เมื่อวันที่ลูกไม่กลับบ้าน
เหงาจัง...

ดึกแล้ว พี่มิกิจะนอนรึยัง?

ห่มผ้าหรือเปล่า?

ก่อนนอนกินนมใหม?

มีใครอุ่นนมให้หรือเปล่า?

ไปฉี่ก่อนนอนใหม?

ก่อนนอนลูกถามหาม่าม๊ามั่งป่าว?


ครั้งแรกที่หนูไม่นอนที่บ้าน

ครั้งแรกที่หนูไปค้างที่อื่นโดยไม่มีม่าม๊า ป่าป๊าไปด้วย




ตอนกลางวัน วันนี้ คุณปู่มาหา

หอบเอา ขนม ไอติม โยเกิร์ต สตอบอรี่ ของโปรดพี่มิกิ

สาเกขวดใหญ่ ๆ ของป่าป๊า

และข้าวสารครึ่งกระสอบ ของยังชีพสำหรับครอบครัวเรา

มาด้วย

คุณปู่มาเล่นกะเด็ก ๆ พี่มิกิกระดี้กระด้า

เล่นไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

แต่หนูอากิร้อง ไม่ยอมให้คุณปู่อุ้ม

คุณปู่น้อยใจ

"ลืมปู่แล้วเหรอ? ตอนเด็ก ๆ กว่านี้ปู่ป้อนนม เปลี่ยนผ้าอ้อมให้หนูด้วยน่ะ"

อากิทำหน้ากลัว ๆ



พอถึงเวลาคุณปู่จะกลับพี่มิกิไม่ยอมให้ปู่กลับ

รบเร้าให้คุณปู่อยู่เล่นกันต่อ

ปู่ก็เลยชวน

"มิกิไปกับปู่มั๊ย? ไปหาย่า"

"อื่อ ๆ อยากไป ไป ๆ "

มิกิผงกหัว

"งั้นขออนุญาติมาม๊าก่อนสิ ถ้าม่าม๊าให้ไป"

ปู่อ้อมแอ้มถาม

"ม่าม๊า มิกิไปกับจี้จังได้ไหม ไปหาบ้าจังได้ไหม?"

มิกิถาม

ทำหน้าอยากไปมาก ๆ ด้วย

ไปสิลูก ถ้าอยากไป แต่หนูต้องไม่ดื้อน่ะ

ต้องชื่อฟังจี้จังบ้าจังน่ะ

ต้องไม่เอาแต่ใจตัวเองน่ะ

ต้องไม่ทำให้จี้จังบ้าจังเหนื่อยน่ะ

เธอรีบผงกหัวรับคำเสียงแจ้ว ๆ

แต่หนูไปคนเดียวน่ะ ม่าม๊า กับอากิ กับป่าป๊าก็ไม่ไป

หนูนอนคนเดียวไม่มีม่าม๊าได้เหรอ?

"ได้สิ"

คำตอบเสียดแทงใจม๊า

ไปเถอะลูก

งั้นเราไปเก็บเสื้อผ้ากันน่ะ

"อย่าลืมชุดนอนนะม่าม๊า"

จ้า

" อย่าลืมแปรงฟันอันปังนะม่าม๊า"

จ้า ๆ



เสร็จแล้วถือกระเป๋าเอง ลงไปขึ้นรถกับคุณปู่

" ม่าม๊า หนูไปละนะ อิเตคิมัส บ๊ายบ่าย เน่ "

จ้า บ้าย บ่ายลูก เป็นเด็กดีน่ะ

ม่าม๊าปิดประตูรถให้

เสร็จแล้วพี่มิกิพูดอะไร ไม่ค่อยได้ยิน

ก็เลยเปิดประตูใหม่

" ม่าม๊า หนูลืมเจ้าโม่ "

จ้า ๆ ม่าม๊าขึ้นไปเอาให้รอแป๊บนะลูก

ลงมา นี่จ๊ะ เจ้าโม่ หนูดูแลมันดี ๆ นะลูก

"ไฮ่.. ม่าม๊า อากิ บ๊าย บ่ายเน่ อิเตกิมัส "

จ้าไปเหอะลูก

ปิดประตูรถ

มิกิพูดอะไรอีกแล้ว ทำปากยื่น ๆ

เปิดประตูรถใหม่

" ม่าม๊าจุ๊บ ๆ หนูหน่อยสิ จุ๊บ ๆ "

จ้า จุ๊บ ๆ

" อากิจัง อี้โกะ ๆ ชิเตะเน่ นากะไน่เดะเนะ" ลูบหัวน้อง

เป็นห่วงน้องด้วยเหรอเรา

ไปได้แล้วลูก อิเตราชัย... บ๊าย บาย

ยิ้มส่งลูก...

โอ๊ย...ดีจังเลยเรา วันนี้ม่าม๊าได้รีเฟรชตัวเอง

ม๊าจะเล่นเน็ต

ม๊าจะเล่น Wii

ม๊าจะแอบกรึ๊บ ๆ แอลกอฮอลซักหน่อย



แต่พอเอาเข้าจริง ลูกไปได้ซักแป๊บ

จะร้องกลับบ้านมั๊ยหนอ?

คุณปู่คุณย่าจะเอาไหวมั๊ยหนอ?

