ตอนที่ 31
ตอนที่ 31

เมื่อเล่าปี่มาอาศัยกับเล่าเปียว ณ เมืองเกงจิ๋ว ทางเมืองกังแฮก่อกบฏ เล่าเปียวจึงให้เล่าปี่นำกองทัพ เข้าปราบปราม จูล่ง เตียวหุย ทหารเอกเล่าปี่สามารถสังหารหัวหน้ากบฏ ยึดม้าลักษณะดีตามตำราได้ นามว่า “ม้าเต๊กเลา” มอบให้เล่าเปียว แต่ที่ปรึกษาเล่าเปียวทักท้วงว่าม้าเต๊กเลาเป็นม้าอัปมงคล จะทำให้เจ้าของม้าวิบัติได้ เล่าเปียวจึงส่งมอบม้าคืนให้เล่าปี่ และให้เล่าปี่รักษาเมืองซินเอี๋ย ซึ่งเป็นเมืองน้อยด้านเหนือของเกงจิ๋ว

เล่าปี่ปกครองเมืองซินเอี๋ยได้หลายเดือน นางกำฮูหยิน ภรรยาเล่าปี่ให้กำเนิดบุตรชาย นามว่า อาเต๊า ซึ่ง ตอนครรภ์ฝันว่ากลืนอาเต๊า (จีนกลาง = ดาวจระเข้) เล่าเปียวเชิญเล่าปี่มา ปรึกษาเรื่องแต่งตั้งทายาท เล่าปี่ เสนอ เล่ากี๋ บุตรคนโตเป็นทายาทตามธรรมเนียมจีน นางชัวฮูหยินมารดาเล่าจ๋องบุตรคนรองเล่าเปียว แอบได้ยินคิด แค้นเล่าปี่ จึงปรึกษาชัวมอน้องชาย หาทางกำจัดเล่าปี่ จึงออกอุบายให้ เล่าปี่ออกว่าขุนนางแคว้นเกงจิ๋วแทน เล่าเปียวซึ่งล้มป่วย เล่าปี่หลงเชื่อเดินทางมาพร้อมจูล่งซึ่งเป็นองค์รักษ์ของเล่าปี่ ในงานเลี้ยงชัวมอได้แยกเล่าปี่ ออกจากจูล่งเพื่อลอบสังหาร เคราะห์ดีที่ อีเจี้ย ที่ปรึกษาเล่าเปียวแอบบอกความลับ เล่าปี่จึงคิดหนี แต่ชัวมอให้ทหารรักษาการณ์ทุกทาง ยกเว้นทางตะวันตกไม่มีทหารรักษาการอยู่เนื่องจากมีแม่น้ำตันเขทั้งลึกและกว้างอยู่ ชัวมอไล่เล่าปี่จนสุดแม่น้ำตันเข เล่าปี่เข้าตาจน จำเป็นต้องกระโจนม้าข้ามแม่น้ำตันเข และสามารถข้ามน้ำได้อย่างปลอดภัยราวว่ามีเทพดาคุ้มครอง


ตอนที่ 32

เล่าปี่หลังจากรอดพ้นคมดาบมาได้ พบเด็กชายคนหนึ่งซึ่งเป็นศิษย์ของ “อาจารย์สุมาเต๊กโช” เล่าปี่เห็นว่า เด็กชายคนนี้ฉลาดยิ่งนัก จึงอยากสนทนากับอาจารย์ของเด็กคนนี้ ในที่สุด เล่าปี่ได้พบกับอาจารย์สุมาเต๊กโช การพบครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งสำคัญในชีวิตของเล่าปี่เลยทีเดียว อาจารย์สุมาเต๊กโชได้แนะนำว่า ถ้าจะคิดการ ใหญ่ จำต้องมีที่ปรึกษาคู่ใจ กุนซือคู่บารมี ว่าแล้วจึงเอ่ยถึง “ฮกหลง ฮองซู” พร้อมกล่าวว่า ถ้าได้ใครคนใดคนหนึ่ง มาเป็นที่ปรึกษาจะสามารถรวบรวมแผ่นดินเป็นปึกแผ่นได้ จากนั้นเล่าปี่ได้พบชีซี ผู้ใช้ชื่อ ปลอมว่า “ตันฮก” ที่ตลาดเมืองซินเอี๋ย สองคนคุยกันอย่างถูกคอ จึงเชิญมาเป็นที่ปรึกษา

