กะจะมาสะสาง...
-::- -::- -::-
วานนี้อาการไม่ดี ปวดหัว ตัวร้อน วูบวาบ เหมือนจะสิ้นแรง กระนั้นยังแอบขยัน ส่งเกรดให้ระดับชั้นแล้วยังอุตส่าห์กัดฟันขับรถมาโรงเรียน ตั้งใจที่จะมาเคลียร์งานให้จบ ๆ จนสิ้นปีงบประมาณแล้วงานยังค้างเพียบ.....
.
เฮ้อ....เหม่อ 5 นาที มองแฟ้มบนโต๊ะ โอ!!..นั่นแฟ้มจัดซื้อ อือ!!...นี่แฟ้มจัดจ้าง ขยับ ๆ จับ ๆ จะเริ่มจัดการงานแฟ้มไหนก่อนดี....
.
ลงมือรื้อ ๆ และก็จัด ๆ เรียงลำดับความสำคัญ ...มือแกว่งปากกา คว้าแว่นมาสวม สำรวมสมาธิใจกาย หายใจเข้าปอด.....ฟ่อดดดดดดดดดดด
.
การงานจะเริ่มด้วยดีแล้วหนา....ถ้าเสียงคุ้นหูอันแสนแสบสันไม่ลอยมา....
.
"แฟ้มเสนอ (หน้า) ผ.อ.ยังไม่มีคนจัดการ" เสียงป้าผ่องโต๊ะข้าง ๆ เจ้านายจอมโวยวายของน้อง ๆ นี่เอง
.
"(นัง..) เหมียว (แกร...) เสนอเรื่องก่อน" น้ำเสียงชีฟังดูบังคับสิ้นดี
.
ไวพร้อมเสียง..... แฟ้มเสนอเซนต์ 2 แฟ้ม ก็ตุ๊บลงตรงหน้า
ตุ๊บ 1.... ง่า...(นัง) เหมียว....ขยับแว่นมอง
ตุ๊บ 2.....(นัง) เหมียว..........ช้อนตาแล....
.
'แง ๆ นายชั้น....ขยันใช้จริง......' คิดในใจ 'ไม่ไม่ทำเอง (วะ)'
.
"เรื่องอื่นไว้ทีหลัง..." เจ๊แกพูดพลันตวัดตาแลตามมือที่กำลังขยับจับกรอบแว่น
.
แล้วเจ๊ก็โยกแฟ้มจัดซื้อที่เตรียมสะสาง ไปวางไว้อีกมุมโต๊ะ
คงไม่ต้องบรรยาย ว่างานการที่เตรียมจะสะสางต้องถูกร้างอีกครา
.
วานนี้ก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตา ลงปากกาเสนอหนังสืออย่างเร็วไว....
..
(...ป.ล...ง่วงนอนมากมาย ขอไปงีบแปบบบ....Z z z z z z z z)