มะลิกับภัยเงียบ 26มีนาคม 2564 6โมงเย็น ได้เวลากินข้าว ของข้าวหอม มะลิ และเจ๊าะแจ๊ะ ปกติพอใกล้ถึงเวลานี้ทั้งข้าวหอมกับมะลิ จะมารอที่ใกล้ๆกล่องอาหาร ร้องแหงวๆๆลั่นไป โดยเฉพาะข้าวหอม ส่วนมะลิ จะไม่มีเสียง มักใช้สายตาเป็นสื่อเอา จนบางครั้งตั้งแต่เด็กๆมาแล้ว นึกว่าเราได้แมวใบ้มาเลี้ยง แต่เธอไม่ได้เป็นใบ้ เธอเสียงเบามากๆ  เคาะชามข้าว เขย่าถุงอาหารเม็ด ข้าวหอมเข้ามาเคล้าแข้งเคล้าขาประจบทันที มองหามะลิ เอ...มะลิไปไหนหนอ เดินวนรอบบ้าน เผื่อไปหลับอยู่ตรงมุมไหน ก็ไม่เจอ มองไปตามขอบรั้วระหว่างบ้าน ก็ไม่เห็น เรียกไปเรื่อยๆ ก็ไม่มา จนข้าวหอมกินหมด ก็ยังไม่เห็นเงามะลิ แม่ก็นึกว่า สงสัยคงแอบเดินไปเที่ยวบ้านไหนเป็นแน่ ก็เข้าบ้าน ทำอาหารให้เจ๊าะแจ๊ะ ก็มืดพอดี เปิดไฟโรงรถ หน้าบ้าน เข้าบ้านดูทีวีไป จนดึกออกมาดูรอบบ้านอีกครั้ง เรียกหามะลิ ก็ยังไม่มา แม่เดินบ่นคนเดียวว่า มะลิเที่ยวไกลนะ ไม่ยอมกลับบ้าน ทั้งที่เป็นตัวเมีย คืนนั้นก็เข้านอนไป  เช้าตื่นลงมา เปิดประตูบ้าน เพื่อให้เจ๊าะแจ๊ะออกไปฉี่นอกบ้าน ปกติก็จะเจอสองแมวสาวรอกันอยู่หน้าประตู พร้อมหน้าพร้อมตา แต่เช้านี้ ไม่มี มะลิ เอ้า...ยังไม่กลับบ้านอีกรึนี่ เดินเรียกรอบบ้านอีกครั้ง เผื่ออาจจะโดนแมวบ้านอื่นกัด ไปนอนหลบอยู่ แต่ก็ไม่มี เอ๊ะ...ไปไหนหนอ แม่เริ่มกังวล  ออกไปเดินรอบนอกบ้าน เรื่อยๆไป เรียกมะลิ เหมียวๆไปเรื่อยๆ มีบ้านที่ไม่มีคนอยู่3-4หลัง เผื่อนางอาจจะแวะเข้าไปนอนเล่น จนรอบทุกหลัง ในอ่าวย่านของเรา ก็ไม่เจอตัว ร้อนใจ ไลน์ไปบอกพ่อไปบอกพี่ ว่ามะลิไม่รู้ไปไหน ไม่กลับบ้านมากินข้าวเลยตั้งแต่เมื่อคืน พ่อบอกว่า อาจมีใครจับตัวเอาเข้าไปเล่นในบ้านหรือเปล่า แล้วออกมาไม่ได้ เพราะมะลิชอบเที่ยว เพื่อนบ้านมีลูกครึ่งแยะ ชอบหมาชอบแมวกัน อาจเอาเข้าไปเล่น เราบอกเดินหาเดินเรียกแล้วไม่เจอ ความกังวลเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ทำใจไว้ว่า ถ้าไม่เจอตัวอีกวันสองวัน คงต้องทำใจว่ามะลิไม่อยู่กับเราแล้ว นางคงเอาตัวรอด เพราะหน้าตาสะสวย ขนยาว หางเป็นพวง ใครเห็นใครรัก ถ้ามีคนเอาไป ก็คงจะรักนางเหมือนที่เรารัก จนเกือบ9โมงเช้า นึกเอะใจขึ้นมา หยิบกุญแจรถไปเปิดรถดู ทันใดนั้น มะลิก็กระโดดลงมาจากคอนโซลหน้ารถ ร้องแบบดีใจ มาหาเรา เราอุ้มมะลิขึ้นมา แบบจุกอก น้ำตาพาลจะหยด โถ....มะลิ เข้ามาอยู่ในรถได้ยังไง  เธอคงจะหิวน่าดู เลยเอาอาหารให้กิน มะลิกินอย่างเร็ว ตามด้วยกินน้ำ แล้วเดินวนเวียนตามเราตลอด แสนสงสาร มานั่งทบทวนดู ว่าทำไมมะลิเข้าไปอยู่ในรถได้  ก็นึกออกว่า เมื่อบ่ายๆของเมื่อวาน ขนต้นไม้เอามาเต็มรถ ทั้งท้ายรถ ทั้งที่นั่งเบาะหน้าเบาะหลัง มาถึงบ้านก็เปิดประตูหน้า ประตูหลัง กระโปรงหลังออกหมดทุกบานเพื่อขนต้นไม้ลง และเก็บกวาดเศษดินเศษผงออก แล้วกิปิดรถ ตั้งแต่บ่าย4โมง ไม่ได้เปิดอีกเลย มะลิอยู่ในรถตั้งแต่ 4 โมงเย็น จนถึง9โมงเช้า 17 ชั่วโมงเต็มๆ ดีที่ยังมีอากาศพอให้แมวตัวเล็กๆหายใจอยู่ ดีที่รถจอดในบ้าน ร่มๆ เข้าไปดูในรถ ขนติดเต็มทุกพื้นที่ เธอคงปีนไปทั่ว คงร้องเรียกเรา แต่ฟิล์มก็มืด เสียงเธอก็เบามากเราไม่ได้ยิน อยู่ในรถที่ปิดสนิท เรามองไม่เห็นเลย ยิ่งคิด พาลน้ำตาร่วง ถ้ามะลิเป็นอะไรขึ้นมาในรถ เราจะเป็นยังไง นับแต่วันนั้นมา ทุกครั้งที่เปิดปิดรถ จะสอดส่ายสายตาดูข้างใน จนทั่ว ว่าไม่มีหมาแมวแอบเข้าไปอยู่ นับเป็นอุทาหรณ์เตือนใจเราไปจนตายแน่นอน สงสารจังเลย...มะลิเอ๊ย แต่เธฮก็คงจะซนตามประสาเธออีกนั่นแหละ   สวัสดี