ฝ่ายโจโฉให้ “โจหยิน”และ “ลิเตียน” คุมทหารไปตั้ง ณ เมืองห้วนเสีย คอยท่าจะยกตีทางใต้ ประเมินว่า เล่าปี่แห่งซินเอี๋ยกำลังบำรุงทหารและเสบียง เกรงว่าจะเป็นภัยในภายหน้า จึงให้นายทหารรอง “ลิกอง” และ “ลิเซียง” ยกกองทัพตีซินเอี๋ย แต่กลับเสียทีอุบายของตันฮกถูกสังหารทั้งสองคน โจหยินโกรธเป็นอันมาก ยกกองทัพใหญ่ตีซินเอี๋ย โดยทิ้งเมืองห้วนเสียให้ร้างไว้ ลิเตียนคัดค้านแล้วก็มิฟัง พาทหารเข้าตีเมืองซินเอี๋ย จึงเสีย ทีอุบายของตันฮกอีกครั้ง เสียทั้งกำลังทหารและเมืองห้วนเสีย โจหยินและลิเตียนหนีกลับไปหาโจโฉ ณ ฮูโต๋ เล่าปี่เข้าเมืองห้วนเสีย รับบุตรบุญธรรม นามว่า “เค้าฮอง” แม้กวนอูคัดค้านแต่เล่าปี่มิฟัง


ตอนที่ 33

โจหยิน ลิเตียน กลับเมืองฮูโต๋อย่างบอบซ้ำ โจโฉแปลกใจที่ทหารโจหยินมีมากกว่าแต่กลับพ่ายแพ้ จึงสอบถามได้ความว่า ฝ่ายเล่าปี่มีกุนซือมีความสามารถ โจโฉใคร่อยากได้มาร่วมงานด้วย จึงออกอุบายเชิญ มารดาชีซีมาที่ฮูโต๋ ขอให้เขียนจดหมายเรียกชีซีเข้าเมืองหลวง แต่มารดาชีซีไม่ยอม กลับด่าโจโฉเป็นโจรชิง ราชสมบัติ โจโฉโกรธคิดจะสังหารนาง ร้อนถึงเทียหยกเข้ามาห้าม และออกอุบายปลอมจดหมาย เรียกชีซีเข้า เมืองหลวง ชีซีเห็นจดหมายจึงหลงเชื่อ ก่อนไปชีซีได้แนะนำ “จูกัดเหลียง” ให้กับเล่าปี่ หลังจากชีซีพบมารดา พบว่าถูกหลอก มารดาชีซีอับอายจึงฆ่าตัวตาย ทำให้ชีซีแค้นโจโฉที่เป็นสาเหตุทำให้มารดาต้องตายจึงปฎิญาน ว่าจะไม่ช่วยโจโฉวางแผนการรบเป็นอันขาด

ฝ่ายเล่าปี่เสียชีซีแล้ว จึงคิดเชิญจูกัดเหลียงมาเป็นที่ปรึกษาตามคำแนะนำของชีซี แต่ติดตรงที่จูกัดเหลียง ผู้นี้เป็นคนที่ไม่ยอมใครง่าย ๆ และต้องการพิสูจน์ความจริงใจของเล่าปี่ ทำให้เล่าปี่ต้องออกไป เชิญถึงสามครั้ง จูกัดเหลียงจึงยอมให้เข้าพบ หลังจากได้สนทนากันแล้ว จูกัดเหลียงเห็นถึงความจริงใจและตั้งใจของเล่าปี่ จึงใจอ่อน ยอมลงจากเขาโงลังกั๋ง เพื่อช่วยเล่าปี่


