[Y]มาแชร์ประสบการณ์ความรักให้ฟังครับ 37

ผมอยากจะอ้าปากอธิบายความจริงให้เขาฟังมากว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับน้องมันเลยมือมันไปเองโดยอัตโนมัติ

แต่ก็ทำไม่ได้ครับ เพราะน้องมันก็นั่งอยู่ข้างๆมาพูดแก้ตัวเรื่องลูบหัวผู้ชาย นี่คงไม่ใช่เรื่องปกติที่คนเขาทำกัน

ผมทำได้แค่พยายามปล่อยลำแสงความจริงใจผ่านทางสายตาให้เขารู้สึก

แมร่ง!!! ไม่รับรู้เชรี่ยไรเลย!!!!!!

ผมพยายามต่อไปเรื่อยๆ แต่ก็ทำได้ไม่นานน้องมันก็แงะหน้าตัวเองออกจากแขนผม

แล้วมรึงมามองหน้ากูด้วยสายตาแบบนั้นทำไม!!!!!!!!!!

ผมไม่รู้ครับว่า น้องมันจะคิดอะไรกับผมรึเปล่า อาจจะคิดหรืออาจจะไม่ แต่ไอสายตาเมื่อกี้เนี่ย ที่มองมาเนี่ย!!! กูเคลิ้มได้นะเว้ยยยยยยยยย

พอแขนผมเป็นอิสระฮาตะ ผมก็ค่อยๆดึงแขนตัวเองกลับมาที่เดิม

ทำเร็วๆก็ไม่ได้ กลัวน้องมันสงสัย

ผมหันไปหยิบคาปูชิโน่มาดื่มอีกอึกนึงพลางหันไปมองเขาอีกรอบ

แหนะ!!!ถึงหน้ามรึงจะก้ม แต่กูเห็นนะว่ามรึงเหลือกตามามองกู!!!!!!

จะเรียกว่าผมไม่สนใจเขาก็ไม่ถูกนะครับ เพราะถ้าผมสนใจเขาน้องมันก็คงงจะงงว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็เลยหันไปคุยกับน้องมันแทน

“ต่ออีกบทนึงแล้วกลับนะ กูง่วงแล้ว”

น้องมันงอแงอยู่นิดนึงก็เปลี่ยนมาเข้าโหมดเด็กเรียนทันทีที่เห็นผมยกมือ ทำท่าจะตบหัวมัน

ผมกลับไปสอนมันอีกบทนึง โดยที่ลืมเรื่องของเขาไปเลย

ระหว่างสอน เขาก็ไม่ขัดจังหวะอะไรนะครับยังคงนั่งทำงานของเขาไปอย่างนั้นเรื่อยๆ

และพอผมสอนน้องมันเสร็จ เราทั้งสามก็เลยแยกย้ายกันกลับ

น้องมันขึ้นบีทีเอสกลับบ้านของมัน

ส่วนผมกับเขาก็เดินไปขึ้นรถตามเคย

ตอนล่ำลากัน เขาก็ยิ้มปกติ คุยกับน้องปกติอยู่นะแต่พอน้องมันจากไปแล้วเท่านั้นแหละ

แมร่ง!!!!แปลงร่างเป็นเชร็คเลย!!!!

เขาเดินนำผมไปซะไกล ไม่รอกันเลย

พอผมขึ้นมาบนรถ เขาก็ขับรถออกไปไม่หันมามองหน้าผมเลย

ระหว่างทางกลับห้องเนี่ย ใจผมหน่ะอยากจะถามเขามากเลยว่าเป็นอะไร โกรธหรอ งอลหรอแล้วก็อยากจะอธิบายเรื่องทั้งหมดให้เขาฟังด้วย

แต่บรรยากาศในรถ กับฮาคิราชันย์ที่เขาปล่อยออกมานี่สิเล่นเอาผมพูดไม่ออกเลย

ผมหันหน้าไปมองเขาบ่อยๆแต่ดันไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมาจากปากผมเลย

เห้ออออออออ~

พอรถมาจอดที่คอนโด เขาก็ลงไปไม่สนใจเสียงเรียกจากผมเลย

เราสองคนยิ้มให้กับพี่ยามอย่างเดียว ไม่พูดอะไรเดินตรงดิ่งเข้าไปในลิฟท์ทันที

เราสองคนไม่พูดกันเหมือนเคยแถมแต่ละคนยังยืนที่ประจำของตัวเองด้วย

เขายืนพิงลิฟท์ ผมยืนหันหลังอยู่ข้างหน้าเขา

พอลิฟท์เปิดออกที่ชั้นของผม เขาก็เดินออกมาเลยไม่ได้จับมือผมเหมือนทุกครั้งด้วย

ผมเดินตามหลังเขาต้อยๆ

รู้สึกผิดที่ไปลูบหัวเด็กมัน

นิดเดียว!!

เพราะความรู้สึกอื่นๆคืองงและสับสนว่าเขาจะโกรธจะงอลอะไรนักหนา

ขายืนรออยู่หน้าห้อง รอผมเดินไปเปิดประตู

ชิ!!!กุญแจมรึงก็มี!!!!!

ผมเดินไปไขกุญแจ ผลักประตูเบาๆกลัวมันพังแล้วเดินเข้าไปจัดการเปิดไฟให้เรียบร้อย

เขาเดินตามเข้ามา ไม่พูดไม่จาเหมือนเดิมตรงดิ่งเข้าไปที่ห้องนอนเฉยเลย

!!!!!!สัส นี่มันยังไม่ดึกนะเว้ย!!!!จะนอนแล้วหรอวะ!!!!ตอนนั้นประมาณ3ทุ่มเองครับ

ผมถอนหายใจยาวออกมา

เห้ออออออ~

แล้วก็เดินตรงเข้าไปในห้องนอนเช่นเดียวกับเขา

ผมเปิดประตูห้องนอน มองดูเขาที่กำลังหลับตานอนหงายมือข้างนึงก่ายหน้าผาก อีกข้างสอดไว้ใต้หัว

ผมกระโดด ย้ำครับว่ากระโดด! ขึ้นไปบนเตียง กะว่าจะสร้างความสนุกให้เขาหน่อย

แต่ไม่ได้ผลแฮะ

เขายังคงนอนท่าเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

ผมเลยงัดท่ากอดที่ผมภูมิใจมาใช้

ผมพลิกตัวหันไปกอดเขา เอาแก้มอุ่นๆของผมวางลงบนหน้าอกเขาแล้วพาดแขนและขากอดเขาแบบแน่นๆ

อืมมมม หัวใจดวงนี้มันเต้นแรงและดังทุกครั้งจริงๆ

แต่ขนาดผมงัดท่านี้ออกมาใช้แล้วเขาก็ยังไม่เปลี่ยนท่านอนอีก ผมก็เลยถอดใจ เอ่ยประโยคเรียกเขาเบาๆ

“มรึง..........โกรธกูหรอ”

เขาเงียบไปพักนึง ก่อนจะตอบกลับมา

“เปล่า”

เปล่าพ่องมรึงสิ!!!!เห็นๆอยู่ว่าโกรธกู

พอผมได้ยินปุ๊ป ผมก็เลือดขึ้นหน้า ลุกขึ้นมาปล้ำเขาเอ้ย!!!!!

ลุกขึ้นไปนั่งทับร่างเขาที่นอนอยู่

สัส!!!!ท่าโครตล่อแหลม

ผมไม่สนครับ คว้าแขนที่ก่ายหน้าผากให้แยกออกก่อนจะจ้องหน้าเข้านิ่ง

เขาลืมตาจ้องหน้าผมกลับเช่นกัน

และก็เป็นผมครับ ที่ต้องหลบสายตาหนีเพราะกลัวจะโดนดูดกลืนลงไป

“เป็นอะไร”

ผมเอ่ยถามเขาเบาๆด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย

แล้วเขาก็ตอบกลับมา ด้วยน้ำเสียงจริงใจเช่นกัน

“มรึงลูบหัวน้องมัน”

ผมได้ยินก็หลุดหัวเราะออกมา

จริงๆผมก็รู้แหละว่าเขาต้องโกรธเรื่องนี้แน่ๆแต่พอมาได้ยินเอง ก็อดขำไม่ได้

เขาทำหน้าเครียดใส่ผมที่เห็นผมหัวเราะ ผมเลยหยุดหัวเราะแต่ส่งยิ้มไปให้เขาแทน

“ไอบ้าเอ้ย กูเคยบอกแล้วหนิว่ากูไม่ได้อะไรกับน้องมันจริง”

