พาแม่เที่ยวโรงพยาบาล วันนี้พาคุณแม่ไปหาหมอที่คลินิกพิเศษของโรงพยาบาลรามาธิบดี ทันทีที่คุณพ่อเลี้ยวรถชะแว้บไปเทียบหน้าตึก คุณบุรุษรถเข็นก็เข้ามาประชิดทันที....รวดเร็วทันใจมากเลย ข้าพเจ้าก็ขนสัมภาระอันมากมาย ทั้งwalker กระเป๋าถือตัวเอง กระเป๋าถือคุณแม่ (เอาไปทำไมเนี่ย) แล้วก็ของฝากคุณหมอ (อ่ะ ไม่ใช่คนนั้น) แล้วรีบไปวางบัตรนัดที่เคาเตอร์พยาบาลโดยด่วน (ด่วนแล้วยังได้คิวที่ 67 เฮ้อ...เกลียดการรอที่ซู้ด) ส่วนคุณแม่ก็ปล่อยให้คุณบุรุษรถเข็นจัดการเข็นไป เนื่องจากคุณแม่เป็นข้าราชการ การใช้บริการโรงพยาบาลของรัฐจึงเป็นเรื่องธรรมดา เพราะว่าสามารถเบิกค่ารักษาได้ (ปัจจุบันเป็นระบบจ่ายตรงแล้ว...สบายกว่าเดิมอีก) บ้านเราจึงเดินเข้าเดินออกโรงพยาบาลนี้บ่อยๆ ข้าพเจ้าเองก็เกิดที่นี่.... แต่ถ้าไม่สบายจะไปพญาไทเป็นประจำ ไม่ใช่ไม่ชอบรามานะ....แต่คนไข้เค้าเยอะมากจริงๆ คงต้องเตรียมตัวเตรียมใจอย่างดีก่อนจะได้เจอหมอซักห้านาที ซึ่งคงไม่สะดวกนักสำหรับคนวุ่นๆวายๆทั้งวี่ทั้งวันอย่างเรา  เดี๋ยวนี้เค้าให้คนไข้ชั่งน้ำหนักและวัดความดันโลหิตเอง ก็ไม่ยากอะไร...แต่สงสัยนิดนึงว่าไอ้เจ้าเครื่องวัดความดันที่ให้เอาแขนสอดเข้าไปแล้วกดปุ่มเนี่ย ข้างในมันจะมีผ้าแล้วมันก็จะรัดแขนเราไว้ใช่มั้ย.... ก็ไอ้เจ้าผ้านี่ล่ะมันได้ซักบ้างหรือเปล่า เพราะว่าเอาตาเหลือบดูก่อนคุณแม่จะเอาแขนเสียบเข้าไป ก็เห็นว่าสีมันค่อนข้างฟ้องตัวเองว่า.... ใช้งานชั้นมานานแล้วนะ (ยี้มากๆ) หลังจากยื่นผลกาวัดให้คุณพยาบาลแล้ว ก็พาคุณแม่ไปห้องน้ำและกลับมานั่งรอ ระหว่างนั้นข้าพเจ้าก็ควักทิชชู่กับแอลกอฮอล์ออกมาเช็ดโน่นเช็ดนี่รอบๆตัวไปเรื่อย ทั้งเก้าอี้ ที่เท้าแขน รถเข็นคุณแม่ (ช้าไปนิดนึง...ก็แม่นั่งไปแล้วอ่ะ) คุณแม่มองอย่างปลงๆ ส่วนคนอื่นมองอย่างไม่เข้าใจ (ช่างดิ ไม่เดือดร้อนใครนี่หว่า) จริงล่ะที่ข้าพเจ้าค่อนข้างมากเรื่องติ๊ดนึงเวลาไปโรงพยาบาล แต่ที่นี่มันต้องมีเชื้อโรคมากกว่าที่อื่นๆใช่มั้ย มันเป็นที่ที่คนป่วยมารวมตัวกันใช่หรือเปล่า จากการสังเกตคนมากหน้าหลายตาที่มาหาหมอ (ไม่ว่าโรงพยาบาลไหนก็เหมือนๆกัน) บางคนไอจามแล้วปิดปากแต่ก็เอามือไปจับโต๊ะเก้าอี้ลูกบิดประตู (อ่ะนะ ไม่ให้คิดได้ไง) บางคนก็ช่วยบีบนวดแขนขามือเท้าของคนป่วย แล้วมือนั่นก็ไม่ได้ล้างก่อนไปทำอย่างอื่น ไม่เว้นแม้แต่คุณพยาบาลที่จับพยุงคนไข้ตั้งหลายคน จับตรงนั้นพลิกตรงนี้...