-


เกือบจะครบปีหนึ่งแล้วที่ไปเยือนถิ่นมังกร แต่ด้วยอะไรหลาย ๆ อย่าง ทำให้ไม่ได้เอารูปมาลง เอาเรื่องมาเล่าสักที
ไม่รู้ว่าตัวเองจะจำได้หรือเปล่าด้วยซ้ำ เอาเท่าที่จำได้แล้วกัน
ทริปนี้ไปทั้งหมด 4 วัน

วันแรกหมดเวลาไปกับการเดินทาง เพราะกว่าเครื่องจะออกก็บ่ายสองแล้วโดยประมาณ
จึงไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหน เวลาหมดไปกับการ
รอขึ้นเครื่อง
รอกระเป๋า
รอตรวจเอกสาร
รอ รอ และรอ

ครั้งแรกกับสุวรรณภูมิ


ตกเย็นเราก็มาถึงที่ปักกิ่งใช้เวลาเดินทางนานพอสมควร น่าจะสัก 4 ชั่วโมง

สนามบินที่กรุงปักกิ่ง


ไม่แน่ใจว่าเป็นภาพปักหรือเปล่า ผืนใหญ่มากแขวนอยู่ที่สนามบิน


ที่สนามบินดูมืด ๆ เหมือนไฟไม่พอยังไงก็ไม่รู้


พอเราออกมาก็มีไกด์ชาวท้องถิ่นไปคอยรับอยู่แล้ว พูดไทยคล่องมาก
พาพวกเราขึ้นรถโคชแล้วพาไปทานอาหารทันที โดยเราฝากท้องไว้กับสุกี้มองโกล

สองข้างทางเต็มไปด้วยตึกสูงมากมายผสมกับเมืองเก่า
ที่นี่จะแบ่งโซนเป็นเมืองชั้นนอก ชั้นในตามระบบสมัยก่อน
การจราจรคับคั่ง จักรยานยังคงเป็นพาหนะสำคัญแต่ก็มีรถเมล์น้ำมัน รถเมล์ไฟฟ้า และรถยนต์มากพอ ๆ กัน
แม้ภายนอกเป็นเผด็จการ แต่ภายในเหมือนจะเป็นทุนนิยมคนรวยกับคนจนแตกต่างกันอย่างชัดเจน

ร้านอาหารที่เราไปฝากท้องไว้ สุกี้มองโกล


ทุกคนจะมีหม้อเป็นของตัวเอง หมู เนื้อ ไก่ จะแล่จะบางเฉียบม้วนมาเป็นโรตี
ได้ชิมเนื้อแพะด้วย กลิ่นไม่พึงประสงค์เท่าไร แต่เนื้อนุ่มมาก ๆ


อิ่มหนำสำราญเราก็เดินทางต่อไปยังโรงแรมที่พักชื่อโรงแรมกังไส(ใช่เปล่าหว่า)
อยู่ในมณฑลเจียงสี เป็นโรงแรมระดับ 4 ดาว ซึ่งเราโชคดีมาก เพราะโรงแรมยังใหม่
เพิ่งจะเปิดเดือนมีนาคม และเราไปเมษายน ห้องหับจึงสะอาด และใหม่เอี่ยมอ่อง

ภายในห้องพัก นอนกับแม่สองคน คนละเตียง ที่โรงแรมเปิดเครื่องทำความร้อนอยู่แล้ว
แต่จขบ.กับแม่ไม่ชิน ขอเปิดเครื่องปรับอากาศดีกว่า


อีกมุมหนึ่ง แค่เห็นห้องพักก็ไม่อยากออกจากโรงแรมแล้ว สวยมาก กว้างมาก
ข้าง ๆ เป็นทีวีจอใหญ่ยักษ์ มีแต่สถานีท้องถิ่น เปิดทิ้งไว้เป็นเพื่อนตอนดึก ๆ เท่านั้นเอง


ห้องน้ำหรูได้ใจ มีทุกอย่างให้พร้อม ทั้งชุดคลุมอาบน้ำ สบู่ ยาสระผม ผ้าเช็ดตัว (เปลี่ยนให้ทุกวัน)
อีกฝั่งเป็นอ่างอาบน้ำ น้ำร้อน น้ำเย็น นอนแช่ทีไม่อยากจะลุก


เนื่องจากไกด์จะนำเที่ยวค่อนข้างเช้า จึงมี morning call ซึ่งก็งงดีแท้
ดันพูดเป็นภาษาจีน แล้วจะรู้ไหม ว่ามันเรื่องอะไรกัน
เนื่องจากที่นี่จะสว่างเร็วมาก ๆ ตีสามก็สว่างแล้ว
แม่ก็ตื่นสิคะ เพราะกลางคืนลืมปิดม่าน ปลุกเราใหญ่ พอดูนาฬิกา เพิ่งตีสาม
เราก็นอนต่อ บอกแม่ว่าให้รอโทรศัพท์มาปลุก แม่ก็ไม่ยอม ตื่นไปอาบน้ำ มานั่งรอที่โซฟา
พอเช้า เราจึงเป็นคู่แรก ที่มาถึงห้องอาหาร ตกใจแทบแย่ นึกว่าคณะเขาไปกันหมดแล้ว

ทางเดินชั้นสอง มองจากชั้นล่าง เพิ่งได้มาถ่ายเอาเช้าอีกวันเพราะตอนกลางคืนง่วงเต็มที


ประตูทางเข้าโรงแรม แต่ไม่ค่อยใช้บริการ เข้าแต่ประตูเล็ก ๆ ด้านข้าง เพราะรู้สึกว่ามันช้าจังเลย


อากาศช่วงที่ไปนั้นค่อนข้างเย็น อยู่ที่ประมาณ 10-20 องศา แม้จะไม่รู้สึกหนาวมากแต่ที่นี่ลมแรง
และอากาศที่นี่เปลี่ยนแปลงได้ตลอด เดี๋ยวหนาว เดี๋ยวร้อน แต่ที่นี่จะเป็นร้อนแห้ง ๆ คือไม่มีเหงื่อ





**นิดหน่อยกับเมืองจีน**
ใช้เงินหยวน อัตราแลกเปลี่ยนประมาณ 1หยวน=5บาท
แต่ 80% ของสถานที่สำคัญใช้เงินไทยได้ และพนักงานพูดไทยได้