ขอแสดงความยินดีกับพี่โมกสีเงินด้วยค่ะ
การจากลาเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ แต่ใจเราไม่เคยลืมเพื่อนไปได้เลย..ไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน คำว่าเพื่อนก็ยังอยู่กับเราวันยังค่ำค่ะ

การได้ไปทำหน้าที่ลูกที่ดี สำนึกรักบ้านเกิดถือว่าเป็นสิ่งที่ดีมากค่ะ ได้อยู่กับธรรมชาติเหมือนที่เราเติบโตมา เป็นอะไรที่สุขใจหาที่เปรียบไม่ได้แล้วค่ะ ต่อให้เงินมากมายก็ไม่สามารถแลกความสุขส่วนตรงนี้ได้หรอกค่ะ สุขที่ใจหาใช่วัตถุสิ่งของ... :)

วันนี้มีสอบค่ะ พอทำได้และได้ทำค่ะ..อิอิ พรุ่งนี้มีสอบอีกวิชาหนึ่ง อ่านหนังสือยังไม่ถึงไหนเลยคะ ไว้สอบเสร็จจะเมล์ไปคุยนะค่ะ

เวลาที่ยีนส์เหนื่อยล้า บ่อยครั้งที่ใจมักจะนึกถึงพ่อ นึกถึงพี่น้องที่รักในเมืองไทย นึกถึงเพื่อน ๆเก่าที่เมืองไทย

และบ่อยครั้งที่ยีนส์นึกถึงปราสาทขอมแถวบ้าน นึกถึงนครวัด รู้สึกผูกพันอย่างบอกไม่ถูก อยากกลับไปสัมผัสสักครั้งหนึ่งในชีวิต แก่เฒ่าก็จะกลับไปอยู่ดินแดนแห่งนั้น...ดินแดนที่ยีนส์รักดั่งดวงใจ ดินแดนที่จากมาเพราะมาทำหน้าที่เพื่อดูแลคนที่เรารัก ดินแดนที่จากมาสุดแสนอาลัย หากจะตายก็ขอกลับไปตายที่ดินแดนแห่งนั้นดีกว่าค่ะ...ยิ่งคิดก็ยิ่งเศร้าค่ะ

ยีนส์คิดถึงพี่โมกเสมอค่ะ....น้องสาวคนนี้ขอตัวไปอ่านหนังสือก่อนนะค่ะ

และขอให้พี่โมกเดินทางปลอดภัยนะค่ะ ...น้องสาวคนนี้จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

  

จริง ๆ แล้วก็น่าใจหายจริง ๆ แหละน้า

บ้านเตี่ยฝนก็อยู่แปดริ้วนะ อ.บางปะกง

แต่เตี่ยเสียแล้วก็เลยไม่ค่อยได้ไปบ้านนั้น

ไปแต่บ้านแม่ที่สระบุรี

ได้กลับไปอยู่กับแม่ก็ดีนะคะ

ว่าแต่ที่มหาสารคามอะ ถ้ากลับไปแล้วจะเล่นบล็อกแก้งค์ได้ป่าว

  

อ้าวแล้วกันค่ะ มีย้ายหนีกันด้วยเหรอคะ
ครุ่นคิดหนักนะคะ สำหรับการย้ายถิ่นที่อยู่ ที่ทำงาน
ดิฉันล่ะใจหายทุกที และหดหู่เวลาต้องย้ายบ้าน ย้ายที่ทำงาน
แต่ท่าทางคุณโมกฯจะมีความยินดีมากกว่านะคะ
เอาใจช่วย ให้อยู่อย่างเป็นตัวเองในทุกที่
ชีวิตเรา เราเลือกได้ค่ะ เชื่ออย่างนี้
ถ้ายิ่งสวย ยิ่งเลือกด้ายยยยย....เกี่ยวไหมคะ คริคริ

ปล. แก้สีฟร้อนให้แล้วอย่างด่วน เพิ่มขนาดด้วยค่ะ
ขอบคุณที่บอกกันนะคะ

  

อิจฉาคนตำแหน่งโตขึ้นจังเลยค่ะ

อยากทำอะไรก็ได้อย่างที่ใจอยากทำเนอะ

  

มาแล้วจ้า

มาทักก่อนแล้วด้วย



อิ่มจังเลย

เมื่อเช้ากินข้างเยอะไปหน่อย

กินข้าวกะไข่ตุ๋นเจ้าอร่อยของที่ทำงาน

  

แอบหนีมาอีกรอบแล้ว

ระดับนี้แล้วฟอร์มเทพซะอย่าง

  

...

