เหยียบถิ่นมังกร 1
เหยียบถิ่นมังกร 2

เหยียบถิ่นมังกร 3

หลังจากที่ออกจากพระราชวังต้องห้ามแล้ว เราก็ไปต่อกันที่บริษัทขายผ้าไหม
ดูเหมือนว่าจะเป็นกฎของที่นี่ว่าต้องพาคณะทัวร์ไปซื้อผลิตภัณฑ์ของรัฐบาล
แต่ก็ดี ได้เห็นวิธีการดึงไหม สาวไหม

สมัยก่อนนั้น ไหมถือเป็นของหายาก ชนชั้นสูงเท่านั้นถึงจะมีโอกาสได้ใส่ เพราะเป็นผ้าที่
ถ้าฤดูหนาวจะอุ่น ฤดูร้อนจะเย็นสบาย นิยมใช้ตัดชุด ผ้าปูเตียง ปลอกหมอน
แถมไม่มีไรฝุ่นด้วย

ฉลองพระองค์ของฮ่องเต้


วิธีการดึงไหม


หลังจากนั้น กินข้าวเสร็จสรรพ อ้อ นิดนึง
ที่ไม่ได้พูดเรื่องอาหารแต่ละมื้อนั้น เพราะ เกือบทุกมื้อกินที่ภัตตาคารตามที่ไกด์จัดให้
อาหารจีนเต็มอัตราศึก มันไปนิด จืดไปหน่อย ดีที่ไกด์เอาน้ำพริกไปด้วย เอร็ดอร่อยเป็นที่ยิ่ง

ตกบ่ายเราไป พระราชวังฤดูร้อน

แต่ก่อนเป็นที่พักของเหล่านางสนม ต่อมาในสมัยราชวงศ์ชิง ได้ใช้เป็นที่ประทับทรงงานและว่าราชการของจักรพรรดิ์
เดิมทีกว้างใหญ่มาก แต่ได้ถูกเผาทำลาย และ บูรณะ หลายครั้ง จนภายหลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง
จึงได้กลายเป็นสวนสาธารณะ ให้ผู้คนได้เข้าชม

นั่งเรือข้ามทะเลสาบคุนหมิงซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวังแห่งนี้


เรือหินอ่อน ไกด์เล่าว่า พระนางซูสีไทเฮา โปรดที่นี่มาก จึงจำลองเรือที่ทำจากหินอ่อนทั้งลำ เพื่อเป็นที่ดื่มน้ำชา


อีกสิ่งหนึ่งที่โดดเด่นของพระราชวังคือ ระเบียงไม้ ยาวถึง 728 เมตร
ภายนอกระเบียงประกอบด้วย ศาลาพักผ่อน เก๋งจีน และศาลาแปดเหลี่ยมที่มีชื่อตามฤดูกาล


ภาพวาดกว่าหมื่นภาพที่ไม่ซ้ำกันเลย


วิหารไผหยุน เห็นอยู่ลิบ ๆ ซึ่งก็คือศาลเจ้าหยวนจิ้งนั่นเอง


ซุ้มประตูภายนอกระเบียง


ตำหนักเล่อโซ่วที่ประทับของซูสีไทเฮา รอบ ๆ ปลูกไม้มงคลไว้มากมาย


การเดินเกือบกิโลนี้ไม่ทำให้เราเหน็ดเหนื่อยเท่าใดนัก ด้วยลมเย็น ๆ ที่พัดมาจากทะเลสาบคุนหมิง
และเดินดูสถาปัตยกรรมตามระเบียงไปเรื่อย ๆ นั่นมีความสุขจริง ๆ
ไกด์ยังคงทำหน้าที่ได้เต็มประสิทธิภาพ เล่าที่มาที่ไปของพระราชวัง ขนบธรรมเนียมประเพณีอันเลื่องชื่อ
ความคิดเดิม ๆ ผุดขึ้นในใจ
"ที่นี่ ซูสีไทเฮา สตรีผู้มีอำนาจเคยเดินไปมาที่เดียวกับที่เราเดิน ชื่นชมสิ่งเดียวกับที่เราชื่นชม"
ขนลุกขึ้นมาอย่างไม่น่าแปลกใจ
ส่วนตัวชอบเที่ยววังอยู่แล้ว จึงไม่อยากออกจากที่นี่เลย แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา เราเดินมาออกอีกทางหนึ่ง
เพื่อขึ้นรถกลับเข้ากรุงปักกิ่งอีกครั้ง โดยค่ำนั้นเรามีแผนไปชมกังฟู

กังฟูที่ว่านี้เป็นคล้าย ๆ ละครเวที หรือการแสดงกายกรรมผสมกัน
ด้วยความเร่งรีบจึงไม่ได้ถ่ายด้านหน้ามาเลย เพราะเมื่อซื้อตั๋วแล้ว เป็นราคาเดียวทั้งหมด
ใครมาก่อนได้เลือกที่นั่งก่อน จึงต้องรีบเข้าไปในโรงละคร

เนื้อเรื่องนั้นกล่าวถึงเด็กหนุ่มที่อยากจะเป็นหนึ่งในสำนักเส้าหลิน จึงฝึกปรือตนเอง
จนได้เข้าไปอยู่ในวัด และได้ฝึกปรือวิชาต่าง ๆ จากคัมภีร์ลับ
ต่อมาได้ไปหลงรักสตรีเข้าจึงถูกกีดกัน เกิดการต่อสู้เพื่อลงจากเขาเส้าหลิน
เผชิญหน้ากับมนุษย์ทองคำ แต่สุดท้ายก็ต้องพรากจากหญิงที่ตนรัก
และได้บรรลุเป็นเจ้าอาวาสวัดเส้าหลิน

การแสดงน่าตื่นตาตื่นใจ ใช้ภาพเล่าเรื่อง ไม่มีบทพูดเลย ทั้งคณะเก่งมาก ๆ
ถามจากไกด์ก็ว่าเขาต้องฝึกตั้งแต่เด็ก ๆ ท่าจะจริง เพราะเด็กประมาณ 5 ขวบออกมาตีลังกาเป็น 10 รอบเลย
ตัวแสดงหลักเปลี่ยนคนแสดงถึงสามคน เพราะท่าทางจะเหนื่อยมาก
ทั้งสู้ ตีลังกา โชว์หอกทิ่มพุง(สยองสุด ๆ)

การแสดงกังฟู
ตัวเอกเก่ง ๆ


เด็กตัวเล็ก ๆ ที่เก่งอย่าบอกใคร


ศิษย์สำนักเส้าหลิน






หมดไปอีก 1 วัน ที่ชอบมาก ๆ ได้เที่ยวพระราชวังถึงสองแห่ง


ขอบคุณ expert2you สำหรับรายละเอียดพระราชวังฤดูร้อนบางส่วนค่ะ