แล้วไงอ่ะ มือน่ะล้างกันบ้างหรือเปล่า (คุณพยาบาลอาจล้างบ่อยๆ แต่คนไข้กับญาติคงจะไม่ล่ะมั้ง) ข้าพเจ้าอาจเรื่องมากและมากเรื่องกับการไปโรงพยาบาล เพราะทุกครั้งที่ไปมักจะต้องเช็ดอะไรก็ตามที่จะเกี่ยวข้องด้วย ก็ไม่รู้ว่ามันจะได้ผลมั้ยนะ แต่เป็นความสบายใจที่คิดว่ามันคุ้มที่จะทำ ก็คุณแม่ป่วยเรื่องกระดูก ไปหาหมอเรื่องนี้ แล้วเรื่องอะไรจะต้องไปเอาเชื้อโรคอื่นกลับมาด้วยล่ะ (อันนี้เป็นคำตอบเมื่อถูกคุณแม่ถามด้วยสายตา)  เรื่องนี้เพื่อนเลิฟบอกว่าเชื้อโรคมันมีมากมายในอากาศ แล้วคนเราก็หายใจเข้าไปเฮือกๆ แต่ร่างกายเรามีภูมิต้านทาน อย่าไปซีเรียสนักเลย แต่สำหรับเราแล้ว...อะไรที่ป้องกันได้อย่างไม่เกินความสามารถนักก็ทำเถอะ (นี่มันแม่ช้านนนะเว้ย) นั่งรอไปคุยไปจนเบื่อ (เราเบื่อหรือคุณแม่เบื่อเราก็ไม่รู้) ก็หันไปสังเกตผู้คนอีกครั้งจึงพบว่า หลายคนหอบของขวัญของฝากมาให้คุณหมอของตัวเอง (แบบไม่ป่วยแต่แวะมาก็มี) ก็นะ...แม่เราเองก็ยังแบกมา (แต่จริงๆแล้ว คุณแม่ไม่ได้แบก...เราต่างหากที่แบก) ก็คงเพราะต่างซาบซึ้งและขอบคุณที่คุณหมอรักษาเราให้หายป่วย อาชีพนี้นี่ได้กุศลจริงๆเลย แต่ก็แอบคิดเล็กๆไม่ได้ว่า คุณพยาบาลจะได้ของขวัญบ้างมั้ยเนี่ย....เค้าก็ดีเหมือนกันนะ รอไปเกือบชั่วโมง ก็เจอทั้งเพื่อนอาจารย์ของคุณแม่และลูกศิษย์ที่พาคุณแม่ของเค้ามาหาหมอ คุยกันไปเรื่อยๆก็ถึงคิวเราซะที โห...ห้องตรวจเต็มไปด้วยกระเช้าและตะกร้ามากมาย คุณหมอคงจำไม่ได้ว่าของใครเป็นของใคร คุณหมอสบายๆกับการฟื้นตัวของคุณแม่ เราเองก็สบายใจ แล้วก็ค่อยๆล้วงเอากระดาษทิชชู่ออกมาเตรียมไว้...ก็เดี๋ยวต้องจับลูกบิดประตูอีกแล้วอ่ะ... โห่ย โรคจิตไปป่าวเนี่ย (ช่างช้านนน....จะทำอ่ะ จะทำไม)  ว่าแล้วก็เข็นรถคุณแม่ไปรอจ่ายเงินและเอายา (จริงๆไม่ต้องจ่ายค่ายา แต่บังเอิญมีอุปกรณ์การแพทย์บางตัวที่เบิกไม่ได้ ก็เลยต้องไปต่อคิว) คิวจ่ายเงินยาวเหยียดเลย ก็ยืนต่อแถวรอกันไป (รออีกแล้ว....เกลียดจริงๆเลยแฮะ) อ้าว...พอจะถึงคิวเราก็มีพี่ผู้หญิงคนนึงยื่นหน้ามาข้างๆแล้วบอกอย่างเกรงใจ๊เกรงใจว่า ขอพี่ถามเจ้าหน้าที่นิดนึงได้มั้ยคะน้อง ไอ้เราก็มองงงๆไม่ได้ตอบอะไร เค้าก็เลยพูดต่อว่า เค้าเรียกเอายาแล้ว แต่พี่ยังไม่ได้จ่ายเงินเลยล่ะค่ะ ยังไงกันนี่ไม่เข้าใจเลย เราก็เลยบอกไปว่า ถ้าเป็นข้าราชการเค้าจะตัดจ่ายตรงค่ะ ถ้ามีค่ายาอย่างเดียวก็ไม่ต้องจ่าย แต่พี่ลองถามเจ้าหน้าที่ดูอีกทีก็ได้ เจ้าหน้าที่เค้าดูให้แล้วบอกว่ามีค่าใช้จ่ายสองร้อยกว่าบาทที่เบิกไม่ได้ พี่คนนั้นก็ควักเงินจ่ายไป เฮ้ย....