เช้าวันพุธที่อากาศเริ่มจะร้อนขึ้นเรื่อยๆ

ฉันรู้ได้ก็เพราะว่า กว่าจะเดินไปถึง office เนี่ย

จากเมื่อก่อนแค่เหงื่อซึมๆ เท่านั้น ตอนนี้เริ่มจะถึงขั้นเปียกแล้วล่ะ

เฮ้อ เมืองไทยหนอ ทำไมมันถึงได้ร้อนยังงี้ล่ะ

ไม่รู้อะไรมาดลใจให้ฉันตัดสินใจเฮือกสุดท้าย หาเค้าคนนั้นอีกครั้ง

ไม่ต้องบอก ก็น่าจะรู้ว่าจะโทรไปทำไมชิมะ

ครั้งแรก ไม่รับ เลยส่ง ไปว่า

เค้าจะง้อตะเองอีกครั้ง ตะเองจะว่าอะไรเค้าป่าว

แล้วก็ลองโทรใหม่....ก็ยังไม่รับ จนครั้งสุดท้ายที่เธอปิด

ฉันไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรกันแน่

เธออยากจะคืนดีกับฉันหรือเปล่า

ฉันไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองอีกแล้ว

เพราะมันทำให้ฉันเจ็บ เสียน้ำตา

ฉันจึงอยากฟังจากปากของเธอ

ว่าถ้าเธอรอฉันอยู่ ฉันจะรีบกลับไปง้อเธอทันที

แต่ถ้าใน ของเธอ มันไม่มีฉันอีกต่อไปแล้ว

และฉันไม่ต้องรอ เพราะเธอจะไม่มีวันกลับมา

แค่เพียงเธอบอกฉัน มองฉันแล้วบอกฉันตรงๆ

ฉันสัญญาจะ ออกจากชีวิตของเธอทันที

จะไม่ตามรบกวนเธออีก

ฉันยอมมีชีวิตอยู่แบบหลอกตัวเองไปวันๆ ว่าฉันมีเธอ

ดีกว่าที่จะปล่อยให้ทุกอย่างค้างคาแบบนี้

เธอกลัวอะไรหรือเปล่า บอกฉันมาเถอะคนดี

อย่าทำแบบนี้กับฉันเลย