เคยได้ยินเพลง ๆ หนึ่งเขาบอกว่า...อันความผูกพันนั้นเจ็บปวด แค่คิดถึงกันก็ทรมาน...
แต่ในความเจ็บปวดก็มีความรื่นรมย์แฝงอยู่ไม่น้อยใช่ไหมคะ?
กับ...เคยอ่านจากที่ไหนไม่รู้...เขาบอกว่า...ให้คิดว่าวันพรุ่งนี้ต้องดีกว่าวันนี้ อย่าคิดว่าเมื่อวานนี้ดีกว่าวันนี้...

แต่ส่วนตัวแล้วบอกตัวเองเสมอว่า...วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุด...

  

บ่ายนี้ว่างสุด ๆ แต่พึ่งเข้าเน็ตได้จ้า

เพราะว่าเน็ตมันช้ามาก ๆ ๆๆๆๆๆๆๆ

แต่ก็สบายใจที่ตอนนี้จะทำอะไรก็ได้มะมีครายว่า

ออฟฟิศเป็นของเราแล้ว

  

มาเหงาเป็นเพื่อนค่ะ

  

พึงจะเข้ามาเยี่ยมได้
มาช้ามากเลยคะวันนี้
เช้าจนเย็น ทั้งประชุม ทั้งงาน
ไม่มีเวลา ชะแว๊บเล้ย
นี่ก็รีบแล้นมาอย่างด่วนจี้คะ

งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลาจริงด้วยคะ
คิดซะว่า อาจเป็นการเริ่มต้นใหม่ที่จะทำให้เรามี
ความสุขมากยิ่งขึ้นก็ได้นะคะ

ว่าแต่ว่า จะไปเมื่อไร
และยังทำ Bg อยูใช่มั๊ยคะ
ไม่ใช่ไปแล้ว ไม่ทำ bg นะ
หนูไม่ยอมนะคะ

อยู่ที่ไหน ก็ติดต่อกันได้นะคะ
Mail ยังเป็นอันเดิมใช่มั๊ยคะ

คิดถึงนะจ๊ะ.. มาม๊ะมาให้จุ๊บก่อนละกัน
วันหลังมาหาใหม่คะ

  

สวัสดีค่ะ

ดีใจจังค่ะที่มาเยี่ยมบี

พรุ่งนี้มาอีกวันนะคะ

ยินดีที่รู้จักค่ะ
เป็นเพื่อนกันนะคะ

  

คุณโมกคะ
บีเพิ่งกลับมาอ่านค่ะ
เมื่อกี้รีบไปทานข้าวค่ะ แม่เรียก
คุณโมกได้ย้ายงาน
ได้กลับไปบ้านเกิดเมืองนอน
ได้ไปอยู่ดูแลพ่อแม่

ก็ดีสิคะ

ต้องยินดีด้วยนะคะ

คุณโมกมาเยี่ยมพวกเราอีกนะคะ
ดีใจจังที่ได้รู้จักค่ะ

  

อยากกลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิดเหมือนกันแต่เสียดายไม่มีงานอะไรให้ทำ เฮ้อ

  

ได้ไปอยู่กับแม่
ถือว่าเป็นโชควิเศษสุดแล้ว
เราก็กำลังจะกลับไปอยู่กับแม่เช่นกัน
วันนี้ วันพรุ่ง วันสองวันก็ยังดี
ถ้ายังไม่ได้ตลอดไป

ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพจ้ะ

  

คิ ด ถึ ง น ะ ค ะ

  

