โอบดวงใจในสายหมอกบอกคำรัก
ถนอมภักดิ์ต้านสายลมท้าความหนาว
เรียบเรียงร้อยรำลึกร่ำเรื่องราว
ก่อนหมอกเมฆสีขาวจะจางไป

แสงสุรีย์ย่ำหญ้าอย่างผะแผ่ว
ยินเสียงแว่วไผ่ลู่ลมหวีดหวิวไหว
หยาดน้ำค้างไล้ลูบลายยอดใบ
ดอกหัวใจใครต่อใครใคร่จับจอง

หอมกลิ่นอายเนื้อนวลชวนคลอเคล้า
แต่ไม่อยากเด็ดเอาเป็นเจ้าของ
ขอเพียงแค่ยืนเคียงลอบเฝ้ามอง
เพียงตระกองกอดเบาเบาเท่านั้นพอ...