ตอนที่ 34

หลังจากซุนเซ็กเสียชีวิต ซุนกวนผู้น้องครองแคว้นกังตั๋งแทน ซุนกวนนั้นมีน้ำใจโอบอ้อมอารี อาณาประชาราษฎร์รักใคร่ นอกจากนั้นยังหาผู้มีปัญญาความสามารถมารับราชการ ทำให้แคว้นกั๋งตั๋งแข็งแกร่ง มากขึ้น หลังจากพระเจ้าเหี้ยนเต้ครองราชย์ได้เจ็ดปี โจโฉออกอุบายให้ซุนกวนส่งบุตรมาถวายพระเจ้าเหี้ยนเต้ ตามธรรมเนียม แต่ซุนกวนปรึกษามารดาแลขุนนางแล้ว ก็มิยอมส่งให้ โจโฉโกรธคิดยกกองทัพตีกังตั๋ง พอดีเกิดศึกอ้วนเสี้ยวก่อน ทำให้ไม่สามารถยกมาตีได้

ต่อมาซุนกวนคิดยกไปตีหองจอเจ้าเมืองกังแฮ หวังแก้แค้นให้ซุนเกี๋ยนประกอบกับ “กำเหลง” ขุนนางหองจอมาสวามิภักดิ์ (กำเหลงคนนี้เคยเป็นโจรสลัดมาก่อน ภายหลังมาเข้ากับหองจอ ตอนซุนกวน ตีหองจอครั้งแรก หองจอได้สังหาร “เล่งโฉ” นายทหารซุนกวนตาย เล่งทองผู้บุตรคิดผูกใจเจ็บ) ซุนกวนมี ความยินดีจึงยกทหารสิบหมื่นตีเมืองกังแฮ หองจอขาดนายทหารเอกอย่างกำเหลงแล้ว ก็สู้ไม่ได้ จึงหนีกลับ เกงจิ๋วเอาตัวรอด แต่กำเหลงชิงสังหารหองจอก่อน ซุนกวนจึงเอาศีรษะหองจอเซ่นป้ายวิญญานซุนเกี๋ยน จึงเลิกทัพกลับเมืองกังตั๋ง ทิ้งเมืองกังแฮให้ร้าง


ตอนที่ 35

หลังจากหองจอถูกซุนกวนสังหาร เล่าเปียวแค้นเป็นอันมาก คิดยกไปตีกังตั๋งเพื่อแก้แค้น แต่เล่าปี่ห้ามไว้ หลังจากเล่าปี่กลับที่พัก เล่ากี๋บุตรชายคนโตเล่าเปียวมาพบ ขอให้เล่าปี่ช่วยจากการปองร้ายของมารดาเลี้ยง (นางชัวฮูหยิน) ขงเบ้งจึงแนะนำให้เล่ากี๋ขอเล่าเปียวนำทหารรักษาเมืองกังแฮที่ร้าง เล่าปี่จึงกลับซินเอี๋ย

