2016 New year in Japan: ไปไหว้พระใหญ่ที่คามาคูระ ออกนอกเมืองกัน.. หลังจากเมื่อวานเดินในเมือง ส่องชาวโตเกียวกันทั้งวันแล้ว วันนี้เราก็จะออกเดินทาง day trip กันบ้าง ใกล้ ๆ โตเกียวที่เรายังไม่เคยไปก็นี่เลย คามาคูระ คามาคูระ มีอะไร..  ที่นึกออกอย่างแรกคือพระใหญ่ไดบุตสึ และเท่าที่หาข้อมูลมา ก็เป็นวัด วัด วัด แล้วก็วัด จริง ๆ เหมือนจะมีอะไรเยอะแยะกว่านั้นนะคะ เห็นมีเกาะอยู่ใกล้ ๆ ด้วย แต่พวกเราก็ไม่อยากตรากตรำเก็บ RC เยอะขนาดนั้น มุ่งหน้าไปที่พระใหญ่แล้วกัน ส่วนที่เหลือถือเป็นกำไร  มาซื้อตั๋วกันที่สถานี JR ueno แวะหากาแฟและของหวานเข้าเส้นกันก่อนเริ่มเดินทาง เราจึงแวะสตาร์บัคกินของฟรีกัน อิ อิ ทำไมฟรีน่ะเหรอคะ คุณเจ้าของบ้านที่พัก airbnb แกให้มา เนื่องจาก wifi ที่ใช้ที่บ้านมันใช้ต่อกับ notebook ไม่ได้ ต่อได้แค่โทรศัพท์เท่านั้น ทางคุณเจ้าของบ้านรู้สึกผิดมาก จึงซื้อ voucher ตั้งหลายบาทมาให้เราใช้ wifi เพื่อต่อ notebook ที่สตาร์บัค พร้อมกับกินหนมและกาแฟ เป็นบุญปากทีเดียวเชียว ปกติเราไม่ค่อยนิยมสตาร์บัคกันซักเท่าไหร่    ได้ตั๋วไปคามาคูระมาแล้ว แต่ราคารู้สึกมันจะไม่ใช่เท่านี้ มันต้องไปต่อรถ แต่คุณเจ้าหน้าที่บอกให้เอาตั๋วอันนี้ไปจ่ายตอนขาออกที่เครื่อง fare adjustment เอา   ไวปานวอก แว้บเดียว ก็มาถึงสถานีคามาคูระ  เปิด App หาเส้นทางเดินไปพระใหญ่ จริงๆ ชาวบ้านเค้านั่งรถต่อไปอีก จะได้เดินน้อย ๆ แต่เราอยากเดินดูแถวๆ นั้นมากกว่า   ที่เที่ยว จะเป็นประมาณนี้  เดินไป ก็ไม่ใกล้นะคะ แต่ระหว่างทางก็มีร้านค้ามีบ้านเรือนน่าสนใจ   เสียดาย วันที่ไป เค้าปิดปีใหม่กันซะเยอะ  เจอของดีละ คุณลุงมันเผา   เรื่องของเรื่องคือ ช่วงเวลาวันเดียวกันนั้น อิฉันมีเพื่อนที่เดินทางไปฮอกไกโด แล้วไปตระเวนหามันเผากินที่นั่นไม่ได้ อิฉันจึงดีใจมากที่เจอลุงมันเผาเพื่อที่จะได้กินเยาะเย้ยแล้วโพสต์เฟสอวดคุณเพื่อน อิ อิ ชั่วร้ายเนอะ ถ่ายหลายช็อต เพื่อที่จะซูมอวดมัน   ใหญ่เนอะ หวานมันหอมอร่อย  นั่งแทะกันคนละครึ่งดุ้น กินไงก็กินไม่หมด  แวะกดน้ำกิน น้ำไอ้นี่รสชาติประหลาดมาก เหมือนกินยาแก้หวัด แหว่ะ..  เดิน ๆ ๆ พวกเรายังคงเดินต่อไป เจอร้านอาหารแต่งร้านสวยดี    เดิน ๆ ๆ พวกเรายังคงเดินต่อไป บ้านเรือนสวยงามน่าสนใจ         เจอร้านกาแฟเล็ก ๆ ขายชูครีม แวะอุดหนุนชาวเมืองหน่อยน่า    แถวนี้มีเส้นทางหนีซึนามิกันด้วย  ตรงทางข้ามถนนไปโรงเรียน เค้ามีธงเหลืองเอาไว้ให้เด็ก ๆ โบกข้ามถนนด้วย น่ารักและเอาใจใส่ดีจัง  เดินมาไกลเชียว จนใกล้ถึงพระใหญ่ละ จะมีร้านค้ามากมาย ไอติมน่ากินหลายร้าน  ขนมแบบญี่ปุ่นก็มี   แต่อิฉันสนไอ้นี่ คนต่อคิวกันยาวเฟื้อยยยยยย  คิวยาว มันต้องอร่อยแน่ ๆ ไม่รู้หรอกว่าอะไร แต่ก็ไปเข้าคิวกะเค้า มันคือไอ้นี่.. ข้าวเกรียบปลาหมึก อันละ 350 เยน   ไปยืนดูเค้าทำข้าวเกรียบแบบสด ๆ เลย ทีแรกนึกว่าข้าวเกรียบเค้าต้องเอาไปทอดซะอีก แบบแป้งเยอะ ๆ ปลาหมึกมาแต่กลิ่น แต่ไม่ใช่ข้าวเกรียบที่นี่นะคะ ที่นี่ในแผ่นข้าวเกรียบจะเป็นหนวดปลาหมึกซัก 