พรบ.คำนำหน้านามหญิง พ.ศ.2551 ทำให้ผู้หญิงหมดคุณค่า

จากการที่มีการประกาศใช้ พรบ.ฉบับนี้อย่างเป็นทางการ ก็ทำให้เกิดกระแสสังคมวิพากษ์วิจารณ์อย่างมาก

ดูตัวอย่างที่ //hilight.kapook.com/view/24827

และผมก็ไปพบว่า พรบ.ฉบับนี้ไม่ชอบมาพากล กล่าวคือ


ดูข้อความตรงที่ผมวงไว้ครับ แสดงว่า พรบ.ฉบับนี้อาจจะเป็นโมฆะได้ เนื่องจากได้รับการแก้ไขโดยใครก็ไม่ทราบ

เอ้า...มาเข้าเรื่องกันต่อ ตามหัวข้อที่ผมจั่วหัวไว้ ต่อไปนี้เป็นความเห็นของผมเองครับ

ผมเห็นด้วยกับการที่ผู้หญิงที่หย่าขาดจากสามีหรือสามีตายจาก แล้วอยากกลับเป็นนางสาวอีกครั้ง เพราะมีผลต่อการทำธุรกรรมต่างๆ คงจะสะดวกมากขึ้น

แต่...

ผมไม่เห็นด้วยที่จะให้ผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว และยังไม่ได้หย่าขาดจากสามี กลับไปใช้นางสาวตามความสมัครใจ

เพราะทำให้ผู้หญิงที่เป็นนางสาวจริงๆ ยังไม่เคยแต่งงาน หมดคุณค่าความเป็นนางสาวไป เพราัะทำให้ผู้ชายแยกไม่ออก ว่าเป็นนางสาวจริงๆ หรือแต่งงานไปแล้ว นอกจากเอาทะเบียนสมรสมาแสดง และเชื่อเถอะผู้หญิงที่ไม่ค่อยดีคงไม่เอาทะเบียนสมรสมาแสดงหรอก...

คนที่ออกกฎหมายฉบับนี้ครับ คุณเอาหัวนิ้วโป้งทีนคิดเหรอครับ ว่าออก กฎหมายฉบับนี้มาจะทำให้ผู้หญิงเท่าเทียมผู้ชาย หารู้ไม่ว่า คุณกำลังทำลายคุณค่าของความเป็นนางสาวที่แท้จริงไปแล้ว ผู้หญิงที่บริสุทธิ์กำลังมีมลทินเพราะกฎหมายฉบับนี้

หากต้องการความเท่าเทียมจริงๆ คุณต้องยกเลิกคำว่านางสาวไปเลยครับ ให้เหลือคำว่านางคำเดียวก็พอครับ (เหมือนประเทศลาว บ้านพี่เมืองน้องของเรางัยครับ) เพราะยังงัยๆ ก็ไม่ต้องไปแยกคำเหมือนคำว่านายของผู้ชายนั่นแหล่ะครับ

หรือไม่ก็...อันนี้เท่าเทียมกว่า...ยกเลิกคำนำหน้านามไปเลยครับ ทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย มีแต่ชื่อและนามสกุลเท่านั้น เหมือนกับที่อเมริกาใช้ ส่วนคำนำหน้านามนั้น ขึ้นอยู่กับเจ้าของชื่อยินดีที่จะใช้อะไร ผมคิดว่า จิตสำนึกของการใช้คงอยู่กับทุกคนนะครับ

ต่อไป..คำว่านางสาวคงไม่มีความหมายว่า หญิงที่ยังสาวบริสุทธิ์อีกต่อไปแล้วครับ คงหมายถึงผู้หญิงที่โสดหรือไม่โสดก็ได้...

และประเพณีสู่ขอด้วยสินสอด ก็คงหายไป เพราะผู้หญิงไม่มีคุณค่ามากพอที่จะไปขอได้อีกแล้ว เพราะความอยากเท่าเทียมของคนออกกฎหมายบางคนเท่านั้น

คุณรู้ไหมครับ...ว่าประเพณีสู่ขอด้วยสินสอดทองหมั้นนั้น มีขึ้นในสังคมไทยได้อย่างไร

ถ้ายังไม่รู้ผมจะเล่าให้อ่านกัน สมัยโบราณ...ผู้หญิงต้องรักษาความบริสุทธิ์ไว้จนกว่าจะแต่งงาน พ่อแม่จะประคบประหงมอย่างดี หากหญิงคนไหนไปเสียความบริสุทธิ์ก่อนแต่งงาน หญิงนั้นล้วนถูกประณาม แม้ว่าหญิงนั้นจะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม..