ด้านโจโฉ คิดกำจัดเล่าปี่ จึงให้แฮหัวตุ้นเป็นแม่ทัพใหญ่ อิกิ๋ม ลิเตียน เป็นปลัดทัพ คุมทหารสิบหมื่น ตีซินเอี๋ย ชีซีเตือนว่าเล่าปี่ได้ที่ปรึกษาที่มีสติปัญญา แฮหัวตุ้นก็มิฟัง เล่าปี่ได้ข่าวศึก จึงให้ขงเบ้งถือ ดาบอาญาสิทธิ์ บัญชานายทัพและทหารซินเอี๋ยทั้งปวง ให้จูล่งเป็นทัพหน้า กวนอูซุ่มเขาอีสันด้านซ้าย เตียวหุย ซุ่มป่าอันหลิม ด้านขวา เล่าปี่เป็นทัพหลัง กวนเป๋ง เล่าฮอง ซุ่มด้านทุ่งพกบ๋อง วางแผนให้ทัพจูล่ง และเล่าปี่ ล่อทัพวุยมา ทุ่งพกบ๋อง ให้กวนเป๋ง เล่าฮอง คอยวางเพลิงเผา กวนอู เตียวหุยคอยกระหนาบ ทัพวุยนำโดย แฮหัวตุ้นเดินทัพ ด้วยความประมาท ไล่ตามทัพจูล่งและเล่าปี่ตามแผนที่วางไว้ ถลำเข้า ทุ่งพกบ๋องในเวลาค่ำ อิกิ๋มเห็นว่าถลำ เข้าแดนข้าศึกมากเกินไป จึงเข้าเตือนแต่ไม่ทัน กวนเป๋ง เล่าฮอง จุดไฟ เผาทุ่งพกบ๋อง ทหารแฮหัวตุ้นแตกตื่น กระจัดกระจายออก กวนอู เตียวหุย ที่ซุ่มอยู่ก็กระหนาบ ทหารวุยล้มตายเป็นจำนวนมาก แฮหัวตุ้นและทหาร ที่เหลือหนีตายกลับเมืองฮูโต๋ นับเป็นชัยชนะครั้งแรกของขงเบ้ง


ตอนที่ 36

หลังจากชนะศึกอย่างงดงามแล้ว ขงเบ้งจึงแนะนำให้เล่าปี่ยึดเมืองเกงจิ๋ว ใช้เมืองเกงจิ๋วเป็นฐานในการ ต่อสู้กับกองทัพโจโฉ แต่ถูกปฎิเสธโดยอ้างถึงบุญคุณของเล่าเปียว แฮหัวตุ้นกลับฮูโต๋ ขอโทษโจโฉที่พ่ายศึกกลับมา โจโฉไม่ติดใจเอาความ แต่คิดกำจัดเล่าปี่ให้จงได้ จึงจัดทัพห้าสิบหมื่นแบ่งเป็นห้าสายยกทัพลงใต้ โจโฉเป็นทัพหลวงยก เล่าเปียวทราบข่าว ล้มป่วยหนัก อยากให้เล่ากี๋ครองเมืองต่อ แต่ถูกนางชัวฮูหยินแม่เลี้ยง ขัดขวาง เล่าเปียวถึงแก่ความตาย นางชัวฮูหยินและชัวมอให้เล่าจ๋องครองเกงจิ๋วแทน เล่าปี่ทราบข่าวศึก จึงเตรียมการป้องกัน ขงเบ้งออกอุบายโดยการให้อพยพชาวเมืองซินเอี๋ยไปไว้ยังเมืองห้วนเซีย ทิ้งซินเอี๋ยให้ร้าง ให้เอาเชื้อเพลิงวางรอบเมืองซินเอี๋ย กวนอูทำนบกั้นคลองแปะโหเพื่อทำลายกองทัพวุย โจหยิน โจหอง ทัพหน้าโจโฉ ถึงเมืองซินเอี๋ยพบว่าเมืองซินเอี๋ยร้าง จึงรั้งทัพไว้ยังเมืองซินเอี๋ย รอตอนเช้าค่อยยกตีห้วนเซีย ครั้นตอนกลางคืน ทหารเล่าปี่จุดไฟเผาเมือง ประกอบกับลมพัดแรง ทหารวุยที่อยู่ในเมืองล้มตายเป็นจำนวนมาก พวกที่เหลือหนียังคลองแปะโห กลับถูกทหารกวนอูทำลายทำนบ ทหารวุยจมน้ำตายเป็นจำนวนมาก โจหยิน โจหอง หนีกลับไปหาโจโฉด้วยความบอบช้ำ เมื่อเล่าปี่ชนะศึกแล้ว ขงเบ้งเสนอให้ทิ้งเมืองและอพยพราษฎรหนีไปยังเมืองกังเหลง เล่าปี่เห็นชอบด้วย เล่าปี่และราษฎรพากันอพยพไปยังเมืองกังเหลง