แซงคิวนี่หว่า แต่ก็นะเค้าก็ทำท่าเกรงอกเกรงใจซะขนาดนั้นใครจะไปว่าอะไรได้ แล้วพี่คนนี้ก็ขอบอกขอบใจอีกครั้ง แต่แล้วก็มีอีกเสียงแทรกเข้ามาขณะที่เราก้าวไปหน้าเคาเตอร์ พี่ขอรบกวนอีกซักคนได้มั้ยคะ เหมือนกันเลยค่ะ เค้าเรียกรับยาแล้ว ต๊ายยยยทำเนียนๆ..... ที่นี่มันโรงพยาบาลนะคะคู้ณ ไม่ใช่สวรรค์ นางฟ้าไม่มีหรอกค่ะ ไม่ได้หรอกค่ะพี่ วันนี้คิดตังค์ช้ามากๆ จนคนยืนรอกันยาวเหยียดแล้ว พี่ยังจะแซงเค้าอีกเหรอ ตอบเสียงนั้นไปอย่างไม่มองหน้า ไม่สนไม่ใส่ใจ แต่ยิ่งพูดยิ่งเสียงดังเพราะใส่อารมณ์ (ด่าทั้งเจ้าหน้าที่และยัยคนนี้ไปด้วยกันเลย) พอเดินกลับมาหาคุณแม่ก็โดนดุเลยทันทีว่าไม่เห็นต้องไปว่าเค้าเลย พูดกันดีๆก็ได้ อุ๊ยตายย....ไม่กระชากคุณพี่คนแรกออกมาจากเคาเตอร์ก็น่าจะเรียกว่าดีแล้วนะ มั่วนิ่มชัดๆคนสมัยนี้ ไม่รู้ว่าได้ยาแก้โรคมั่วไปกินกันบ้างหรือเปล่า (หรือไม่จริง....คิวเค้ามีให้แทรก แถวเค้ามีให้แซงหรือไงล่ะ หน่ายจริงๆเลย) แต่เท่าที่พูดกับคุณแม่ก็คือ... เปล่าว่านะคะ แต่เสียงคงดังไปหน่อยมั้ง  หลังจากที่รับยาแล้วก็บ๋ายบายโรงพยาบาลกลับบ้านด้วยความสบายใจ แต่ไม่ได้เจอหมอหล่ออ่ะนะ...เสียดายมากมาย (กระซิบๆ...ที่นี่เรียกรับยาแล้วส่งถุงให้เฉยๆ ไม่ได้อธิบายยาเหมือนที่พญาไทเลยแฮะ สงสัยโรงพยาบาลนี้จะมีแต่คนไข้ฉลาดๆล่ะ....ดีจัง) ความเจ็บป่วยทางกายหายด้วยหมอ จงอย่ารอเป็นมากยากรักษา เอาใจใส่สังเกตเหตุเป็นมา อย่าระอาปล่อยทิ้งยิ่งลำเค็ญ เหลียวมองดูผู้คนที่ทนทุกข์ นั่งเดินลุกลำบากแสนยากเข็น บ้างชราล้าโรควิโยคเป็น ภาพที่เห็นช่วยเตือนจิต...ชีวิตคน  เพื่อนๆผู้มีสิทธิ์ทุกคนพรุ่งนี้ไปเลือกตั้งกันนะคะ
ไม่ชอบไปโรงพยาบาลเลยค่ะ ไปทีไรเจ็บตัวทุกทีเลย
 ปล. ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดให้ที่บล็อกนะคะ  โดย: Picike
 วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:3:09:38 น.ตัวหนังสือเล็กมากๆๆป้ามองไม่เห็น..วันนี้ไปกากบาทกันน่ะ
 โดย: tai (taibangplee
) วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:9:56:15 น.เห็นด้วยที่ตัวหนังสือเล็ก
สวัสดีและขอบคุณที่แวะเข้าไปทักทายและช่วยอนุรักษ์การเล่นปริศนาร้อยกรอง ขอให้มีความสุขในช่วงคริสมาสต์นะครับ โดย: ปิดตาหารัก
วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:13:03:21 น.ตัวหนังสือเล็กสามารถเปลี่ยนขนาดได้ค่ะ
จะใหญ่แค่ไหนก็ตามใจเลือกได้เลยค่ะ จะได้รู้ว่าคุณลำดวนนี่ ขี้บ่นขนาดไหน ....  โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:13:23:00 น.อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยครับ(จ้องนานไปหน่อยอิๆๆ)
มีความสุข สมหวังทุกๆสรรพสิ่งที่หวังไว้ตลอดทั้งปีน่ะครับ แวะมาเยี่ยมครับ ตอนเช้าไปเลือกตั้งมาแล้วเลยไปทำงานเลยครับ ขอบคุณครับที่แวะไปทักทายที่บล็อก โดย: อนันต์ครับ
วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:21:15:15 น.คุณfzero * * * เป็นคนช่างสังเกตจริงๆเลยนะเนี่ย (อุตส่าห์ไปหานางฟ้ามา มีคนเห็นด้วย ดีใจๆๆ
 ) เอิ่ม...เพิ่งสังเกตเห็นเหมือนกันว่ามีคนแวะมาบ้านเราตอนตีสอง นอนดึกมากเลยอ่ะคุณPicike * * * ข้าพเจ้าก็ไม่ชอบโรงพยาบาลเหมือนกัน แต่พักหลังนี่บังเอิญมีเรื่องน่าสนใจที่นั่น อิอิ เลยพอจะหนุกหนานอยู่บ้าง คุณ tai * * * ขอโทษค้าบบบ ตัวหนังสือมันเล็กไปจริงๆนั่นล่ะ วันนี้ไปเลือกตั้งก่อนปิดหีบ เห็นว่าใกล้บ้านเลยใจเย็นไปหน่อย  คุณปิดตาหารัก * * * เพิ่งแวะไปดูปริศนาใหม่ตะกี้นี้เองค่ะ แต่ว่ายังคิดไม่ออก ชอบคิดชอบเล่นเหมือนกันค่ะ แต่จะโกรธๆนะถ้าคิดไม่ออกนานๆ  คุณหยุ่ยยุ้ย * * * อยากบอกว่าคุณหยุ่ยยุ้ยเป็นคนที่สองแล้วล่ะที่บอกว่าข้าพเจ้าขี้บ่น (คนแรกก็คุณแม่น่ะแหละ) น่า...ทนฟังหน่อยนะ คุณอนันต์ครับ * * * เอาทิชชู่ซับน้ำตามั้ยคะ 555 ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ เมื่อไหร่จะเอารูปสวยๆมาให้ดูกันอีกคะ รออยู่อ่ะ แจ้งข่าวนิดนึงว่า ขณะนี้คอมพิวเตอร์ที่บ้านเจ๊งเนื่องจาก mainboard เดี้ยง กำลังจะนำไปพันธุ์ทิพย์พรุ่งนี้ วันนี้เลยเอาโน้ตบุ๊คของคุณพ่อมาใช้ ปรากฏว่ามันถูก hacked by Godzilla ไปซะแล้ว ซึ่งข้าพเจ้าไปหาวิธีการแก้ไขใน google แล้ว แต่ด้วยความฉลาดน้อยจึงไม่สามารถช่วยตัวเองได้ ดังนั้นช่วงนี้จึงไม่ได้ไปเยี่ยมบ้านโน้นบ้านนี้เหมือนเดิม กลัววายร้ายจะติดไปบ้านอื่น 555 ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันมั้ย...ตื้นเขินมากเรื่องเทคโนโลยี ใช้เป็นอย่างเดียวอ่ะ จริงๆก็แว้บไปบ้านอื่นมาแล้วล่ะ แต่ไม่กล้าเม้นท์ กลัวมันจะบอกว่า D*U*A*N มาแล้วพร้อมกับ Godzilla แหง่ว...เดือดร้อนชาวบ้านกันไป (แต่เค้าบอกว่ามันติดผ่าน Handy Drive และ Floppy Disk เท่านั้น แต่ไม่อยากไว้ใจ อะไรก็เกิดขึ้นได้...มันอาจเปลี่ยนสายพันธุ์แล้วก็ได้นี่นา) ขอให้มีความสุขในช่วงวันหยุดกันทุกคนนะคะ เจอกันวันทำงานจ้ะ โดย: D*U*A*N (thisisduan
) วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:23:39:36 น.มีความสุขมากๆนะคะ
 จะบอกว่าหาหมอรามาเหมือนกัน ปกติที่ห้องจ่ายยาเค้าจะอธิบายการใช้ยาให้ละเอียดมากนะคะ คงมีอะไรผิดพลาดน่ะค่ะนู่ลำดวน คุณหมอและพยาบาลส่วนมากก็ต้องบอกว่าดีมากๆ เพราะป้ากล้วยเคยไป ร.พ.รัฐที่อื่นมาไม่ดีเท่าที่นี่เลยค่ะ โดย: Kluaytub
วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:18:54:30 น.อุปกรณ์เดี้ยงไม่เป็นไร
คุณลำดวนยังแข็งแรงอยู่ ก็โอเค พรุ่งนี้คริสต์มาสแล้ว ขอให้มีความสุขและเป็นวันดีๆของคุณลำดวนนะคะ  โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:21:59:18 น. ถ้าทำแล้วเราสบายใจก็ทำไปเถอะค่ะ อย่าไปมัวสนคนรอบข้างเลย เหนื่อยใจเปล่าๆ แต่ตัวหนังสือเล็กมากๆ แทบเพ่งตาอ่านเลยอ่ะค่ะ โดย: มัยดีนาห์
วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:22:10:33 น.แฮ่ก อ่านไปน้ำตาไหลไปเพราะตัวหนังสือมันเล็กอ่ะค่ะ
เกิดที่รามาเหมือนกันเลยจ้า แต่อยากจะบอกว่าเอาแอลกอฮอลล์เช็ดน่ะไม่ได้ผลหรอกจ้า ยิ่งถ้าเป็นแอลกอฮอล์ลที่เปิดมานานเกินหนึ่งวัน ฤทธิ์การฆ่าเชื้อมันจะลดลงจ้า แล้วก็ถ้าเช็ดผ่านๆก็ยิ่งไม่ได้ผลใหญ่เลยนะคะ อ้อ..แล้วมันก็ฆ่าพวกเชื้อร้ายแรงอย่างวัณโรคไม่ได้ด้วย แต่ถ้าทำแล้วสบายใจก็ทำต่อไปเถอะค่ะ ยังไงก็คงดีกว่าไม่ทำเลยจริงไหมคะ ปล. ไอ้เจ้าปลอกในเครื่องวัดความดันน่ะ เค้าไม่ถอดซักค่ะ ที่รพ.เราก็อย่างเน่าเหมือนกัน  โดย: @opal@
วันที่: 24 ธันวาคม 2550 เวลา:22:17:30 น.คุณพี่ขา ทำไมวันนี้ตัวหนังสือมันเล็กจัง
คุณน้องยังไม่แก่มากแต่ก็เริ่มตาม่ะดีแล้ว คุณพี่แมนมากๆค่ะ เป็น coolmint คงมึนๆอ่ะ ดีไม่ดีโดนแซงแน่ๆ ว่าแล้วก็Merry Christmas ค่ะ มาส่งความสุขให้ในเทศกาลแห่งความสุขนะคะ โดย: cool mint
วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:2:25:42 น.ไม่ชอบไปโรงพยาบาลเลยค่ะ เบื่อนั่งรอ ถ้าจะให้ดีขอให้ทุกคนมีสุขภาพแข็งแรง ไม่เจ็บไม่ไข้จะดีกว่านะคะ จะได้ไม่ต้องไปหาหมอค่ะ
FROM...OUR FAMILY TO...YOURS  โดย: งาขาว
วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:2:56:12 น.