แต่เขาก็ตอบกลับมาเหมือนเดิม

“แต่มรึงลูบหัวน้องมัน”

อ้าวไอนี่!!!!ฟังกูมั้ยเนี่ย

ผมหยุดส่งยิ้มไปให้เขา แล้วมองหน้าเขาแบบหาเรื่อง

สงสัยแมร่งไม่เข้าใจ งั้นต้องอธิบายเพิ่ม

ผมค่อยๆโน้มตัวลงไปหาเขา ทั้งๆที่นั่งอยู่บนตัวเขาแถมมือข้างหนึ่งยังจับแขนเขาอยู่

ผมเคลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ๆเขาจนหน้าเราแถบจะชนกัน

ผมเอาจมูกที่ไม่ค่อยจะโด่งเท่าไหร่ของผมคลอเคลียจมูกโด่งได้รูปตรงหน้าเบาๆ

แล้วผมก็หลับตามอบรอยจูบให้กับเขา

ผมกดปากแช่ไว้ตามสไตล์ผมเหมือนเดิม แช่ไว้จนผมพอใจก่อนจะถอนปากออกแล้วนั่งตรงแล้วพูดว่า

“แล้วกูทำอย่างนี้กับน้องมันป่ะหล่ะ”

ผมยักคิ้วสองข้างให้เขา เพราะยักคิ้วข้างเดียวไม่เป็นแถมส่งยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ไปให้เขาด้วย

แต่ทำไมมรึงมองหน้ากูอย่างนั้นวะ!!!! เครียดเชรี่ยไร!!!!!!

ไม่ทันให้ผมหายสงสัย เขาก็ชักมือที่นอนหนุนอยู่ขึ้นมาจับหลังคอผม

แล้วก็ดึงผมลงไปจูบทันที

คือจริงๆผมจะฝืนตัวออกก็ได้นะครับแต่ตอนนั้นเหตุการณ์มันรวดเร็วมากจนผมดึงคอกลับไม่ทัน

ผมลืมตาโพล่งตกใจกับท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วของเขาก่อนจะค่อยๆตั้งสติตัวเอง ขยับปากสอดรับกับท่าจูบที่ดุเดือดของเขา

ครั้งนี้ไม่ใช่จูบกันธรรมดาครับ

แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรก

ที่เราแลกลิ้นกัน

ผมไม่รู้ว่าควรอธิบายว่าแลกลิ้นกันยังไงดีหรือไม่เพราะนี่มันไม่ใช่นิยาย แถมถ้าอธิบายแบบนิยาย มันจะติดเรทเข้าไปใหญ่

เอาเป็นว่า จิ้นตามกันเองแล้วกันนะครับ ^^

เราจูบแบบดูดดื่มกันได้สักพัก เขาก็ถอนปากเขาออก

ผมหายใจแรงดึงตัวเองกลับไปนั่งตรงอีกครั้ง

ไม่รู้ผมปล่อยมือที่จับแขนเขาอยู่ออกตอนไหน แต่ตอนนี้เขากำลังนอนหนุนแขนทั้งสองข้างอยู่

เอาจริงๆ!!! เหมือนผมกำลังเล่นท่าอยู่เลย >////<

ผมมองหน้าเขาที่กำลังยักคิ้วข้างเดียวส่งมาให้ผมพร้อมกับส่งยิ้มเจ้าเล่ห์แบบที่ผมส่งให้เขาก่อนหน้ากลับคืนมาให้ผม

!!!! นี่มันเยาะเย้ยกันชัดๆ!!!!!ทำท่าเหมือนชนะกูเลยนะมรึง!!!!!

ผมไม่รู้แล้วครับว่าเขาจะโกรธหรือจะงอลอะไรผมก่อนหน้ารึเปล่า แต่ตอนนี้ผมกำลังถูกหยามครับ!!!!!