ตอนที่ 37

ครั้นโจโฉถึงเกงจิ๋ว เล่าจ๋องพาเหล่าขุนนางมายอมจำนน โจโฉตั้งชัวมอ เตียวอุ๋น เป็นแม่ทัพเรือ เล่าจ๋องเป็นเจ้าเมืองเฉงจิ๋ว ให้บุนเพ่งเป็นกองหน้าไล่ตามเล่าปี่ โจโฉเป็นทัพหลวงหนุนออกไป ฝ่ายเล่าปี่มี ชาวเมืองอพยพตามทำให้เดินทางช้ามาก ทหารโจโฉไล่ตามทัน ตีทหารแลชาวเมืองซินเอี๋ยแตกกระจัดกระจาย ตัวเล่าปี่เองหนีเอาตัวรอดแทบไม่ทัน ฝ่ายจูล่งรับหน้าที่ดูแลครอบครัวเล่าปี่ ออกตามหาครอบครัวเล่าปี่ พบกับนายทหารคนสนิทโจโฉ “แฮหัวอิ๋น” จูล่งขับม้าสู้ ฆ่าแฮหัวอิ๋นตาย ยึดกระบี่ “กี๋เทนเกี๋ยม” เป็นสมบัติตัว ไม่นานก็พบนางบิฮูหยินและอาเต๊าริมบ่อน้ำ นางบิฮูหยินขาเจ็บไม่ยอมไปกับจูล่งแต่ฝากอาเต๊าให้จูล่งดูแล ส่วนนางบิฮูหยินก็กระโดดบ่อน้ำฆ่าตัวตาย เนื่องจากไม่อยากเป็นภาระ จูล่งจึงเอาอาเต๊าซ่อนในเกราะ ตีฝ่ากองทัพโจโฉมุ่งหน้าไปทิศที่เล่าปี่อยู่ จูล่งสามารถสังหารนายกองใหญ่สองนาย ทหารเอกห้าสิบนาย ทหารเลวอีกนับไม่ถ้วน จนโจโฉสรรเสริญฝีมือว่าประดุจดั่งเสือ คิดอยากได้เป็นนายทหาร จึงสั่งห้ามใช้ธนูและ ดาบ ให้จับเป็นจูล่ง ทำให้จูล่งตีฝ่าหนีไปพบเล่าปี่ได้

เมื่อโจโฉไล่ตามถึงสะพานเตียงปันเกี้ยว ซึ่งเตียวหุยคุมเชิงอยู่ โจโฉยังไม่กล้ารีบตีเกรงว่าจะเป็นอุบาย รอจนแน่ใจจึงพาทหารไล่ตีทัพเล่าปี่ เล่าปี่หนีสุดกำลัง กองทัพโจโฉไล่จะทันอยู่แล้ว ปรากฎว่ากวนอูซึ่งขอ กำลังจากเล่ากี๋ มาช่วยพอดี โจโฉตกใจเป็นทหารซุ่มอยู่คิดว่าเป็นกลอุบาย จึงรีบถอยทัพกลับ


ตอนที่ 38

หลังจากโจโฉกลับเกงจิ๋วได้ส่งหนังสือถึงซุนกวนให้ช่วยกันกำจัดเล่าปี่ พร้อมตั้งค่ายเป็นระยะทาง สามพันเส้น (ราวเจ็ดร้อยกิโลเมตร) เป็นการข่มขวัญฝ่ายกังตั๋ง ทันทีที่ซุนกวนได้รับหนังสือ ให้ ประชุมขุนนาง ทันที โลซกจึงอาสาสอดแนมที่เมืองกังแฮ เล่าปี่ทราบว่าโลซกมาสอดแนมจึงให้ส่งขงเบ้งไปยังกังตั๋งเพื่อสอดแนมบ้าง เพื่อใช้สิ้นสามนิ้วเจรจาดึงซุนกวนเป็นแนวร่วมสู้โจโฉ