อรุณสวัสดิ์ค่ะ

จุดประสงค์ของการเล่น Bloggang ของฝนนะคะ

ตอนแรกไม่รู้จักหรอกค่ะ

แต่เพื่อนแนะนำให้เล่น เพราะว่ามีเพื่อนเยอะดี

ก็เลยสมัครค่ะ เพราะอยากมีเพื่อน (เป็นคนมีเพื่อนน้อยน่ะค่ะ)

พอได้เข้ามาแล้วรู้สึกดีมาก ๆ

กับคนที่ไม่รุ้จัก ไม่เคยมีความสัมพันธ์กันมาก่อน

ก็ทำให้เรามีความสุขได้ จากการเป็นห่วงเป็นใย

การแวะมาเยี่ยมกันและกัน

ประทับใจสุด ๆ ก็ตอนที่ฝนจะสอบอะค่ะ

ทุกคนมาอวยพรกันเต็มเลย

ดีใจมาก ๆ ที่มีเพื่อนแล้ว

ถึงแม้จะเจอกันแค่หน้าจอคอมพิวเตอร์ก้อตาม

  

ลืมบอกไป มะมีหลังไมค์ค่ะ

  

แหม มาเร็ว เคลมเร็วจริง จริงเลยนะคะ

น่ารักที่สุด

  

อยากได้เครื่องเร็ว ๆ บ้างจังเลย

ที่ทำงานฝนน่ะเน็ตช้ามากเลยค่ะ

  

เมื่อเช้าก็กินกล้วยเหมือนกันค่ะ

แต่เป็นกล้วยไข่ อาหย่อย กินไปตั้ง 3 ใบแน่ะ

  

ยินดีที่ได้รุ้จักเช่นกันค่ะ

ดีใจมาก ๆ เลย

แต่ะเอ

เห็นเรียกฝนว่าหนูน้อย แสดงว่าต้องเป็นพี่แน่ ๆ เลย

งั้นถามได้มั้ยคะ ว่าอายุเท่าไรแล้วอะคะ?

ถ้ามะสะดวกก็มะเป้นไรนะคะ

ยังไงก็รุ้สึกดีมาก ๆ ค่ะ ที่ได้รู้จักคุณพี่โมกสีเงิน

  

มาหามาหาค้า...

พึ่งกลับจากกินข้าวเที่ยงคะ

คิดถึง คิดถึง นะ... วันนี้ตอนเช้าไปร่วมอวยพรวันเกิดคุณบีมาเหมือนกัน แต่ 9.00 มีประชุม เลยรีบอวยพร แล้วต้องรีบจรลีคะ...

คุณโมกเดินทางไปเมื่อไรคะ...
อย่าลืมบอกกันก่อนนะ Bg คงส่งข่าวกันได้เหมือนปกติใช่ปะ.......

ดีคะ จะได้มีโอกาสดูแลคุณแม่ อย่างที่ตั้งใจไว้นะคะ... และใช้ชีวิตอย่างที่เราหวังได้ด้วย...

คุณโมกจะย้ายไปจังหวัดไหนคะ บอกกันบ้างซิ
แต่ยังไงก็ต้องมาเยี่ยม Kookkom บ่อย ๆ นะ
ห้ามหายไปเลย นะคะ...

วันนี้ไปทำงานก่อน แล้วจะมาเยี่ยมใหม่นะคะ

  

บวก ลบ คูณ หาร ได้มาประมาณ

55 ปีปะจ๊ะ

อะล้อเล่น

อย่างนี้เรียกว่า ถึงจะเลยเลข 3 ไปแล้วแต่ก็ยังแจ๋วจ้า

  

ทายถูกปะจ๊ะ คุณพี่

  

มะอยากจะบอกเลยค่ะ อ๊าย อาย

ความลับนะคะ

วันที่ 12 ตุลาคม 2550 นี้ ฝนก็จะครบ 26 ปีพอดีค่ะ

แก่เลี้ยวอ่ะ

  

บ้านฝนอยู่แถว ๆ งามวงศ์วานค่ะ

สงสัยไอติมจะละลายซะก่อน

ว่าแต่ว่าทำไมต้องถือมีดด้วยง่ะ

น่ากลัว

  