ผมเห็นดังนั้น ก็เลยเปลี่ยนโหมดตัวเองทันที

หึหึ!! ไม่รู้จักกูซะแล้ว

ผมปรือตาตัวเองให้แลดูเหมือนกำลังเคลิ้มกับภาพตรงหน้าพลางเลื่อนมือไปจับกล้ามแขนเขาเบาๆทั้งสองข้าง

แล้วค่อยๆโน้มตัวอย่างช้าๆลงไปหาเขา

ผมเบี่ยงหลบจมูกเขาไปทางซ้ายก่อนจะกระซิบด้วยเสียงกระเส่าข้างหูเขาเบาๆ

“นอนนิ่งๆนะ”

ผมพูดจบก็ไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือไปผมจับแขนเขาแน่นขึ้นเพราะมันกำลังดิ้นสู้แรงผม ก่อนงับลงที่หูเขาเบาๆ

เชื่อผมเถอะครับ

จุดนี้แหละ ปลุกอารมณ์ดีที่สุด

เขาร้อง อ๊ะ! เบาๆออกมา แล้วขยับตัวหนี

แต่ผมไม่ปล่อยให้หนีหรอก

ผมตามงับเบาๆต่อเนื่อง ไม่ให้เขาตั้งตัวได้

ผมไม่ได้ใช้ลิ้นนะครับ ผมใช้แค่ปากกับลมหายใจอุ่นๆพลางเอ่ยเรียกชื่อเขาเบาๆอยู่ตลอด

จากที่ตอนแรกเขาพยายามขัดขืนการกระทำของผม แต่ตอนนี้เขากลับหลับตานิ่งครางเสียงเบาๆออกมาแทน

ผมค่อยๆปล่อยมือที่ขึงเขาออก เดี๋ยวนะ!!ขึงเลยหรอ!!!

ผมค่อยๆปล่อยมือที่จับกล้ามเขาอยู่ออก

พอแขนเขาเป็นอิสระปุ๊ป เขาก็ยกขึ้นมาโอบหลังผมทันที

ผมเห็นดังนั้นก็เลยถอนปากออกจากหูเขาแล้วเลื่อนไปจ้องหน้าเขาแทน

เขาลืมตาปรือเมื่อผมละความสนใจจากใบหูของเขา

สายตาที่เขามองมาที่ผมเหมือนต้องการให้ผมทำต่อ

แต่มีหรือผมจะยอม

ผมก้มลงไปจูบปากเขาเบาๆทีนึงแล้วก็ฉวยโอกาสตอนที่เขาผ่อนแรงโอบ เด้งตัวลงจากตัวเองทันที

ผมลงไปนอนข้างๆเขา โอบกอดเขาเหมือนตอนแรกสุดที่ผมทำ

เขาทำท่าเหมือนจะพลิกตัวมาหาผม

ผมเลยกดแขนที่ทับท้องเขาอยู่ ก่อนจะพูดว่า

“พอเลยมรึง”

พอเขาได้ยินผมพูดปุ๊ป เขาก็หัวเราะลั่นออกมา

ลั่นจริงๆนะ

“ไอสัส”

แล้วเขาก็โพล่งคำหยาบออกมาพร้อมกับเผยรอยยิ้มหล่อๆขึ้นบนใบหน้า

ผมหัวเราะเบาๆพอเป็นพิธีให้เขารู้ว่าศึกนี้ผมชนะก่อนจะรัดตัวเขาแน่นทีนึง แล้วนอนกอดเขาต่อไป

Create Date : 25 ธันวาคม 2555 Last Update : 25 ธันวาคม 2555 20:13:07 น. Counter : 3569 Pageviews.		4 comments
Share Tweet

	คุณปู่ผู้อยู่นิ่งไม่เป็น สวยสุดซอย (11 เม.ย. 2567 15:42:02 น.)		"วันใดที่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีใคร โปรดมองมาทางนี้ เธอจะเห็นใครคนหนึ่งที่รอเธอ" คนผ่านทางมาเจอ (10 เม.ย. 2567 23:49:39 น.)
	come from away พุดดิ้งรสกาแฟ (7 เม.ย. 2567 19:24:46 น.)		effortless & blissful moments พุดดิ้งรสกาแฟ (6 เม.ย. 2567 08:06:56 น.)