ฝั่งกังตั๋งความคิดแบ่งเป็นสองฝ่าย ฝ่ายสนับสนุนให้ยอมแพ้นำโดย “เตียวเจียว” ฝ่ายเสนอให้ต่อสู้ นำโดย “อุยกาย” ทำให้ซุนกวนตัดสินใจไม่ถูก โลซกจึงกระซิบว่าตอนนี้เชิญขงเบ้งมายังกังตั๋งแล้ว ซุนกวนยินดี ให้ขงเบ้งพบวันรุ่งขึ้น

วันรุ่งขึ้น ขงเบ้งเข้าพบซุนกวนแต่ซุนกวนยังไม่มา เตียวเจียวและที่ปรึกษาเปิดประเด็นถามขงเบ้ง อย่างดุเดือด ขงเบ้งคิดเห็นว่าที่อยู่ตอนนี้เป็นที่ปรึกษาสำคัญของง่อ ถ้าไม่สามารถหว่านล้อมได้แล้ว ไฉนเลย ซุนกวนจะเชื่อ จึงใช้ลิ้นสามนิ้วของตัวเอง จัดการต้อนเตียวเจียวและที่ปรึกษาฝ่ายง่อจนพูดไม่ออกและได้พบ ซุนกวนสมใจ เริ่มเจรจาจนง่อเริ่มใจอ่อน ร่วมวงต่อสู้โจโฉ


ตอนที่ 39

ซุนกวนวิตกกังวลจนกินไม่ได้นอนไม่หลับหลายวัน ร้อนถึงนางงอก๊กไถ่มารดาเลี้ยงมาให้คำปรึกษา เตือนสติซุนกวนระลึกถึงคำซุนเซ็กก่อนตายว่า ราชการภายในปรึกษาเตียวเจียว กิจการภายนอกปรึกษาจิวยี่ ซุนกวนจึงได้สติ ให้ม้าเร็วนำข่าวไปแจ้งจิวยี่

ด้านจิวยี่รู้ข่าวศึกจึงรีบมาและได้พบกับขงเบ้งตามคำแนะนำของโลซก ขงเบ้งเสนอแผนการให้โจโฉ ถอยกลับโดยไม่เสียกำลังพล เพียงแค่ส่งหญิงงามสองคนเป็นกำนัลให้โจโฉ หญิงสองคนนั้นคือ นางไต๊เกี้ยว ภรรยาซุนเซ็กและนางเสียวเกี้ยว ภรรยาจิวยี่ จิวยี่ได้ฟังถึงกับโกรธควันออกหู ตัดสินใจทำศึกกับโจโฉ รุ่งเช้า ซุนกวนออกว่าราชการ จิวยี่เห็นควรให้สู้ศึกโจโฉ เนื่องจากความได้เปรียบด้านภูมิประเทศและภูมิอากาศ รวมถึงทหารโจโฉไม่เคยชินการรบทางน้ำ ทำให้ฝ่ายง่อได้เปรียบอยู่ ซุนกวนตัดสินใจรบกับโจโฉจึงให้จิวยี่ถืออาญา สิทธิ์เป็นแม่ทัพใหญ่ เทียเภาเป็นปลัดทัพ นำทหารออกไปตั้งริมลำน้ำแยงซี ส่วนซุนกวนจะนำทัพหลวงหนุน จิวยี่เห็นขงเบ้งมีสติปัญญาเป็นอันมาก คิดเกลี้ยกล่อม แต่ขงเบ้งปฎิเสธ ทำให้จิวยี่คิดกำจัดตัดไฟแต่ต้นลม

เล่าปี่เห็นขงเบ้งไปนานจึงเป็นห่วง จึงเดินทางไปเยี่ยมโดยมีกวนอูคอยคุ้มกัน จิวยี่เห็นช่องจัดการ เล่าปี่จึงจัดงานเลี้ยงให้ทหารซุ่มไว้ พอเอาเข้าจริงเห็นกวนอูคุ้มกันจึงไม่กล้าลงมือ เล่าปี่ได้พบขงเบ้งจนได้ ขงเบ้งขอให้จูล่งมารับที่ง่อหลังจากที่ลมอาคเนย์ได้พัดแล้ว