ฝนเดาว่าคุณพี่โมกสีเงิน

ต้องเป็นคุณครูแน่ ๆ เลยง่ะ

เดาถูกปะคะคุณพี่

  

สวัสดีค่ะพี่โมก
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมน้องสาวคนนี้นะค่ะ ยีนส์ก็คิดถึงพี่โมกเช่นกันคะ วันนี้เพิ่งสอบเสร็จในตอนบ่ายค่ะ ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีคะ ส่วนตอนเช้านั้นอาจารย์คนหนึ่งเอาหนังมาให้ดูค่ะ

หนังเรื่องนี้สร้างมาจากหนังสือที่พวกยีนส์เรียนกันค่ะ ชื่อเรื่อง Tuesdays with Morrie ค่ะ เป็นหนังที่ดีมาก ๆ เลยค่ะ ขนาดโอปร่าการันตีนะค่ะ ...เธอเอามาสร้างเป็นหนังเองค่ะ อิอิ

หนังเริ่มเล่นตอน 9 โมงเช้า จบประมาณ 11 โมงเช้ากว่า ๆ ค่ะ น้องสาวพี่โมกร้องไห้ตั้งแต่ฉากแรกจนฉากสุดท้ายค่ะ พอหนังจบก็ตาบวมเลยคะ แถมเจ็บตามาก ๆ ค่ะ เพื่อน ๆ ผู้หญิงในห้องต่างก็ร้องไห้ไปตาม ๆ กันค่ะ ส่วนเพื่อนผู้ชายไม่กล้าร้องไห้ค่ะ เพราะกลัวเสียฟอร์ม...555 สงสัยน้ำตาตกในค่ะ

ยีนส์นี่ไม่ยั้งเลยค่ะ มีเท่าไรปล่อยมาหมดเลยค่ะ โชคดีที่เอาผ้าเช็ดหน้าไปด้วยค่ะ ไม่งั้นเสื้อเปียกปอนแน่ ๆ เลยค่ะ คือหนังเรื่องนี้มันเศร้ามาก ๆ ค่ะ มันจุกที่ใจ ทุกฉากที่ดูให้ข้อคิดที่ดีมาก ๆ ทำให้คิดถึงอาจารย์ที่อยู่เมืองไทยมากเลยค่ะ โดยเฉพาะอาจารย์สามคนที่เคยสอนยีนส์ และท่านก็เสียชีวิตไปหมดแล้ว โดยที่ยีนส์ไม่เคยรู้มาก่อนค่ะ ...พูดแล้วอยากร้องไห้ค่ะ แม้จะกลับมาถึงบ้านแล้วก็ยังไม่หายปวดตาเลยค่ะ แสดงความร้องไห้หนักจริง ๆ นี่ถ้าเขามีรางวัลคนดูหนังอินได้ดีที่สุด น้องสาวพี่โมกคนนี้คงไม่พลาดรางวัลแน่เลยค่ะ ที่แน่ ๆ บทเจ้าน้ำตาต้องยกให้เธอค่ะ ...อิอิ

ไม่เอาแล้ว ไม่พูดเรื่องเศร้าดีกว่า เดี๋ยวพี่โมกเศร้าไปด้วย เดี๋ยวยีนส์ขอตัวไปอ่านหนังสือต่อนะค่ะ พรุ่งนี้มีสอบวันสุดท้าย สอบเสร็จแล้วจะแวะมาเยี่ยมค่ะ

ยีนส์ขอให้พี่โมกมีความสุขมาก ๆ นะค่ะ อย่าทำงานหักโหมน๊า...เป็นห่วงจริง ๆ ค่ะ

  

หวัดดีค่ะ

เดาผิดเรย์

คุณพี่โมกสีเงินเก่งจังเลยค่ะ

ผู้หญิงเป็นปลัดฯด้วย เท่ห์จริง ๆ

  

ตอนนี้แอบมาเล่นเครื่องนาย

เพราะนายไปประชุม อิ อิ

เครื่องฝนการ์ดจอมันเสียอะ

หน้าจอสั่นไปหมดเล่นมะด้ายเรยย์

เวียนหัว

  

คุณโมกสวัสดีตอนเช้าคะ....

วันศุกร์เช้านี้เริ่มจากผนตกคะ.. ที่กรุงเทพ.. ตอนนี้ทานกาแฟ (ดำ) กับ ขนมปังแฮม ชีท ไปแล้ว อร่อยเหาะเลย.. กินเป็นกิจวัตรคะ แต่จะเปลี่ยนขนม ไปเลย หลัก ๆ จะอยู่ที่กาแฟดำ เมื่อก่อนก็ทานกาแฟใส่ครีมคะ แต่ช่วง 1 ปีกว่าที่ผ่านมาเปลี่ยนมาทานกาแฟดำ เพราะกลัวอ้วน ถึงแม้จะลดลงได้น้อย แต่ก็ลดลง..

คุณโมกตั้งใจทานเจมั้ย กุ๊กก๋อมทานมาหลายปีต่อเนื่องแล้ว และตั้งใจว่าจะทานตั้งแต่วันที่ 11ตุลาคม ไม่แน่ใจว่าเขาเรื่อง 10 หรือ 11 แต่ว่าต้องเริ่ม 11 เพราะวันที่ 10 มีไปประชุมต่างจังหวัดคะ คือจะไม่อยู่ 2 วัน คือ 9 - 10 ตุลา และมาอีกทีก็ 11 ซึ่งคงยุ่งมาก มีประชุม 9.00 น. ด้วยคะวันนั้น.. ถ้า kookkom หายตัวไป ไม่ต้องงงนะ ไปต่างจังหวัดนั้นเองจ้า...

เมื่อก่อนไม่ได้กินเจ แต่หลัง ๆ มามีความคิดที่ว่า แค่ระยะสั้น ๆ ในการทำความดี ก้อน่าจะทำไม่เห็นยากอะไรเลย ก็แค่เรื่องกิน หาซื้อไม่ยากด้วยเดี๋ยวนี้ เลยเป็นกิจอย่างหนึ่งที่ทำเรื่อยมา...

ดูแลตัวเองนะคะ วันหลังมาหาใหม่ อุ้ย ลืมไป เอายิ้มหว๊าน หวาน มาฝากด้วย มาม๊ะ มายิ้มแข่งกัน สนุกดีนะ ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ...โลกสดใสขึ้นมั๊ยคะ

  

พี่โมกค่ะ

มาตามพี่ไปดูหนังเศร้าที่ทำน้องสาวคนนี้บ่อน้ำตาแตกค่ะ ...อย่าลืมพกผ้าเช็ดหน้าด้วยนะค่ะ แล้วจะหาว่าน้องไม่เตือนค่ะ

วันนี้ยีนส์ทานข้าวกับส้มตำ กระดูกหมูอบค่ะ ไม่ได้ทานเยอะค่ะ เพราะอิ่มอกอิ่มใจหนังเรื่องนี้มากค่ะ คือมันยังเศร้าไม่หายเลยค่ะ เหมือนมีอะไรหลายอย่างค้างคาในใจ ที่อยากเขียนอยากระบายออกมาค่ะ มันจุกในใจ ความรู้สึกคิดถึงอาจารย์ของยีนส์ขึ้นมาทันที คิดถึงภาพก่อนพ่อเสียชีวิตค่ะ คล้าย ๆ กันเลยค่ะ

เดี๋ยวยีนส์ขอตัวไปอ่านหนังสือต่อนะค่ะ ...คิดถึงพี่โมกเสมอ และก็ขออวยพรให้พี่โมกมีความสุขมาก ๆ ในวันหยุดค่ะ ...

  

คุณโมก
เมื่อคืนไม่อยู่บ้านเลยค่ะ
ขอบคุณที่คุณโมกมาหาอีกทีนะคะ

วันนี้ประกาศรางวัลรอบดึกๆนะคะ

บ้ายบาย

  

พี่โมกถามว่าฝนทำงานอะไรใช่ปะคะ ?

มะค่อยเข้าใจคำถามอะ