาวน้อยนักศึกษาฝังบิดาด้วยความเสียใจ โดยได้รับความช่วยเหลือจากฝูซิงอีกจนเข้าใจผิดว่าฝูซิงคือผู้มีพระคุณ เมื่อไม่มีภาระใดสาวน้อยนักศึกษาเสิ่นซินฉือจึงตามหาเจ้าเหยียเพื่อตอบแทนเขาโดยเข้าใจผิดไปว่าฝูซิงเป็นเจ้าเหยีย(นายแซ่เจ้า) ต่อมาเสี่ยวเอ้อคนหนึ่งมาบอกว่าฝูซิงไม่ใช่เจ้าเหยีย เจ้าเหยียตัวจริง ชื่อ เจ้าสือจวิ้น อยู่เมืองห่างออกไปที่ชื่อว่าเมืองซาเหอ

เหลียงหย่งชังตามมารังควานซินฉืออีก เขาถือว่าเป็นเจ้าของเธอ เมื่อเห็นซินฉือกลัวเขาจึงยิ่งรุกไล่จะข่มขืนเธอ เมื่อต่อสู้กันเกิดทำเทียนเซ่นไหว้บนโต๊ะร่วง ไฟไหม้ลุลามห้องพัก ซินฉือกระโดดลงจากห้องชั้นสองร่วงลงบนรถม้าและสลบไป

เมื่อตื่นขึ้นมา เธอพบว่าอยู่บนรถม้าของชายคนหนึ่งที่ชื่อว่า หลีเกิ่งหมิง แรก ๆ หลีเกิ่งหมิงไม่ชอบหน้าเธอเท่าไหร่ให้เธอทำงานชดใช้ เมื่อทำงานใช้หนี้แล้ว ซินฉือลาเขาออกเดินทางไปที่เมืองซาเหอ

ที่เมืองซาเหอ แม่ม่ายฟังฟังและบุตรชายอายุประมาณ 8 ขวบที่ชื่อเจิ้งหยางได้ข่าวว่ามีคนมาปิดทางน้ำ มิให้คนเมืองซาเหอมีน้ำใช้ จึงพากันไปทวงถามความยุติธรรม ขณะจะพลาดท่าโดนรุมทำร้าย เจ้าเหยียเข้ามาช่วยไว้พอดี ทั้งหมดร่วมกันวางแผนกำจัดอันธพาลเหล่านี้

เจ้าเหยียและฟังฟังวางแผนล่ออันธพาลเข้ามาในเมืองซาเหอ จนจับพวกมันไว้ได้ส่วนหนึ่ง แต่ซินฉือที่พอดีเดินทางเข้าเมืองสอดมือเข้าช่วยพอดี ทำให้พวกอันธพาลตลบหลังจับลูกสาวพ่อเมืองที่ชื่อว่าเหวินอินมาเป็นตัวประกัน เจ้าเหยียต้องเอาตัวเข้าแลกกับเหวินอิน จึงโดนอันธพาลจับไปแทน ตอนที่เจ้าสือจวิ้นโดนจับไปนั้นเองซินฉือจึงทราบว่า เจ้าเหยียก็คือเจ้าสือจวิ้นผู้มีพระคุณของเธอนั่นเอง

ซินฉือตามไปช่วยเจ้าเหยียแต่พลาดตกเขา ตกลงมาบนรถม้าของหลีเกิ่งหมิง จากความบังเอิญถึงสองครั้งนี้เอง เกิ่งหมิงเข้าใจไปเองว่าทั้งสองมีบุพเพสันนิวาสต่อกันจึงหลงรักซินฉือ คอยดูแลซินฉือเป็นอย่างดี

เกิ่งหมิงพาซินฉือมาที่บ้านในปศุสัตว์แห่งหนึ่ง โดยไม่ทราบว่าเป็นบ้านของแม่ม่ายฟังฟัง แม่ม่ายฟังฟังกับลูกชายกลับบ้านมาพบว่ามีคนเข้ามาอยู่จึงเกิดการทะเลาะกันขึ้น แต่แล้วก็ยอมให้ทั้งสองอยู่เพื่อให้ซินฉือรักษาตัว แม่ม่ายฟังฟังเกิดหลงรักเกิ่งหมิงขึ้นมาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว เนื่องจากนางครองความเป็นม่ายมานาน และต้องทำอะไรต่าง ๆ ด้วยตัวเองจึงอยากหาคนมาพึ่งพาบ้าง

เกิ่งหมิงพบกับซินฉือโดยบังเอิญหลายครั้งจนเข้าใจไปว่าเป็นบุพเพฯ
เจ้าเหยียถูกจับตัวไป โชคดีที่ลูกสาวของเจ้าพ่อช่วยไว้แต่มีข้อแม้ว่าต้องแต่งเข้าตระกูลว่าน เดิมที่เจ้าพ่อตระกูลว่านและพ่อของเจ้าเหยียเป็นพี่น้องร่วมสาบาน แต่เมื่อเจ้าพ่อแซ่ว่านได้ข่มขืนเมียของน้องสามร่วมสาบานของตน น้องรองพ่อของเจ้าเหยียจึงตีตัวออกห่าง ต่อมาน้องสามถูกฆ่าตายไป ใคร ๆ ก็ว่าเจ้าพ่อแซ่ว่านเป็นคนฆ่า แม้เขาบอกว่าเขาไม่ได้ฆ่า แต่ไม่มีใครเชื่อเลย เจ้าเหยียเองก็เคยเจอกับชิวหลิงลูกสาวเจ้าพ่อ ตอนเด็ก ๆ เธอติดเขามาก เมื่อโตเป็นสาวก็อยากเป็นเจ้าสาวของเขา

เจ้าเหยียขอพบชิวหลิงและบอกว่าการแต่งงานต้องเกิดจากความรัก แต่เนื่องจากชิวหลิงมีโรคประจำตัวจะตายวันตายพรุ่งก็ยังไม่รู้ ด้วยความสงสารและอยากช่วยให้คนเมืองซาเหอมีน้ำกินน้ำใช้ เจ้าเหยียจึงยอมตกลงแต่งงานเข้าตระกูลว่าน

คืนวันแต่งงานเจ้าเหยียโดนลูกน้องชั่วที่ชื่อจูขุยอันของเจ้าพ่อว่านต้าเฉวียนกลั่นแกล้งโดยมอมเหล้าเอาไปทิ้งที่ริมแม่น้ำแล้วพากันปัสสาวะใส่เจ้าเหยียที่นอนสลบอยู่ ชิวหลิวรอเจ้าบ่าวทั้งคืนแต่เขาไม่ได้มา เธอเสียใจมาก แต่รุ่งเช้าเมื่อทราบเรื่องทั้งหมดเธอก็ไม่ถือโทษโกรธเขาอีก

เจ้าเหยียกลับไปที่เมืองซาเหอแจ้งข่าวดีให้ทุกคนทราบ เมื่อทราบว่าเสิ่นซินฉือที่เขาช่วยไว้มาตามหาเขา แล้วตกเขาตาย ซึ่งเป็นความเข้าใจผิดของคนในหมู่บ้านเนื่องจากซินฉือตกเขาแล้วเหลือแต่รองเท้าอยู่ข้างเดียว เจ้าเหยียไปที่ริมหน้าผาและทำบุญอุทิศส่วนกุศลลอยน้ำให้ซินฉือ

หลังจากแต่งงานกันแล้ว เจ้าเหยียได้รับความไว้วางใจให้ทำงานในกิจการของตระกูลว่าน จนจูขุยอันริษยาเป็นยิ่งนัก พยายามหาทางกลั่นแกล้งตลอด ด้านเหวินอินลูกสาวพ่อเมืองทีแอบพอชอบเจ้าสือจวิ้นมาตลอดก็รู้สึกไม่พอใจการแต่งงานครั้งนี้เป็นอย่างมาก

เพื่อตอบแทนบุญคุณ ซินฉือยอมสัญญาว่าจะมอบลูกให้ชิวหลิง

วันหนึ่งชิวหลิงป่วยขณะเดินทาง ระหว่างความเป็นตาย เหลียงหย่งชังเดินทางผ่านมาพอดี หย่งชังได้รับการศึกษาจากตะวันตก เชี่ยวชาญวิชาแพทย์สมัยใหม่ จึงให้สือจวิ้นพาชิวหลิงหาที่พัก สือจวิ้นรีบอุ้มชิวหลิงใส่รถม้าและหาที่พักทันที ด้วยความรีบร้อน สือจวิ้นพาชิวหลิงไปถึงปศุสัตว์ของฟังฟัง เขาเปิดประตูห้องเข้าไปเจอซินฉืออาบน้ำอยู่พอดี เกิ่งหมิงพบเห็นเข้า โมโหมากจึงต่อสู้กัน

สือจวิ้นบอกให้เกิ่งหมิงรามือ และรีบอุ้มชิวหลิงไปนอนที่เตียง หย่งชังเข้ามาในห้อง ซินฉือเห็นเขาจึงรีบหลบไปใต้เตียง หย่งชังรักษาชิวหลิงจนอาการสงบ จึงออกไปเรียกสือจวิ้น ซินฉือถือจังหวะนั้นรีบหาที่หลบใหม่ ยังไม่ทันหาที่หลบได้ เธอได้ยินเสียงสือจวิ้นจึงรีบขึ้นเตียงอีกหลังหนึ่งในห้องเดียวกันตลบผ้าห่มมาคลุมไว้

หย่งชังบอกให้สือจวิ้นไปทำความสะอาดร่างกายให้ชิวหลิง เนื่องจากตอนรักษาเกิดการควบคุมระบบขับถ่ายไม่ได้ สือจวิ้นเห็นชิวหลิงคุมโปงคิดว่าเธออายจึงถอดกระโปรงทำความสะอาดให้ โดยไม่มองว่าคนที่เขากำลังทำความสะอาดร่างกายให้ไม่ใช่ชิวหลิงแต่เป็นซินฉือ เขาอุ้มซินฉือออกไปเพื่อพากลับบ้าน ทั้ง ๆ ที่คุมโปงอยู่

หลังจากสือจวิ้นไปแล้ว แม่ม่ายฟังฟัง เข้าห้องมาจึงพบเห็นชิวหลิง ที่แท้สือจวิ้นพาคนไข้ไปผิดตัว เนื่องจากห้องนี้เป็นห้องของฟังฟังกับลูกชายเจิ้งหยางจึงมีเตียงสองหลัง สือจวิ้นไปอุ้มคนผิดเตียงนั่นเอง

สือจวิ้นไปถึงกลางทางจึงพบว่าคนที่เขาพามาเป็นเสิ่นซินฉือ จึงรู้สึกตกใจ เธอเล่าให้เขาฟังว่ายังไม่ตายเพราะเกิ่งหมิงช่วยไว้ สือจวิ้นพาเธอกลับไปส่งและเปลี่ยนเอาชิวหลิงที่สลบกลับมาขึ้นรถและพาไปส่งที่บ้าน

สือจวิ้นจัดการงานต่าง ๆ ในหน้าที่ของลูกเขยตระกูลว่าน แต่เขาไม่เคยแตะต้องชิวหลิงเลย หย่งชังมารักษาชิวหลิงเป็นประจำและพบว่าเธอไม่อาจมีลูกสืบตระกูลได้ ชิวหลิงรู้ก็เสียใจมาก เพราะเธอรู้ว่าสือจวิ้นชอบเด็ก หย่งชังสอนให้ชิวหลิงเอาหญิงอื่นมานอนกับสือจวิ้น เมื่อสาวนั้นท้องแล้วก็เอาลูกมาเป็นลูกของตนเอง ชิวหลิงเชื่อตาม

ชิวหลิงพบว่าซินฉืออยากตอบแทนพระคุณของเจ้าเหยีย จึงขอให้เธอมีลูกกับสือจวิ้นแล้วมอบลูกให้เธอ ซินฉือทบทวนแล้วรับปาก เพราะเธอก็แอบรักสือจวิ้นอยู่แต่แรกแล้ว หย่งชังเอายาปลุกกำหนัดให้สือจวิ้นกิน เมื่อกินแล้วจะไม่มีสติ จำอะไรไม่ได้ ด้วยความร่วมมือของชิวหลิงสือจวิ้นกับซินฉือจึงเกิดความสัมพันธ์กันขึ้น

ซินฉือไปอธิษฐานให้พระช่วยให้เธอตั้งครรภ์เร็ว ๆ เกิ่งหมิงแอบได้ยินเข้า คิดว่าสือจวิ้นรังแกซินฉือ จึงไปรังควานสือจวิ้น สือจวิ้นไม่รู้เรื่องจึงให้ไปหาซินฉือเพื่อยืนยันว่าความจริงแล้วทั้งสองไม่มีอะไรกัน ซืนฉือไม่กล้าสู้หน้าสือจวิ้นจึงวิ่งหนีไปท่ามกลางสายฝน

เกิ่งหมิงตามมา บอกรักซินฉือ แต่เธอไม่รักเขาเลย เกิ่งหมิงดื้อดึงเค้นความจริงให้ได้ ซินฉือจึงสารภาพว่ารักสือจวิ้น เกิ่งหมิงผิดหวัง วิ่งหนีไปอย่างบ้าคลั่ง สือจวิ้นตามซินฉือที่วิ่งหนีออกมา พบเธอสลบอยู่ท่ามกลางสายฝน จึงพามาที่ห้องเพื่อทำให้ร่างกายอบอุ่น เขาอุ้มเธอไปนอนที่เตียงและห่มผ้าให้ สือจวิ้นเห็นเหล้าที่ชิวหลิงนำมาให้ยังวางอยู่บนโต๊ะ โดยไม่รู้ว่าเหล้านี้ใส่ยาปลุกกำหนัดไว้ตั้งแต่วันก่อนแต่ยังดื่มไม่หมด จึงเอาให้ซินฉือกิน และตัวเองก็กินด้วยเพื่อให้ร่างกายหายหนาว ทั้งสองจึงก่อเกิดความสัมพันธ์กันขึ้นเป็นครั้งที่สองด้วยฤทธิ์ยา

ความรักของเจ้าสือจวิ้นกับเสิ่นซินฉือผ่านการทดสอบของกาลเวลา

ตอนเช้าซินฉือคุกเข่าหน้าเตียงบอกว่าตนเองควรตาย สือจวิ้นตื่นขึ้นมาเห็น ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเกิดเรื่องมาถึงขนาดนี้ได้อย่างไร ซินฉือวิ่งหนีไปโดดน้ำตาย สือจวิ้นตามหาเธอแต่หาไม่เจอ เพระซินฉือพยายามหลบเขาเต็มที่ สือจวิ้นไปหาซินฉือที่บ้านแม่ม่ายฟังฟัง และบอกเรื่องนี้ให้ฟังฟังทราบ

ซิวหลิงรู้สึกผิดอย่างแรงเมื่อเห็นจดหมายลาตายของซินฉือ หย่งชังที่รักษาเธอมาเจอจดหมายที่ชิวหลิงอ่าน เขาหยบิขึ้นมาอ่านบ้างก็ทราบเรื่องทั้งหมด เมื่อรู้ว่าสาวที่หามาท้องแทนชิวหลิงเป็นซินฉือ เขาก็แทบคลั่ง ทั้ง ๆ ที่ซินฉือควรเป็นของเขาแต่กลับกลายเป็นเมียของเจ้าสือจวิ้นไปเสียแล้ว หย่งชังโกรธจึงคิดทำร้ายทุกคนที่เกี่ยวข้องกับสือจวิ้น เขาวางยากล่อมประสาทชิวหลิงทำให้เธอคุ้มดีคุ้มร้าย เหมือนเป็นคนเสียสติ

หย่งชังเป็นหมอรักษาคนในเมืองซาเหอ ได้รับความยกย่องอย่างมาก เขาแกล้งหลอกเหวินอินว่ารักเธอ แล้วข่มขืนเธอ ขอเพียงเป็นผู้หญิงที่รักเจ้าสือจวิ้น เขาจะทำลายทุกคน เหวินอินหลงรักเขาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น โดยไม่รู้เลยว่าหย่งชังไม่ได้รักเธอแม้แต่น้อย แต่ทำลายเธอเพียงเพราะเธอเป็นคนหนึ่งที่หลงรักเจ้าสือจวิ้น

ชีวิตของสาวน้อยเหวินอิน พังทลายเพราะได้พบกับคนชั่วอย่างเหลียงหย่งชัง

เหวินอินตั้งท้อง พ่อเมืองทราบเรื่องจึงบังคับให้แต่งงาน แต่หย่งชังอ้างโน่นอ้างนี่ไม่ยอมทำตาม หย่งชังบีบให้ชิวหลิงบอกความจริงสือจวิ้นว่าเธอได้วางแผนการท้องแทนและทำให้ซินฉือต้องฆ่าตัวตาย สือจวิ้นโกรธมากที่ชิวหลิงทำแบบนี้ จึงออกตามหาซินฉือไปทั่ว โดยไม่สนใจกิจการงานของบ้านตระกูลว่านอีกเลย

ชิวหลิงเป็นห่วงสือจวิ้นจนล้มป่วย หย่งชังเอายามาให้กิน วางแผนทำลายชิวหลิง โดยใส่ยาให้เธอปลุกกำหนัดตัวเดิมที่เคยให้ชิวหลิงวางยาสือจวิ้น ชิวหลิงกินแล้วสติเลอะเลือน หย่งชังข่มขืนเธอ ชิวหลิงคิดว่าหย่งชังเป็นสือจวิ้น จึงรู้สึกว่าชีวิตเธอมีความสุขมาก

ซินฉือได้รับความช่วยเหลือจากเกิ่งหมิงที่ติดตามเธอตลอดเพราะกลัวเธอคิดสั้น ซินฉือตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในบ้านของแม่ม่ายฟังฟังอีกครั้ง ฟังฟังพอจะทราบเรื่องของสือจวิ้นกับซินฉือเพราะสือจวิ้นเองก็เคยมาปรารภกับเธอเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้น เธอจึงให้ความอุปการะซินฉือเหมือนเป็นน้องสาวตัวเอง

สือจวิ้นตามหาจนเจอซินฉือ เขาพูดจนซินฉือรู้สึกผิดน้อยลง ทั้งสองจึงตกลงว่าจะเผชิญหน้าต่อเรื่องที่เกิดขึ้นด้วยกัน สือจวิ้นเองก็รู้สึกว่าตนเองรักซินฉือเข้าให้แล้ว

สือจวิ้นกลับมาที่บ้านตระกูลว่านและบอกเรื่องราวให้ว่านต้าเฉวียนพ่อตาทราบ ว่านต้าเฉวียนโกรธมาก แต่เห็นแก่ชิวหลิงจึงไม่ทำร้ายสือจวิ้น จูขุยอันไม่พอใจหาเรื่องทำร้ายสือจวิ้นบาดเจ็บปางตาย ต้าเฉวียนจึงจับจูขุยอันไปขังไว้

ชิวหลิงรู้เรื่องสือจวิ้น เธอยอมรับชะตากรรม หย่งชังสารภาพกับว่านต้าเฉวียนว่าเขาหลงรักชิวหลิงจึงทำพลาดไป ว่านเฉวียนให้จับหย่งชังไปขังไว้ แต่ชิวหลิงขอร้องให้พ่อปล่อยหย่งชังออกมาช่วยรักษาสือจวิ้นที่บาดเจ็บจากการที่โดนจูขุยอันยิง จูขุยอันได้ทราบเรื่องชิวหลิงจากหย่งชังเมื่อเจอกันในคุก ด้วยความโกรธแค้นว่านต้าเฉวียนจึงหาทางแก้แค้น เขาปลุกปั่นคนในพรรคของเจ้าพ่อว่าน จนรวบรวมได้คนจำนวนมาก และยึดอำนาจจากว่านต้าเฉวียนโดยจับต้าเฉวียนสองพ่อลูกเอาไว้

แม่ม่ายฟังฟังชอบพอเกิ่งหมิง พยายามหาทางบอกให้เขารู้หลายครั้งแต่เขาก็ไม่สนใจ ด้วยความดีของเธอเกิ่งหมิงค่อย ๆ ยอมรับความรักจากเธอ และเขาก็เข้ากับเจิ้งหยางลูกชายจอมซนของฟังฟังได้ดี เมื่อความรู้สึกเปลี่ยนไป เกิ่งหมิงจึงสาบานเป็นพี่น้องกับซินฉือ

ซินฉือได้รับจดหมายลงชื่อเจ้าสือจวิ้น เข้าใจว่าสามีเขียนจดหมายบอกให้เธอไปหา จึงอำลาฟังฟังและเกิ่งหมิงออกไปตามที่สือจวิ้นบอก ความจริงแล้วเป็นแผนของหย่งชังที่หลอกจับตัวซินฉือไปไว้ในห้องน้ำแข็งกลางป่า หย่งชังไม่ต้องการให้ทั้งสองสมหวัง เขากักขังซินฉือไว้นานก่อนจะพาออกไปฝากไว้กับนายพลแซ่เย่ที่เคยเขามีพระคุณช่วยชีวิตของนายพลนี้มาก่อน

แม่ม่ายฟังฟัง เมื่อมีเกิ่งหมิงอยู่ทำงานที่ปศุสัตว์ด้วยก็มีความสุขขึ้นมาก วันหนึ่งเธอเดินทางไปซื้อข้าวของในเมืองพบหญิงขอทานชราตาบอด หญิงคนนี้บ้า ๆ บอ ๆ เจิ้งหยางสงสารจึงเอาอาหารให้กิน และฟังฟังก็พบว่าเธอคือแม่ของเกิ่งหมิง แต่แม่เฒ่ามีฤทธิ์เดชร้ายกาจ กว่าจะจับกลับบ้านมาได้ก็เล่นเอาเหงื่อตก

แม่เฒ่าตาบอดคุ้มดีคุ้มร้าย เกิ่งหมิงได้เจอแม่อีกครั้งก็ดีใจมาก เดิมทีฟังฟังไปศาลเจ้าเพื่อขอให้เธอได้ลงเอยกับเกิ่งหมิง จากเซียมซีที่ได้บอกว่าจะมีคนมาช่วยให้ทั้งสองลงเอยกัน ฟังฟังเข้าใจว่าเป็นแม่ของเกิ่งหมิง แต่ที่ไหนได้ แม่เฒ่าร้ายกาจมาก ไม่ยอมให้เกิ่งหมิงแต่งกับแม่ม่าย แม่ของเกิ่งหมิงบอกว่าคนที่ฆ่าพ่อเกิ่งหมิงคือว่านต้าเฉวียน