95% เอาหนวดปลาหมึกอันใหญ่ ๆ ไปชุบแป้งละลายน้ำนิดเดียว แล้วเอามาเทแผ่ ๆ บนเครื่องอัด หลังจากนั้นคนทำก็หมุน ๆๆ เจ้าเครื่องอัด บดลงไปจนปลาหมีกแบนแต๋ แล้วจึงเพิ่มความร้อนไปจนควันฉุยยยย ซักพัก ข้าวเกรียบปลาหมึกก็จะสุกกรอบหอมฉุย คนขายก็จะค่อย ๆ แซะออกมาออกมาเป็นแผ่น    ได้มาแร้ววววว คุ้มค่ากับการยืนรอมากกก  ระหว่างทางก็มีร้านขายของที่ระลึก  แวะกดตู้ไขไข่หน่อย เอานังไข่ขี้เกียจกุเดะทามะกลับบ้าน   เดินต่อไปอีกไม่ไกลก็ถึงพระใหญ่แล้ว    องค์พระใหญ่อลัง สวยงามน่าประทับใจทุกมุม       ข้างหลังพระสามารถขึ้นไปดูได้ จ่ายตังค์เพิ่มอีกเล็กน้อย   ร้านขายของที่ระลึกด้านหน้าวัดก็บันเทิงไม่เบา ขนมของฝากและอะไรต่อมิอะไรก็ทำเป็นรูปองค์พระไดบุตสึ ทั้ง ผ้าปิดตา ทั้งถุงเท้า       ไม่ได้อะไรกลับมาซักอย่าง ถ้าให้เลือกกินขนมรูปคิตตี้กับพระไดบุตสึ อิฉันก็อยากนั่งกินคิตตี้มากกว่าล่ะนะ เดินต่อไปอีกนิดเดียว มีวัดอยู่ไม่ไกล ลองแวะไปดูซักหน่อย  มีดอกไม้สวย ๆ ข้างทาง ชอบจริง ๆ อีกะหล่ำนี่  เจอวัดละ ไม่ได้เข้าไป แต่เห็นคนเข้าไปกันเยอะ น่าจะโด่งดังอยู่  เดินกลับ ผ่านร้านข้าวแกงกะหรี่แล้วหิว เพิ่งนึกได้ว่าตั้งกะเช้ายังไม่ได้กินข้าวเลย (แต่ขนมตลอดทางเลยไม่ใช่เหรอยะ  )  แกงกะหรี่ร้านนี้ดูมีเอกลักษณ์ดี ข้นคลั่กอร่อยไม่เหมือนใคร  นั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นรถลากด้วย น่าสนุกดีเหมือนกันนะนี่  เดินต่อมาแวะซุปเปอร์ ส่องขนมแปลกๆ น่ากิน แซนวิชครีมสตรอเบอรี่ก็แปลกไม่เบา    มีร้านผลไม้ ขายส้ม แพคเกจทำเป็นรูปคุมะมงน่ารักเพิ่มมูลค่าดี   นั่งรถไฟกลับที่พักด้วยความชื่นมื่น วันนึงที่คามาคูระแบบไม่เหนื่อยมาก เป็นที่ ๆ ดี สำหรับ Day trip เลย กลับมาถึงนั่งแกะของฝาก ข้างหน้าสถานีรถไฟคามาคูระจะมีขายกระปุกเหล็กใส่ของ 3 กระปุก 1000 เยน น่ารักมาก ๆ เหมาะจะซื้อเป็นของฝากค่ะ เจ้าของร้านเค้าถามว่าเป็นของขวัญใช่มั้ย แล้วใส่ถุงเล็ก ๆ เข้ามาไว้ให้ 3 ถุงด้วย   ซื้อนมข้นหวานตราวัวมานั่งกินกะสตรอเบอรี่ลูกใหญ่ ๆ ด้วย ที่ญี่ปุ่นเค้ากินสตรอเบอรี่กะนมข้นกัน อร่อยสุดยอดฮ่ะ  มื้อค่ำวันนี้ ออกไปเดินเล่นกันแถวอาเมะโยโกะอีกแล้ว แวะโซ้ยข้าวหน้าเนื้อ    เดินเล่นแกร่วทางฝั่งสถานี JR เจอร้าน Lock up อยากจะเข้าไปแต่ดันอิ่มแล้ว ตั้้งใจว่าจะกลับมาวันหลัง ปรากฎว่าลืม ฮืออออ    ร้านนี้การตกแต่งจะเหมือนเข้าไปนั่งกินในคุกน่ะค่ะ อาหารเสริฟมาแบบ Theme หลอน ๆ น่าสนใจมาก ย้อนกลับมาเดินเล่นฝั่งอาเมะโยโกะ  สงกะสัยเป็นกำลังว่าอีร้านนี้มันเป็นร้านอะไร 18+ มีดีวีดี มีหนังสือ มีห้องอาบน้ำ มีที่ซักผ้าด้วย ร้านนั่งดูหนังโป๊หรือหว่า แล้วทำไมต้องซักผ้า   ชอบตู้เครนหยิบของแถวนี้ ของน่ารักๆ ก็เยอะ ประหลาด ๆ ก็แยะ   แวะกินไท้ยากิเจ้าดัง ยี่ห้อนี้รู้สึกจะเข้ามาในไทยแล้ว เหมือนเคยกินก็ว่าอร่อยดี เลยอยากลองของต้นตำหรับ เสียใจ เย็นชืด เหนียวหนืด ไม่อร่อยเลยซักนิด อยากเอาออกไปเขวี้ยงหัวคนขาย   
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [