วันหนึ่งนานมาแล้ว ระหว่างทริปการเดินทางสู่ขุนเขา
 
บนกระบะหลังของรถปิคอัพขนกระเป๋าสัมภาระที่อัดเต็มแน่นขนถ่ายจากรถทัวร์คันใหญ่ที่จอดส่งเพียงปากทาง รถเล็กท้องถิ่นรับทอดต่อพาเราพุ่งทะยานไต่ความสูงไปตามถนนลาดชันและคดโค้ง มุ่งสู่จุดมุ่งหมายที่พักบนภูหินร่องกล้า
 
รถวิ่งโยนตัวไปมา คนนั่งต้องคอยระมัดระวังไม่ให้ตัวเองและสัมภาระประดามีพลัดตกลงไป แม้ไม่ใช่เวลาแสนสบายที่จะมานั่งกินลมชมวิว แต่การแยกมานั่งบนรถขนของ ก็ยังมีช่วงเวลาว่างให้ทีมงานผู้ช่วยหยิบกีต้าร์มาเล่นก๋องแก๋งฆ่าเวลาได้
 
เพลงหนึ่งที่ไม่ได้ขอแต่บรรเลงด้วยความชอบของคนเล่น ชื่อเพลง "คนภูเขา"
ร้อยดาว ร้อยเดือนมา ร้อยดวงมาเรียงเป็นวง
ร้อยใจ สายใยยาว กูเกี่ยวดาวมาไว้ดิน
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้ยินเพลงนี้เพราะความคุ้นเคยกับผับเพลงเพื่อชีวิตย่านรามคำแหง ที่นั่นมีนักดนตรีที่เป็นตำนานแวะเวียนมาเล่นกันสดๆ บ่อยครั้ง แต่ใม่มีครั้งไหนจับใจเท่ากับเสียงเพลงที่ขับขานบนถนนสายขุนเขาแห่งนี้ เพราะมันทำให้นึกถึงภาพดาว เดือน และธงปลิวไสวบนหน้าผา เสียงเนิบช้าของคนบนภูเขาตัวจริงที่บอกเล่าถึงตำนานเลือดบนภูหินร่องกล้าและอหังการ์แห่งชัยชนะบนผาชูธง
 
ความสละสลวยของคำร้องที่ฝังในความทรงจำ ไม่ใช่ในความหมายแบบคนเดือนตุลาผู้อยู่ในเหตุการณ์ เพราะในวันวาระนั้นฉันเองยังเป็นเพียงเด็กน้อยไม่เดียงสา แต่ถ้อยกวีที่ร้อยเรียงเป็นเพลงก็ถูกซึมซับเอามาประทับในใจ พร้อมความมุ่งหมายจะเป็นดาวที่วาวเงา
 
กุหลาบพันปีสีขาวผลิดอกบานเต็มลานหินก่อนฝนมาเยือน
 
ดาวที่พราวไสวพร่างฟ้า ใกล้จนเหมือนจะเกี่ยวลงมาไว้ที่ดินได้
 
ได้ยินเสียงเพลงนี้เมื่อไร ใจคิดถึงถนนสายขุนเขาทุกครั้งไป
น้องสาวชอบเพลงแนวนี้มากๆค่ะ..
โหวตให้เลยค่ะ..
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ป้าทุยบ้านทุ่ง Music Blog ดู Blog
ร