กรุ Blog เก่า วันนี้หยุดงานอยู่กับบ้าน..หยุดแบบฉุกเฉิน ตามประกาศคณะปฏิรูปการปกครอง...บลา บลา บลา ได้ยินมาว่าการปกครองของไทย ปฏิรูปมาแล้ว 8 ครั้ง นี่ยังไม่นับรวมการปฏิวัติกับกบฎที่เคยมีมานะคะ ก็นะ ถือว่าบ้านเมืองเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ ในใจก็คอยลุ้นว่าจะมีอะไร ๆ ให้ติดตามต่อไป...ยังไง ๆ ก็คงต้องทำใจยอมรับให้ได้ ขอให้ชาติไทยดียิ่ง ๆ ขึ้นต่อไปก็แล้วกัน..เพี้ยงงง... และเพราะวันนี้เป็นวันหยุด ประจวบกับเมื่อคืนใช้เวลาไปกับการติดตามข่าวจนเกือบเช้า ทำให้กิจวัตรการตื่นผิดแปลกไป... จากที่เคยตื่นแต่เช้า วันนี้ก็หลับยาวจนเที่ยงเลย.. ตื่นมาเชคข่าว ดู ๆ แล้วไม่มีอะไร ไปนั่งอ่าน entry blog เก่าๆ ที่ exteen ...หืมมม..50 entries แล้วนั่น...งืม ๆ งำ ๆ ด้วยความอาลัยเลยอ่าจ่ะ ความรู้สึกอาลัยเหมือนจำต้องปิดบ้านไปแบบจำยอม....อ่านนู่น ฟังนี่ ไปจนครบทุก entry เลยล่ะ... พอจะลงกลอน log off ปิดตาย ความคิด ปิ๊งงง สุดท้ายก็บรรเจิด ...คริ คริ เกิดไอเดียดี ๆ แอบย้าย entry โปรดมาไว้บล้อกแก๊งค์นี่ซะเลย... เหวย..เลยเกิดหัวข้อ "กรุ Blog เก่า" ด้วยประการฉะนี้.. -::- Still in love with you -::- ได้ยินเพลงนี้จากวิทยุขณะขับรถกลับบ้าน ฟังแล้วคิดถึงบรรยากาศเก่า ๆ สมัยหัดฟังเพลง คราแรกจำชื่อเพลงไม่ได้แต่คลับคล้ายคลับคลาว่าเป็นเพลงของ เชอร์เบ็ต ถึงบ้านรีบเข้าบล้อกเซิร์ทหาทันที และแล้วก็ "บิงโก" Still in love with you ของ Sherbets จริง ๆ ด้วย ฟังเพลินแบบสบาย ได้อารมณ์แบบบรรยากาศเก่า ๆ เนื้อเพลงไม่เกี่ยวนะคะ แค่ดนตรี เมโลดี้ และ ฟิลลิ่ง จ่ะ ... จะว่าไปเพลงเก่า ๆ แบบนี้ฟังแล้วได้กำลังใจดีเหมือนกัน เหมือนกับว่าภูมิใจที่ได้เติบโตมากับเสียงเพลงกับดนตรี ถ้าไม่รักการฟังเพลงชนิดต้องอยู่กับเสียงเพลงตลอด 24 ชั่วโมงแบบนี้ ไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะแกว่งไกวไปทางไหนแล้วสิ ก็ชีวิตนี้ผ่านอะไรต่อมิอะไรมามากมายเหลือเกิน มากจนอดคิดไม่ได้ว่าเคยรับมือกับเหตุการณ์เหล่านั้นมาได้อย่างไร อยู่มาได้อย่างไรจนถึงบัดนี้ จำได้ว่าเมื่อเข้าสู่วัยที่มักมีปัญหา ที่ใคร ๆ เรียกว่าวัยรุ่น ชีวิตเริ่มเปลี่ยนแปลง ปัญหาไม่มีก็เริ่มไขว่คว้าหาปัญหามาประดับให้สมวัย เหมือนเป็นแฟชั่นที่ต้องทำตาม ๆ กัน ลองนู่นลองนี่ ลองผิดลองถูก โชคดีที่มีโอกาสเลือกลองใช้หนังสือและเสียงเพลงเป็นตัวช่วยแก้ปัญหา จนเข้าข่ายที่ว่า งมงาย...ร้องไห้ก็ฟังเพลง เสียใจก็ตะลุยอ่าน จนกลายเป็นติด โชคดีไปที่ชีวิตนี้มีเรื่องให้ต้องร้องไห้และเสียใจอยู่บ่อย ๆ ทำให้ได้ฝึกจิตอยู่เสมอ อาการแบบนี้เรียกว่าเข้าข่าย โรคจิต ถึงขั้นต้องใช้ ดนตรีบำบัดเลยนี่นานะ ง่า...แระนี่วันนี้ยายเป็นไรไปเนี่ย...รำพันซะมากมายเรยอ่า อ่านะ.....กอด กอดดดดดดดดด ซุกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
-::-So far away-::- -::- อีกแล้ว>>>>เสียงกีตาร์โดนใจอีกแล้ว So far Away เพลงนี้ ฟังมาตั้งแต่ครั้งมัธยม จำได้ว่าเคยแคะแกะเนื้อร้องส่งคุณครู..... กลับมาฟังอีกหน..โถ..โดนใจเข้าอย่างจัง.. ฟังแล้วได้แต่อึ้ง...นั่งน้ำตาซึม..คิดถึงที่รัก So Far Away : Carole King
Doesn't anybody stay in one place anymore -::-You-::-Switchfoot-::- เหงา ๆ ตอนรุ่งสาง....คิดถึงเพลงเดิมๆกับบรรยากาศเก่าๆ สมัยมีเวลาล่าชมหนังโรมานซ์แทบทุกเรื่อง.... A walk to remember กรี๊ดพระเอกตั้งกะเริ่มเรื่องตอนทำซ่าหลอกเพื่อนกระโดดน้ำเพื่อพิสูจน์ความเก๋าก่อนรับเข้าแก๊งค์จนถูกคุมประพฤติและบำเพ็ญประโยชน์ โดยนางเอกสุดเชย แมนดี้ มัวร์ คอยเป็นพี่เลี้ยง ที่จดจำได้แม่นก็ตอนนางเอกโดนรังแก ถูกเพื่อนขาเฮี๊ยวของพระเอกตัดต่อภาพอึ๋มมาประจาน พระเอกทำเทห์ตั๊นหน้าเพื่อนซะหงาย..หุหุ....แล้วความรักก็งอกงาม ..ซึ้งใจไปกับฉากจ้องมองดวงดาวในทุกค่ำคืน...ประทับใจทุกฉากที่ตอกย้ำความใฝ่ดีของพระเอก....แต่ตอนท้ายเรื่องนี่สิ.ไม่เข้าใจเลย ทำไมคนดีต้องรีบไปอยู่กับดวงดาวอย่างเศร้าสร้อย...ทิ้งคนข้างหลังไว้ให้เศร้ายิ่งกว่า.......อ่านะ.......ก็ยังดีที่คนสองคนได้รับรู้คุณค่าของ "เธอ" ที่ดูเหมือนจะรับรู้เมื่อสาย แต่ไม่สายเกินกว่าที่ "เธอ" อีกฝ่ายจะทำบางอย่างเพื่อ "เธอ" อีกฝ่ายได้..เพลงนี้อยู่ในหนังตอนท้ายเรื่อง แม้ไม่ใช่ซาวด์แทรคโปรโมท แต่ก็ทำให้ไม่เคยลืมภาพผู้ชายที่ร้องไห้เพื่อรัก......ฟังดูเศร้านะ แต่ดูหนังเรื่องนี้ทีไรเหมือนจะมีแรงบันดาลใจ....เพื่ออะไรบางอย่าง งืมๆ... -::-ปลอบใจทีมอังกฤษ..-::-
Stop Crying Your Heart Out - Oasis
คร๊าฟฟครู บรรยากาศไม่ต่างกะ exteen รู้สึกเหมือนอยู่บ้านเก่าแต่ห้องใหม่ (มะได้ว่าคุงคูน๊าคัพ อิอิอิ) ลองฟังเพลงแร้ว ป๋มว่าป๋มยังเข้าไม่ถึงอ่า [[ฟังแว๊ววจาหลับ]] แต่มานก้อเพราะดีคัพ เพิ่งรู้น๊าเนี่ยว่าคุงคูก้อติดตามข่าวสารบ้านเมืองแบบแฟนพันแท้ เล่นนอนซ้าเช้า ถ้าป๋มเป็นพลเอก สนธิ บุณรัตกลิน ป๋มจาไห้คนส่งนมตราหมีมาให้ ในฐานะที่เปงคนไทยที่ร๊ากกชาติมากก ไม่เหมือนติ๊กวันที่ปฏิรูป แอบบ่นไมโทรตัสกรูส์มีแต่เพลงในหลวงว๊าเนี่ย กรูส์จาดูตีสิบดันดารา กะสาระแนจัง เหอๆ ''my love my teacher'' บั๊บบายคร๊าฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
 โดย: ติ๊ก น๊าคร๊าฟฟ IP: 203.113.41.68 วันที่: 21 กันยายน 2549 เวลา:13:52:33 น.
สวัสดีค่า ขอบคุณที่ไปเยี่ยมนะคะ บล็อกงามขนาดเลยค่ะ
โดย: saygosh
 วันที่: 21 กันยายน 2549 เวลา:14:53:23 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [