Holiday the series 3

ต่อจากตอนที่แล้ว

หลังจากพีและก้องขึ้นจากน้ำ และเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว พีจัดโต๊ะพาก้องไปดินเนอร์ ริมทะเลบรรยากาศสุดแสนโรแมนติค เมื่อทานอาหารเสร็จ พีพาก้องเดินเล่นริมทะเล รับลม

อากาศยามหัวค่ำ ลมเย็นสบาย พีเดินจับมือก้องเลาะริมหาด

พี: “ก้อง...สบายจังเลยนะ...อยากอยู่อย่างงี้ไปตลอดจังเลย...ไม่อยากกลับไปทำงานแล้ว”

ก้อง: หัวเราะ “จะเป็นไปได้ไงล่ะพี...เราก็ใช้วันหยุดให้เต็มที่ละกัน”

พี: ยิ้มเจ้าเลห์ หยุดเดินจูงก้องให้หยุดไปด้วย “จิงด้วยก้อง...งั้นเรามาใช้วันฮันนีมูนเราให้คุ้มดีกว่า...กลับห้องกันเถอะ”

ก้อง: “ฮึ้ยยยส์...พี...คุณนี่เอะอะอะไรก็เรื่องนี้ตลอดเลยนะ” หน้าแดง สะบัดมือพีออก แล้วเอามือมากอดอก ทำหน้าตุ่ย

พี: ยิ้มอ่อนโยนไปให้ก้อง “โธ่...ก้อง ผมล้อคุณเล่นน่ะ คุณคิดว่าผมสนใจแต่เรื่องนี้ไง” เอื้อมมือไปจับผมก้อง แล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ส่งสายตาเจ้าเลห์ “ผมแค่ชอบเห็นหน้าตอนเขินของคุณตอนผมพูดเรื่องนี้ต่างหาก” ลากมือจากผมลงมาข้างแก้มของก้อง

ก้อง: สัมผัสอุ่นจากมือพี เหมือนเป็นสัมผัสเรียกเลือดให้ฉีดขึ้นไปที่ใบหน้า ทำไมเค้าไม่ชินซักทีนะ เขินก็เขินแต่อยากตอบโต้พีบ้าง “จิงเหรอพี...โธ่...คุณล้อเล่นเหรอเนี่ย...ผมก็กะว่าคืนนี้จะทำโทษคุณจริงๆ นะเนี่ย...ถ้าคุณล้อเล่นก็แล้วไป” พูดจบก้องก้อรีบเดินหนี พร้อมกับอมยิ้ม

พี: อ้าปากค้าง หันหน้าตามก้องไป แล้วก้อยิ้ม “ก้อง คุณแกล้งผมเหรอ กลับมานี่เลยนะ” วิ่งตามก้องไป

ก้อง: หันหน้าไปทำหน้าล้อเลียนพี แล้วเริ่มวิ่งหนี

พี: “หนอย...ก้องคิดว่าจะหนีผมพ้นเหรอ” แล้วเริ่มวิ่งตามก้อง

พีวิ่งไล่ก้องไปริมหาดจนถึงตัวก้อง คว้าตัวก้องไว้ทันแล้วทั้งคู่ก็ล้มลงไปที่ชายหาดไปด้วยกัน พีทับลงบนตัวก้อง หน้าห่างกันไม่ถึงคืบ

พี: “ก้อง เจ็บตรงไหนรึเปล่า”

ก้อง: เห็นหน้าพีอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ก็ตกใจเล็กน้อย “ไม่เป็นไรพี...ผมไม่เป็นอะไร” ก้องดันตัวทำท่าจะลุก แต่เหมือนมีแรงกดจากพี ทำให้เค้าลุกไม่ได้ ก้องส่งสายตาแสดงคำถามไปให้พี

พี: สายตาที่พีมองก้องตอนนี้ เป็นสายตาที่หวานเชื่อม ส่งความรักทั้งหมดที่มีไปให้ มองสำรวจใบหน้าก้อง เหมือนอยากจะเก็บรายละเอียดทั้งหมดเอาไว้ แล้วกลับมาจ้องเข้าไปในดวงตาของก้อง

ก้อง: ใบหน้าร้อนผ่าวไปกับสายตาของพี แต่ไม่สามารถถอนสายตาของตัวเองออกจากใบหน้าพีได้...สายตาของพีที่ส่งความรักออกมานั้น ช่างอบอุ่นจนทำให้เค้ารู้สึกถึงความรักที่เค้ามีต่อพีจนหมดหัวใจ เค้าค่อนข้างแน่ใจมากว่าตอนนี้สายตาของเค้าที่มองไปทีพี คงแสดงความรักไม่ต่างกันกับของพีเท่าไหร่นัก

ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใด ใบหน้าทั้งสองค่อยๆ เลื่อนเข้าใกล้กันเรื่อยๆ ช้าๆ เหมือนมีแรงดึงดูดเข้าหากัน ดวงตาทั้งคู่ ค่อยๆ หลุบต่ำลง

สัมผัสที่แผ่วเบา....นุ่มนวล...ถูกส่งไปให้กันและกัน........อย่างต่อเนื่อง......
.
.
.
.
เมื่อถอนหน้าออกมา ทั้งคู่ก็หน้าร้อนผ่าว หัวใจเต้นแรงเหมือนจะระเบิด พีค่อยๆ ถอยตัวลุกขึ้น แล้วก็ดึงก้องให้ลุกขึ้นตาม

ไม่ว่าจะเป็นสัมผัสที่ถูกส่งให้กันหลายครั้งแล้ว แต่ทุกครั้งก็ยังทำให้เค้าทั้งคู่ใจเต้นแรง เหมือนเป็นครั้งแรกได้เสมอ ในที่สุดพีก็เป็นคนรวบรวมสติพูดขึ้นก่อน

พี: “ก้อง ลมเริ่มแรงมากแล้ว เรากลับห้องกันเถอะ”

ก้อง: สะดุ้งเล็กน้อย เพราะว่าพีพูดปลุกเค้าตื่นจากภวังค์ แต่ก็พยักหน้า “อืม”

พีเดินจูงมือก้องกลับไปทางที่พัก

เมื่อเข้าห้องพัก ก้องเดินไปนั่งข้างเตียง ท่าทางเหมือนยังอยู่ในภวังค์อยู่ พีเดินลงมานั่งข้างตัวก้อง หันหน้ามาถาม

พี: “ก้อง เป็นอะไรรึเปล่า” พูดพลางจับไหล้ก้อง เขย่าเล็กน้อย

ก้อง: หันหน้าไปหาพี ตกใจเล็กๆ ทำไมหันไปจ้องหน้าพีทีไร สายตาเค้าต้องไปหยุดอยู่ที่ริมฝีปากพี อีกนะ ก้องรีบดึงสายตากลับ หันหน้าหนี “ไม่พี...ผมไม่เป็นไร”

พี: เห็นอาการก้องแปลกๆ ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ “ก้อง...คุณดูหน้าแดงๆ นะเป็นอะไรรึเปล่า” จับหน้าก้องให้หันหน้ามาทางเค้า เอื้อมมือไปจับหน้าผากก้อง ยื่นหน้าเข้าไปใกล้

ก้อง: ยิ่งหันหน้าเข้าหาพี สายตาของก้องก็จับอยู่ที่ริมฝีปากพีอีกครั้ง ทำไมปากของพีมาน่า.....อย่างนี้นะ

พี: หันมาเห็นหน้าของก้องแปลกๆ ก็ยิ่งงง เป็นห่วง “ก้อง คุณท่าทางไม่ค่อยดีเลย นอนพักดีกว่านะ สงสัยเป็นเพราะเล่นน้ำมากไปแน่ๆ” พีค่อยๆ จับก้องนอนลง แล้วเอิ้อมมือไปปิดไฟ ให้เหลือเพียงแสงข้างนอกลอดเข้ามารางๆ เท่านั้น

พีห่มผ้าให้ก้อง ก้มหน้าลงใกล้ก้อง ลูบหัวก้องเบาๆ ก้มลงจุมพิตที่หน้าผากก้อง “ราตรีสวัสดิ์นะครับ....ที่รักของผม”

ก้อง: เอิ้อมมือไปประคองหน้าพีไว้ “พี...ผม....” สายตายังคงวนลงไปที่ริมฝีปากพี และโดยไม่รู้ตัว นิ้วมือของเค้าก้อไล้ลงไปถึงริมฝีปากของพีด้วย

พีตกใจเล็กน้อยกับสัมผัสของก้อง แต่ก็รู้ทันทีว่าก้องเป็นอะไร พีเอื้อมมือมาจับมือของก้องที่จับริมฝีปากเค้า จ้องเข้าไปในดวงตาของก้อง กระซิบแผ่วเบา "ก้อง...ตกลงคุณจะให้ผมไถ่โทษแล้วใช่มั้ย"

ก้องรู้สึกตัวเมื่อพีจับมือเค้าได้ยินคำพูดของพีก็เขินเล็กน้อย แต่จ้องตาพีกลับด้วยสายตาส่งความรัก ไม่ปิดบังความต้องการของตัวเองอีกต่อไป

พีเอามือก้องที่จับไว้ มาประทับริมฝีปากลงไปที่ฝ่ามือของก้องเบาๆ แล้วไล้ริมฝีปากลงบนฝ่ามือเลื่อนมาที่ข้อมือของก้อง

ก้องเอามือข้างเดิมกลับไปประคองใบหน้าของพีอีกครั้ง ดึงใบหน้าของพี่ให้เข้ามาใกล้เค้า

ใบหน้าของทั้งคู่ค่อยๆ.....เลื่อนเข้ามาใกล้กัน.....เรื่อยๆ....เรื่อยๆ....

ผ้าห่มที่คลุมร่างก้องไว้ถูกเปิดออก....เพื่อรับร่างของอีกคนที่สอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน......

............................................

Create Date : 15 เมษายน 2553 Last Update : 15 เมษายน 2553 14:32:10 น. Counter : 644 Pageviews.		8 comments
Share Tweet