เกิ่งหมิงทราบเรื่องว่านต้าเฉวียนรีบวิ่งไปคิดฆ่าต้าเฉวียนให้ตาย

ว่านต้าเฉวียนถูกจับตัวมัดประจาน จูขุยอันกำลังจะจัดการ เกิ่งหมิงเข้ามาเห็นพอดี จึงรีบกลับบ้านไปถามแม่ว่าคนที่ฆ่าพ่อใช่ต้าเฉวียนแน่หรือ? แม่เฒ่ายืนยัน เกิ่งหมิงรีบไปหาต้าเฉวียนพร้อมปืน แม่เฒ่าตามมาห้ามไว้ได้ทัน สถานการณ์คับขัน หย่งชังตามขุนพลเย่มาจัดการจูขุยอันไว้ได้ ต้าเฉวียนได้พบหญิงที่เขาข่มขืนจนเกิดบุตรอีกครั้ง ต้าเฉวียนเข้าใจว่าเป็นเกิ่งหมิงแน่นอน เพียงแต่ยังไม่ได้รับการยืนยันจากแม่ของเกิ่งหมิงเท่านั้นเอง ตั้งแต่นั้นมาต้าเฉวียนพยายามหาทางพิสูจน์หาความจริง

ที่แท้ในอดีตต้าเฉวียน กับพ่อของสือจวิ้นและพ่อของเกิ่งหมิงเป็นพี่น้องร่วมสาบานที่ตะลุยไปทุกทิศด้วยกัน แต่ต้าเฉวียนพี่ใหญ่ข่มขืนอาซ้อสาม ต่อมาน้องสามก็ถูกฆ่าตายอีก ทุกคนเข้าใจว่าเป็นฝีมือของว่านต้าเฉวียน ทำให้พ่อของสือจวิ้นไม่อยากนับญาติกับต้าเฉวียนจึงพาสือจวิ้นกับซ้อสามหนีไป ต้าเฉวียนตามมาทัน ซ้อสามหนีไปได้ แต่พ่อของสือจวิ้นโดนลูกน้องของว่านต้าเฉวียนทำร้ายปางตาย สือจวิ้นกับพ่อที่แยกตัวออกมาต้องอยู่อย่างลำบากตลอดมา

ชิวหลิงโดนจูขุยอันจับมัดพร้อมว่านต้าเฉวียนและสือจวิ้น

ครั้งนี้ต้าเฉวียนได้รับความช่วยเหลือจากหย่งชังที่พาขุนพลเย่มาช่วยต้าเฉวียนไว้ หย่งชังทำทีเป็นรักชิวหลิง ต้าเฉวียนรอดมาได้เพราะหย่งชังจึงยอมอภัยให้ เพื่อให้หย่งชังยอมรักษาสือจวิ้น ชิวหลิงต้องทำดีกับหย่งชังทั้ง ๆ ที่ใจเธอแทบสลายเมื่อรู้ว่าจะไม่ได้อยู่เป็นคู่กับสือจวิ้นอีกแล้ว

หย่งชังได้รับความไว้วางใจจากต้าเฉวียนแล้วก็เริ่มดำเนินแผนต่อไป เขาต้องการตำแหน่งพ่อเมือง จึงวางแผนทำร้ายพ่อของเหวินอิงแล้วชิงเอาตำแหน่งมา พ่อเมืองโกรธมากเมื่อทราบความชั่วของหย่งชัง จนเส้นเลือดในสมองแตกกลายเป็นอัมพาตไป หย่งชังได้ตำแหน่งพ่อเมืองแทนในทันที เหวินอินที่โดนหลอกเริ่มท้องโตขึ้นกว่าเดิม หย่งชังไม่ต้องการให้ใครู้จึงบังคับให้เหวินอินเอาเด็กออก แต่เหวินอินไม่ยอมกินยาแท้งที่หย่งนำมาให้จึงโดดน้ำตาย หย่งชังทำทีเป็นวยแต่ไม่ช่วย เขาเอาเรื่องนี้ไปบอกพ่อของเหวินอิน เมื่อทราบเรื่องทำให้พ่อเหวินอินโกรธจนตายไป หย่งชังทำเป็นเสียใจกับการตายของพ่อเมือง ชาวเมืองต่างเชื่อในมารยาของหย่งชังอย่างสนิทใจ

หย่งชังทำความตกลงกับขุนพลเย่โดยจะยอมมอบที่ดินที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดให้ขุนพลเย่ปลูกฝิ่น ขุนพลเย่เป็นหัวหน้าของกองทัพที่ทางการลืม จึงพยายามหาเงินเลี้ยงลูกน้องด้วยการขายฝิ่นให้กับฝรั่งผมแดง โดยห้ามคนของตนสูบฝิ่นเด็ดขาด ลูกน้องที่ไม่เชื่อเขายิงตาคาห้องขัง ซินฉือที่ถูกขังอยู่ห้องข้าง ๆ (หย่งชังเอามาฝากขังไว้)ได้ยินเรื่องราวทั้งหมด

หย่งชังไม่อยากให้สือจวิ้นมีสติครบถ้วนมาเป็นก้างขวางคอในการยึดเมืองนี้ของเขา จึงฉีดยาเสพติดเข้าเส้นเลือดให้สือจวิ้นโดยอ้างว่าเป็นการรักษา สือจวิ้นติดยาอย่างหนัก ฝูซิงคนรับใช้ที่ซื่อสัตย์คอยดูแลเขาตลอดเวลา

ขุนพลเย่พบว่าซินฉือมีสติปัญญาดีและเข้าใจเรื่องการทดน้ำเข้านา ทำให้ที่ดินอุดมสมบูรณ์จึงให้ความกรุณาเป็นพิเศษให้ร่วมโต๊ะรับประทานอาหาร เขาอยากได้เมียที่ช่วยงานได้ ซินฉือบอกว่าสิ่งเหล่านี้เรียนรู้มาจากสามี ขุนพลเย่รู้สึกว่าสามีของซินฉือจะเป็นอุปสรรคเขาที่จะรับซินฉือเป็นเมียน้อยคนทื่ 4 จึงหาทางกำจัดสือจวิ้น

หย่งชังก็หาทางกำจัดสือจวิ้นเช่นกัน เมื่อมีความต้องการตรงกับขุนพลเย่ ทั้งสองความจริงน่าจะร่วมมือกันได้ แต่ขุนพลเย่กลับชอบพอซินฉือ และยึดซินฉือเป็นคนของตัว ไม่ให้หย่งชังทำร้าย หย่งชังไม่ค่อยพอใจนักเมื่อ หย่งชังมารับซินฉือกลับแต่ขุนพลเย่อิดออด แต่สุดท้ายก็ยอม หย่งชังยื่นข้อเสนอต่อซินฉือว่าถ้าไม่อยากให้เจ้าสือจวิ้นตาย ให้เธอร่วมมือกันทำลายชื่อเสียงของเขาและไล่เขาไปจากเมืองซาเหอเสีย ซินฉือเห็นโอกาสที่จะช่วยสือจวิ้นได้จึงยอมรับปากใส่ร้ายว่าสือจวิ้นข่มขืนเธอจนตั้งท้องต่อหน้าชาวบ้านทั้งหลายในศาลเจ้าประจำหมู่บ้าน

สือจวิ้นแทบไม่เชื่อหูตัวเองในคำพูดของซินฉือที่ใส่ร้ายเขา ซินฉือเจ็บปวดใจมากแต่นี่ก็เป็นทางรอดเพียงหนึ่งเดียวของสือจวิ้นจึงจำใจทำ สือจวิ้นโดนชาวบ้านขว้างปาผักและของปฎิกูลใส่ มีแต่ฝูซิงเท่านั้นที่คอยดูแล

สือจวิ้นออกไปนอกเมือง และพักอยู่ที่ศาลเจ้าร้างแห่งหนึ่ง ขณะกำลังอยากยา หย่งชังก็ปรากฏตัวบอกเรื่องราวทั้งหมดให้สือจวิ้นทราบก่อนตาย สือจวิ้นฟังแล้วค่อย ๆ ถามปัญหาคาใจทีละข้อ หย่งชังเห็นว่าสือจวิ้นจะตายแล้วจึงบอกความจริงให้ฟังทั้งหมด แต่แท้จริงแล้วเป็นแผนของสือจวิ้น ผู้ใหญ่ในหมู่บ้านที่แอบฟังอยู่ข้างนอกปรากฎตัวและต่างได้ยินความจริงทั้งหมดจากปากหย่งชัง สือจวิ้นจึงพ้นมลทิน

ฟังฟังดูแลแม่เฒ่าอย่างดีจนนางเห็นความดียอมให้แม่ม่ายแต่งงานกับลูกชายตน

แผนนี้ชิวหลิง สือจวิ้นและซินฉือร่วมมือกันเพื่อหลอกหย่งชัง หย่งชังได้แต่ฝากความอาฆาตแล้วหนีไป ชิวหลิงเสียใจที่ไม่ได้อยู่เป็นคู่กับสือจวิ้น ซ้ำยังเสียตัวให้หย่งชัง เธอจึงฆ่าตัวตายในอ้อมกอดของเขา ทั้งหมดตกใจมาก

ว่านต้าเฉวียนหลังจากเกิดความสงสัยว่าเกิ่งหมิงจะเป็นลูกชายของเขา จึงเพียรขอความช่วยเหลือจากสิงฟังฟัง จนรู้ว่าเกิ่งหมิงเป็นลูกของเขาจริง ๆ เขาดีใจมากที่จะมีลูกมาสืบตระกูลในยามแก่ แม่ของเกิ่งหมิงเห็นความดีของฟังฟังจึงให้แต่งงานกับลูกชาย จากที่ฟังฟังช่วยต้าเฉวียนพิสูจน์เรื่องเกิ่งหมิงทำให้เกิ่งหมิงเข้าใจผิดว่าเธอคบชู้ จึงโมโหแล้วหนีไป ต่อมาคิดได้จึงกลับมาหาฟังฟังเหมือนเดิม แต่คลาดกัน ฟังฟังกลับมาบ้านทราบว่าเกิ่งหมิงมาหาจึงรีบออกไปตามหาเขาแต่ไม่เจอ

จูขุยอันบาดเจ็บหลบหนีจากเงื้อมมือขุนพลเย่ ก่อนหน้านี้มันได้มาที่บ้านของฟังฟังและจะข่มขืนเธอ แต่ฟังฟังไม่ยอมแล้วจูขุยอันก็โดนสองแม่ลูกไล่ไป มันจึงไปหาว่านต้าเฉวียนเพื่อล้างแค้น ทั้งสองสู้กันว่านต้าเฉวียนตกเขาลงไปพร้อมกับจูขุยอัน เพราะต้าเฉวียนตกลงไปทับจูขุยอันจึงไม่ตาย ฟังฟังกับเจิ้งหยางที่อยู่ละแวกใกล้เคียงมาช่วยเอาไว้ได้ ส่วนขุยอันตายไปสมกับกรรมที่ก่อเอาไว้ ต้าเฉวียนกลายเป็นคนความจำเสื่อม ไม่รู้แม้กระทั่งการตายของชิวหลิง

เกิ่งหมิงกลับมาหาฟังฟังและพยายามหาเงินเลี้ยงครอบครัว แม่ของเขาก็กลับมาด้วย ฟังฟังพยายามส่งต้าเฉวียนกลับไปที่บ้าน แต่บ้านของเขาไม่เหลืออะไรแล้ว เพราะหลังจากชิวหลิงตาย ต้าเฉวียนหายตัวไป ลูกน้องในบ้านก็แบ่งเอาสมบัติ หนีไปหมดแล้ว แม่ของเกิ่งหมิงต้องอยู่กับต้าเฉวียนที่ความจำเสื่อม นางไม่มีทางอภัยให้เขาได้ จนต้าเฉวียนตายไป นางจึงละความโกรธแค้นและตายไปอย่างสงบ คนทั้งหลายเสียใจมาก ฝังศพของทั้งสองไว้เคียงข้างกัน

สือจวิ้นและซินฉือได้รับการยกย่องจากคนในหมู่บ้านให้เป็นพ่อเมือง แต่ขุนพลเย่ส่งคนมาจะเอาตัวซินฉือไปเป็นเมียน้อยคนที่สี่ พร้อมทั้งขู่ว่าจะปราบให้ราบเป็นหน้ากองถ้าชาวเมืองไม่ยอม สือจวิ้นคิดหาทางรับมือ แต่ผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านบอกให้ส่งซินฉือไป สือจวิ้นไม่ยอมวางแผนสู้กับขุนพลเย่

เกิ่งหมิงกลับมาบ้านปรับความเข้าใจกับฟังฟัง เขาได้ข่าวว่าสือจวิ้นจะสู้กับทหารทั้งกอง เลยหาทางช่วย ฟังฟังไปช่วยด้วย แต่พลาดโดนระเบิดอาการสาหัส ฟังฟังบอกให้เจิ้งหยางเรียนหนังสือให้เก่ง ๆ โตแล้วจะได้มีอนาคต เจิ้งหยางไม่ชอบเรียนจึงไม่รับปาก ฟังฟังเจ็บหนักไม่รู้จะทำอย่างไรกับลูกชายดี

สือจวิ้นสู้กับกองทัพไม่ได้ จึงส่งผู้หญิงและเด็กออกจากหมู่บ้านเพื่อหนีขุนพลเย่ แต่กองทัพขุนพลเย่ตามมาทัน ซินฉือกำลังหลบหนีพร้อมคนอื่น ๆ อยู่บนแพเห็นผู้ชายในหมู่บ้านโดนระเบิดตาย เธอหมดอาลัยตายอยาก แต่ต้องรักษาลูกของสือจวิ้นในท้องไว้ให้ได้ เธอบอกขุนพลเย่ว่าจะยอมเป็นภรรยาน้อยหากขุนพลเย่ยอมปล่อยคนในหมู่บ้านและรอให้เธอคลอดลูกก่อนจึงจะแต่งงานด้วย ขุนพลเย่รับปาก

ซินฉือเหมือนคนไม่มีวิญญาณ แต่ฝูซิงมาบอกว่าสือจวิ้นยังไม่ตาย เธอจึงได้แต่รอให้เขาไปหาคนมาช่วย สือจวิ้นแจ้งเรื่องขุนพลเย่ให้ทางการทราบ ทางการจึงส่งคนมาปราบขุนพลเย่ที่ตั้งตัวเป็นกองกำลังอิสระอย่างราบคาบ ขุนพลเย่เห็นลูกน้องตายรู้สึกว่าตนเองไม่เหลืออะไรอีกแล้ว จึงฆ่าตัวตายตามไปด้วย สือจวิ้นและซินฉือได้อยู่ด้วยกันอีกครั้งหนึ่ง สือจวิ้นพบว่าเหวินอินยังไม่ตายแต่คลอดลูกแฝดชาย-หญิง เหวินอินเหมือนคนบ้า ไม่ได้สติ จะฆ่าลูกอยู่ตลอดเวลา สือจวิ้น-ซินฉือจึงอุปการะเหวินอิน ขณะเดียวกันซินฉือก็ท้องใหญ่ใกล้คลอดแล้ว

ขุนพลเย่ผู้ตั้งตัวเป็นกองกำลังไร้สังกัด

หย่งชังหมดที่พึ่งเมื่อขุนพลเย่ตาย จึงมารังควานเหวินอิน จับลูกแฝดไป และเอาตัวซินฉือไปด้วย ซินฉือท้องแก่ใกล้คลอด เธอคลอดลูกสาวตอนที่ถูกหย่งชังจับมัดนั่นเอง หย่งชังทิ้งเด็กแฝดลูกของตัวเอง แต่เอาตัวซินฉือไปกักขังพร้อมทั้งขู่สือจวิ้นว่าซินฉือตกอยู่ในมือของเขาแล้ว สือจวิ้นรู้ข่าวซินฉือโดนจับจึงรีบมาช่วย แต่หย่งชังเอาลูกของทังสองไปบังคับให้สือจวิ้นฆ่าซินฉือ ไม่อย่างนั้นเขาจะฆ่าเด็กเสีย หย่งชังข่มขู่สือจวิ้นว่าเขาจะเลี้ยงเด็กจนโตแล้วแต่งเป็นเมีย เพราะเขาไม่ได้ซินฉือเป็นของตนจึงคิดแต่งกับลูกของซินฉือแทน ทั้งสือจวิ้นและซินฉือหวั่นใจกับความบ้าคลั่งของหย่งชิง สือจวิ้นต้องใช้แผนล่อหย่งชัง จนได้ลูกสาวคืนในที่สุด หย่งชังหลบหนีไปได้อีกครั้ง

หย่งชังหนีมาถึงปศุสัตว์ของฟังฟัง จับเจิ้งหยางเอาไว้เป็นตัวประกัน ฟังฟังที่บาดเจ็บสาหัสพยายามช่วยลูกชายแต่ไม่สำเร็จ หย่งชังจับตัวเจิ้งหยางหนีไป เกิ่งหมิงรีบออกตามหาเจิ้งหยาง ฟังฟังเหมือนเทียนใกล้สิ้นแสง เธอคอยฟังข่าวอยู่ที่บ้าน แต่เจิ้งหยางยังเด็กนักเขาไม่รู้เลยว่าแม่ของเขาอาการหนักขนาดไหน

เจิ้งหยางโดนจับไปแต่หย่งชังปล่อยตัวเมื่อเห็นว่าเดินทางมาไกลแล้ว เจิ้งหยางไม่ยอมกลับเอาเลือดเขียนที่หินบอกเกิ่งหมิงว่าเขาจะประกบหย่งชังไว้ไม่อย่างนั้นจะไม่มีใครตามหย่งชังเจอ เกิ่งหมิงตามมาเห็นข้อความพอดีจึงรีบเดินทางติดตามไป แต่หาไม่เจอจึงกลับบ้านมาหาฟังฟัง ฟังฟังอาการหนักจนหมดลม ก่อนจากไปฝากลูกชายไว้ให้เกิ่งหมิงดูแล เกิ่งหมิงฝังฟังฟังให้เคียงข้างกับต้าเฉวียนและแม่ของตน เกิ่งหมิงเสียใจมากจนแทบตายตามฟังฟังไป แต่เขายังต้องรักษาสัญญาออกเดินทางตามหาเจิ้งหยาง

ระหว่างทาง หย่งชังให้ความเอ็นดูเจิ้งหยางไม่น้อย แม้จะโดนอันธพาลตามรายทางรังแกแต่ก็ปกป้องเจิ้งหยางเป็นอย่างดี คืนหนึ่งในศาลเจ้าร้างหย่งชังนึกถึงอดีตที่เคยเสียลูกคนแรกไปเพราะโดนพ่อตากีดกันแล้วเอาหลานโยนพื้นจนตาย ทำให้เกิดคลุ้มคลั่งเอาเชิงเทียนแทงโดนหน้าอกเจิ้งหยาง เจิ้งหยางเกือบตาย หย่งชังไปขโมยยาในเมือง จนชาวบ้านตามจับตัว เกิ่งหมิงพบเหตุการณ์เข้า ตะครุบตัวหย่งชังไว้ได้ แต่หย่งชังบอกว่าจะรีบไปรักษาเจิ้งหยาง เกิ่งหมิงจึงโดนชาวบ้านจับไปแทน

เจิ้งหยางเกือบตายเพราะพิษบาดแผล แต่หย่งชังเป็นหมอที่เก่งและได้รับการศึกษามาจากทางตะวันตก จึงรักษาเจิ้งหยางจนรอดตาย เกิ่งหมิงกลับแย่เพราะโดนจับไปขังและคดียิ่งหนักขึ้นเนื่องจากเจ้าทุกข์โดนหย่งชังทุบศีรษะจนถึงแก่ชีวิต สือจวิ้นที่เมืองซาเหอทราบเรื่องรีบรุดมาช่วย แต่พ่อเมืองที่หย่งชังก่อเหตุไม่ยอมท่าเดียว สือจวิ้นพยายามช่วยเกิ่งหมิงเต็มที่ พ่อเมืองยอมให้สือจวิ้นประกันตัวเกิ่งหมิงออกไปตามหาหย่งชังเพื่อนำกลับมาดำเนินคดี ทั้งสองพยายามเจรจาให้หย่งชังมอบตัว แต่หย่งชังเอาชีวิตของเจิ้งหยางมาต่อรอง สือจวิ้นไม่มีทางเลือกจึงต้องยอมปล่อยหย่งชัง โดยตัวเองจะไปรับโทษแทน เกิ่งหมิงเห็นสือจวิ้นเป็นคนดีทั้ง ๆ ที่มีภาระต้องดูแลแต่ก็ยอมตายเพื่อเพื่อน เกิ่งหมิงตัดสินใจไปรับโทษแทนสือจวิ้น ก่อนเข้ามอบตัวเขาพาเจิ้งหยางไปเที่ยวเล่นตามประสาพ่อลูกเพื่อเก็บความทรงจำดี ๆ เอาไว้

เกิ่งหมิงจับสือจวิ้นมัดกับเตียงแล้วบอกลา เกิ่งหมิงไปสารภาพว่าเขาเป็นคนขโมยยาที่ร้านและทุบเจ้าของร้าน ตาย (เพราะมีคนตายนี่แหละเรื่องเลยบานปลาย) พ่อเมืองสือปาจับตัวเกิ่งหมิงขังเอาไว้ รอการลงทัณฑ์โดยการเผาให้ตายไปตามกัน เจิ้งหยางมาได้ยินเรื่องนี้เข้าขวัญเสียมากรีบวิ่งไปที่หาเกิ่งหมิง เด็กน้อยไม่รู้จะทำอย่างไรดี สือจวิ้น-ซินฉือพยายามหาทางช่วยเกิ่งหมิงเต็มความสามารถ โดยเฉพาะสือจวิ้น เมื่อเขายุ่งเรื่องนี้มากเข้า จึงโดนจับไปขังคุกไว้ด้วย เช่นเดียวกับหย่งชังที่ก็ต้องคดีคบคิดกับขุนพลเย่จึงโดนจับตัวไปขังไว้ เกิ่งหมิงถูกลงโทษประหารชีวิตในที่สุด เจิ้งหยางร้องไห้เสียใจอย่างหนัก แม้หย่งชังจนโดนจับแต่สุดท้ายหลักฐานไม่พอจึงโดนปล่อยตัวออกมาสู่อิสรภาพ ก่อนไปเขาเยาะเย้ยสือจวิ้นว่าการเป็นคนดีไม่ใช่ต้องได้รับผลดีเสมอไป คนดีติดคุก แต่คนชั่วรอดออกจากคุกแล้วในตอนนี้ สือจวิ้นทำอะไรไม่ได้เลย

หย่งชังได้รับอิสรภาพ เขาได้พบกับเจิ้งหยางอีกครั้ง เจิ้งหยางบอกเขาว่าจะตามเขาไปทั่วทุกทิศ เพราะไม่อยากอยู่กับพวกสือจวิ้นที่เป็นเหตุให้พ่อเขาตาย หย่งชังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ยอมให้เจิ้งหยางติดตามไป เจิ้งหยางทำดีกับหย่งชังทุกอย่าง หย่งชังป่วยจึงให้เจิ้งหยางไปซื้อยาให้ เจิ้งหยางกลับซื้อยาเบื่อหนู หนูน้อยต้มยาให้เขากินแต่ยานี้เป็นยาพิษ เจิ้งหยางพยายามกล่อมให้หย่งชังกินยาเร็ว ๆ หย่งชังเหมือนรู้ทัน ให้เจิ้งหยางออกไปเล่นนอกบ้าน เจิ้งหยางออกไปกราบฟ้าและขอให้เขาแก้แค้นได้เร็ว ๆ เด็กน้อยทุบโอ่งน้ำแตก เพื่อไม่ใช้หย่งชังมีโอกาสล้างท้องได้หากพบว่าโดนยาเบื่อ
หย่งชังไม่ไว้ใจเจิ้งหยางจึงให้เขากินยา เจิ้งหยางพยายามหาทางปฏิเสธแต่ก็ทำไม่ได้ จึงต้องกินเพื่อให้หย่งชังกินยาเบื่อที่ผสมในยารักษาลงไป เจิ้งหยางออกอุบายเอาขนมมากิน หย่งชังเริ่มไว้ใจแและกินขนมที่เจิ้งหยางกิน เจิ้งหยาอ้างว่าจะไปซื้อของกินมาเพิ่ม แต่เด็กน้อยกลับไปที่บ่อน้ำและล้างท้องให้ตัวเองอย่างทรมานและน่าสงสารเป็นที่สุด เจิ้งหยางยอมแลกชีวิตแล้ว หย่งชังกินขนมไปได้ไม่นานก็พบว่าตนเองโดนยาเบื่อ พยายามหาน้ำมาล้างท้องแต่ก็พบว่าไม่มีน้ำเหลือเลย

พ่อเมืองสือปาแจ้งข่าวร้ายเรื่องเกิ่งหมิงให้สือจวิ้นรู้ สือจวิ้นเสียใจมาก ซินฉือไปเยี่ยมสือจวิ้น เขาให้เธอหาทางออกตามหาเจิ้งหยางให้เจอ ซินฉือต้องดูแลลูกสาวด้วย หาทางช่วยสามีที่ติดคุก และออกตามหาเจิ้งหยาง เธอได้รับข่าวจากตำรวจว่ามีเด็กน้อยโดนยาเบื่อ ตำรวจเอามารักษาตัวที่โรงพยาบาล จึงรีบไปหาทันที พร้อมกันนั้นก็ทราบว่ามีผู้ชายคนหนึ่งโดนยาเบื่อเหมือนกัน ซินฉือพอจะเดาเรื่องออก เพราะเจิ้งหยางพูดว่าจะล้างแค้น

เจิ้งหยางนอนพักอยู่ที่โรงพยาบาลและได้รับความช่วยเหลือทันจึงรอดตาย ซินฉือมาถึง เจิ้งหยางบอกว่าไม่อยากติดคุก กลัวจนลนลาน ซินฉือปลอบใจ และสอนว่าการทำร้ายคนมีความผิดตามกฎหมายไม่ว่าจะมีเหตุจูงใจอะไรก็ตาม แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นให้เจิ้งหยางเข้มแข็งและเผชิญหน้ากับมัน น้าซินฉือจะอยู่เคียงข้างเอง เจิ้งหยางกำลังนอนพัก ซินฉือเดินออกจากห้องและพบว่าหย่งชังรักษาตัวอยู่ห้องข้าง ๆ

หย่งชังที่ห้องข้าง ๆ ฟื้นขึ้นมาเกิดประสาทหลอน วิ่งออกจากห้อง แย่งปืนตำรวจ จับตัวพ่อเมืองสือปาที่มากับซินฉือเอาหัวกระแทกผนังจนสลบ บีบคอซินฉือ เจิ้งหยางรักษาตัวอยู่ได้ยินเสียงเห็นเข้า จึงรีบช่วยซินฉือแต่สู้แรงหย่งชังไม่ได้ เจิ้งหยางเห็นปืนตำรวจหล่นอยู่จึงยิงมั่ว ๆ เพราะร้อนใจต้องการช่วยน้าซินฉือ เลือดไหลกระเด็นใส่หน้าซินฉือ หย่งชังล้มลง หัวมีเลือดอาบ เจิ้งหยางเดินไปดู ซินฉือสลบไป หย่งชังนอนตาเหลือ เด็กน้อยกลัวติดคุก เขายิงคนตายเสื้อแล้ว เจิ้งหยางรีบเก็บเสื้อผ้าหนีออกจากโรงพยาบาล เด็กน้อยได้ยินเสียงตำรวจไล่ตามยิ่งกลัวจัดไม่กล้าเหลียวหลังเลย

สือจวิ้นไม่ได้ทำผิดอะไรจึงถูกปล่อยตัว เขาไปหาซินฉือกับลูกที่โรงพยาบาล ซินฉือเล่าเรื่องเจิ้งหยางกับหย่งชังให้ฟัง สือจวิ้นเป็นห่วงเจิ้งหยางมาก ออกตามหาทุกวันจนเงินทองร่อยหรอ ต้องขายสมบัติเกือบทุกชิ้นจนไม่มีจะขาย โชคดีที่เหวินอินกับผู้ใหญ่ในหมู่บ้านซาเหอรวบรวมเอาเงินมาเป็นทุนรอนให้สือจวิ้นตามหาเจิ้งหยาง สือจวิ้นจะไม่รับแต่เหวินอินคะยั้นคะยอ สือจวิ้นไม่มีเงินจริง ๆ แต่อยากตามหาเจิ้งหยางจึงรับไว้ด้วยความขอบคุณ

ครึ่งปีมานี้ เจิ้งหยางร่อนเร่หนีการจับกุม ตอนวางยาเบื่อหย่งชังคิดฆ่าคน เขาก็บอกกับสวรรค์แล้วว่าเขายอมรับการลงโทษทุกอย่างจากสวรรค์ ตอนนี้เขาต้องหลบหนี ต้องทนหิวและหนาวเหน็บไม่มีบ้านให้กลับ ไม่มีที่พึ่ง นี่คือการลงโทษจากสวรรค์เด็กน้อยคิด เขาต้องร่อนเร่ไปเรื่อย ๆ เพื่อหลบหนีการตามล่า ดังนั้นสือจวิ้นยิ่งหา เจิ้งหยางยิ่งเข้าใจว่าโดนตามล่า วันหนึ่งเจิ้งหยางหิวมากจนทนไม่ไหวขโมยหมั่นโถวโดนไล่จับจึงหนีขึ้นรถขนของ รถออกเดินทางจากเมือง ทั้งสองยิ่งห่างกันออกไปทุกที
ผ่านไป 1 ปี ซิ่วอวิ๋นมีอายุ 1 ขวบแล้ว หลายคนมาอวยพรวันเกิด สือจวิ้นประกาศว่าจะออกจากเมืองละทิ้งตำแหน่งเพื่อตามหาเจิ้งหยาง แต่วันนี้หนูน้อยร้องไห้หนัก พ่อแม่พบว่าซิ่วอวิ๋นป่วยต้องได้รับการรักษาทันที ทั้งสองจึงรีบพาหนูน้อยไปโรงพยาบาล หมอบอกว่าต้องดูอาการต่อเนื่อง ระหว่างการรักษาลูกสาวซินฉือพบว่าตัวเองเป็นลิวคีเมีย มีเวลาไม่มาก สือจวิ้นตกใจมาก เขาคิดรักษาชีวิตซินฉือพาเธอไปรักษาเมืองนอก แต่ซินฉือทิ้งลูกไปไม่ได้ แม้มีเวลาเพียง 3 เดือนก็ขอทำหน้าที่แม่ให้เต็มที่ แรก ๆ สือจวิ้นไม่ยอม สุดท้ายก็ต้องยอมให้ภรรยาทำตามที่อยากทำ สือจวิ้นกลุ้มหนักทั้งเรื่องลูกสาว เรื่องเมีย และเรื่องเจิ้งหยาง เหวินอินคอยปลอบใจและเข้าใจความเจ็บปวดของเขา

ตำรวจตามตัวสือจวิ้นไปเผื่อหย่งชังจะจำอะไรได้บ้าง เพราะตั้งแต่โดนยิงที่หัวแล้ว กระสุนฝังหัว เอาไม่ออก หย่งชังนอนเป็นมนุษย์ผักอยู่นาน พูดก็ไม่ได้ทำให้ตำรวจแม้มีหลักฐานความผิดของหย่งชัง แต่ไม่มีคำรับสารภาพ จึงไม่สามารถทำอะไรหย่งชังได้ตามกฎหมาย สือจวิ้นพูดกระตุ้นจนหย่งชังจำได้ ตำรวจให้หย่งชังเขียนคำสารภาพ แต่หย่งชังเจ็บปวดเนื่องจากกระสุนฝังหัวจนมักกัดนิ้วตัวเองเพื่อระงับความเจ็บปวดนั้น ทำให้นิ้วพิการ หยิบปากกาจับเขียนไม่ได้ ต่อมาหย่งชังถูกพิพากษาในคดีความผิดต่าง ๆ ที่เคยทำมาให้จำคุก 20 ปี หย่งชังหัวเราะและบอกว่าให้สือจวิ้นรอ อีก 20 ปีจะออกมาเล่นกับสือจวิ้นใหม่ ก่อนโดนนำตัวไปยังห้องคุมขัง สือจวิ้นได้แต่มองตามด้วยความสังเวชใจ

Create Date : 13 สิงหาคม 2553

Last Update : 6 พฤศจิกายน 2553 20:20:09 น.

80 comments

Counter : 14864 Pageviews.

ตามมาอ่านค่ะ
คนที่เล่นเป็นว่านชิวหลิงหน้าตาน่ารักจัง
ฮั่วเจี้ยนหัวดูดีตามเคย
(มีคนอยากให้วอลเลสมาเล่นเป็นเย่หัวในซานเซิงฯ ซึ่งคิดว่า น่าจะเหมาะกว่าหูเกอ)

โดย: หลิงเอ๋อร์ IP: 58.9.128.226 วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:20:49:35 น.

ดีจ้าน้องหวงหลิง แขกคนแรกของเรื่องนี้ พี่ว่าฮั่วเจี้ยนหัวเล่นหนังดีขึ้นนะคะ

ตอนนี้กำลังถ่ายทำเรื่อง "ไกว้เสียอี้จื่อเหมย" อยู่ ดูคลิปแล้วน่าจะเป็นหนังตลก ก่อนเรื่องนี้พี่วอลเลส ยังมีเรื่อง "ถางหลางท่านอั้น" (นักสืบถางหลัง)ให้เราติดตามกันอีกเรื่องค่ะ

โดย: mamiya

วันที่: 15 สิงหาคม 2553 เวลา:22:06:52 น.

เรื่องนี้ใช่เรื่องที่พี่มามิส่งให้น้องเล็กใช่ป่าวคับ
ตามมาอ่านก่อนจะไปเิปิดดู

โดย: หงส์น้อยแซ่เล็ก IP: 58.11.5.102 วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:18:34:35 น.

ใช่แล้วจ้ะ แต่พี่ย่อมาก น้องเล็กลองดูก็แล้วกัน

เรื่องนี้ดูไปสิบกว่าตอนเริ่มเบื่อ คู่พระเอกนางเอก ดูไปตอนขุนพลเย่ออกแล้วก็เริ่มลุ้น ดูต่อไป นางเอกป่วยเริ่มเซ็ง ชีวิตมันแสนเศร้า แต่พอถึงภาคลูกแล้วเริ่มมันส์อีกครั้งหนึ่ง เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่พี่ดูจบแล้วจึงตัดสินใจเขียน

คนที่เล่นเป็นนางเอกชื่อหลี่ว์อี เคยเล่นบทหนันหลาน แม่ของรั่วหลานในเรื่อง "จิ้งจอกภูเขาหิมะ" ของหวังจิง

พี่ว่าเรื่องนี้ดาราใหม่ก็เล่นได้ดี ฝีมือดีประชันบท ปะทะอารมณ์กันกระจุย โดยเฉพาะภาคลูก ไม่น่าเชื่อว่าเด็กพวกนี้จะทำได้ดีอย่างนี้ ดีกว่าเรื่อง "เหลียวไจ3" นั่นก็มีทั้งคนใหม่และเก่า แต่ยังเล่นแข็งกว่าเรื่องนี้มากมายเลยค่ะ ต้องยกนิ้วให้ผู้กำกับเขาแล้วล่ะมั๊ง

ตอนนี้มีหนังใหม่หลายเรื่องที่เป็นหนังโบราณกำลังถ่ายทำอยู่
1.ฉินหย่ง ของตู้ฉุน
2.สุ่ยหู่จ้วน ของตู้ฉุนและดาราอื่นอีกมากมาย
3.นางพญางูขาวของเสียวไห่ เยิ่นเฉวียน
4. ไซอิ๋วของจางจี้จง รอนานมาก ลงทุนงบบานมาก
5.เรื่องอะไรบางอย่างเกี่ยวกับหินของตู้ฉุน

และที่ออกมาแล้วยังไม่ได้ดูคือเรื่อง
1. อีเป้ยเทียนเซี่ย เรื่องเสื้อผ้า ของหยวนหง
2. เรื่องฉวนซัวของเจียวเอินจวิ้น เป็นเรื่องสมัยหวงตี้ เหยียตี้
3. หนิวหลางจือหนี่ ของเถียนเลี่ยงกับอันอี่เซวียน
4.เรื่องหนี่เสินปู่(มือปราบหญิง) ไม่รู้ใครเล่นรอดูอยู่

มันเข้าคิวยาวกันขนาดนี้ จะดูหมดไหมเนี่ย? ที่ออกมาแล้วผิดหวังก็มี
** สามก๊ก*** เนี่ยแหละน้า เดี๋ยวฮึดดูใหม่ เหมือนเล็กเสี่ยวหงส์ จางจื้อหลินเลย รอ ร้อ รอ สุดท้ายผิดหวัง

น้องเล็กดูพี่จุ้นใน 14 Bladesแล้วหรือยังคะ? เท่ห์มากนะคะ ในเรื่องชื่อ "พ่านกวาน" มีดาบเดือนเสี้ยวมูเมอแรงเป็นอาวุธ

น้องเล็กว่าชิงหลงตายไหม? พี่ว่าตายนะ แต่นางเอกจินตนาการเป็นความหวังไปเองว่าไม่ตาย เพราะคำพูดว่า
"คนเราถ้ามีหวังชีวิตก็สวยงาม" อะไรทำนองนี้แหละพี่ว่าแค่ภาพลวงตา แล้วให้คนดูไปคิดเอาเอง แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน

ชิงหลงโดนอาวูธเสียบทะลุแล้วถ้ายังไม่ตายก็ไม่รู้จะว่าอย่างไร ถ้ารอด รอดมาได้อย่างไร?

อ้อ ตัวละครทัวทัวที่สวี่จือซานเล่นก็เซ็กซี่+ร้ายเข้าไส้เลยนะ วิชามายาถอดเสื้อพลางตา เล่นเอาศัตรูงง น้องเล็กว่าไหมคะ?

โดย: mamiya

วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:0:38:22 น.

แวะมาเยี่ยม พี่มามิยะค่ะ
โฮตารุเพิ่งเสร็จงานค่ะ (งานเสร็จแต่คนทำก็สลบ)

โดย: Hotaru IP: 58.9.34.157 วันที่: 17 สิงหาคม 2553 เวลา:1:16:47 น.

ดีจ้าน้องโฮตารุ

อย่าโหมงานจนลืมสุขภาพนะคะ พี่ก็ยุ่ง ๆ เช่นกันช่วงนี้ กลับบ้านดึกทุกวัน แต่ก็ยังมาหาหนังดูอีกคลายเครียด

วันนี้ดูหนังใหม่เรื่อง 《组个女友回家过年》"จางแฟนสาวกลับบ้านฉลองตรุษจีน" ดูเล่น ๆ ปกติไม่ชอบหนังสมัยใหม่เท่าไหร่ เอ่อ พอดีกำลังติดตามผลงานของตู้ฉุนอยู่ พอเห็นชื่อเลยลองกดดู รวดเดียวสี่ตอน สนุกดีเหมือนกัน

เป็นเรื่องของชายคนหนึ่งซึ่งบาดเจ็บจากรักเก่าเมื่อแปดปีก่อน เลยไม่แต่งงาน พ่อแม่พี่น้องกลัวไม่มีคนสืบตระกูลเนื่องจากพระเอกเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูล จึงเร่งให้หาแฟนทุกวัน พระเอกหน้าตาดี หน้าที่การงานดี นิสัยก็ดี แต่ไม่อยากหาแฟน พ่อแม่หาคนมาดูตัวก็หาเรื่องหลอกให้สาว ๆ ตกใจ โดยอ้างว่าตัวเองเป็นคนโรคจิตบ้างล่ะ เป็นพวกซาดิสต์บ้างล่ะ แต่ละคนที่มาดูตัวจึงไม่สำเร็จสักที

พระเอกมีหน้าที่การงานมั่นคง แต่เพื่อนพระเอกชอบแชทเน็ตหลอกสาว ๆ โดยใช้ชื่อพระเอก ทำให้นางเอกซึ่งเพื่อนสาวโดนหลอกต้องมาแก้แค้นแทนเพื่อนสาว แต่กลับแก้แค้นผิดตัว ดันไปต่อยเอาพระเอกเข้า จากนั้นทั้งสองเลยไม่ชอบหน้ากัน

ต่อมาแม่นางเอกทำการค้าล้มเหลว นางเอกอยากใช้หนี้แทนแม่ที่โดนอันธพาลขุ่เอาชีวิต เลยพยายามหาเงินโดยการเขียนคอลัมน์เกี่ยวกับคู่รัก นางเอกไปหาข้อมูล จึงไปเจอพระเอกที่โดนทางบ้านเร่งรัดให้หาแฟน ไปนัดบอด นางเอกไปหาข้อมูลเลยไปเจอกัน ทั้งสองก็ทะเลากันไม่ค่อยชอบหน้ากัน แต่สงสัยว่าทำไมต้องเจอกเรื่อยเลย

ทั้งนางเอกและพระเอกกลุ้มใจไปกินเหล้าที่บาร์ นางเอกห่วงแม่ พระเอกไม่รู้จะหาแฟนจากไหนไปให้คนที่บ้านดูยิ่งโดนยืนคำขาดทุกวันให้พาแฟนมาหาแม่ที่บ้าน เนื่องจากพระเอกไปอ้างว่ามีแฟนแล้ว บอกให้พ่อแม่อย่าหาคนมาดูตัวอีก นางเอกเมาหนัก โดนลวนลาม พระเอกช่วยไว้ได้ พาไปนอนพักที่บ้าน

รุ่งเช้าพี่เขยพระเอกมาจากบ้านนอก เข้ามาในห้องพระเอก เจอกับนางเอกเข้า เลยรีบลากลับแล้วแจ้งทุกคนในตระกูลว่าพระเอกมีสาวในห้อง เท่านั้นแหละ ทั้งตตระกูลเตรียมจัดงานต้อนรับสะใภ้ที่รอคอยมานาน

พระเอกเลยต้องว่าจ้างนางเอกกลับบ้านไปฉลองตรุษจีนกับที่บ้าน เหอ เหอ พอดีนางเอกได้รับมอบหมายให้เขียนนิกายเรื่องหนึ่ง ชื่อเรื่องว่า "จ้างสาวอ้างเป็นแฟนกลับบ้านฉลองตรุษจีน" ได้ค่าเขียนพอจะใช้หนี้ได้ นางเอกจึงตกลง

หุ หุ เป็นอย่างไรบ้างคะ? หนังรัก ๆ นั่นเอง

โดย: มามิยะ IP: 124.120.168.171 วันที่: 18 สิงหาคม 2553 เวลา:1:13:44 น.

ขอโทษนะคะ ข้างบนเขียนผิดหลายตัว ไม่ได้ล็อคอิน เลยไม่ได้แก้ อ้าว ตีหนึงกว่า ขอไปนอนก่อนก็แล้วกัน

โดย: มามิยะ IP: 124.120.168.171 วันที่: 18 สิงหาคม 2553 เวลา:1:16:26 น.

เข้ามาทักทายค่ะ เห็นชื่อฮั่วเกอเป็นไม่ได้

คุณจขบ. เป็นเซียนหนังจีนแน่ๆ เลย ข้าน้อยขอฝากตัว

ว่างๆ ไปเที่ยวบ้านบ้างนะคะ

โดย: ดา (lisalee

) วันที่: 22 สิงหาคม 2553 เวลา:8:18:58 น.

ดีจ้าคุณตา ดูไปเรื่อย ๆ เท่านั้นเองค่ะ

ตอนนี้กำลังดู 就想赖着你 อยู่ ดูไป 10 ตอนแล้ว ชักเบื่อ ๆ เพราะมันความเป็นไปได้มันต่ำมาก เซี่ยงอวี่ผิง(เจอรี่)จะมารักหยางกั่ว(เอลล่า)ได้ในเวลาอันสั้นเช่นนั้นหรือ แล้วแถม คนที่เป็นทนายชื่อดัง วัน ๆ งานเยอะจะตายยังมีเวลามาช่วยนางเอกแจกผ้าอนามัยทดลองใช้(เพราะนางเอกจนต้องทำงานพิเศษไปเรื่อย ๆ )ได้อีกเนี่ย เอาเวลามาจากไหน เวลานางเอกไม่สนใจก็จะเริ่มคิดมาก ไม่มีสมาธิกับการงาน เพื่อนพระเอกก็ดึงนางเอกมาเป็นผู้ช่วยงานออกแบบตกแต่งภายใน โอว์....นางเอกก็โก๊ะ ๆ น้ำลายยืดใส่แขนพระเอก ผายลมต่อหน้าพระเอก พระเอกก็ยังรู้สึกว่านางเอกน่าร้ากน่ารัก

พอดีตอนนางเอกเข้ามาในชีวิตพระเอกกำลังอกหักจากแฟนที่คบมาเจ็ดปี แล้วเป็นไปได้หรือที่พระเอกกับนางเอกที่มีพื้นฐานห่างไกลกันขนาดนี้จะมารักกันได้

ไม่เถียงว่าเกิดขึ้นได้ แต่มันก็เป็นส่วนน้อย เลยทำให้รู้สึกว่าหนังไม่สมจริง ดูเล่น ๆ ฝันหวานสนุก ๆ ไปเท่านันเอง ไม่หวังสิ่งสอนใจเลย หวังแค่คำศัพท์สมัยใหม่เท่านั้น อยากเปลี่ยนบรรยากาศเพราะดูแต่หนังโบราณมานาน

เอ่อ....สรุปเราว่าสู้เรื่อง "组个女友回家过年" ไม่ได้ คาดว่าคงเซ็งเลิกดูเร็ว ๆ นี้ หนีไปดูเรื่อง "จี้กง" ของเฉินเฮ่าหมิน ดีกว่าละม้าง.........

เปล่าจ้า แค่บ่นไปตามอารมณ์เท่านั้น พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว เหอ เหอ

โดย: มามิยะ IP: 124.120.250.51 วันที่: 24 สิงหาคม 2553 เวลา:0:42:39 น.

คืนนี้กลับมาดู 就想赖着你 อีกครั้ง ดูแก้เครียด ดูอะไรที่ไม่ต้องคิดมาก หวาน ๆ ไป ตามเรื่อง ตอนนี้หนุ่ม ๆ ทั้งเรื่องหันมาจีบนางเอกด้วยวิธีการที่แตกต่างกัน เหอ เหอ
พี่เจอรี่อาการหนักสุด ทิ้งดาราหน้าหวาน(แสดงโดยเฉินจื่อชิง)หันมาตามจีบสาวโก๊ะ เต็มตัว หุ หุ

แม้จะรสแปลก ๆ แต่ก็น่าสนใจไม่น้อย

โดย: มามิยะ IP: 115.87.79.127 วันที่: 25 สิงหาคม 2553 เวลา:0:52:17 น.

ทิ้งดาราหน้าหวาน(แสดงโดยเฉินจื่อชิง) sorry เขียนผิดจ้า เธอชื่อว่าเฉินจื่อหาน ก็คนที่เล่นเป็นหลู่จื้อใน “เสินฮว่า” เล่นเป็นก๊วยพู้ ในเอี้ยวก้วยภาคเสี่ยวหมิง ขออำภัยมณีด้วยนะคะ

เมื่อคืนนั่งดูอยู่ดี ๆ ฝนตกหนัก ต้องเลิกดูกลัวฟ้าผ่าเครื่อง เคยมีคนบอกว่าดูทีวีตอนฝนตกฟ้าผ่าทีวีฟังเลย อาจจะเว่อร์ไป ความจริงก็ดูได้แต่วิตกเกินไปล่ะมั๊ง

นางเอกนี่มันโก๊ะจริง ๆ เลย ยิ่งดูยิ่งโก๊ะ แต่สงสารเอลล่าเหมือนกัน เล่นได้แต่บทแบบนี้ ไม่ได้พัฒนาด้านอื่น ถือว่าเป็นข้อจำกัดของดาราหญิงคนนี้เหมือนกัน

โดย: mamiya IP: 58.8.100.103 วันที่: 26 สิงหาคม 2553 เวลา:15:25:57 น.

คุณมามิยะคับ ผมติดตามผลงานคุณมามิยะมานานแล้ว ชอบมากคับ ขอmsn หรือ เฟสบุ๊ค หน่อยนะคับ หรือจะแอดผมก็ได้คับ cromozomex@hotmail.com ^^ (ถ้าสะดวกนะคับ)

โดย: ราชสีห์คำราม IP: 61.90.81.19 วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:1:14:40 น.

สวัสดีค่ะ

คุณราชสีห์คำราม คงชอบหนังจีนเหมือนเราใช่ไหมคะ?

จะบอกว่าเราไม่เล่น msn หรือ เฟสบุ๊ค เลยค่ะ เพราะแค่นี้เราก็ไม่มีเวลาจะนอนแล้ว กลัวติดค่ะ มาคุยกันที่บล็อคก็ได้ค่ะ เราเข้าเกือบทุกวันอยู่แล้วค่ะ

เรื่องย่อข้างบนเราเขียนใหม่แล้วค่ะ เพราะรู้สึกว่ามันจะอ่านไม่ค่อยลื่นไหลสักเท่าไหร่

เมื่อกี๊เพิ่งดู "จิ้วเสี่ยงล่ายเจอะหนี่" ตอนที่ 19 จบไปหมาด ๆ ก็เล่นเข้าไปตีหนึ่งกว่าแล้ว เฮ้อ....

อ้าว...ข้างนอกฝนตกอีกแล้ว

เงียบเหมือนเคอร์ฟิวเลย ตอนนี้ในหัวเราก็มีแต่เจอรี่เต็มไปหมด เฮ้อ....เปล่าหรอกกำลังคิดว่าความรักในหนังเรื่องนั้นมันเป็นจริงไปได้หรือ? อีกใจก็ขัดแย้งว่าถ้ามัวแต่อิงความจริงมันจะไม่มีความฝันเป็นช่องว่างให้รู้สึกสนุกเลย ดังนั้นกำลังจะไม่คิดอยู่

ความจริงวันนี้เรากำลังคิดว่าเราจะหยุดเขียนบล็อคสักระยะ หลังเรื่องซินอี้เจี่ยนเหมยนี้ เพื่อกักตัวฝึกวิชาเสียพักใหญ่ แต่พอเห็นคุณราชสีห์คำรามเขียนมา เราเลย....ชักจะลังเลเสียแล้ว

คืนนี้จะค่อย ๆ ผ่านไปเหมือนทุกคืนที่ผ่านมา.....

โดย: มามิยะ (mamiya

) วันที่: 28 สิงหาคม 2553 เวลา:1:00:41 น.

แวะมาเยี่ยม พี่มามิยะค่ะ
ช่วงก่อนหน้านี้เป็นอะไรก็ไม่รู้
เกิดเข้าบล็อกแก๊งค์ไม่ได้อ่ะ
เลยหายหน้าหายตาไปค่า

เรื่อง อี้เจี้ยนเหมย ภาพสวยจังเลย ^^
ชอบภาพ ดอกไม้ขาวๆแบ็คกราว พระ-นาง
เนื้อหา ดราม่ากันจังเลยอ่ะ

โดย: Hotaru IP: 115.87.131.145 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:3:10:06 น.

คับ ผมชอบหนังจีนเช่นเดียวกับคุณมามิยะ ถ้าคุณมามิยะเก็บตัวฝึกวิชาคงเสียดายแย่ ส่วนใหญ่เข้ามาเวลาไหนคับ จะได้แวะเข้ามาเวลานั้นด้วย นี่ผมก็พึ่งกลับมาจากฮ่องกง กลับมาถึงปุ๊บ ก็เข้ามาทักทายคุณมามิยะเลย ^^ (คอเดียวกันคับ ชอบหนังจีนแต่ความสามารถแปลเทียบคุณมามิยะไม่ติดเลย)

โดย: ราชสีห์คำราม IP: 61.90.80.132 วันที่: 5 กันยายน 2553 เวลา:12:03:14 น.

ปล ผมจะเข้ามาทุกวันคับ แม้งานจะยุ่งมากที่สุดในเดือนนี้กับต้นเดือนหน้าก็เถอะ แล้วก็เรื่องความรักนั้น มีได้ทุกแบบอยุแล้วคับมันไม่ใช่ความฝันอะไรหรอกคับ เพียงแต่ว่าคุณมามิยะจะหาเจอแบบที่ต้องการหรือปล่าวเท่านั้นเองคับ ^^

โดย: ราชสีห์คำราม IP: 61.90.80.132 วันที่: 5 กันยายน 2553 เวลา:12:09:39 น.

ดีจ้าน้องโฮตารุ
อ้าว...เข้าบล็อคไม่ได้ ที่บ้านเหมือนกันใช้เครื่องหนึ่งได้ อีกเครื่องหนึ่งเข้าไม่ได้ประจำเลย ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร วันดีคืนดีมันก็เป็น

ตอนนี้ดู "จิ้วเสี่ยงล่ายเจอะหนี่" จบแล้ว แรก ๆ ว่าจะดูไม่จบ แต่เพราะเบื่อหนังยุคเก่าอยู่เลยมาเปลี่ยนบรรยากาศเลยหน่อย ดูจบจนได้ สุดท้ายจึงรู้ว่าคำพูดนี้เป็นของพระเอกในเรื่อง ที่ชอบตามเซ้าซี้ เว้าวอน เง้างอนกับนางเอกตลอดถึงแม้นางเอกจะเป็นสาวห้าวและผิดหวังในความรักมานับครั้งไม่ถ้วน สุดท้ายมีลูก 2 คน ห่างกัน 6 ปี จบตอนนางเอกคลอดลูกคนที่สองพอดี

เฝ้าค้นหาว่าการแสดงของเจอรี่จะต่างกับตอนเป็นเต้าหมิงซื่อขนาดไหน มันคนละบุคคลิกเลย แต่ความหวานยังติดตามมาเคลือบเจอรี่อยู่เสมอ ด้านเอลล่า หลังจากที่เล่นเรื่องอะไรหว่ากับพี่จุน(อู๋จุน)ไปแล้ว มาเรื่องนี้บุคคลิกของตัวละครก็คล้าย ๆ แต่เป็นผู้หญิงมากกว่าเรื่องนั้น ดูคลายเครียดได้

ตอนเรื่องนี้ยังไม่ออกก็รอเมื่อไหร่จะออก แต่พอดูจบแล้วคิดว่า เอ่อ เสียเวลาเหมือนกันนะ หนังไม่ค่อยมีอะไรเลย ดูไปคลายเครียด ตอนนั้นก็รอเรื่อง "เพ่าม่อจื่อเซี่ย" (泡沫之夏)กะจะดูต้าเอสจริง ๆ เคยดูเสี่ยวหมิงเล่น "อั้นเซียง"（暗香）แล้วบุคคลิกน่าเครียด ดูไม่จบเลย คงไม่ถูกจริต พยายามดูตั้งหลายเดือน แถมนางเอกในเรื่องเสี่ยวหมิงยังเลือกเองอีกด้วย หนังเรื่องอั้นเซียงสำหรับเราเรียกได้ว่าเป็นหนัง "พิการ" จะเรียกว่าหนังรักโรแมนคิคก็ไม่ใช่ หนังชีวิตก็ไม่เชิง หนังชิงไหวพริบทางธุรกิจก็ไม่เห็นเน้น หนังไอดอลก็ไม่ถึงขึ้น เลยไม่รู้ว่าจะเน้นอะไรกันแน่ บรรยากาศในเรื่องอึดอัด ถ้าเป็นแฟนเสี่ยวหมิงตัวจริงจ้องเสี่ยวหมิงคนเดียวก็น่าจะผ่านไปได้ด้วยดีหรอกน่า

มาสองวันก่อน ได้ดู "เพ่าม่อจื่อเซี่ย" แล้ว..โอย แค่เสี่ยวหมิงออก ก็ต้องหยุดดู ดูน่าเบื่อมาก ๆ ฉากแรกที่ลงเครื่องบินแล้วมีแฟน ๆ มาต้อนรับ มันคล้ายอั้นเซียงที่เคยดู ตัวละครเรื่องนั้นทำเราเบื่ออยู่แล้ว จึงต้องหยุดไว้สักพัก ผ่านไปอีกวัน ทำใจดี ๆ ไว้ก่อน ลองดูใหม่ บุคคลิกของลั่วซีในเรื่อง อันตราย ไม่ไว้ใจใคร หล่อเหลา ใคร ๆ ก็อยากใกล้ชิด คล้ายเรื่อง "อั้นเซียง" เลย เรื่องนี้มีสิ่งหนึ่งเกี่ยวกับเสี่ยวหมิงที่ดุประหลาด อาจเพราะลดความอ้วนมากจนหน้าแหลม เลยดูไม่ธรรมชาติเลย ผอมเกินไป แล้วไม่สบายใจ

ด้านเหอยุ่นตง ในเรื่องรับบทคุณชายโอวเฉินทายาทนักธุรกิจไต้หวันแต่อยู่ระดับโลก คุณชายเสียความทรงจำไป เขากลับมาตามหาความทรงจำแห่งความรักในวัยเรียน เขาลืมไปว่าคนที่เขาเคยรักนั้นคือใคร

ส่วนนางเอกของเรื่อง เซี่ยม่อ สาวแกร่ง เป็นเด็กกำพร้า เติบโตมากับน้องชายสุดที่รัก เธอทำทุกอย่างได้เพื่อความสำเร็จแม้แต่ละทิ้งความรัก แต่บางครั้งเธอก็ห้ามหัวใจตนเองไม่ได้

ดูไปทีเดียว 7 ตอน เอ้อ......................จะบอกว่าเรื่องนี้ดูแล้วหยุดได้ ไม่ค่อยอาลัยเท่าไหร่ ไม่ค่อยอยากรู้เท่าไหร่เกี่ยวกับเนื้องเรื่อง เพียงอยากดู 3 คนนี้เข้าบทกันเท่านั้น สุดท้ายจบอย่างไรก็อย่างนั้น ไม่ได้รู้สึกว่าทำไม แล้วเพราะอะไรเลย เป็นอีกเรื่องที่แฟน ๆ ดูดารา ก็ดูได้ดูดี

สวัสดีค่ะคุณราชสีห์คำราม (ชื่อองอาจมาก) เป็นวิชาของเจี่ยซุ้งพ่อบุญธรรมเตียบ่อกี้หรือเปล่าคะ?

เคยเล่าไปหรือเปล่า เรื่องแรกที่เราดูพากย์จีนคือ "สวินฉินจี้"(เจาะเวลาหาจิ๋นซี) ดูได้แค่คราวละไม่เกิน 30 นาที ต้องปิด เพราะคลื่นไส้ ฟังไม่รู้เรื่องเลย ดูต่อไม่ได้ นึกว่าอ่านหนังสือนิยายแล้วจะช่วยได้ แต่ตอนดูเนี่ย มันเหนื่อยมาก ฟังไม่เข้าใจ จึงได้แต่ดูครั้งละ 30 นาทีเท่านั้น ต่อมาค่อย ๆ เขยิบ

รู้สึกเหมือนกับอีกหลาย ๆ คนว่าทำไมหนังจีนดี ๆ ไม่มาฉาย ไอ้ที่เข้ามาฉายก็ไม่รู้เพราะอะไร ไม่สนุกเลย หนังสนุกก็ไปอยู่ตอนตี 2 ตี 3 (ตอนนั้นยังไม่ได้มีดูย้อนหลังทางเน็ต หรืออาจมีแต่เราไม่รู้เอง) จึงเกิดการหาหนังมาดูเอง แต่ยอมรับว่าบางทีซื้อมาสิบกว่าเรื่องหนังที่ถูกจริตเรามีไม่กี่เรื่อง และหลายปีมานี้หนังที่เราคิดว่าสนุกได้อยู่ในบล็อกนี้หมดแล้ว บางเรื่องเป็นหนังที่อาจไม่สนุกในสายตาคนอื่น ก็คิดว่าอาจเป็นไปได้ อย่างว่าสองคนยลตามช่อง

ส่วนใหญ่หนังกำลังภายในดูเกือบหมด แต่ถ้าไม่หนุกไม่โดน มาก ๆ ก็ไม่ได้เขียนค่ะ บางเรื่องรอคอยแทบตาย แต่สุดท้ายก็ไม่โดน เลยไม่ได้อยู่ในบล็อคค่ะ ลองเลือกดูเรื่องที่ชอบนะคะ

ส่วนใหญ่เข้ามาตอนสามทุ่มค่ะ เสาร์อาทิตย์แล้วแต่เวลาไม่แน่นอนค่ะ ถ้าอย่างไรเช็คที่อีเมล์ได้นะคะ หากมีเรื่องอยากคุย

อ้อ เกือบลืมอยากบอกว่าเพลงเกี่ยวกับแมวกินนมที่เสี่ยวหมิงดีดกีตาร์ในเรื่อง "泡沫之夏" เพราะมากเลยค่ะ เสี่ยวหมิงร้องเพลงดีวันดีคืนโดยเฉพาะเพลงช้า ใครได้ดูแล้วก็ลองฟังดูได้นะคะ

โดย: มามิยะ IP: 124.122.137.103 วันที่: 5 กันยายน 2553 เวลา:13:27:43 น.

เอาลิงค์มาฝาก หูเกอเล่นเกมส์ ร้องเพลง เล่นละคร ตลก ขำท้องแข็งเลย ประมาณ 1 ชั่วโมง ดูเต็มอื่ม ขำเต็มที่เลยค่ะ

//www.qiyi.com/zongyi/20100802/n27446.html

หูเกอมีความสามารถทางภาษาไม่เลวเลยจริง ๆ ฉลาดดี

อ้อ ใครไปเซี่ยงไฮ้เดือนตุลา 2010นี้ อย่าลืมลองถามหาร้านอาหารญี่ปุ่นของหูเกอด้วยนะคะ อยากไปลองจังเลย หูเกอบอกว่าเป็น "หูเจียวเฟิ่น"(แปลว่าพริกไทยและแปลได้ว่าแฟนๆของหูเกอ) ไปกินก็จะได้ลด แต่ต้องตอนหูเกออยู่นะคะ

หูเกอบอกว่าจะมีวันหนึ่งให้แฟน ๆลองชิมค่ะ ไม่รู้ว่าวันไหน อยากไปจัง อิ อิ ....

โดย: mamiya

วันที่: 5 กันยายน 2553 เวลา:23:54:22 น.

คับชื่อผมมาจากวิชาพ่อบุญธรรมเตียบ่อกี้ แล้วก็คอมโดนไวรัสคับ ไปล้างวันนี้พึ่งเอากลับมา จะดูลิ้งต่างประเทศให้ปลอดภัยนี่ก็ยากนะคับ เรื่องที่ผมชอบก็แนวๆ เซียนกระบี่พิชิตมาร3 อุ้ยเสี่ยวป้อ ฮั่วเจี้ยนหัว ไรเงี้ยอ่ะคับ แล้วก็ผมไม่มีเมล์ของคุณมามิยะนะคับ ดูหูเกอ แล้ว ชอบคับ^^ ดูแลตัวเองด้วยนะคับ คุณมามิยะ คนรอบตัวผมเป็นหวัดกันมากช่วงนี้

โดย: ราชสีห์คำราม IP: 58.9.78.106 วันที่: 6 กันยายน 2553 เวลา:23:50:49 น.

ช่วงนี้ไม่มีหนังใหม่ๆ หรอคับ คุณมามิยะ

โดย: ราชสีห์คำราม IP: 61.90.79.208 วันที่: 7 กันยายน 2553 เวลา:23:51:12 น.

หมายถึงหนังออกใหม่ที่เมืองจีนใช่ไหมคะ มีค่ะ
传说 เจียวเอินจวิ้น
新红楼梦 หยางมี่
一起又看流星雨 เรื่องนี้เป็นภาคต่อของรักใส ๆ จีน ที่ประสบความสำเร็จจากภาค 1
流星蝴蝶剑 ดาวตก ผีเสื้อ กระบี่ จากบทประพันธ์ของโกวเล้ง
อ่านดูที่นี่นะคะ มีหนังอื่นแฝงแทรกมาด้วย //www.pantip.com/cafe/library/topic/K9541908/K9541908.html
活佛济公 เฉินเฮ่าหมิน
泡沫之夏 ต้าเอส หวงเสี่ยวหมิง เหอยุ่นตง
大丫环 จำชื่อคนเล่นไม่ได้ เจ๊ร้านวีดีโอบอกหนุกมาก
广府太极传奇 หวงเซิ่งอี (เรายังไม่ได้ดูค่ะ)
苦咖啡 หูเกอ ไป๋ปิง (อ่า ฮะ กำลังรอแผ่นอยู่ค่ะ)

โดย: mamiya (mamiya

) วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:1:11:59 น.

หนังที่ยังไม่ออก ดูในลิงค์กระทู้ข้างบนได้ค่ะ กำลังสร้างอยู่ค่ะ

โดย: มามิยะ IP: 110.168.94.123 วันที่: 8 กันยายน 2553 เวลา:1:14:29 น.

รบกวนพี่มามิยะค่า

โอตารุอยากรู้ว่า เพลงที่ใช้นี่ ชื่อเพลงไรคะ
จะไปหาโหลดมาครอบครองค่ะ

//www.youtube.com/watch?v=3P01tuNHwdk&feature=player_embedded

จากในกระทู้ที่พี่มามิยะไปโพสมาน่ะค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ (เหมือนบังคับ แต่ขอร้อง นะ นะ นะ)

โดย: Hotaru IP: 58.9.33.167 วันที่: 9 กันยายน 2553 เวลา:2:38:55 น.

โดนบังคับเลยต้องรีบหามา ที่มาแปะน่ะคนอื่นไม่ใช่พี่จ้า เลย

อ้าว แต่จริง ๆ แล้วขอร้องนั่นเอง แต่ไม่ว่าจะบังคับหรือขอรอ้ง สำหรับน้องก็ได้หามาให้แล้ว ชื่อเพลง "อ้ายซื่อหลิวซิง"(รักประดุจดาวตก)

ขับร้องโดยเจ๊หยางจ้า

歌曲：爱似流星
歌手：杨紫琼专辑：爱似流星

新流星蝴蝶剑电影主题曲

如果失去是苦
你还怕不怕付出

如果坠落是苦
你还要不要幸福

如果迷乱是苦
该开始还是结束

如果追求是苦
这是坚强还是执迷不悟

如果分离是苦
你要把苦向谁诉

如果承诺是苦
真情要不要流露

如果痴心是苦
难道爱本是错误

如果相爱是苦
这世上的真情它在何处

好多事情总是后来才看清楚
然而我已经找不到来时的路
好多事情当时一点也不觉得苦
就算是苦我想我也不会在乎

พรุ่งนี้จะเดินทางไปประเทศเพื่อนบ้านเพื่อร่วมงานพิเศษงานหนึ่ง กว่าจะได้โผล่ศีรษะมาคงอีกหลายวัน ฮือ ฮือ ไม่มีคอมพ์เล่น เซ็งเลย หนังก็ไม่ได้ดู เซ็งซ้ำซ้อน แต่สิ่งหนึ่งที่เอาไปด้วยได้ หนังสือนี่เอง หุ หุ ....

แล้วจะกลับมาคุยอีกทีจ้า

คืนนี้ขอดูขู่คาเฟยสักนิด ไม่รู้จะมันส์ไหม ต้องรีบดู

โดย: mamiya

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:23:31:11 น.

ขอบคุณ พี่มามิยะ มากค่ะ ^^

โดย: Hotaru IP: 58.9.25.103 วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:23:46:42 น.

โหย....มาอย่างด่วน นึกว่าจะมาแก้ไขสักหน่อย เมื่อกี๊พิมพ์พลาด แต่น้องก็มาแล้ว ขอให้มีความสุขกับเพลงนะคะ

ระยะนี้พี่ก็ตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน๊อตเลย วุ่นวายไปหมด ขนาดวันหยุดยังต้องทำงาน อยากดูหูเกออยู่บ้าน อยากดูหยวนหง...................ช้านอยากดู ร้องเข้าไป เหมือนหาคนเห็นใจ แต่ไม่เป็นไร งานคือเงิน เงินคืองานบันดาลสุข(หรือเปล่านะ?)เฮ้อ.

โดย: mamiya

วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:23:52:04 น.

งานคือเงิน
เงินคืองาน
...บันดาลให้พี่มามิยะซื้อซีรียส์มาดูค่ะ
ดูแล้วก็มีความสุข อิอิ

พี่ซื้อซีรียส์ใช่ป่ะ มิใช่โหลด?ใช่ป่ะ 5555

ขอให้เดินทางไปต่างประเทศโดยสวัสดิภาพ ค่ะ ^^
แล้วเจอกันค่ะ

โดย: Hotaru IP: 58.9.25.93 วันที่: 13 กันยายน 2553 เวลา:0:57:01 น.

ดีคับ จะได้ดูตั้งหลายเรื่อง ขอบคุณคับ ^^ (ตั้งตาคอย) เดินทางดีดีนะคับ

โดย: ราชสีห์คำราม IP: 58.9.86.67 วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:10:30:56 น.