โดย: pigarea
วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:6:07:33 น.ความเจ็บป่วยทางกายหายด้วยหมอ
จงอย่ารอเป็นมากยากรักษา เอาใจใส่สังเกตเหตุเป็นมา อย่าระอาปล่อยทิ้งยิ่งลำเค็ญ เหลียวมองดูผู้คนที่ทนทุกข์ นั่งเดินลุกลำบากแสนยากเข็น บ้างชราล้าโรควิโยคเป็น ภาพที่เห็นช่วยเตือนจิต...ชีวิตคน ........... เขียนดีจังคุณพี่ .............    โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:8:29:28 น.ที่คอมเสียละเหี่ยใจใครทำเล่า
เป็นเพราะพี่ชอบว่าและเสียดสี ว่ากะก๋าเป็นลุงพุงล้นปรี่ อิอิิอิ...คอมพังทั้งสองเอย ควรรีบพูดบอกชมว่าผมหล่อ กรรมดีก่อเกิดผลคอมหายเสีย มิเช่้นนั้นอดเล่นบล็อกใจอ่อนเพลีย ให้ีรีบเคลียประโยคเด็ด "พี่หล่อจัง" 5555 กลอนชักมั่วหัวเริ่มคลอนเพราะโหยหิว เดินตัวปลิวเข้าบ้านหาของหม่ำ ขอให้งานคุณพี่มีมากล้ำ ผมนั่งขำฮาหน้าคอมสบายใจ อิอิอิ โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:8:34:09 น.คลื่นไส้ !!!!
หรือว่าพี่ !!!! โอว.....ข่าวใหญ่ ข่าวดี  คริคริคริ  โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:13:26:09 น.โรงพยาบาลรามา
คนเยอะมากกกกกกกกกกก หมอไม่ได้พักเที่ยงด้วยค่ะ เคยไปเหมือนกัน Merry Christmas นะคะ โดย: โสดในซอย
วันที่: 25 ธันวาคม 2550 เวลา:23:48:39 น.หวัดดียามเช้าครับ
ก็เห็นท่านประธษนบอกว่าคลื่นไส้ ผมก็นึกว่าท่านประธานกำลังมีน้อง คริคริคริ (แต่ยังไม่มีแฟนนี่นา...5555 ประเด็นนี้เ้ป็นอันตกไป 5555)  โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:7:35:35 น.เสียงกรีดร้องดังก้องถึงเชียงใหม่
เสียงของใครโหยหวนตั้งแต่เช้า เสียงประธานสีฟ้าบอกเรื่องราว โสดและสาวไร้คู่อยู่เอกา 555555 วันนี้จะกลับเข้ามาอีกทีตอนเย็นเลยครับ มีความสุขมากๆนะครับ  โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:8:38:31 น.ยังไม่ว่างจะเอาใจใครเหรอคะ
อย่าไม่ว่างนานนักนะ เดี๋ยวจะไม่มีใครให้คอยเอาใจนะคะ โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:8:41:33 น. สวัสดีคุณลำดวน.... อาเฮียพญากุ๋น....กุนเชียง..แกมาบ่นอะไรงุ้งงิ้งงุ้งงิ้งเนี่ย... คนโฉดรับไม่ได้ โดย: นายกสมาคมบ่าวเคิ้น (big-lor
) วันที่: 26 ธันวาคม 2550 เวลา:16:39:02 น.สวัสดีตอนสายของวันที่ ๒๗วันที่ใครใครเริ่มหยุดงานกันไปแล้ว แต่ไอ้กระผมยังไม่หยุด  โดย: big-lor
วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:10:43:04 น.หนีไปเที่ยวหรือยังค่ะคุณพี่
คุณน้องยังปั่นงานอยู่เลยค่ะ โดย: cool mint
วันที่: 27 ธันวาคม 2550 เวลา:21:18:37 น.หวัดดียามเช้าครับ
ขอให้ได้โบนัสเยอะๆ เกินความคาดหวังนะครับ ท่านประธานสีฟ้า เหนื่อยมาทั้งปีแล้วนี่นะครับ  โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:7:25:52 น.อรุณสวัสดิ์คุณลำดวน
แวะมาบอกว่า วันนี้ยังทำงานอยู่ เป็นเพื่อนกันนะ โดย: หยุ่ยยุ้ย
วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:8:24:15 น.ไม่คาดหวังว่าจะต้องมาแบ่งพี่ก๋าหรอกครับ
