ไม่รู้จะเริ่มต้นยังงัยดี...มันเบื่อ มันงี่เง่า มันเซ็งไปซะหมด...
หากใครไม่เคยเจอกับตัวเองก็คงไม่รู้
มันเบื่อๆ เซ็งๆ พอดีไปได้ยินเพลงพี่เบิร์ด ก็เลยหยิบมาเป็นหัวข้อเรื่องซะงั้น
เรื่องของเรื่องก็คือ มันเป็นเรื่องของทิฐิของคนมันต่างกัน
คนนี้ก็จะเอาแบบนี้ คนนั้นก็จะเอาแบบนั้น ร้อยพ่อพันแม่ ต่างจิตต่างใจ
เรื่องที่ผมมาเจอ ก็คือ แม้เราจะทำดีมาแค่ไหน หากว่าไม่ถูกใจใครบางคนที่สำคัญ ... มันก็ดูไร้ค่า...แค่นั้น
มันก็เลยกลายเพลงแบบเบิร์ดๆ เลยครับว่า คิดว่าทำมาดีทุกอย่าง แท้ที่จริง(มันก็อาจจะ)ไม่ดีสักอย่าง (ก็เป็นได้)
กับคนบางคนเราอาจจะคิดว่าเราทำดีกะเขาได้ตลอด...แต่ในทางกลับกัน เขาอาจจะไม่เห็นความดีของเราก็ได้ ถ้าเขาเอาแต่เชื่อในสิ่งที่ตัวเองเห็น ไม่ได้เชื่อในสภาวะความเป็นจริง
ความเป็นจริงมันอาจจะไม่ตรงกับที่เราเห็นก็เป็นได้
ก็บอกได้แค่ว่า...ก็คงต้องทำใจ