การที่ผู้ชายไปสู่ขอ ด้วยสินสอดทองหมั้น ก็เพื่อให้เกียรติฝ่ายหญิง บูชาพระคุณบุพการีืของฝ่ายหญิง และเื่พื่อการยกย่องในฐานะภรรยาอย่างเต็ม 100 จึงทำให้หญิงนั้นเต็มใจที่จะมาใช้สกุลเดียวกันกับชายที่ไปสู่ขอ...

ผู้หญิงที่จะแต่งงานนั้นล้วนเข้าใจดีและยอมรับถึงหน้าที่และตำแหน่งที่เปลี่ยนไป เปลี่ยนจากเป็นนางสาว ไปเป็นนาง เพื่อเป็นภรรยา เป็นคู่ชีวิต และเป็นแม่ของลูก

แต่เพราะกฎหมายฉบับนี้ มาทำให้ผู้หญิงที่ดีเสื่อมคุณค่าลงไป เพียงเพราะความอยากเท่าเทียมของผู้หญิงหัวนอกบางคน

อย่ามาเอาความเท่าเทียมของตะวันตก มาเทียบความเท่าเทียมในแบบไทย ความเท่าเทียมแบบตะวันตกก็คือ เท่าเทียมโดยทำหน้าที่ให้เหมือนกัน ผู้หญิงก็มีสิทธิโดนเกณฑ์ทหารได้ แต่ของไทยนั้น เราแบ่งหน้าที่กัน ถึงแม้ว่าแต่ก่อน ผู้ชายจะเป็นช้างเท้าหน้า ผู้หญิงจะเป็นช้างเท้าหลัง แต่หากช้างขาดหน้า หรือขาดหลัง ช้างก็เดินต่อไปไม่ได้

ทุกวันนี้มันเปลี่ยนมาเป็นช้างขาซ้ายและขาขวา เพื่อที่จะเดินไปพร้อมๆ กัน แต่ในความเท่าเทียมนั้น ล้วนมีหน้าที่ที่แบ่งกันอยู่ นั่นคือ หากอยู่ร่วมเป็นครอบครัวแล้วไซร้ ผู้ชายไม่ได้เป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่ง แต่ทำหน้าที่เป็นสามี เป็นคู่ชีวิต และเป็นพ่อของลูก ผู้หญิงก็ไม่ได้เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ทำหน้าที่เป็นภรรยา เป็นคู่ชีวิต และเป็นแม่ของลูก

หากผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว มาทำตัวเป็นนางสาว ย่อมทำให้นางสาวที่แท้จริงมีมลทินตามไปด้วย เพราะไม่มีใครแยกออกว่า เธอแต่งงานหรือยัง ถ้าไม่ตามไปดูทะเบียนสมรส

หากผู้หญิงที่ออกกฎหมายนี้มองว่าผู้หญิงยินดีที่จะทำตัวเป็นของเล่น แต่งงานแล้วก็ยังอยากเปลี่ยนเป็นนางสาวตามใจชอบ ผมมองไม่ออกว่าในอนาคตเมืองไทย ผู้หญิงจะแหลกเละมาแค่ไหนก่อนแต่งงาน

การแต่งงานคงไม่มีความหมายอะไรกับผู้หญิงที่อยากใช้นางสาว เพราะผู้หญิงเหล่านั้น คงไม่ได้อยากเป็นภรรยา (ไม่ให้เเกียรติสามี) ไม่ได้อยากเป็นคู่ชีวิต (อยากเป็นโสดเป็นสาว) และก็คงไม่ได้อยากเป็นแม่ของลูก (ไม่อย่างนั้นจะอยากเป็นนางสาวไปทำไม) คงอยากเป็นของเล่นของผู้ชายไปวันๆ เท่านั้น

แล้วคุณคิดว่าอย่างไรกับ พรบ.ฉบับนี้

Create Date : 07 มิถุนายน 2551 Last Update : 7 มิถุนายน 2551 21:05:37 น. Counter : 1832 Pageviews.		25 comments
Share Tweet