พี่ก๋ากำลังคิดว่าจะเอาเศษโบนัสปีนี้ของพี่ ไปถอยนาฬิกาฝังเพชรให้มาดาม ไปซื้อที่ที่อเมริกาปลูกสะระแหน่สัก 35 เอเคอร์ แล้วก็ซื้อเครื่องบินสักลำ ไว้เวลาอยากกินน้ำพริกกุ้งเสียบที่ภูเก็ต จะได้บินไปนั่งทานอ่ะครับ คริคริคริ  โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:8:25:33 น. ^ ^ ^ ผมไม่คิดว่าประธานสีฟ้า จะอวบอึ๋มแบบนี้อ่ะครับ ผมคิดว่าน่าจะ "อวบอั๋น"มากกว่า 5555  โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:8:31:14 น.แต่ก็เป็นอีโมที่น่ารักครับ
ทำเองรึเปล่าเนี่ย เก่งมั่กมาก  โดย: พญากุ๋น (กะว่าก๋า
) วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:8:31:58 น.ไม่ค่อยรวยหรอกครับ
ปีนี้ผลประกอบการ น้อยกว่าเสี่ยเบียร์ช้างหน่อยนึง แพ้เค้าไม่กี่แสนล้านเท่านั้นเอง 55555 รวยจนไม่รู้จะกินอะไรดี เย็นนี้สงสัยท่าจะได้ซัดมาม่าซัก 2 ห่อ ใกล้สิ้นเดือนแล้วนิ หุหุหุ โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 28 ธันวาคม 2550 เวลา:13:29:39 น. พรศักดิ์สิทธิ์แห่งเบื้อง สรวงสวรรค์ แลอำนาจอหัศจรรย์ ทั่วหล้า จงดลสุขเกษมสันต์ บรรเจิด ปีใหม่เบิกฟากฟ้า แจ่มจ้าอวยชัย สวัสดีปีใหม่ ปี 2008 นะเจ้า โดย: แม่เฮือน
วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:0:47:27 น.ได้หยุดแล้วหรือนั่น
ดีใจแทนด้วยครับ เที่ยวให้มีความสุข สนุกกับความโสดนะครับ ท่านประธานสีฟ้า 5555  โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:7:37:42 น.สุโขสุขี
โชคดีปีใหม่ ขออำนวยชัย แด่คุณduanเอย โดย: สวัสดีครับ (ปิดตาหารัก
) วันที่: 29 ธันวาคม 2550 เวลา:16:06:11 น.โดย: เพราะฉันห่างไกล
วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:2:04:43 น. ในศุภวาระดิถีขึ้นปีใหม่ ขออำนวยพรให้ท่านจงประสบ แต่ความสุข ความเจริญ ในสิ่งอันพึงปรารถนาทุกประการ โดย: งาขาว
วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:5:20:59 น.สวัสดียามเช้าครับ
มีความสุขมากๆกับการท่องเที่ยวนะครับ  โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:8:06:06 น.ขอให้คุณลำดวนมีความสุขและสนุกกับการทำงานในปี 2551 นะคะ
 โดย: null (หยุ่ยยุ้ย
) วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:11:42:40 น.อ้าว...นึกว่าออกไปเที่ยวนอกบ้านซะแล้ว
ผมปักหลักพักผ่อนทั้งวันเลยครับ มาดามอยากหลับแต่ไม่หลับ ส่วนผมหลับตลอดไม่ว่าอยากหรือไม่อยากหลับก็ตาม 55555 ขอให้งานฉลองสนุกสนาน และมีความสุขมากๆนะครับ  โดย: กะก๋า ศักดาพิกุล (กะว่าก๋า
) วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:17:09:33 น.ตัวหนังสือเล็กจังเน่อ
ไม่ชอบโรงพยาบาล แต่ต้องไปเกือบทุกวันเพราะทำงานที่นั่นน่ะค่ะ อยู่นั่นก็ไม่ค่อยเจออะไรเจริญหูเจริญตาเท่าไหร่หรอกค่ะ เพราะมีแต่คนป่วยไข้มา... โดย: midnight train
วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:21:00:06 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ที่นี่มันโรงพยาบาลนะคะคู้ณ ไม่ใช่สวรรค์ นางฟ้าไม่มีหรอกค่ะ<< แต่เห็นนางฟ้า เป็น BG ของบลอกนี้ ยังไงก็ไม่หลุด concept นางแห่งสีฟ้านะครับ