P's thought : ตอน ทะเลาะ

ก้องสะบัดแขนเดินหันหลังออกไปจากผมทันทีที่เค้าพูดจบ ผมยังไม่ทันอ้าปากพูดอะไรต่อ ประตูห้องก็ปิดลงตามหลังคนที่เดินออกไป

ผมอยากจะเดินตามร่างนั้นออกไปจริงๆ นะ ถ้าตอนนี้อารมณ์ผมไม่ได้กำลังโมโหอย่างรุนแรงเหมือนกัน ผมคงจะวิ่งตามเค้าออกไปแล้วล่ะ

ผมตัดสินใจนั่งลงบนเตียง สงบใจก่อนดีกว่า ดีกว่าออกไปเจอหน้ากันแล้วต้องทะเลาะกันอีก ตอนนี้อารมณ์เรายังแรงอยู่ทั้งคู่ ผมน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าก้องอารมณ์ขึ้นแล้ว มันลงยากจริงๆ ให้เวลาก้องเค้าหน่อยดีกว่า

ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งครั้ง เอานิ้วชี้กับนิ้วโป้งมากดนวดขมับทั้งสองข้าง เฮ้อออออ ไม่อยากให้เป็นอย่างงี้เลยจริงๆ ทำไมน้า เดี๋ยวนี้เราชอบมีความเห็นแตกต่างกันอยู่เรื่อย

'เอาล่ะ ผมพร้อมแล้ว' ผมเปิดประตูออกไป มองหาร่างที่คุ้นเคย ป่านนี้ไปอยู่ไหนแล้วเนี่ย แต่ปรากฎว่าหาไม่ยากอย่างที่คิด คนดื้อยืนทำอะไรไม่รู้อยู่ในครัวครับ

ผมย่องเข้าไปไม่ให้คนตรงหน้าที่กำลังยืนหันหลังให้ผมอยู่หน้าตู้เย็นรู้ตัว แล้วเอามือสองข้างสอดเข้าเอวของอีกฝ่าย รวบตัวกอดกระชับแน่น เหมือนที่ผมเคยทำทุกครั้ง ที่ "ผม" หรือ "เค้า" ต้องการความอบอุ่นจากอีกฝ่าย

เค้าสะดุ้งเล็กน้อย แต่ว่าไม่ได้สะบัดตัวหนีผม เพียงแค่ทำตัวแข็งทื่อ แสดงอารมณ์ดื้อๆ ของเค้าออกมาเท่านั้น

ผมกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น ให้ร่างของเราแนบสนิทเข้าหากัน แล้วกดใบหน้าผมลงบนไหล่เข้า พร้อมกับคำกระซิบ ที่ถึงแม้จะแผ่วเบา...แต่ว่าหนักแน่น

"...ขอโทษ..."

ผมได้ยินเสียงถอนหายใจเฮือกนึงจากคนข้างหน้า แล้วสัมผัสได้ถึงมือที่มาปลดอ้อมแขนผมออกอย่างแผ่วเบา ผมยอมลดแขนลงตามแรงมือนั้น แล้วก้องก็หันหน้ามาประชันหน้ากับผม

"พี...ผมก็ขอโทษเหมือนกันนะ...ผมก็มีส่วนผิดด้วย"

ผมยิ้มบางๆ ให้เค้า แล้วส่ายหัวนิดๆ เอิ้อมมือไปจับมือเค้าไว้ "ไม่หรอกก้อง ผมผิดเองแหละ...ผมขอโทษนะ" ผมช้อนสายตาให้เค้านิดๆ เพื่อขอความเห็นใจ

คำพูดของผมเรียกรอยยิ้มบางๆ ออกมาจากริมฝีปากเค้าได้เหมือนกัน แล้วสีหน้าเค้าก้อกลับไปเป็นก้องบดินทร์คนเดิมอีกครั้ง

"พี คุณนี่น้า...ให้ท้ายผมอย่างนี้อ่ะสิ ผมถึงได้นิสัยเสียอ่ะ...เอะอะอะไร..คุณก็บอกว่าผมไม่ผิด...ผมเอาแต่ใจตัวเองจะแย่อยู่แล้วเห็นมั้ยเนี่ย" คนพูดพูดพร้อมทำหน้าบูดๆ แต่ว่าอมยิ้ม

ผมยิ้มกว้างให้คนตรงหน้าที่กำลังยกมือสองข้างขึ้นกอดอก ผมยกมือขึ้นกอดอกตาม

"แล้วถ้าไม่ให้ผมตามใจคุณ...แล้วจะให้ผมไปตามใจใครที่ไหนล่ะครับ...คุณก้องบดินทร์" ผมพูดพร้อมกับส่งยิ้มเจ้าเลห์แสนเสน่ห์ไปให้

ก้องยิ้มอีกครั้ง ทำท่าฮึดฮัดเล่นๆ "ตามใจใครก็ไม่ได้ทั้งนั้นแหละครับคุณพีรวิชญ์...ผมก็บ่นไปงั้นแหละ...ยังไงๆ คุณก็ต้องตามใจผมอยู่ดี" คนพูดทำหน้าตากวนนิดๆ น่าหมั่นเขี้ยวชะมัด

ผมทนหมั่นเขี้ยวไม่ไหว ยื่นมือสองข้างไปจับแก้มนุ่มๆ สองข้างนั่น แล้วดึงเบาๆ "หมั่นไส้..คนมั่นใจในตัวเองจริงจริ๊ง"

เมื่อผมละมือออกจากใบหน้าเค้า เค้าก้อยกมือขึ้นมาลูบแก้มสองข้างของตัวเองป้อยๆ แล้วบ่นๆ "มันเจ็บนะ..."

ผมยิ้มเอ็นดูให้ท่าทางน่ารักนั่น แล้วเดินเข้าไปโอบเอวคนตรงหน้าให้เข้ามาประชิดตัว

"เจ็บเหรอ" คนข้างๆ พยักหน้าตอบมาอย่างงอนๆ

"มา...งั้นเดี๋ยวทายาให้" ผมดันมือที่จับหน้าของเค้าลง แล้วเอาริมฝีปากของผมกดลงไปบนแก้มนิ่มนั้นแทน

ไม่ทันที่เค้าจะตั้งตัว ผมก้อขโมยหอมแก้มทั้งสองข้างเค้าไปแล้วครับ ^^

คนข้างๆ จิ๊ปากเบาๆ เมื่อโดนขโมยหอมแก้มสองข้าง แต่ไม่ได้มีแววขุ่นเคืองในดวงตาแม้แต่น้อย ติดจะอมบิ้มมุมปากเล็กๆ ด้วยซ้ำ

"ผมขอโทษจริงๆนะก้อง" ผมยังคงย้อนพูดเรื่องเดิม เพื่อให้ความมั่นใจกับคนรัก ได้รอยยิ้มและการส่ายหัวเบาๆ กลับมา

แล้วนิ้วมือเรียวยาวก้อกดลงบนริมฝีปากผมเบาๆ พร้อมเสียงหวานๆ ของก้องดังตามมา

"ไม่ต้องขอโทษแล้วนะพี...พอแล้ว" ก้องพูดด้วยสายตาที่ส่งความรักมาให้ผม อย่างเต็มเปี่ยม

ผมไม่จำเป็นต้องพูดอะไร สายตาผมก็ตอบสายตาก้องไปเหมือนกัน สายตาที่บ่งบอก...ว่าผม...จะยอมให้เค้า...ทุกเรื่อง...คนเดียว...ตลอดไป

เมื่อเค้าลดมือลงจากริมฝีปากผม...ผมก็ค่อยๆ...เอียงริมฝีปากของตัวเองไปหาเค้า โดยอัตโนมัติ

เมื่อริมฝีปากผมใกล้เค้าแค่ระยะลมหายใจ ผมชะงักเล็กน้อย...พร้อมกับเอ่ยเสียงกระซิบ...แผ่วเบา

"รักนะครับ"

ก้องแย้มริมฝีปาก...ยิ้มบางๆ ให้ผม...แล้วค่อยๆ หลุบตาลง...รับสัมผัสจากริมฝีปากของผม...อย่างเต็มใจ...แขนสองข้างของก้องถูกยกขึ้นมาโอบรอบคอของผม...ให้ร่างกายเราแนบชิดกันมากกว่าเดิม

เวลาผ่านไปสักพัก... เรากลับมายืนจ้องตากันหวานซึ้ง แล้วอยู่ๆ เค้าก็พูดขึ้น

เป็นคำพูด...ที่ทำให้หัวใจผมแทบจะออกมาเต้นอยู่นอกอก

"รักพี...เหมือนกัน...นะ"

พอเค้าพูดจบผมก็ไม่รู้ว่า ระหว่างเค้ากับผมใครหน้าแดงกว่ากันแล้วครับ >////<

--------------------------------------------

เป็นฟิคที่นึกไม่ออกว่าจะให้เค้าทะเลาะกันเรื่องอะไร 555 แต่อยากเขียนตอนคืนดี มีอะไรมั้ย ก๊ากกกกกกกกกกกกก

Create Date : 24 พฤษภาคม 2553 Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 10:06:11 น. Counter : 755 Pageviews.		8 comments
Share Tweet