กลับมาแล้วค่ะ

ไม่น่าเชื่ออาทิตย์ที่แล้วเหนื่อยมาก ๆ เลย นอนสลบทุกวัน เน็ตยังอ่านไม่ได้เลย ง่วงจะหลับ

วันนี้ได้หนังใหม่มาอีกแล้ว ไว้ค่อย ๆ ดูแล้วจะเล่าให้ฟังค่ะ
ได้มาหลายเรื่องเหมือนกัน

1.จี้กง เฉินเฮ่าหมิ่น
2.ฝู่สงหลิง หม่าจุ้นเหว่ย
3.ไท่เก๊ก หวงเซิ่งอี
4.ชากว่าน (ของเหล่าเส่อ) เรื่องนี้ดาราไม่รู้จักเลย

พร้อมกับขนมไหว้พระจันทร์หลากแบบ กะกินให้หนำใจเนื่องจากจันทร์นี้ลาหยุด เพราะตอนนี้มีวันหยุดแต่ไม่สามารถหยุด เลยต้องรีบหยุดเสียก่อน ทำงานต่อกันนาน ๆ มันเหนื่อยและหงุดหงิดง่าย ต้องหาทางพักผ่อนก่อนจะบูดบวมไปกว่านี้

พรุ่งนี้ว่าจะทำแกงเขียวหวานลูกชิ้นปลา เพิ่งไปซื้อมาจากเยาวราช ลูกโตชะมัด

และตอนบ่ายว่าจะทำสุยเจี่ยวเสียหน่อย ไปได้ไม้นวดสุ่ยเจี่ยวมาแล้ว จากร้านเกี๋ยวเจ้าประจำ

จากนั้นก็จะนั่งอ่านหนังสือ อยากอ่านหนังสือบ้าง ระยะนี้รู้สึกว่าตัวเองโง่อีกแล้ว

ไปซื้อสารคดีมาหลายแผ่น นั่งดูหมดคงจะพองไปด้วยความรู้ อิ อิ

ขอให้มีความสุขกับวันหยุดนะคะทุกคน

โดย: mamiya

วันที่: 19 กันยายน 2553 เวลา:0:40:24 น.

มารายงานหนังที่ดูนะคะ ระยะนี้งานยุ่งมาก เลยต้องดูหนังแก้เครียด แต่อาจเพราะเครียดอาจดูหนังไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ เลยดูแล้วหยุดไปหลายเรื่อง

ฝู่สงหลิง ดูแล้ว ไม่หนุก ไม่โดน

ไท่เก๊ก หวงเซิ่งอี โหยเปิดตัวพระเอกเว่อร์ดีจัง ดูแล้วพอใช้ได้แต่ไม่โดน

เผ่าม่อจื่อเซี่ย ดูแล้วไปเกือบสิบตอน แต่ไม่ดูก็ไม่กระวนกระวาย เบื่อบุคคลิกเสี่ยวหมิงเรื่องนี้ คิดไปแล้ว เรื่อง "จิ้วเสี่ยงล่ายเจอะหนี่" ยังมันส์กว่า แต่ถ้าใครดูดารา ก็ "เผ่าม่อ" ได้เหมือนกัน

จี้กงดูแล้ว แสบตาเต็มไปด้วยเอฟเฟ็ค เฉินเฮ่าหมิน ชราไปมิใช่น้อย

หงโหลวม่ง ชุดใหม่ดูแล้ว โอยทำไมโทนมันออกมาแบบนี้หว่า ไม่สามารถดูต่อไปได้ เหมือนดูตุ๊กตาหุ่นเชิดเลย

ขู่คาเฟย ขนาดมีพี่หูเกอ ยังฉุดไม่อยู่ ยังนึกว่าจุติมาจากเรื่องเสินฮว่า ทั้งพระทั้งนาง นางเอกหน้าอูมมาก เปิดฉากปุ๊บรักกันปั๊บไม่มีไรให้ลุ้น เซ็งเลย ไม่หนุกโดนใจอย่างที่หวังไว้

ตอนนี้เลยไปดูนี่เลย "จงอู๋เยี่ยน" หนังของหมิงเต้า แหม...นึกว่าหนังโบราณแต่มันแค่เอาพื้นเรื่องมาจากหนังโบราณ นางพญาหน้าด่าง สุดท้ายมาเป็นหนังสมัยใหม่ ดูไป 6 ตอนแล้ว ตอนนี้ออกอากาศไป 9 ตอนเอ๊ง ด้วยแรงสนับสนุนของเพื่อน ดูแล้วน้ำตาตก สงสารนางเอก พระเอกชอบด่าว่าเป็นนังขี้เหร่ เดี๋ยวดูเหอะ ก็มาหลงรักนางเองอยู่ดี อิ อิ .....

โดย: มามิยะ IP: 115.87.108.191 วันที่: 28 กันยายน 2553 เวลา:0:16:34 น.

จงอู๋เยี่ยนเพิ่งออกมา 9 ตอนเลยไม่มีอะไรให้ดู

เลยไปดู "ต้ายาหวน"(แม่สาวใช้) แทน เคยดูไปแล้วครั้งหนึ่งครั้งนี้มาดูอีก เฮ้อ เนื้องเรื่องโอเคนะ มีหมีเซี่ยะเล่นเป็นแม่ และเป็นเมียของทังเจิ้นเยี่ย(จำกันได้ไหม ตอนนี้อ้วนขึ้นมากเลยค่ะ) เรื่องมีอยู่ว่า

หมีเซียะแต่งงานกับทังเจิ้นเยี่ยแต่มีชู้ลับ ๆ ตัวทังเจิ้นเยี่ยเองก็รักกับสาวใช้ตัวเองมาก่อนจนแอบได้เสียกันจนมีลูกเป็นนางเอก หมีเซี๊ยะรู้เรื่องเข้าเลยหาเรื่องแม่นางเอกตอนที่พ่อนางเอกไม่อยู่ โดยขายให้กับชายกักขฬะคนหนึ่ง ทั้ง ๆ ที่แม่นางเอกมีนางเอกติดท้องไป จากนั้นหมีเซี๊ยะก็ปิดทังเจิ้นเยี่ยเรื่องนี้ตลอดมา

พอนางเอกอายุ 10 ขวบพ่อเลี้ยงขายเธอให้แต่งงานกับคนแก่คราวพ่อเพื่อมุ่งล้างซวย แต่แม่นางเอกมาช่วยไว้พลั้งมือฆ่าชายกักขฬะสามีใหม่ในนามตายไป เลยโดนลงโทษ สอบสวนตัดสินประหารเนื่องจาก แม่นางเอกเป็นคนของพ่อนางเอกซึ่งคนตัดสินคนนี้แค้นเคืองอยู่จึงหาทางทรมานแม่นางเอก เพื่อบีบพ่อนางเอกให้ออกมาโดนข้อหาสมรู้ร่วมคิดฆ่าคนตาย แต่แม่นางเอกไม่ยอม จึงยอมให้ลงโทษแขวนคอตาย ก่อนตายได้สอนให้นางเอกอย่ารักใคร แม้เสียตัวก็อย่ามอบใจให้ใคร เพราะนางเข้าใจผิดว่าพ่อนางเอกไม่มาดูดำดูดีเลยแม้นางใกล้ตาย แต่นางเข้าใจผิด เขามาแล้วแต่เข้ามาไม่ได้

พ่อนางเอกเลยรับนางเอกเป็นสาวใช้ในบ้าน แน่นอนนางเอกเป็นคนสวยต้องมีคนมาชอบมากมาย แต่นางเอกจะไม่รักใคร หรือต้องห้ามใจไม่ให้รักใครสักคน

เป็นไง เนื้อเรื่อง พอไหว แต่ยัยนางเอก เล่นหูเล่นตามากไป ดูไม่น่าสงสาร เวลาพูด ไม่เป็นธรรมชาติ จีบปากจีบคอพูด ดูแล้วไม่เชื่อว่าเธอเรียบร้อยและเป็นคนดี ทั้ง ๆ ที่ตามบทแล้วเป็นนางเอก

แล้วดันมีพระเอกเป็นเจ้าคนที่เล่นเป็นเหลียงหย่งชังในเรื่องนี้อีก ภาพลักษณ์เลว ๆ ยังติดตาอยู่เลยรู้สึกว่าพระเอกดูไม่ค่อยน่ารักสักเท่าไหร่

เล่าไปเรื่อยเปื่อยอ่ะจ้า

โดย: มามิยะ (mamiya

) วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:21:37:20 น.

แวะมาบอกว่า ตี้เหรินเจี๋ย สนุกดีนะคะ ^^

โดย: Hotaru IP: 58.9.143.109 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:0:52:30 น.

ดีจ้าน้องโฮตารุ

พี่ว่าจะไปดูอยู่เหมือนกัน แต่ยังลังเลระหว่าง "ชั่วฟ้า ดินสลาย" กับ "ตี๋เหรินเจี๋ย" เพราะไง ๆ ก็ดูตี๋เหรินเจี๋ยอยู่แล้ว แต่อยากจะลองดูหนังของหม่อมน้อยบ้าง เผื่อได้แง่คิด จะควบสองคงไม่ไหว

ไม่แน่อาจไม่ได้ดูสักเรื่อง

ขอบคุณที่แวะมาจ้า ระยะนี้ได้แต่ดูไม่ได้เขียนเลย ยุ่งมั่ก ๆ

โดย: มามิยะ IP: 58.8.232.105 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:12:56:08 น.

โฮตารุ ก็ลังเลอยู่ เรื่อง ชั่วฟ้าดินสลาย อ่ะ
รู้ตอนจบแล้วเพลียหัวใจ เฮ้อ

โดย: Hotaru IP: 58.9.106.71 วันที่: 9 ตุลาคม 2553 เวลา:0:54:41 น.

เอาละค่ะ ใกล้ถึงรุ่น 2 แล้ว มาแนะนำตัวละครรุ่นลูกกันหน่อย

เจิ้งหยางตอนโต แสดงโดยเฉียวเหยินเหลียง(乔任梁) เป็นคนจิตใจดีด้วยพื้นฐานตั้งแต่เด็ก กล้าหาญ และชอบท่องเที่ยวพเนจรไปทั่ว

เจ้าซิ่วอวิ๋น แสดงโดยหลี่ว์อี(吕一)ลูกสาวคนเดียวของเจ้าสือจวิ้นกับเสิ่นซินฉือ เป็นสาวแก่น เฮี้ยว กลาคิดกล้าทำ หน้าตาสวยเหมือนแม่ไม่มีผิด(เพราะคนเดียวกันเล่น)

เจ้าเชียนฮุ่ย แสดงโดยกัวเจินหนี(郭珍霓)ลูกสาวฝาแฝดของเหวินอินกับเหลียงหย่งชัง อ่อนแอแบบบาง จิตใจงดงาม ชอบช่วยเหลือผู้อื่น

เจ้าอวี้คุน พี่ชายฝาแฝดของเชียนฮุ่ย เรียกได้ว่าเป็นเลือดชั่วของเหลียงหย่งชัง ชอบเอาหน้า ทำทุกอย่างเพื่อเป้าหมาย หลงรักซิ่วอวิ๋น สุดท้ายชีวิตต้องพินาศเพราะความมักใหญ่ใฝ่สูงของตน

เชียนฮุ่ยกับซิ่วอวิ๋นสองสาวน้อยที่ได้รับการเลี้ยงดูที่แตกต่าง ทำให้นิสัยแตกต่างกันไป

สองสาวข้างบนต้องมาพัวพันกับหนุ่มน้อยผู้นี้ราวกับพรหมได้ลิขิตเอาไว้แล้ว

เชียนฮุ่ย เหวินอิน ซิ่วอวิ๋น

เจิ้งหยาง เหลียงหย่งชัง

เจิ้งหยาง ซิ่วอวิ๋น

เจิ้งหยาง เชียนฮุ่ย

โดย: mamiya

วันที่: 12 ตุลาคม 2553 เวลา:22:05:31 น.

แวะมาทักทายพี่มามิ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนบ่อยมาก เดี๋ยวฝนตก
เดี๋ยวแดดออก ระวังสุขภาพด้วยนะครับ

เฉียวเหยินเหลียง บางมุมคล้ายๆไผ่-พาทิศ

โดย: น้องเล็ก IP: 58.11.6.144 วันที่: 21 ตุลาคม 2553 เวลา:16:44:51 น.

ดีจ้า น้องเล็ก ใครคือไผ่-พาทิศ ไม่รู้จักจริง ๆ จ้า

ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียน งานหนังสือไปหรือเปล่าคะ?

โดย: มามิยะ IP: 124.120.92.5 วันที่: 23 ตุลาคม 2553 เวลา:17:39:10 น.

ดู "ถางหลาง" ไป 5 ตอนแล้ว ฮั่วเจี้ยนหัว มาทางแนวตลกติดต่อกันสองเรื่องเลยนะเนี่ย ทั้ง "ไกว้เสียอี้จือเหมย" และ "ถางหลางท่านอั้น"(นักสืบถางหลาง) ดูแล้วก็ไม่ค่อยติดเท่าไหร่

ตอนนี้หนังเรื่อง "ฉางเอ๋อร์" ของหมิงเต้าก็ออกแล้ว ตอนแรกนึกว่า หมิงเต้าจะเล่นเป็น โฮ่วอี้ แต่ไม่ใช่แฮะ ดันเล่นเป็นอู๋กังเสียนี่ แต่ว่าไปแล้ว อิมเมจเรื่องนี้ของหมิงเต้าใช้ได้ค่ะ ดูไป 3 ตอนแล้ว ไม่ค่อยโดนเท่าไหร่แต่ก็ดูได้

ระยะนี้ดูอะไรก็ไม่สนุก รึว่าจะอื่มตัวเสียแล้วล่ะเนี่ย ต้องหันไปดูอย่างอื่นแทน เช่นเรื่อง "หนุ่มน่ารักกับซุปเปอร์สตาร์น่าเลิฟ" ดูแบบพากษ์ไทย ช่อง 7 คราวนี้ใช้ได้ พากย์แล้วนางเอกน่ารักดี นางเอกทำหน้าตาไม่แบ๊วชะมัด

โดย: มามิยะ (mamiya

) วันที่: 25 ตุลาคม 2553 เวลา:21:44:00 น.

ไปลุยงานสัปดาห์หนังสือมา 2 วันเลยครับ
ได้หนังสือมาเยอะเลย ส่วนมากเป็นหนังสือเก่าลดราคาอะครับ
น้องเล็กเน้นประหยัด 555 หมายตาชุดหนังสือจีนไว้
2-3 ชุด เดี๋ยวรอบหน้าค่อยไปสอย รอบนี้งบหมดแล้ว
1 ในนั้นที่อยากซื้อคือ ฮ่องสิน ที่คุณวิวัฒน์ ประชาเรืองวิทย์
เอามาแปลและพิมพ์ใหม่ อยากอ่านมาก รอบหน้าไม่พลาดแน่ อิ อิ

พี่มามิสบายดีนะครับ ช่วงนี้น้องเล็กกับพี่ฟงยังคงวุ่นวายเรื่องบ้าน
กลับทำไม่เสร็จทันกำหนดสิ้นปี เดี๋ยวต้องไปนอนวัดกันแทน อิ อิ

โดย: น้องเล็ก IP: 58.9.226.191 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:34:43 น.

บ้านเป็นเรื่องยาวค่ะน้องเล็ก นานเลยกว่าจะเสร็จ พี่ก็วุ่นวายเรื่องนี้อยู่เหมือนกันค่ะ

พร้อมทั้งการงานที่วุ่นวายมาก หาวันหยุดสักวันก็ยากแล้ว ตอนนี้เหลือวันหยุดเพียบแต่หยุดไม่ได้ เฮ้อ...

งานหนังสือพี่เล็งไว้หลายเล่ม
1. คำมั่นสัญญา
2. ตี๋เหรินเจี๋ย
3.Human Web
4. ธงวิญญาณ
ขอโทษพ่ะยะค่ะ ไม่ได้สักเล่ม

ไปได้หนังสือเรียนภาษาญี่ปุ่น ภาษากวางตุ้ง พร้อมกับเรื่องจีน ๆ มาอีก มีอยู่เล่มหนึ่ง แค่ 40 บาท แต่คุ้มมากเพราะเป็นเรื่องของการศึกษาเกี่ยวกับจีนในไทยมีเชิงอรรถและหนังสืออ้างอิงเยอะมาก

ปีนี้ภัยพิบัติมากมาย ธรรมชาติกำลังเอาคืนจริงหรือเปล่า? ระวังสุขภาพด้วยนะคะ ตอนนี้พี่มามิเป็นโรคความจำเสื่อมมากเลย อะไร ๆ ก็ลืมง่ายมาก เป็นการลืมแบบชั่วครู่ที่มักนึกได้ตอนหลัง แต่ตอนลืม แบบล้างสมองจริง ๆ ว่างเปล่าไปเลย

โดย: มามิยะ IP: 124.122.156.254 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:52:00 น.

ลมหนาวมาแล้ว
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ พี่มามิยะ ^^

ปล. เห็นเอ็มวี เย่ลู่เสีย (ขุนศึกตระกูลหยาง)
อ๊า...เท่บาดใจจริงๆ ค่ะ

โดย: Hotaru IP: 58.11.51.81 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:23:35 น.

เล็งตี๋เหรินเจี๋ยไว้เหมือนกันครับแต่งวดนี้ตังค์หมดจริงๆ ต้องรองวดหน้าแทน
พี่มามิ น้องเล็กขอชื่อกับสำนักพิมพ์หนังสือภาษากวางตุ้งที่พี่มามิซื้อหน่อยซิครับ
ช่วงนี้สนใจภาษากวางตุ้ง จริงๆก็สนใจนานแล้วหละครับ แต่หา
หนังสือยากจัง ตอนไปงานสัปดาห์หนังสือ ได้ยินเค้าประกาศแว่วๆอยู่
แ่ต่ตอนบอกชื่อบู๊ท ดันได้ยินไม่ชัด เดินหาก็ไม่เจอครับ

คุยกับที่บ้านว่า เมื่อตอนกลางปี ยังนั่งดูข่าวภัยแล้ง รถขนน้ำไปแจกกันอยู่เลย
ผ่านไป 3-4 เดือน น้ำมาจากไหนไม่รู้ตั้งมากมาย

โดย: น้องเล็ก IP: 61.90.98.252 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:00:20 น.

ดีจ้าน้องโฮตารุ เยลู่เสีย คือพี่หยวนหงนั่นเอง ตระกูลหยางดูจบไปนานแล้ว แต่ยังจำความป่าเถื่อนของเยลู่เสียได้ หน้ามีรอยบากด้วย ดูเท่ห์ไปอีกแบบ ไว้หนวดด้วย เรื่องใหม่ "อีเป้ยเทียนเซี่ย" ตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็น "เทียนหยาจือหนี่" เสียแล้ว

ตอนนี้พี่ดูเรื่อง "อีเป้ยเทียนเซี่ย" ที่หยวนหงเล่นกับหลิวซือซือจบไปแล้วแหละค่ะ เรื่องนี้ซือซือมาหลงรักหยวนหงอย่างหัวปักหัวปำ ว๊าว...ดูแบบผ่าน ๆ ค่ะ ไม่ได้สนุกอย่างที่หวังไว้

ระยะนี้เบื่อตัวเอง หวังอะไรสูงเกินไปหรืออื่มตัวก็ไม่รู้ดูอะไรก็ชักไม่ค่อยมันส์ไปหมด สงสัยว่าจะต้องหยุดสักพักเสียแล้ว ไปดู "เจี่ยงถาน" ของซีซีทีวีเอาความรู้ก่อนดีกว่า คงจะหายเบื่อไปได้ ตอนนี้เท่าที่คิดได้ก็คงมีแต่อย่างนี้แหละค่ะ

น้องเล็กคะ

วันแรกพี่ไปเล็งตี๋เหรินเจี๋ย แต่ว่าหนัก แบกไม่ไหว เลยรอวันที่ไปลงสัมนาเรื่องภาษากวางตุ้งกะไปไปขน แต่กลับหมดไปเสียได้ ไม่ครบชุด เลยไม่ได้ซื้อค่ะ

ภาษากวางตุ้งที่พี่ซื้อเป็นของสำนักพิมพ์ส ส ท ค่ะ อาจารย์(ยังหนุ่มอยู่) ชื่อหยูซิงกุก เขียน คราวก่อนพี่ไปสัมนาเรื่องภาษาจีนกลางแล้ว อาจารย์คนนี้เหมือนกัน รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้มีสื่อการสอนดี ๆ แล้ว แต่ก่อนตอนพี่อยากเรียนมาดูหนังฟังเพลง จ้างอาจารย์ชั่วโมงละ 500 บาท คิดดูนะคะ 15 ปีก่อนมันเป็นตัวเลขที่สูงขนาดไหน เปลี่ยนอาจารย์ไปหลายคนเพราะได้อาจารย์ภาษากวางตุ้งที่ไม่ใช่ฮ่องกง แถมยังสอนแต่คัมภีร์ศาสนา จนได้อาจารย์เพื่อนของแม่เพื่อนอีกที เรียนกันไปเกือบปี ก็ได้ภาษาเก็บตกมาบ้าง เลยดูหนังฟังเพลงพอได้อยู่ ซ้อมดูวาไรตี้ฮ่องกงอยู่หลายปี ดูจนเซ็ง พูดไม่ได้แต่ฟังพอได้ เคยไปทัวร์ฮ่องกง ฟังออกว่าเขาจะหลอกถ่ายรูป เลยไม่ได้ตังค์เรา แต่บางทีก็สงสารเลยได้จานมาหลายใบ หน้าตาคนในจานก็ไม่สวย จานเลยหายไปหมดแล้ว ฮ่า ฮ่า

น้องเล็กไปดูการ์ตูนเรื่อง "หมักโต๊ว"สิคะ น่ารักดี ภาษากวางตุ้งค่ะ

//www.youtube.com/watch?v=97kdxjlZKjo&feature=related

//www.youtube.com/watch?v=dkae0ftYKjk&feature=related

//www.youtube.com/watch?v=b-w0xBUj2Fs&feature=related

//www.youtube.com/watch?v=-QgAI1nBEQ0&feature=related

โดย: mamiya

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:37:53 น.

ขอบคุณมากครับพี่มามิ
อยากฝึกไว้ไปเที่ยวฮ่องกงเหมือนกันครับ จริงๆชอบภาษากวางตุ้ง
ก็จากเพลงหนังทั้งหลายนี่แหละครับ นั่งดูซี่รี่ยส์ฮ่องกงแล้ว
รู้สึกชอบวิธีพูดที่เค้ามักจะทอดหางเสียงช่วงท้ายๆประโยค
ไว้เดี๋ยวน้องเล็กไปลองซื้อมาฝึกพูดบ้างครับ อิ อิ

โดย: น้องเล็ก IP: 58.9.165.142 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:29:18 น.

