สาวสวยผู้เลอโฉมแห่งเมืองกรุง
เธองามเริดดดด ท่ามกลางสาวงาม
เธอแย้มยิ้มผลิบานเย้ายวนชวนเชิญ
ฉันตกหลุมรักเธอ.....
ขยับเข้าไปใกล้ และกระซิบว่า....เบื่อเมืองกรุงหรือยัง
เธอลังเลนิด นิด...อึ้งไปพัก
ก่อนทำสีหน้าฉงนและเอ่ยถาม...ทำไมหรือ
อยากเปลี่ยนบรรยากาศและวิถีแห่งชีวิต
หลีกหนีความวุ่นวายไปอยู่บ้านนอกแสนสงบบ้างไหม
เธอตอบตกลง หอบผ้าหอบผ่อนตามคำเชิญชวน
มาอยู่บ้านนอกแสนสบายกับฉัน
จากวันนั้นผ่านไป 9 ปี ที่ฉันเก็บเธอไว้ในซอกเล็กๆ
เธอไม่เคยยิ้มให้เห็นสักครั้ง นานเหลือเกิน
เธอทุกข์ หรือสุขอย่างไร
มาวันนี้เหมือนเธอปรับตัวได้ กับบ้านนอก คอกนา
เธอยิ้มอยู่ในซอกนั้น จนฉันบังเอิญเดินไปพบ...
ฉันดีใจยิ้มตอบ และบอกว่า....
ฉันไม่เคยลืมเธอ....
ที่ผ่านมาฉันขอโทษที่ไม่เคยมีเวลาจะทักทาย...
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
โมกสีเงิน Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
----------
หายไปนานจริงๆด้วย..ยังจำกันได้มั้ยเอ่ย?