|
|
สาริกาหน้าซีด
เมื่อครึ่งปีที่แล้ว (16/07/48) เราได้มีโอกาสไปงานแต่งงานของเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่อยู่ ป.6 (นานนะ) ที่นครนายก เราจะยังไม่เล่าหรอกนะว่าเป็นไงไว้ค่อยไปเล่าทีหลัง แต่ที่จะเล่าเนี่ยคือ เราได้ไปร่วมงานเลี้ยงพระ-รดน้ำตอนเช้า และรอร่วมพิธีในตอนเย็น ช่วงตอนกลางวันพวกเราก็ว่างไง เลยว่าจะหาที่เที่ยวใกล้ ๆ ไหน มาตกลงกันที่น้ำตกสาริกา
พวกเรา ประกอบด้วย เม อุ๊ แมน เป้ เบญ และเรา ยัดทะนานกันไปบนรถนัฐ โดยมี กิ๊บเป็นเนวิเกเตอร์ (ที่ไม่ค่อยจะได้เรื่องเท่าไร) กับคำพูดติดปาก เลี้ยวคว้าย (ถ้าเลียนเสียง โหน่ง เถิดเทิง จะได้อารมณ์มาก ฮา)
นัฐไปจอดรถไว้ที่ทำการอุทยานแห่งชาติ และเปลี่ยนเป็นชุดที่พร้อมจะลงน้ำตกกันในรถ จากนั้นก็พร้อมออกเดินทาง
พวกเราเดินขึ้นไปตามน้ำตกเรื่อย ๆ อากาสสดชื่นอย่าบอกใคร (บอกไมเนี่ย) ป่าชุ่มน้ำทั้งสองข้างทางบังแดด พอรำไร เราเดินกันไปพอสบายไม่ลำบากอะไร ด้วยความที่ส่วนใหญ่เป็นหิน ไม่ต้องปีนป่ายมาก น้ำตกไม่เยอะเท่าที่คิด หินใต้น้ำเป็นสีคล้ำ ๆ คล้ายโดนตะไคร่เกาะมาชาติกว่า น้ำจึงออกสีขุ่น ๆ ดำ ๆ
เดินหาที่เหมาะ ๆ กันได้ที่ประมาณชั้น 3 มั้ง ไม่แน่ใจ เราเห็นน้ำตก ตกลงมาเป็นสายแรงมาก สีขาวแตกกระสานซ่านเซ็น เป็นฟองละเอียดดูน่ากิน แต่แอ่งน้ำดูน่ากลัวเพราะ มันสีเกือบดำ แสดงว่าต้องลึก (ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าจริง เพื่อนดำลงไปลองยืนดู ชูมือขึ้นยังเกือบมิดแน่ะ )
แมนกะนัฐไม่คอยท่ากระโดดลงไปก่อนเลย วัดระดับของน้ำ ให้เหล่าสาว ๆ ดูแล้วก็ปีนขึ้นไปยืนบนหิ้นตรงน้ำตก แล้วกระโดดลงมาเป็นที่น่าสนุก เหล่าสาวใจกล้าจะรอช้าอยู่ไย กระโดดตามลงไปกันเป็นแถว น้ำเย็นจับจิตจับใจ สภาพจึงออกมาอย่างที่เห็นเนี่ยแหละ หน้าซีด ปากสั่นไปตาม ๆ กัน |
|
Krapookkling.BlogGang.com
กระปุกกลิ้ง
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [ ?]
|
|
) วันที่: 24 พฤษภาคม 2549 เวลา:13:53:45 น.