เรื่องย่อต่อจ้า

เหลียงหย่งชังติดคุกแต่ร่างกายพิการ เขาทนไม่ได้พยายามฆ่าตัวตาย แต่ตำรวจช่วยไว้ทัน เจิ้งหยางต้องเร่ร่อนเพราะเข้าใจว่าฆ่าเหลียงหย่งชังตาย เขาหาเลี้ยงตัวเองทุกรูปแบบ และไม่ลืมที่จะระลึกถึงพ่อแม่เสมอ ด้านสือจวิ้นพยายามรักษาซินฉือ แต่ซินฉือห่วงซิ่วอวิ๋น เมื่อซิ่วอวิ๋นพ้นขีดอันตราย อาการของซินฉือก็เข้าขั้นโคม่าแล้ว ซินฉือพยายามทำทุกอย่างให้เหมือนปกติ สือจวิ้นให้ช่างภาพมาเก็บช่วงชีวิตอันมีความสุขเอาไว้เป็นภาพเคลื่อนไหวแบบภาพยนตร์ขาวดำ ซินฉือจากไปอย่างสงบ

20 ปีผ่านไป อวี้คุนกำลังจะกลับมาจากเซี่ยงไฮ้ ซิ่วอวิ๋นแต่งตัวสวยงามไปที่สุสานของทุกคนที่ล่วงลับ เธอเอ่ยทักทายหลุมศพแม่ม่ายฟังกับเกิ่งหมิง ว่านต้าเหยีย แม่ของเกิ่งหมิง และที่สำคัญที่สุดคือซินฉือมามี่ของเธอเอง เธอเล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังและบอกว่าพ่อเข้มงวดกับเธอแต่ก็รักเธอมากมาก เรื่องความรักแล้วเธอยังไม่เคยรู้จักมาก่อน เธออยากทราบว่าการจูบรสชาติเป็นอย่างไร สือจวิ้นตามมาพอดี ทั้งสองแข่งกันไปรับอวี้คุนลูกชายของเหลียงหย่งชังกับเหวินอินที่สถานีรถไฟ โดยสือจวิ้นขี่ม้าไป ซิ่วอวิ๋นขับรถม้าไป

สือจวิ้นไปถึงสถานีรถไฟก่อนและพาอวี้คุนกลับบ้านไป โดยคิดว่าซิ่วอวิ๋นจะตามมาเองอวี้คุนที่หลงรักซิ่วอวิ๋นรีบมาหาเธอที่ห้องแต่ไม่เจอ ทุกคนต้อนรับการกลับมาของอวี้คุนอย่างเอิกเกริก โดยเฉพาะเหวินอิน เธอดีใจมากที่ลูกชายกลับมาและเรียนมหาวิทยาลัยจบแล้ว สือจวิ้นบอกให้เหวินอินบอกความจริงกับแฝดอวี้คุนเชียนฮุ่ยว่าพ่อของพวกเขาเป็นใคร อย่าหลอกพวกเขาอีกต่อไป เพราะตอนนี้โตเป็นผู้ใหญ่พอจะรู้ผิดชอบชั่วดีแล้ว แต่เหวินอินไม่ยอม เธอกลัวว่าทั้งสองจะเสียใจที่มีพ่อที่แสนเลว เหวินอินได้ทำหลุมศพหลอก ๆ และเขียนที่ป้ายว่าเจ้าต้าเหวย เพื่อหลอกลูกแฝดทั้งสองว่าพ่อของพวกเขาตายไปแล้ว สือจวิ้นได้รับรายงานจากคนในหมู่บ้านว่าเห็นซิ่วอวิ๋นถูกรถบรรทุกพาออกนอกเมืองไป สือจวิ้นร้อนใจมาก แต่ยังมีอีกข่าวหนึ่งที่ทำให้เขาต้องกังวล นั่นคือตำรวจบอกว่าเหลียงหย่งชังถูกปล่อยตัวออกมาแล้ว อวี้คุนทราบเรื่องซิ่วอวิ๋นร้อนใจกว่ารีบพาคนออกตามหาซิ่วอวิ๋นทันที

เหวินอินได้ทราบข่าวเหลียงหย่งชัง ตกใจและกลัวมากจนโรคประสาทเริ่มกำเริบ ตอนที่นอนหลับได้ละเมอชื่อเหลียงหย่งชังจนเชียนฮุ่ยสงสัย เธอเอาเรื่องนี้ไปถามสือจวิ้น แต่สือจวิ้นยังปกปิดไว้ตามคำขอของเหวินอิน อวี้คุนรอให้คนตามหาซิ่วอวิ๋นไม่ไหว จึงใช้มอเตอร์ไซด์รถพ่วงออกตามหาซิ่วอวิ๋นด้วยตัวเอง

ซิ่วอวิ๋นตามไปผิดสถานีทำให้หลงทาง และหมวกของเธอถูกปลิวไปหล่นบนรถบรรทุก เธอขึ้นไปหยิบและตะโกนให้คนรถหยุด แต่ด้วยแรงกระชากทำให้หัวกระแทกกับลังไม้ในรถจนเธอสลบไป เมื่อฟื้นขึ้นก็พบว่ารถแล่นมาถึงกลางป่าแล้ว ซิ่วอวิ๋นร้องให้คนรถหยุดรถ เธอลงจากรถมาด่าว่าเขาอย่างแรง คนขับรถนึกว่าซิ่วอวิ๋นสติไม่ดีจึงรีบขับรถหนีไปอย่างไม่ไยดี ซิ่วอวิ๋นหาทางกลับบ้านไม่ได้ เธอหลงทางเสียแล้ว ซิ่วอวิ๋นเดินไปตามทางจน ตกไปที่หนองน้ำจนเสื้อผ้าเปรอะโคลน เธอต้องเดินเท้าเปล่าเพราะได้ขว้างรองเท้าตามหลังรถบรรทุกตอนด่าไล่หลังคนขับไปแล้ว ที่กลางป่าเธอได้เจอกับหนุ่มน้อยนิรนาม เขาช่วยเธอไว้ ทั้งสองแม้จะทะเลาะกันแต่ก็เข้ากันได้เป็นอย่างดี

อวี้คุนตามมาเจอซิ่วอวิ๋นพอดี แต่ไม่ค่อยพอใจที่เห็นซิ่วอวิ๋นกำลังเก็บส้มป่ากับหนุ่มแปลกหน้าอย่างสนุกสนาน เขารู้สึกหึงหวงมากแต่พยายามเก็บอาการเอาไว้ เนื่องจากมอร์เตอร์ไซด์ของอวี้คุนมีปัญหา ซิ่วอวิ๋นจึงขอความช่วยเหลือจากคนขับรถลากและเจ้าหนุ่มนิรนามที่บอกว่าตัวเองชื่ออาโก่ว(เจ้าสุนัข)อีกครั้ง ทั้งหมดเข้าเมืองไปด้วยกัน ซิ่วอวิ๋นอยากตอบแทนโดยการเลี้ยงข้าวอาโก่ว แต่อวี้คุนใช้คำพูดแดกดันตลอดเวลา

อาโก่วก็คือเจิ้งหยาง เขาได้เห็นสือจวิ้นมารับซิ่วอวิ๋น เขาไม่อยากบอกว่าวตัวเองเป็นใครจึงรีบเดินจากไป ซิ่วอวิ๋นตามไปและชวนเขาไปทำงานที่ปศุสัตว์เมืองซาเหอที่มีสือจวิ้นเป็นพ่อเมือง อาโก่วไม่อยากไป แต่หลังจากคิดดูแล้ว เขาจึงยอมตกลง ติดตามคณะของซิ่วอวิ๋นไปจนทัน

บนรถ อวี้คุนกำลังจะเอาของขวัญที่เป็นสร้อยให้กับซิ่วอวิ๋น อาโก่วตามมาเรียกหาซิ่วอวิ๋นพอดี ซิ่วอวิ๋นไปสนใจอาโก่วมากกว่า เขาจึงเกลียดอาโก่วเป็นอย่างมาก เมื่อมาถึงหมู่บ้านซาเหอ อวี้คุนตามไปยังที่พักของอาโก่วและพยายามหาเรื่องตลอด เขาบอกว่าเขารักซิ่วอวิ๋นไม่ใช่อย่างน้องสาวให้อาโก่วระวังตัวให้ดี อาโก่วฟังแล้วก็บอกว่าให้แข่งกันอย่างยุติธรรมเพราะเขาก็รู้สึกดี ๆ กับซิ่วอวิ๋นเหมือนกัน ซิ่วอวิ๋นตามมาพอดีไม่รู้ว่าทั้งสองคุยอะไรกันได้แต่มอง แต่ทั้งสองไม่ยอมบอกว่าคุยอะไรกัน

อวี้คุนและซิ่วอวิ๋นกำลังจะกลับบ้าน แต่อวี้คุนเอาของฝากที่เป็นสร้อยออกมาใส่ให้เธอและจุมพิตที่คอเธออย่างห้ามใจไม่อยู่ และสารภาพว่าเขารักเธอ ซิ่วอวิ๋นตกใจมาก บอกอวี้คุนว่าเธอไม่เคยรู้สึกอะไรกับเขานอกจากคำว่าพี่ชาย ซิ่วอวิ๋นห้ามอวี้คุนไม่ให้ทำอย่างนี้กับเธออีก

เหลียงหย่งชังกลับมาที่เมืองซาเหอ ก่อเรื่องจนทำให้เกิดไฟไหม้ สือจวิ้นกับทุกคนมาช่วย เหลียงหย่งชังเห็นสือจวิ้นก็จำได้ จึงมองไม่วางตา จากเหตุไฟไฟม้มีคนบาดเจ็บมากมาย ซิ่วอวิ๋นและเชียนฮุ่ยอยากไปช่วยด้วย แต่เหวินอินไม่ยอมให้เชียนฮุ่ยไป ซิ่วอวิ๋น และอวี้คุนไปช่วยคนที่เป็นเหยื่อไฟไหม้

อวี้คุนเห็นซิ่วอวิ๋นมาช่วยจึงพยายามทำตัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซิ่วอวิ๋นคิดว่าอวี้คุนเข้าใจเรื่องที่เธอพูดแล้ว จึงไม่เอ่ยถึงอีก ขณะกำลังวุ่นกับการช่วยเหลือผู้บาดเจ็บ อาโก่วหรือเจิ้งหยางก็ตามมาพอดี ซิ่วอวิ๋นจึงเบนความสนใจไปที่เจิ้งหยางอีก อวี้คุนไม่ค่อยพอใจ พอดีมีเหตุเข้าใจผิดเรื่องขโมยเงิน อวี้คุนเอาเรื่องเข้าใจผิดนี้โยนให้อาโก่วรับไป อาโก่วเห็นว่าอวี้คุนดูถูกคนจนอย่างเขา จึงไม่อธิบายอะไร ซิ่วอวิ๋นมองเขาแปลก ๆ อาโก่วยิ่งรู้สึกว่าพวกคนรวยชอบดูถูกคนจนจึงไม่ยอมอธิบายอะไรก่อนถูกจับไปจองจำ ซิ่วอวิ๋นโดนอวี้คุนด่าว่าดูคนผิดไปแล้ว ซิ่วอวิ๋นร้องไห้เสียใจ แต่เถียงอวี้คุนว่าเกี่ยวอะไรกับอวี้คุนหากเธอจะดูคนผิดก็เป็นปัญหาของเธอเอง

เชียนฮุ่ยแอบหนีแม่มาช่วยคนเจ็บ พอดีได้เห็นเหลียงหย่งชัง นอนอยู่บนเตียง เธอเข้าไปช่วยและบอกว่าตัวเองชื่อเชียนฮุ่ย เหลียงหย่งชังรู้ว่าเป็นลูกสาวของตน จึงบอกว่าเขาเป็นพ่อบังเกิดเกล้าของเธอ เชียนฮุ่ยไม่เชื่อ พอดีเหวินอินมาตามหา เหลียงหย่งชังแสดงตัว เหวินอินกลัวเขามาก เริ่มเกิดอาการประสาท หย่งชังหาทางให้เหวินอินฆ่าตนะเอง แต่เชียนฮุ่ยมาช่วยเอาไว้ เธอนึกออกแล้วว่าเหลียงหย่งชังเป็นชื่อของคนที่เหวินอินละเมอ จึงประเมินได้ว่าเขาเป็นพ่อเธอจริง ๆ เหวินอินกลัวจนเป็นลม หย่งชังจับเชียนฮุ่ยเป็นตัวประกัน และบังคับฝูซิงที่มาประสบเหตุเข้าพอดี ให้จับเหวินอินมัดกับเสาบ้านไว้ ฝูซิงกลัวหย่งชังทำร้ายเชียนฮุ่ยเลยต้องทำตาม หย่งชังบังคับให้ฝูซิงไปเรียกสือจวิ้นมาเล่นเกมส์ต่อ ฝูซิงรีบลนลานไปตามสือจวิ้นด้วยเกรงว่าหย่งชังจะทำร้ายเชียนฮุ่ย

สือจวิ้นไปช่วยอาโก่วและขอโทษที่คนในหมู่บ้านจำผิด ความจริงอาโก่วไม่ใช่ขโมย พอดีฝูซิงมาตาม และทำท่าบอกเล่าเรื่องราว อาโก่วอ่านภาษามือออกเมื่อสือจวิ้นไปแล้ว เขาก็รีบตามไปทันที

สือจวิ้นเจอหย่งชังเอากรรโกรจะแทงคอเชียนฮุ่ย และบังคับให้สือจวิ้นฆ่าตนเองเสีย สือจวิ้นจะทำตามแต่เชียนฮุ่ยห้ามไว้ สือจวิ้นทำไม่ลงอยู่ดี หย่งชังกำลังทำท่าจะทำร้ายเชียนฮุ่ยแต่อาโก่วมาถึงพอดีและใช้วิชาบ่วงบากศ์ที่พ่อบุญธรรมสอนจับหย่งชังมัด หย่งชังหัวกระแทกเสาสลบไป จึงถูกจับมัดไว้ สือจวิ้นจำวิชานี้ของตนได้ เขาเริ่มสงสัยในตัวอาโก่ว อาโก่วสารภาพความจริง สือจวิ้นดีใจมากที่หาหลานชายเจอแล้ว เจิ้งหยางจึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดของตนเองให้ฟัง

เชียนฮุ่ยได้รับความช่วยเหลือจากเจิ้งหยาง และทำแผลที่มือให้ด้วย เธอเริ่มรู้สึกดี ๆ กับเขา สือจวิ้นบอกว่าอีกไม่นานจะเล่าความจริงให้ทุกคนฟังเกี่ยวกับเรื่องในอดีตที่เกิดขึ้น เชียนฮุ่ยเชื่อว่าสือจวิ้นเป็นคนดี และพ่อหย่งชังก็เป็นพ่อที่ดีที่สุดในโลก หย่งชังบอกว่าตัวเองไม่ใช่พ่อที่ดี เชียนฮุ่ยบอกว่าไม่จริง เธอรักพ่อและไม่เคยโกรธพ่อเลย ต่อไปนี้จะช่วยแบ่งปันความทุกข์ของพ่อเอง ตอนนี้หย่งชังจะไม่โดดเดี่ยวอีกต่อไปแล้ว

โดย: mamiya

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:04:53 น.

ช่วงนี้ หายหน้าหายตาไปเพราะไม่มีหนังจีนกำลังภายในให้ดูเลยค่ะ
ตอนนี้ ได้ดูยอดขุนพลตระกูลหยาง ค่อยยังขั่วหน่อย แต่ก็ต้องตั้งอัดกลางคืนมาดูกลางวัน

คิดถึงคุณมามิยะค่ะ เข้ามาอ่านเรื่องย่อ ที่ยาวมากๆๆ ยังอ่านไม่จบเลย
เรื่องเครียดเหลือเกินค่ะ

โดย: จอมยุทธหญิง (magarita30

) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:15:46 น.

สวัสดีค่ะคุณจอมยุทธหญิง

ช่วยอัพอีกนะคะ อยากบอกว่าเมื่อคืนนั่งดูซะฉ่ำไปเลย ความจริงดูจบไปนานแล้วค่ะ เรื่องนี้ หมายถึงกระบี่เลือดเขียวน่ะค่ะ แต่คราวนี้มาดูพากย์ไทย ได้รสไปอีกแบบ ชอบตอนปู่ชิงชิง บอกว่า "ปริ๊ด ๆ" ตอนอารมณ์ขึ้นโดนหลานเป่าหู

โต้วจื้อข่ง ท่าจะมีปัญหาจริง ๆ นะเนี่ย การแสดงหลายปีแล้วยังไม่มีโอกาสได้พัฒนาเลย ต้องดูอีกคนในระยะเวลาเดียวกัน "ตู้ฉุน" ยังเล่นหนังอีกหลายเรื่อง ทั้งสมัยเก่าสมัยใหม่ หนังรักหวานและหนังเครียด อาจเป็นเพราะโอกาสเขาไม่ค่อยดี เล่นหนังสมัยใหม่ เท่าที่หาดูได้มีเรื่องเดียวเอง หน้าเศร้า ๆ เล่นเป็นเฉิงจื้อดูเชย ๆ และขาดราศีของท่านประมุขไปหน่อยค่ะ แล้วใช้เสียงคนที่เคยพากษ์เคน เอฟ 4 มาพากษ์ ความจริงก็เข้ากันดี แต่ดูอย่างไรก็นึกว่าเสียงเคนค่ะ

ส่วนชิงชิง เรื่องนี้เสียงพากย์โอเคค่ะ ตอนสู้กันก็มีเสียง ย้าก เฮ้ยไปตามเรื่อง ได้อถรรสดีเหมือนกัน

ขอบคุณที่มาอัพนะคะ ตอนแรกนึกว่าจะให้น้องสาวดู แต่ตอนนี้มาดูเองเสียแล้ว เบื่อหนังจีนอยู่ค่ะตอนนี้ เลยมาดูแบบพากย์บ้างแล้ว

ตอนนี้ดูเรื่อง "สถานีต่อไป ความรัก" ที่ฉายยูบีซีอยู่ค่ะ ก็สนุกดี แวนเนส กับอันอี่เซวียน

ส่วนหนังอื่น ๆ ก็รออยู่หลายเรื่อง เรื่องเทียนฟง (จางอี้โหมว กับก่งลี่) ที่มีตงเอ๋อร์กระโดดเข้ากองเพลิง ได้มาทำเป็นหนังซีรียส์แล้วค่ะ ตู้ฉุนเล่นกะอันอี่เซวียน อยากดูเรื่องนี้ค่ะ 3 ภพ 3 ชาติกันเลยทีเดียว

และก็เรื่อง "ซ้องกั๋ง" ที่กำลังถ่ายทำอยู่ ดาราเพียบ รอกันไปก่อน กลัวราคาคุยจังเลยค่ะ

เรื่องข้างบนนี้ยาวมากค่ะ 33 ตอน ดูจบไปนานแล้วจำไม่ค่อยได้จะเขียนก็ต้องกลับมาดูใหม่เหมือนกันค่ะ เรื่องนี้พระรอง (เฉียวเหยินเหลียง) หน้าตากำลังอินเทรน สไตล์เดียวกับโทนี่ รากแก่นเลยค่ะ ไม่หล่อแต่น่าสนใจ ทำนองนั้น แฟน ๆ ของเฉียวเหยินเหลี่ยงเยอะมาก เขาเป็นนักร้องค่ะ ไม่ใช่ดารา มีชื่อเล่นว่าคิมิ แหม กุ๊กกิ๊กดีนะคะ เด็กคนนี้กำลังมาแรง ได้เล่นเรื่องนี้จริง ๆ จัง ๆ ที่เป็นหนังเรื่องแรก นอกจากนี้ยังเล่นละครสั้นเรื่อง "เย่ เตี้ยน" เป็นเรื่องราวในร้านสะดวกซื้อ 24 ชั่วโมงที่โดนโจรปล้น คืนเดียววุ่นวายน่าดู เล่าให้ฟังแก้เหงาค่ะ

โดย: mamiya

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:12:29 น.

ขอมาเวิ่นเว้อนิดหนึงนะค๊า
เพิ่งหายป่วยค่ะ ^^ หลังจากเปื่อยมา 2 สัปดาห์
ชอบ หยางหก จังเลย อ๊างงงงงง
หยางหกๆๆๆๆๆ
เสียดาย ช่อง 3 ไว้ตอน ตี 2 ครึ่ง
โฮตารุล่ะ เซ็ง

อ้อ ซูสีไทเฮา ช่อง ทีวีไทยเอามาฉาย
โฮตารุชอบจังเลย
ฉากเฉิก ละเอียดมาก ^^
ชอบ โอชิน ที่แสดงเป็นซูสีไทเฮาด้วยอ่ะค่ะ
เธอเหมาะกับชุดสาวชาววังม๊ากมาก
สงสารฮ่องเต้
ดูจบ ต้องหาอัตชีวประวัติซูสีไทเฮามาอ่าน
แล้วก็เลยไปดู ปูยี จักรพรรดิโลกไม่ลืม TT_TT
บ่อน้ำตาแตก แง้ๆๆๆ

โดย: Hotaru IP: 61.90.123.103 วันที่: 14 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:37:04 น.

พี่มามิ ช่อง TPBS เอาเรื่องซูสีไทเฮาเวอร์ล่าสุด
มาลงฉายช่วง 2 ทุ่มครึ่งวันพฤ-ศ แล้วนะครับ
น้องเล็กเพิ่งดูไปได้ 2 วัน ไม่รู้เริ่มฉายนานอะยัง

โดย: น้องเล็ก IP: 125.213.232.26 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:05:36 น.

ถึงคุณ น้องเล็ก
ซูสีไทเฮา เพิ่งฉายไปได้แค่ 4 วันเองค่ะ
พฤหัสที่จะถึง (25 พย.) เป็นวันที่ 5 ค่ะ

โดย: Hotaru IP: 58.9.69.98 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:3:39:51 น.

ขอบคุณคุณ Hotaru มากครับ
ช่วงนี้กำลังเซ็งๆไม่มีอะไรดูเลย

โดย: น้องเล็ก IP: 58.9.159.15 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:00:34 น.

น้อง ๆ จ๋า

คิดถึงจังเลย ระยะนี้ยังไม่หายยุ่งเลย แต่รู้สึกว่าจะมีหนังจีนดี ๆ เข้ามาหลายเรื่อง เรื่อง "ซูสีไทเฮา" ของพีบีเอส ถือว่าเร็วมาก ๆ เลยค่ะ พี่มีแผ่นยังไม่ได้ดูเลย น้อง ๆ ดูแล้วเข้ามาเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ

ตอนนี้พี่กำลังดูเรื่อง "อีอีเซี่ยงเฉียนชง" เป็นเรื่องของดีเจ หนังอาชีพ พี่ฮั่วเจี้ยนหัวเล่นอีกแล้ว มีเจิ้งเพ่ยเพ่ยเล่นเป็นแม่ เรื่องนี้นางเอกแรก ๆ ดูไม่น่ารัก แต่ดูไปดูมาเริ่มน่ารักแล้ว เพิ่งออกที่เมืองจีน หยก ๆ เลยค่ะ หนังยังฉายไม่จบเลยค่ะ

หมดเวลาพักแล้ว

ไว้มาคุยอีกทีคืนนี้ค่ะ

โดย: มามิยะ IP: 58.8.153.157 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:02:26 น.