 ตื่นเต้นๆ ตอนแรกนึกว่าใครมาอุ้มไปเลี้ยงเสียแล้ว มาดีใจผสมตกใจภายหลัง สงสารมะลิจริงๆค่ะ  โดย: เริงฤดีนะ
  วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:8:59:21 น.ขวัญเอ้ยยย ขวัญมา ใจหายใจคว่ำด้วยคนค่ะ
บ้านน้องเสียงเบาสุดคือ สุดสวย เพราะนางเหมือนหนู จะร้องอิ๊ดๆ ไม่ร้องเหมียว แล้วเป็นอิ๊ดดด ที่เบามากกก จริงๆ ถ้าโดนขังอยู่ในรถอย่างมะลิ แน่นอนว่าไม่ได้ยินอิ๊ด นางแน่ๆ แต่..... คาดว่านางคงข่วนทุกอย่างวิ่งกระแทกกระจกรถปังๆ ตามความห้าวววว.. จริงๆ .. ส่งกำลังใจค้าาาา  โดย: nonnoiGiwGiw
 วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:9:04:04 น.ดีที่รถไม่ได้ตากแดด ถ้ารถตากแดดอาจแย่ได้ครับ
โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:10:05:12 น.สวัสดีค่ะ..
ค่อยโล่งใจหน่อย..ติดในรถตั้ง 17 ชม. น่าสงสารน้องมะลิจัง.. โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ
 ) วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:10:23:21 น.มะลิหนอมะลิ เกือบไปแล้วเชียว
เมื่อก่อนวาซาบิชอบหนีออกนอกบ้านครับ วิ่งตามเอากลับมาได้บ้าง เดินกลับมาเองบ้างเพราะวิ่งไปทางที่เคยพอไปเดินเล่นเลยจำทางได้ ครั้งสุดท้ายวิ่งออกหน้าหมู่บ้านไปเลย ตามหามาครึ่งวัน ตอนหัวค่ำร้านสัตวแพทย์หน้าหมู่บ้านร้านประจำโทรมาบอกว่าวาซาบไปนังรออยู่หน้าร้าน ดีที่ยังไม่ปิดร้าน ตั้งแต่วันนั้มาไปหนีออกจากบ้านอีกเลยครับ ถึงจะเปิดประตูรั้วไว้ยังไงก็จะนอนอยู่หน้าประตูบ้าน จริงๆแล้วบิชอบอยู่ในบ้านมากกว่า ปล่อยออกไปฉี่ไปอึก็รีบทำธุระเสร็จก็มานั่งรอจะเข้าบ้านครับ นางไม่ชอบที่ร้อนๆ ฮ่าๆๆ โดย: ทนายอ้วน
 วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:10:34:48 น.น้ำตาซึมเลยค่ะ โชคดีที่เค้าไม่เป็นอะไรนะคะ
โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ
 วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:10:48:05 น.โอ้โฮ..น้องมะลิติดอยู่ในรถนานมาก ๆ 17 ชั่วโมง
โชคดีที่ไม่เป็นอะไรนะคะ โดย: เนินน้ำ
 วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:11:40:42 น.เป็นความซนของมะลิเลยนะครับพี่
ถ้าเจ้าตัวร้องดัง น่าจะพอได้ยินอยู่ ติดในรถตั้ง 17 ชม. นานเลยครับ  โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:11:44:58 น.สวัสดีครับ
น่ารักครับเจ๊าะแจ๊ะอยู่รวมกะสองเหมียวได้เป็นเพื่อนกัน  โดย: Sleepless Sea
 วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:17:45:41 น.สวัสดีวันที่อากาศร้อนวันนึงเลยครับ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่บล็อก - ป้าสาวซีฟู๊ด เขาตะเกียบ ด้วยนะครับ โดย: ทนายอ้วน
วันที่: 1 เมษายน 2564 เวลา:19:37:32 น.17 ชั่วโมงเต็มๆ มะลิอดทนมาก
ดีใจที่มะลิปลอดภัยค่ะแม่ตะลี โดย: Sweet_pills
 วันที่: 2 เมษายน 2564 เวลา:0:37:48 น.โดย: สมาชิกหมายเลข 2395685
วันที่: 5 กรกฎาคม 2564 เวลา:14:29:50 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [
คงตกใจขวัญเสียมากเลยนะคะ โถ ๆ ซนจนได้เรื่อง
เล่นเอา FC น้ำตาคลอไปด้วย แหะ ๆ
นึกถึงเด็กตัวเล็ก ๆ ที่ติดในรถโรงเรียนแล้วไม่รอด
แมวอึดกว่าเยอะเลยค่ะ