เราต่างเปรียบเป็นดินสอคนละแท่ง
ช่วยวาดแต่งเขียนเรื่องราวรักสดใส
ตัวฉันนั้นดินสอดำเขียนเรื่องไป
ดินสอสีเธอนี่ไงวาดรูปตาม

แต่วันหนึ่งดินสอสีกลับหล่นหาย
หรือถูกย้ายเข้ากล่องยากย่องถาม
เรื่องที่เขียนค้างไว้มีแต่ความ
ไร้รูปนามไร้สีสันเหมือนอย่างเคย

ดินสอดำเฝ้ารอดินสอสี
หวังเพียงมีสักวันได้เฉลย
ได้บอกความในใจแม้ล่วงเลย
“ดินสอสีเจ้าเอ๋ย ฉันรักแก...”