ต่อ เรื่อง "อีอีเซี่ยงเฉียนชง" เป็นหนังสมัยใหม่ เสียงพี่ฮั่วต้องพากย์ ออกแนวแผ่นดินใหญ่ไม่ใช่ไต้หวัน นางเอกชื่อ อีอี อกหักจากเพื่อนชายที่ไปมีรักใหม่กับเพื่อนของตัวเองซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานในรายการชอปปิ้งทีวีไดเร็คที่เธอทำงานอยู่

การอกหักครั้งนี้ทำให้อีอีตัดสินใจย้ายตัวเองมาที่รายการวิทยุ โดยที่ตรั้งแรกเธอก็มาสายเพราะต้องแย่งแท็กซี่กับพี่ฮั่วของเรา

เมื่อไปสายเพื่อนร่วมงานก็เขม่น ทั้ง ๆ ที่ต้องดำเนินรายการร่วมกันทุกคืน แต่อีอีก็ไม่ย่อท้อ พยายามหามุขใหม่ ๆ มาเล่นในรายการ โดยที่เพื่อนร่วมงานหนุ่มหัวแข็งไฟแรงไม่ยอมเล่นด้วยเสมอ

พี่ฮั่วเล่นเป็นเฉาเหยียนดีเจยอดนิยม เรตติ้งติดเพดาน แต่มีนิสัยประหลาด ใครจะไปรู้เขาไม่ยอมใครแต่กับแม่สุดที่รักแล้ว เขาเหมือนเด็ก ๆ เมื่อแม่สั่งให้ไปดูตัว เขาพบว่าสาวที่แม่ถูกใจสุด ๆ คือแม่ดีเจตัวแสบซึ่งเกลียดขี้หน้ากันจะตาย เมื่อเจอหน้าเขาจึงใช้คำพูดบาดฝ่ายหญิงซะไม่มีชิ้นดี แต่ตัวเองกลับจำไม่ได้เสียนี่

เมื่อรู้ว่าลูกชายพยศ แม่จึงโกรธและเย็นชาใส่เขา เฉาเหยียนรู้สึกผิดจึงพยายามทำดีกับอีอี และให้อีอีโทรศัพท์หาแม่เพื่อแก้ต่างแทนเขา จากการใกล้ชิดกันเฉาเหยียนพบว่าอยู่กับอีอี เขารู้สึกเป็นตัวของตัวเอง และเริ่มมองเธอในแง่ดีมากขึ้น

ตอนนี้เอง เฉาเหยียนพบว่า แฟนเก่าของเขาซึ่งตอนนี้เป็นนักร้องดัง ได้กลับมาจากต่างประเทศ แน่นอนในวงการนี้ย่อมต้องเจอกันแน่นอน หลิวเจินนักร้องสาวยอดนิยมยังคงอาลัยเฉาเหยียนไม่เปลี่ยนแปลง

ดูไป 4 ตอนเองค่ะ หนังสมัยใหม่ ดูอืดหน่อย เรื่องนี้ฮั่วเกอของเราแก่ไปมากเลยล่ะค่ะ คงโหมเล่นหนังมาก หนังออกติด ๆกันเลย ในขณะที่หนังพี่หูเกอยังถ่ายทำอยู่

หุ หุ

โดย: mamiya

วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:48:47 น.

ฮั่วเกอ เล่นเรื่องนี้ก็สนุก ไม่น่าเชื่อ ตัวละครที่น่ารังเกียจ กลายเป็นน่ารักไปซะแล้ว อิ อิ 15 ตอนพอดี เริ่มน่ารัก หุ ห ไว้จะมาเล่าต่อนะคะ

อ้อ ฮั่วเกอ ไม่ใช่เสียงพากย์เด้อ

โดย: มามิยะ IP: 124.120.104.234 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:1:40:43 น.

กำลังติดเรื่อง "อีอีเซี่ยงเฉียนชง" เลย ดูไป 23 ตอนแล้ว เป็นหนังที่สนุกใช้ได้เลยล่ะค่ะ เขียนเรื่องย่อไม่จบเสียที เสาร์อาทิตย์นี้พยายามจะให้จบให้ได้เลย

ฮั่วเกอในเรื่องนี้มีสองชื่อ คือ "เฉาเหยียน" เป็นชื่อจริง แต่ "เวยฟง"(ลมอ่อน ๆ )เป็นชื่อที่ใช้ดำเนินรายการวิทยุ

เขาดังมาก ตังค์เยอะ เดือนๆ หนึ่ง ได้เงินจากพากย์หนังและให้เสียงโฆษณา เขียนหนังสือ เป็นงานอดิเรก เพียงแค่นี้รายได้ก็ไม่รู้ตั้งเท่าไหร่

งานประจำคือเป็นดีเจที่สถานีวิทยุ และตอนนี้กำลังขึ้นเป็นผู้บริหารแล้ว เล่นกอล์ฟก็เก่งระดับโปรฯ ยิ่งเรื่องเขียนหนังสือนี่ ใคร ๆ อ่านแล้วก็ต้องติด เขาซื้อคอนโดสุดหรูอยู่คนเดียว ขับรถราคาแพง หน้าตาดี การศึกษาเด่น

แต่เขามีแผลใจ เพราะแฟนสาวที่มีอาชีพเป็นนักร้องเห็นงานสำคัญกว่าทั้งสองจึงต้องเลิกรากันไป ทำให้เฉาเหยียนไม่กล้ามีรักครั้งใหม่กับใครทั้งสิ้น จีบสาวเล่น ๆ ไม่เคยจริงจัง

นี่แหละค่ะ บทของฮั่วเกอในเรื่องนี้

โดย: มามิยะ IP: 58.8.207.213 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:08:55 น.

บ้าไปแล้ว บ้าไปแล้ว โอย....อยากจะบ้า เรื่องนี้หลงรักฮั่วเกอเข้าไปเต็ม ๆ คืนนี้หนังจบแล้ว 28 ตอน

คนอะไร เถื่อนได้ใจ เย็นชาได้เรื่อง ตอนสุดท้ายกับกลายเป็นโรแมนติคไปเสียนี่

แรก ๆ โคตะระจะเกลียดขี้หน้าเลย ตอนนี้ต้องเอาบล็อคเป็นที่ระบาย

คืนนี้จะนอนหลับไหมเนี่ย? สนุกมาก หากผ่านไปได้ 5 ตอนแล้วล่ะก็ดูจนติดเลย เราดูเรื่อง "อีอีเซี่ยงเฉียนชง" ได้แค่ อาทิตย์เดียวเอง จบแล้ว สงสัยต้องซ้ำ

เรื่องนี้เกี่ยวกับดีเจ ตอนนี้มีสามเรื่องเลยไปหามาดูเพิ่ม

1.อีอีเซี่ยงเฉียนชง(มุ่งมั่นไปข้างหน้า)
2.อ้ายซรั่งหนันจู่ปอ(หลงรักดีเจหนุ่ม)
3.อ้ายซรั่งหนี่จู่ปอ(หลงรักดีเจสาว)

อุบ๊ะ...เรื่อง 1 กับ 2 ดันเป็นเรื่องเดียวกันเด๊ะ ออกอากาศห่างกันไม่ถึง 3 อาทิตย์ เรื่องที่สองออกทีหลัง แต่ใช้คนเล่นต่างกัน

เขาว่าหนังเรื่องนี้ทำมาจากนิยายชื่อดัง ชักอยากอ่านเสียแล้ว

ปกติ เราไม่ค่อยชอบหนังแนวรัก ๆ หวาน ๆ เท่าไหร่หรอก แต่เรื่องนี้มันได้ใจ

การถ่ายภาพ มุมกล้อง สีสัน การควบคุมนิสัยของตัวละครไม่หลุด

ภาพลักษณ์ของตัวละคร เชื่อได้เลยว่าสร้างขึ้นมา ดันนางเอกของเรื่องสุดฤทธิ์ แต่ทุกคนเล่นได้น่ารักมาก ๆ

เรื่องนี้ทำให้เราได้เห็นเจิ้งเพ่ยเพ่ยในบทแม่ที่อ่อนโยนและรู้จักใช้ชีวิตในวัยชราได้อย่างเหมาะสม

ทำให้เราเห็นว่าเรื่องบางอย่าง คนเราต้องปล่อยวาง หากเรายึดมั่นไว้เกินไป เมื่อหลุดร่วงลงแล้ว คนที่จะเจ็บปวดก็คือตัวเราเอง

ทำให้เราเห็นว่าเรื่องบางอย่างหากเปลี่ยนมุมมองเสียบ้าง มันอาจบอกอะไรเราในอีกความหมายหนึ่ง

ทำให้เรารู้สึกว่าคนเราล้วนแต่ขึ้นอยู่กับตัวของเรา ใจของเรา หากเราคิดว่าทุกข์ก็คือทุกข์ และทุกข์ก็ยิ่งทับทม เราก็ยิ่งขมขื่น แต่หากใจของเรามองในแง่ดี ให้กำลังใจตัวเอง ทำแต่สิ่งที่ตัวเองคิดว่าถูกต้องและเหมาะสมกับเราเองแล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรก็แก้ไขได้ทั้งนั้น

ตัวละครตัวหนึ่ง ชื่อว่า "หวาว่า" เป็นพนักงานรับโทรศัพท์ชั่วคราวของสถานีวิทยุ 999 ซึ่งประสบปัญหาทางการเงินและเรตติ้ง ทุกคนในสถานีแห่งนี้ล้วนแต่วุ่นวายกับการอยู่หรือไปของสถานีตลอดเวลา แต่ "หวาว่า" ไม่เคยเอาเวลามาคุยเรื่องนี้ ตั้งใจทำงานแม้รู้ว่าอย่างไรสถานีก็ไปไม่รอด ขณะที่คนอื่นหมดกำลังใจ ไม่อยากทำอะไรอีกแล้ว

ตอนที่ผู้บริหารประกาศปิดตัวลง ทุกคนได้ซองที่บอกว่าได้ฝากพนักงานไปทำงานต่อที่ไหนบ้าง "หวาว่า" ไม่ได้รับเลย เพราะเธอเป็นพนักงานชั่วคราว พนักงานประจำที่มีที่ไปแล้ว รับซองแล้วร้องไห้ แต่หวาว่า ไม่ได้ร้องไห้เลย

ใคร ๆ มองเห็นเธอก็นึกไปว่าเธอไม่เดือดร้อนอะไร ใครรู้บ้าง เงินเดือนที่เธอได้เธอใช้จ่ายอย่างประหยัด เพื่อเก็บเป็นทุนรอนไปเรียนต่อเมืองนอก จนร่างกายผ่ายผอมมาก ๆ เพราะกินอาหารไม่เพียงพอ

หวาว่ามองโลกในแง่ดี ไม่ฟูมฟายกับเรื่องที่จะต้องเกิดอย่างแน่นอน เธอหาทางทำงานใหม่ เธอบอกว่าหากคนเราขยันต้องหางานใหม่ได้ ต้องไม่อดตาย ใช้จ่ายอย่างประหยัดก็ต้องพอแน่นอน

หวาว่าไม่เคยอิจฉาใคร ทั้งไม่เคยจับกลุ่มนินทา

คนแบบนี้มองโลกในแง่ดีแค่ไหน? ใช้ชีวิตด้วยความสบายใจแค่ไหน? ถ้าหากทำได้ ก็ขอเป็นแบบนี้บ้าง ใช้ชีวิตทุกวันด้วยความสบายใจ มุ่งหวังเพียงสร้างฝันของตนให้เป็นจริง ไม่โทษว่าใคร ไม่เอาแต่โทษโน่นโทษนี่บ่นอะไรต่อมิอะไรรอบตัวให้เสียเวลา

แต่

ความจริงเราทำไม่ได้....................

เพราะทุกวันนี้ พวกเราอยู่ในสังคมที่ยุ่งเหยิงเกินไป เราเครียดกันเกินไป เราไม่สามารถปล่อยวางอะไรได้ง่าย ๆ และเราก็เริ่มโทษโน่นโทษนี่เพื่อให้ตนเองสบายใจ แต่ความจริงแล้ว ชีวิตก็แค่นี้ คนที่ผ่านมา ก็ผ่านไป คนที่จะอยู่กับเราไปชั่วชีวิตก็มีแต่เราเอง

โกรธคนอื่นแล้วได้อะไร มีแต่ตัวเองไม่สบายใจ

โทษคนอื่นแล้วได้อะไร มีแต่ทำให้ตัวเองดูไม่ดี

กังวลแล้วได้อะไร อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด เราจะกังวลไปทำไม มีแต่ทำให้ร่างกายเกิดอาการไม่สบายต่าง ๆ นานา

สังคมเราทุกวันนี้ หลีกเลี่ยงยาก เราอยากเอาอย่าง"หวาว่า"

หลายมุมที่ทำให้เราปรับใช้กับชีวิตได้ ดังนั้นเราจึงชอบเรื่องนี้

โดย: มามิยะ IP: 124.121.226.234 วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:0:16:17 น.

ห่างหายไปเสียนาน เพิ่งระเห็จกลับมาจากเขมร ปีนี้ไปสองครั้งแล้ว

ร้อนมาก แดดมันร้อนกว่าบ้านเราจริง ๆ

มันจะสนุกหากเราไม่ได้ไปทำงาน

น่าเสียดาย.......

อังกอร์ วัด อ้อ "นครวัด" มองด้วยตาเปล่าไม่สวยเท่าอยู่ภาพ ถ่ายไว้เยอะนะคะ หาใครได้ไป เพราะลวดลายมันหายไปทุกปี ๆ เลยทีเดียว

ครั้งล่าสุด มีการย้ำรอยใหม่ลงไปบนลายต่าง ๆ แล้ว ใครยังไม่ได้ไป รีบไปเสีย

เมื่อปีที่แล้วไปมายังบูรณะบางส่วน ตอนนี้เปิดเกือบหมดแล้ว กำลังสร้างทางเดินด้านข้างอยู่เท่านั้น

เมืองเสียมราฐ(คนไทยต้องเรียกเสียมราฐเพราะมันแปลว่า"เสียมชนะ" แต่คนอื่นจะเรียกว่าเสียมเรียบ ซึ่งแปลว่า "เสียมพ่าย" ก็แล้วแต่เขา ขนาดเวลาพนักงานประกาศภาษาไทย เขาเรียก เสียมราฐ แต่พอประกาศภาษาอังกฤษต้องใช้คำว่า Siem Reap ตามสากล) ดีตรงที่มีต้นไม้หนาแน่นมาก บรรยากาศยังเป็นแบบเก่า ๆ ไม่มีสะพานลอย ไม่เห็นทางด่วน ถนนบางแห่งยังเป็นดินแดน

สามปีมานี้พัฒนาไปมาก ตึกรามบ้านช่องเริ่มก่อสร้าง Shopping Center เริ่มผุดเป็นหย่อม ๆ ที่ช๊อปตอนนี้เป็นไนท์มาเก็ดกับผับสตรีทซึ่งเดินวูบเดียวก็หมดที่เที่ยว ไม่เหมือนกับนครวัดที่ดูได้ทั้งวัน ด้วยความสวยที่แตกต่างในแต่ละช่วงเวลา

ระยะนี้วยังคงวุ่นวายเหมือนเดิม

โดย: มามิยะ IP: 124.120.232.31 วันที่: 15 ธันวาคม 2553 เวลา:12:07:49 น.

สวัสดีค่ะ พี่มามิยะ
อากาศหนาวแล้ว คราวนี้คงหนาวจริง...หนาวนาน^^
แหะๆ โฮตารุมีเรื่องมาถามจ้า
พี่มามิยะได้ดูเรื่อง เหมย เหริน ซิน จี ( Schemes of a Beauty ) หรือยังคะ
ตอนนี้โฮตารุกำลังชอบพระเอกเฉินเจี้ยนฟง
นางเอกก็ชอบ ^^

โดย: Hotaru IP: 58.9.124.207 วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:23:39:23 น.

ตอบน้องโฮตารุ

ได้ดูแล้วค่ะ เฉินเจิ้ยนเฟิงเป็นพระเอกค่ะ มีหยางมี่ด้วยน้า

ตอนนี้พี่ดู "ถางหลางท่านอั้น" ของฮั่วเกออยู่ค่ะ พร้อมทั้งเรื่อง "ฉงเซิงเหมิน" ของหลิวข่ายเวยค่ะ

ก็สนุกดีแต่เนื้อเรื่องหนักไปหน่อย

โดย: มามิยะ (mamiya

) วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:21:30:45 น.

โฮตารุ อยากดู เหม่ย เหริน ซิน จี มากมาย
แต่ยังไม่มี ซับไทย
ที่ใน ยูทูป มีพากย์เขมร กับ ซับเวียดนาม . . .
TT_TT โฮตารุไม่อยากฟังภาษาเขมรเลย
ไม่แมทช์กันเลย
คนจีนแท้+ภาษาเขมร เฮ้อ

ตอนนี้โฮตารุติด ม่านประเพณีที่ เหอยุ่นตง แสดง
อ๊ายยย...บทจะแสดงเป็นคนซื่อๆ พี่เหอก็ทำได้
ตอนแรกโฮตารุไม่ได้ชอบ เหอยุ่นตงเลย
แต่มาเจอม่านประเพณี นี่...ให้ใจไปเลย

โดย: Hotaru IP: 58.11.17.140 วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:2:14:55 น.

น้องโฮตารุรอหน่อย "เหม่ยเหรินซินจี้" อาจออกก็ได้ค่ะ เพราะเรื่องดี ดาราเพียบ

ม่านประเพณีพี่ดูจบแล้ว ก็ดูหวาน ๆ ได้ เรื่องนี้เซ่อแอนด์ซื่อมาก ๆ เลย เดี่ยวมีฉากเลี้ยงม้า โดนม้าเตะบาดเจ็บมั๊ง จำไม่ค่อยได้ ยัยแม่นางหวังหลานรักซานป๋อ ยัยน้องนุ้ยรักอิงไถ

ตอนจบเศร้าหน่อยค่ะ น้ำตาพี่ไหลเลยตอนดู สงสารทั้งคู่ เรื่องนี้ค่อนข้างยาวค่ะ

เจ้าหม่าเหวินไฉดู ๆ ไปจะกลายเป็นเด็กมีปัญหาน่าสงสาร มีปัญหาทางบ้านนะคะ

โดย: มามิยะ (mamiya

) วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:0:49:19 น.

มีข่าวมาบอก "ปู้ปู้จิงซิน" เริ่มแถลงข่าวแล้วค่ะ มีนักแสดงคือ หยวนหง เควิน(เจิ้งเจียอิ่ง) อู๋ฉีหลง และนางเอก หลิวซือซือค่ะ

ดูรูปที่นี่ค่ะ "รั่วซี"

โดย: mamiya

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:1:35:04 น.

องค์ชาย 14

รั่วซีกับองค์ชาย 8

รายชื่อนักแสดง
Liu Shi Shi 刘诗诗　饰演　马尔泰·若曦/张小文 Ruo Xi　　
Nicky Wu 吴奇隆　饰演　四阿哥（爱新觉罗·胤禛）4th Prince / Kevin Cheng 郑嘉颖　饰演　八阿哥（爱新觉罗·胤禩）8th Prince
Yuan Hong 袁弘　饰演　十三阿哥（爱新觉罗·胤祥）13th Prince
Lin Geng Xin 林更新　饰演　十四阿哥（爱新觉罗·胤祯）14th Prince
Han Dong 韩栋　饰演　九阿哥（爱新觉罗·胤禟）9th Prince
Dong Yi Jin 董易晋　饰演　十阿哥（爱新觉罗·胤礻我）10th Prince
Liu Yu Xin 刘雨欣　饰演　十福晋（郭络罗·明玉）Ming Yu (8th Prince's wife)
Wang Hao Ran 王浩燃　饰演　八福晋（郭络罗·明慧）Ming Hui
Liu Song Ren 刘松仁　饰演　清圣祖康熙（爱新觉罗·玄烨）Kang Xi
Cao Xin Yue 曹馨月　饰演　巧慧 Qiao Hui
Ye Qing 叶青　饰演　玉檀 Yu Tan　
Kang Ming Tong 康铭桐　饰演　芸香 Yun Xiang

เปิดกล้อง 8/12/10

Credit to Liu Xiao Xiao from SPCNET Forum

โดย: mamiya

วันที่: 24 ธันวาคม 2553 เวลา:1:58:04 น.

ขอบคุณพี่มามิยะมากค่ะที่เอาข่าวสารมาฝาก
โอย โฮตารุอยากจะกรี๊ด
พี่นิกกี้ วู เป็นพระเอก ...อ๊างงง (ขอเวิ่นเว้อสัก 5 นาที)
จริงๆแอบรู้สึกว่า องค์ชาย 8 จะเข้มกว่า อาจจะเหมาะกว่า
แต่ โฮตารุลำเอียง ชอบนิกกี้ มากกว่า
TT_TT พอหัวถักเปีย ความหล่อลดน้อยลงเลย
รั่วซี - หลิวซือซือตอนแต่งเป็นชุดจีนโบราณราชวงศ์อื่น สวยกว่านี้(รึเปล่า??) แต่ก็พอใจ
พระเอกก็โดน นางเอกก็งาม
แถมเรื่องนี้รวมหนุ่มหล่อชัดๆเลย

เรื่องม่านประเพณี โฮตารุรู้ตอนจบอยู่แล้วค่ะ
เพราะเคยดู ม่านประเพณีเมื่อ 10 กว่าปีที่นิกกี้เล่น กับ
ที่ อู๋จุ่นเล่นกับนักร้องแล้วก็หูเกอน่ะค่ะ
ตอนจบโครตเศร้า TT_TT
จริงๆโฮตารุก็เห็นใจ หม่าเหวินไฉนิดๆนะ
เฮ้อ ถ้าเขารู้จักเห็นใจเพื่อนมนุษย์มากกว่านี้ก็ดีหรอก
แต่เพราะเขาโหดนี่เอง
พี่เหลียงซานป๋อเลยอยู่ในใจน้องจู้อิงไถ

แต่แอบสงสัย ตอนนางเอกเรียนอยู่บนเขา
สองคนนี้รักกันขนาดนั้น ...พี่เหลียงแกไม่เอะใจบ้างเลยรึว่า หลงรักผู้ชายด้วยกัน???
แต่พี่เหลียงแกอาจจะคิดว่าตนรักน้องร่วมสาบานมาก ล่ะมั้ง ไม่ได้ผิดเพศแต่ประการใด
คนอะไร๊ซื่อได้ขนาดนี้!!!!

พี่มามิยะ ปีใหม่ไปเที่ยวไหนค๊า
ส่วนโฮตารุ อยู่บ้านจ้า ^^

โดย: Hotaru IP: 58.9.97.212 วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:13:40:43 น.

แต่แอบสงสัย ตอนนางเอกเรียนอยู่บนเขา
สองคนนี้รักกันขนาดนั้น ...พี่เหลียงแกไม่เอะใจบ้างเลยรึว่า หลงรักผู้ชายด้วยกัน???

คิดเหมือนพี่เลย ดวงตามันอาวรณ์เกินเหตุ น้องโฮตารุลองดูตอนเหลียงซานป๋อ จ้องอิงไถสิ (เหมือนรู้ว่าเป็นผู้หญิงเลย)

ปีใหม่อยู่บ้านค่ะ มีงานต้องทำหน้าจอตลอดเวลาไปไหนไม่ได้เลยค่ะ

เมื่อวานพี่ได้หนังของหยูเจิ้ง เอ่อ คนเขียนบทเรื่องเหล่านี้ค่ะ
1.เหม่ยเหรินซินจี้ (หยางมี่ หลินซินหยู เฉินเจี้ยนเฟิง)
2.เยียนจือเสวี่ยะ(ธารชีวิตลิขิตรัก) (หลิวเซี่ยะหัว ฟ่านปิงปิง ฮั่วเจี้ยนหัว)
3.ต้าชิงโฮ้วกง
4.สั่วชิงชิว(อันอี่เซวี่ยน)
5.ต้ายาหวน(หม่าย่าซู)
6.เหมยกุ้ยเจียงหู(จงฮั่นเหลียง)

ดูไปหมดทุกเรื่องแล้ว แนวของทุกเรื่องจะเน้นชีวิตของผู้หญิง ตอนนี้อาจารย์หยูเลยได้ชื่อว่าเป็นนักเขียนชายที่เขียนเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงมากมายไปหมด

อ้าว นอกเรื่องมากไป จะบอกว่าตอนนี้ได้เรื่องใหม่มา เป็นหนังของเยี่ยเสวียน กับหลิวข่ายเวย(เล่นอีกแล้ว ระยะนี้หาเงินตัวเป็นเกลียว ได้หนังเขามาสองเรื่องติด ๆ เลย)

ชื่อหนัง "กั๋วเซ่อเทียนเซียง" ก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงอีก แต่ชัก เบื่อ ๆ อาจารย์หยูชอบใช้นักแสดงชุดเก่า ๆ มาเล่นอยู่เรื่อย

เรื่องนี้เยี่ยเสวียนเปิดมาก็เข้าพิธีแต่งงานเลย เพิ่งดูไปครึ่งตอน ไม่รู้ว่าจะสนุกสนานแค่ไหน ไว้รู้แล้วจะมาบอกนะคะ

หยูเจิ้ง

โดย: มามิยะ (mamiya

) วันที่: 25 ธันวาคม 2553 เวลา:22:04:01 น.

แบบว่า ไม่เห็นหน้า หยูเจิ้ง จ้า
ตอนนี้โฮตารุกำลังหัดร้อง(??)เพลงจีน ^^
ซวงเฟย ของ เหอยุ่นตง
กับ เพลงรักแผ่นดินรักหญิงงาม (???)
ประกอบ ดาบมังกรหยก 1993

โดย: Hotaru IP: 58.9.208.90 วันที่: 26 ธันวาคม 2553 เวลา:23:00:05 น.

ของเขาแรงจริง ๆ ไปลิงค์มา เจอเครื่องหมายตกใจเลย

เอ้าดู....พี่หยูเจิ้ง ที่เมืองจีนเรืยก "หยูเหล่าซือ"

//image.baidu.com/i?ct=503316480&z=&tn=baiduimagedetail&word=%D3%DA%D5%FD&in=21322&cl=2&lm=-1&pn=0&rn=1&di=17599669830&ln=2000&fr=&fmq=&ic=&s=&se=&sme=0&tab=&width=&height=&face=

น้องโฮตารุ ปิดปีใหม่หรือยังคะ ระยะนี้ติดต่อใครก็เริ่มหยุด ๆ กันแล้วค่ะ

โดย: มมย IP: 124.120.88.185 วันที่: 28 ธันวาคม 2553 เวลา:2:23:24 น.

วันนี้ (30 ธค.) ยังทำอยู่จ้า
31 ถึงได้หยุด ^^

โดย: Hotaru IP: 115.87.186.13 วันที่: 30 ธันวาคม 2553 เวลา:13:36:29 น.

พี่หยุดตั้งแต่ 28 ค่ะแต่มีเรื่องวุ่นวายทุกวัน ขนาดหมดแรงหลับไปก่อนอาบน้ำหลายคืนแล้ว หนังก็ไม่ได้ดู ตื่นเช้าออกจากบ้านแล้วกลับมาบ่ายก็หลับอีก แมวเซามาก หลับตลอดเลยหากมีโอกาส

น้องโฮตารุ สวัสดีปีใหม่นะคะ ขอให้มีความสุขในวันหยุด คิดสิ่งใดก็ขอให้สมปรารถนานะคะ

วันหยุดผ่านไปเร็วมากเลย

โดย: mamiya

วันที่: 30 ธันวาคม 2553 เวลา:23:31:26 น.

สวัสดีปีใหม่ค่ะ พี่มามิยะ

ขอให้ปีนี้เป็นอีกปีที่เต็มไปด้วยความสุข ความสมหวัง
สุขภาพแข็งแรง เงินทองไหลมาเทมา นะค๊า

ตอนนี้ โฮตารุอยู่กับบ้าน. . .เบื่อมาก
นิยายจีนโบราณ(เกย์) ขนาดสนุก
ยังไม่สามารถฉุดโฮตารุจากความเบื่อหน่าย เฮ้อ

โดย: Hotaru IP: 110.168.129.16 วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:22:16:29 น.

พี่ขอสันนิษฐานความเบื่อ เพราะพี่ก็เคยเบื้อทั้ง ๆ ที่มันไม่น่าจะเบื่อสักนิดเลยนะคะ

1.เพราะเราทำอะไรซ้ำซาก ในสภาวะแวดล้อมเดิม ๆ อย่างนี้ต้องเปลี่ยนบรรยากาศ เปลี่ยนไปทำอะไรที่ไม่เคยทำ เคยอ่านจำเขามา เขาบอกว่าหากเราเดินทางเส้นทางเดิม ทำอะไรเหมือน ๆ เดิม สมองจะฝ่อและหลงลืมได้ง่ายเพราะไม่มีอะไรกระตุ้นสมองให้ตื่นตัว แต่หากเราได้เปลี่ยนพฤติกรรมจากความเคยชินแล้ว สมองก็จะหลีกหนีอาการอัลไซเมอร์ได้มากกว่า อาจเพราะพี่อายุมากขึ้นอีกแล้วจึงเกรงโรคนี้ดังนั้นจึงพยายามปรับพฤติกรรมอยู่เหมือนกัน

2.เพราะใจเราคิดว่าเบื่อมันก็จะเบื่อ เนื่องจากทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ที่ใจ

พี่เบื่อ ๆ เอาหนังจีนเก่า ๆ ที่เคยชอบนักชอบหนา ดูฉากที่เคยชอบมาก แต่แล้วมันกลับเฉย ๆ ไปเสียเนี่ย ทำอย่างไรก็ไม่หายเบื่อ จึงไปเดินเยาราชและนั่งฟังสวดมนต์ในวัดเล่งเน่ยยี่ หรือวัดเทียนฟ้า ปรากฎว่ารู้สึกว่าเย็น เมื่อใจเย็นก็จะไม่รู้สึกเบื่ออะไรเหมือนเดิมอีก หรืออาจอ่านหนังสือธรรมะดี ๆ สักหน้าสองหน้า ในหมวดเกี่ยวกับเรื่องที่เรากำลังร้อนรุ่ม มันจะช่วยได้มาก เมื่อใจสงบ ทุกอย่างก็จะสงบ

จากนั้นก็เอาเวลาที่จะไปเบื่อมาคิดทำอะไรเพื่อความก้าวหน้า เพื่อความดีงาม เพื่อความเจริญและความสุขของชีวิตดีกว่า

ปัจจุบันพี่ก็มีเบื่อบ้างเหมือนกัน บางทีก็แก้ปมความเบื่อในใจไม่ออกจนร้อนรุ่มเช่นกันค่ะ เห็นน้องเขียนว่าเบื่อ เลยมาช่วยแบ่งปันประสบการณ์ความเบื่อเผื่อดีขึ้น

มามิยะ

โดย: มามิยะ (mamiya

) วันที่: 2 มกราคม 2554 เวลา:14:01:40 น.

ขอบคุณพี่มามิยะมากค่ะ
ที่ให้คำแนะนำ
ช่วยโฮตารุได้เยอะเลยค่ะ ^^

ถึงจะไม่ค่อยได้ไปไหน
แต่จะลองเปลี่ยนพฤติกรรมดูค่ะ

โดย: Hotaru IP: 58.9.135.215 วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:1:04:29 น.

ดีใจที่ช่วยได้บ้างจ้ะ

ตอนนี้เรื่อง "ไกว้เสียอี้จื่อเหมย" ของฮั่วเจี้ยนหัวออกแล้ว เปิดเรื่องสนุกดี เป็นกำลังภายในแฟนตาซีเต็มตัว บวกการ์ตูนหน่อย ๆ แต่เหลือสิ่งสำคัญไว้คือ "ปราบภัยพาลอภิบาลคนดี"

ดูจบไป 1 ตอนแล้ว สนุกใช้ได้ในวันที่กำลังเบื่อ ๆ แบบนี้

ไว้จะเล่าให้ฟังจ้า แหม...แต่เล่าเรื่องนี้ "ซินอี้เจี่ยนเหมย" ยังไม่จบเลย "เหมย" เรื่องใหม่มาอีกแล้ว

โดย: มามิยะ IP: 124.120.32.161 วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:23:49:28 น.

จะรออ่านนะจ๊ะ ^^

กรี๊ดดด วันหยุดผ่านไปหมดแล้วววว. . .
ได้เวลาทำงานอีกแล้วอ่ะ TT_TT

โดย: โฮตารุ IP: 58.9.44.151 วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:2:21:48 น.

วันนี้เริ่มงานวันแรก เป็นอย่างไรบ้างจ๊ะ?

กลับมาใช้ชีวิตเหมือนเดิมอีกแล้วล่ะสิ มาเล่าให้จบดีกว่า จะได้ไปเล่าเรื่องใหม่เสียที เล่นดองข้ามปีมาแล้ว

คราวนี้ย่อจริง ๆ ล่ะจ้า

มาต่อเรื่องย่อกันค่ะ

เจิ้งหยางพาหย่งชังไปยังหลุมศพของพ่อ- แม่ หย่งชังเห็นป้ายหลุมศพของซินฉือ จินตนาการไปว่าได้คุยกับเธอ เขาเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่ตนเองทำเป็นความผิด ตอนนี้เขามีลูกสาวและลูกชายสืบตระกูลแล้ว

ด้านสือจวิ้นได้เรียกทุกคนมารวมตัวกันและเล่าเรื่องราวของหย่งชังให้ฟัง อวี้คุนตกใจมาก จนแทบไม่เชื่อหูตัวเอง เขาโกรธที่ถูกหลอกมาตลอด และคิดไปเองว่าคนในหมู่บ้านต่างเยาะเย้ยเขา อวี้คุนควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ รีบไปหาเหลียงหย่งชังที่หน้าหลุมศพ เขาเอาปืนไปด้วย ด้วยอารมณ์อันพลุ่งพล่านทำให้เขาจ่อยิงเหลียงหย่งชังบิดาของตนเอง เจิ้งหยางเห็นเข้ารีบเข้ามาห้าม แต่กลับโดนยิงแทน เขาเกือบตายแล้ว เจิ้งหยางเริ่มเห็นพ่อแม่มารับเขา แต่หย่งชังรีบหาทางช่วย แม้เขาจะเป็นหมอ แต่ตอนนี้มือพิการทำอะไรก็ไม่สะดวกเหมือนเดิม พอดีซิ่วอวิ๋นตามมา หย่งชังจึงสอนให้เธอผายปอดให้กับเจิ้งหยาง สือจวิ้นตามมาพอดี สอบถามว่าใครเป็นคนยิง หย่งชังไม่อยากให้อวี้คุนต้องคดี จึงรับสารภาพแทน ในที่สุดเจิ้งหยางฟื้นขึ้นมาได้ หย่งชัง สือจวิ้น และซิ่วอวิ๋นรีบพาเขาไปรักษา

หย่งชังได้เครื่องมือหมอที่เขาทิ้งไว้ในบ้านเจิ้งหยางที่ปศุสัตว์แห่งนี้ จึงสามารถถ่ายเลือดให้กับเจิ้งหยางได้ สือจวิ้นยินดีช่วยถ่ายเลือดของเขาให้กับเจิ้งหยางด้วยความเต็มใจ ซิ่วอวิ๋นไปหาคนมาช่วยเจิ้งหยางจนอาการเขาดีขึ้น แต่ยังคงต้องการการพักผ่อน เชียนฮุ่ยมาเยี่ยมเจิ้งหยาง เจิ้งหยางเพ้อ จับมือเธอไว้ เชียนฮุ่ยรู้สึกอายมากที่อยู่ในห้องเพียงลำพังกับชายหนุ่ม ซิ่วอวิ๋นเข้ามาพอดี ทั้งสองป้อนยาให้กับเจิ้งหยาง

เชียนฮุ่ยทราบดีว่าเจิ้งหยางเป็นคู่หมั้นของซิ่วอวิ๋น เธอจึงพยายามตัดใจจากเจิ้งหยาง แต่ความรักไม่สามารถเรียกกลับได้ เธอแอบมองเขาอยู่ห่าง ๆ ซิ่วอวิ๋นกับเจิ้งหยางเข้ากันได้ดี ซิ่วอวิ๋นดูแลเจิ้งหยางเป็นอย่างดี เหวินอินทราบดีว่าอวี้คุนเป็นคนลั่นปืน จึงพยายามหาทางฆ่าปิดปากเจิ้งหยางเพื่อให้อวี้คุนพ้นผิด แต่ซิ่วอวิ๋นกลับไปกินยาเบื่อแทน เหวินอินตกใจมาก แต่ห้ามไม่ทัน เจิ้งหยางรู้สึกไม่ชอบมาพากลจึงออกจากห้องมาดูซิ่วอวิ๋นที่หายไปนาน เขาจึงช่วยล้างท้องให้ซิ่วอวิ๋นทันเวลาพอดี ทั้งสองไม่รู้ว่าใครเป็นคนปองร้าย แต่เหวินอินพลาดทำให้เจิ้งหยางทราบความจริง เหวินอินขอร้องให้เจิ้งหยางไม่บอกใครว่าอวี้คุนเป็นคนยิง เจิ้งหยางรับปาก

สือจวิ้นพยายามสืบความจริงเรื่องคนยิงเจิ้งหยาง แม้จะสงสัยอวี้คุน แต่อวี้คุนเอาแต่ปฏิเสธ สือจวิ้นไม่รู้จะทำอย่างไร จึงให้นำผู้ต้องสงสัยไปขังไว้ก่อน อวี้คุนเริ่มโกรธแค้นพ่อบุญธรรมและเริ่มรู้สึกว่าความจริงแล้วสือจวิ้นไม่มีสิทธิ์ทำกับเขาอย่างนี้ หย่งชังเตรียมไปรับโทษ แต่เจิ้งหยางมาช่วยไว้โดยบอกว่าเขาไม่ติดใจเอาความกับคนที่ยิง หย่งชังรู้สึกรักเจิ้งหยางเหมือนลูก และขอบคุณที่ไม่เอาความกับเรื่องนี้ อวี้คุนจะได้ไม่ต้องติดคุก

อวี้คุนโกรธมากที่สือจวิ้นจับตัวเขาไว้ เมื่อเจ้าทุกข์ไม่เอาความ เขาออกมาจากคุกก็รีบไปหาซิ่วอวิ๋น แต่กลับเห็นซิ่วอวิ๋นสนิทสนมกับเจิ้งหยาง ดูแลขณะที่เจิ้งหยางบาดเจ็บ เขาแค้นมาก จะฆ่าเจิ้งหยาง เหวินอินกับซิ่วอวิ๋นมาห้ามไว้ ยิ่งทำให้คนอารมณ์รุนแรงอย่างอวี้คุนบ้าคลั่งกว่าเดิม เขาเตลิดหนีไป และบอกว่าจะไม่กลับมาอีก

เหวินอินเห็นลูกชายหนีไป เธอเริ่มมีอาการโรคประสาท ถามหาอวี้คุนทั้งวัน อาการไม่ค่อยจะดี มีคนออกอุบายให้เจิ้งหยางปลอมตัวเป็นลูกชายของเธอ เจิ้งหยางโดนกล่อมจนเห็นด้วย เขาแกล้งปลอมตัวเป็นอวี้คุนและดูแลเหวินอินประดุจแม่บังเกิดเกล้า เหวินอินอยากกินแตงโม เจิ้งหยางไม่มีเงิน จึงไปขโมยมา เชียนฮุ่ยต้องติดร่างแหเป็นขโมยไปด้วย แต่เธอยิ่งรู้สึกประทับใจในตัวของเจิ้งหยาง

เมืองซาเหอเกิดโรคระบาด หย่งชังซึ่งสำนึกแล้วได้พยายามช่วยทุกคนในเมืองไว้จนได้ อวี้คุนกลับมาแกล้งหลอกทุกคนว่าเขาเป็นผู้ตรวจการได้รับแต่งตั้งจากทางการ เขาหลอกซิ่วอวิ๋นว่าเธอป่วยเป็นโรคร้าย จะตายเหมือนแม่ ซิ่วอวิ๋นกลัวจึงยอมรับปากไปเมืองนอกกับอวี้คุน

อวี้คุนทำชั่วหลายต่อหลายอย่างจนไม่อาจกลับตัวได้ เจิ้งหยางเสียใจที่ซิ่วอวิ๋นตัดสัมพันธ์ดื่มเหล้าเมาจนมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับเชียนฮุ่ย อวี้คุนรู้เข้าจะฆ่าเจิ้งหยางด้วยความแค้นหลายอย่าง แต่สือจวิ้นมาช่วยไว้ทัน อวี้คุนฆ่าตัวตายโดยการขับรถตกเขา ทุกคนเสียใจมาก

เรื่องร้าย ๆ ผ่านไปแล้ว สือจวิ้นมอบลูกสาวทั้งสองให้กับเจิ้งหยาง ทั้งสามคนท่องเที่ยวไปตามใจอย่างที่เคยฝันไว้ สือจวิ้นขี่ม้าท่ามกลางอาทิตย์อัสดง ในใจของเขาไม่เคยลืม หญิงสาวที่รักที่สุดที่ชื่อเสิ่นซินฉือ

ความรักเหมือนเหมยงาม ต้องผ่านความยากลำบากจึงจะมองเห็นคุณค่าความงามของมัน

โดย: mamiya

วันที่: 4 มกราคม 2554 เวลา:21:27:01 น.

ปู้ปู้จิงซิน
อ่านเรื่องย่อแล้วแอบหมั่นไส้รั่วซี อะไรมันจะยื้อแย่งกันขนาดนั้นเนี่ย ดูแปลกๆ แต่อย่างว่า เค้าเป็นนางเอกล่ะเนอะ

โดย: หวงหลิง

วันที่: 30 มกราคม 2554 เวลา:22:37:20 น.

อยากมาเยี่ยมพี่มามิยะ นานแล้ว
แต่ อี้จื่อเหมย(???) บล็อกนั้นรับเมนท์เฉพาะสมาชิกอ่ะค่ะ

เข้าเดือนมีนาคมแล้ว ^^
ปู้ปู้จิงซิน ก็ถ่ายทำจบแล้ว โฮตารุรอดูอยู่ค่ะ
แต่ที่เห็นแล้วอยากดูมากๆ ขนาดเก็บเอาไปฝันถึงคือ
หนังเรื่อง โปเยโปโลเย 2011 ที่ หลิวอวี้เฟย เล่น
โฮตารุถึงขั้นเก็บไปฝันว่าได้ขอลายเซ็น ซีซี เลยแหล่ะ
อยากดูมากเพราะว่า ซีซี (มีฉากบางส่วน) คู่กับ พี่กู่เทียนเล่อของโฮตารุด้วย อ๊างงงง

โดย: Hotaru IP: 115.87.185.176 วันที่: 1 มีนาคม 2554 เวลา:23:49:02 น.

มีฉากหนึ่งในเทเลอร์ที่ โฮตารุดูแล้ว นึกว่า ตัวเองดู มังกรหยกภาค จอมยุทธ์อินทรี (แบบฉบับตามใจฉัน)อยู่

//www.youtube.com/watch?v=6czkm3mdzVY

เป็น เซียวเหล่งนึ่ง 2006 (ซีซี) กับ เอี้ยก้วย 1995 (กู่เทียนเล่อ)

ยิ่งในนาที ที่ 0.30 ของเทเลอร์ที่พี่กู่จับหน้าซีซีนะ
โฮตารุนึกถึงฉาก เอี้ยก้วยจับหน้าเซียวเหล่งนึ่งหลังจากพลัดพรากกันมา 16 ปี เลยค่ะ

//www.youtube.com/watch?v=WsNVZZeHu0Y&feature=related

นาที 3.52 / 4.10

โดย: Hotaru IP: 115.87.185.176 วันที่: 2 มีนาคม 2554 เวลา:0:04:54 น.

วันนี้วันที่ 14/7/12

เพิ่งจะมาซึ้งความหมายของเพลงที่บอกว่าดอกเหมยบานเชิดในหน้าหนาวท่ามกลางหิมะ มันก็เหมือนกับความรัก

จริงสินะ หากความรักไม่มีบทพิสูจน์ก็จะไม่รู้ว่าใช่รักแท้หรือเปล่า เหมือนกับพระเอกนางเอกในเรื่องผ่านเรื่องราวต่าง ๆ มากมายกว่าจะได้ครองรักกัน เหมือนดอกเหมยที่บานงดงามที่สุดท่ามกลางหิมะ

โดย: มามิยะ (mamiya

) วันที่: 14 กรกฎาคม 2555 เวลา:21:43:33 น.

อยากดูเรื่องกระบี่เย้ยยุทธจักร 2012 ที่วอลเลจแสดงหล่อมากแต่ไม่มีซับไทยพูดจีนล้วนๆเลยอยากให้มาฉายเมืองไทยเร็วจังชอบตั้งแต่เซียนกระบี่3 แล้ว ถ้าช่อง3 ได้ลิขสิทธิ์ไปก็ต้องเอาไปดองอีกเพราะไม่มีช่วงเวลาให้ดูเลยไปฉายตอนตี2 ใครจะไปดูต้องตื่นเช้าไปทำงาน ฉายตอนบ่ายก็เวลาทำงานอีก

โดย: kung IP: 14.207.128.188 วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:17:43:48 น.