โจโฉให้ฑูตถือหนังสือเสนอให้จิวยี่ยอมแพ้ จิวยี่กลับสังหารฑูตเสียเพื่อเป็นการเอาฤกษ์ ให้กองเรือกังตั๋ง ออกรบ แค่การรบเพียงครั้งแรกทัพเรือง่อตีทัพเรือเกงจิ๋วของโจโฉแตก ชัวหุนนายทหารโจโฉถูกกำเหลงฆ่าตาย


ตอนที่ 40

โจโฉโกรธอย่างมากที่พ่ายแพ้ จึงเรียกชัวมอ เตียวอุ๋น หาสาเหตุที่แพ้สองนายทหารแนะนำให้ฝึก ทหารโจโฉคุ้นเคยการรบทางน้ำ จึงจะสามารถเอาชนะได้ โจโฉเห็นชอบด้วย ทหารโจโฉจึงเริ่มฝึกซ้อมจิวยี่เห็นชัวมอ เตียวอุ๋น มีความสามารถ ด้านทัพเรือจึงคิดกำจัด ประจวบกับโจโฉให้เจียวก้านไปเกลี้ยกล่อม จิวยี่และสืบความในกองทัพง่อ จิวยี่จึงซ้อนแผนปลอมจดหมายชัวมอ เตียวอุ๋นว่ามาสวามิภักดิ์ด้วยหลอกเจียวก้าน เจียวก้านเห็นจดหมายก็ตกใจรีบเอาจดหมายไปให้โจโฉ โจโฉโกรธสั่งประหารชัวมอ เตียวอุ๋น จึงคิดขึ้นได้ว่า โดนหลอกหลังจากเห็นศีรษะชัวมอ เตียวอุ๋น โจโฉตั้งให้อิกิ๋ม มอกายเป็นนายกองเรือแทน

จิวยี่ต้องการกำจัดขงเบ้ง โดยให้ขงเบ้งทำลูกธนูสิบหมื่นดอกในสิบวัน ขงเบ้งทราบว่าจิวยี่ต้องการกำจัด ตนและยังรู้อีกว่าอีกสามวันข้างหน้าหมอกจะลงจัด จึงคิดอุบายไว้แล้ว จึงขอเวลาแค่สามวันในการทำธนูสิบหมื่นดอก ว่าแล้วก็ขอเรือยี่สิบลำทหารหกร้อยในการทำลูกธนูครั้งนี้ จิวยี่อนุญาต พอถึงสามวันข้างหน้าหมอกลงจัด จริง ๆ ขงเบ้งให้ทหารพายเรือเข้าใกล้กองทัพโจโฉ ทหารโจโฉเห็นกองทัพยกมามิทราบจำนวนจึงระดมยิงธนู เป็นอันมาก รุ่งเช้าเรือของขงเบ้งได้ลูกธนูรวมกันสิบหมื่นกว่าดอก เป็นอันว่าขงเบ้งสามารถหาลูกธนูได้ตาม กำหนดจิวยี่และขงเบ้งเห็นตรงกันว่าต้องใช้เพลิงทำลายกองทัพโจโฉ




Create Date : 22 เมษายน 2552
Last Update : 22 เมษายน 2552 6:14:18 น.
Counter : 806 Pageviews.

0 comments
หญ้าคา unitan
(30 ก.ย. 2567 07:15:27 น.)
รวม 9 โครงการบ้านและคอนโด ตอบโจทย์ผู้สูงอายุปี 2024 newyorknurse
(3 ต.ค. 2567 20:29:34 น.)
ศูนย์วิจัยข้าว ปทุมธานี : นกช้อนหอยดำเหลือบ ผู้ชายในสายลมหนาว
(23 ก.ย. 2567 15:59:36 น.)
เพราะครูมีจิตใจที่หวัง.... #หกฉากครับจารย์ comicclubs
(19 ก.ย. 2567 18:13:17 น.)
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Tonkla1.BlogGang.com

BlogGang Popular Award#20



ต้นกล้า อาราดิน
Location :
ปราจีนบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]

บทความทั้งหมด