แอบคิด

ตอนค่ำๆ ลองโทรไป

คุณปู่รับ

" ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรเลย เกงกิดีมาก ๆ ไม่ร้องเลย"

" ไม่ถามหาป่าป๊า ม่าม๊าเลย เล่นตลอดยังไม่หยุด "

คุณปู่ว่า


เอ๊า หายห่วงก็ได้

ถามป๊า ไม่ห่วงลูกบ้างเหรอ

" ไม่อ่ะ ไม่มีอะไรหรอก ถ้ามีอะไรปู่ก็โทรมาแล้ว "

ป๊าว่า

ทำไมรู้อ่ะ

"ก็โทรไปตอนเย็นแล้ว ปู่ว่าไม่ต้องเป็นห่วง มิกิสบายดี"

อ่อ.. โทรไปก่อนเราอีก สงสัยเป็นมากกว่าเรา อิ อิ



"มิกิไม่ไปค้างบ้านปู่ย่าคนเดียวซักเดือนละครั้งก็ดีเนอะ"

ป๊าว่า

ม่าม๊าจะได้รีเฟรชด้วย อยู่ด้วยกันทุกวันก็เอาแต่ทะเลาะกันแม่ลูก

อืมก็ดีนะ แต่.. ก็เหงา

ดูดิ วันนี้บ้านเงี้ยบ เงียบ..........

อากิก็นอนหลับสบายเชียว สงสัยเพราะไม่มีคนกวน

เมื่อคืนม่าม๊าก็นอนไม่หลับเลยด้วย

ก็แผ่นดินไหวซะถี่ยิบ ไหวแรงขนาดนี้

นอนหลับตาลงก็ฮิปโปแล้ว

คืนนี้คงได้นอนสบาย ๆ

ราตรีสวัสดิ์....













Create Date : 08 พฤษภาคม 2551
Last Update : 8 พฤษภาคม 2551 22:34:45 น.
Counter : 771 Pageviews.

17 comments
  
เขียนเล่าน่าร้ากกกกกมากๆเลยค่ะ
แล้วมาเล่าให้ฟังอีกนะคะ
โดย: gluhp วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:08:25 น.
  
เล่าเรื่องได้น่าร๊ากมากค่ะ

งี้แหละค่ะ

ชีวิตคือการเดินทาง
โดย: b3atnik_mad วันที่: 8 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:46:57 น.
  
เพิ่งเข้ามาครั้งแรกค่ะ อ่านแล้วยิ้มไปด้วย คุณแม่เขียนเล่าได่น่ารักมากๆ เลยค่ะ ทำให้นึกถึงเวลาอ่านนิยายน่ารักๆ ตอนที่เป็นเด็กๆ น่ะค่ะ
โดย: แม่หนมจีนน้อย วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:38:33 น.
  
สวัสดีค่ะคุณแม่ปุ้ย สบายดีนะคะ ดาสบายดีค่ะ หลังๆ ไม่ค่อยได้เข้ามาเล่นเนทซักเท่าไหร่ ขนาดว่าไม่มีลูกกับเค้านะเนี่ย ทำงานกลับมาก็แทบพับเป็นสองท่อน คุณปุ้ยเป็นซูเปอร์วูแมนจริงๆ เลยค่ะ เลี้ยงน้องทีเดียวสองคน ดาคงไม่สามารถจริงๆ

หลังจากวันที่คุณพ่อกับคุณแม่กลับไปไทย ดารู้สึกว่าบ้านมันโล่งๆ ทั้งๆ ที่อยู่คนเดียวมาตลอดไม่รู้สึกอะไร แปลกจัง

เพื่อนที่นี่ที่ดาสนิทมากที่สุดเป็นคนญี่ปุ่น เค้าย้ายกลับโตเกียวไปเมื่อต้นปีนี้เองค่ะ ดาก็ใจหายมากๆ เพื่อนรักน้อยลงไปอีกหนึ่งคน

ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ น้องมิกิกลับมาแล้วก็ฝากจ๊วบแรงๆ หนึ่งที
โดย: ดา (lisalee ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:46:04 น.
  
มิกิจังไม่อยู่บ้านท่าจะเงียบน่าดู
ม๊าจะได้มีเวลา เอารูปมาทยอยลง
ให้ป้าๆดูกัน...
โดย: UriBoU IP: 124.212.124.23 วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:33:45 น.
  
อ่านแล้วเข้าใจเลยอ่ะ

วันนี้เราไป รพ. ไปกะสามี

ทิ้งลูกไว้กะแม่ย่า เรานี่อยากกลับบ้านไวๆๆ แต่ คนเยอะมากๆๆ ไป 9 โมงกลับ 2โมงอ่ะ

เป็นห่วงลูกมากๆๆเลยอ่ะ กลัวแม่ย่าเอาไม่อยู่**แต่จริงๆ ลุกไม่งอแงเลยเราจิตตกไปเอง**

เข้าใจคนเป็นแม่มาก็วันนี้แหละ ห่างลูกเหมือนจะตายเลยอ่ะ แค่ครึ่งวันเองอ่ะ
โดย: ปุ้ย ณ.โตเกียว IP: 218.221.135.253 วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:26:07 น.
  
อยากเห็นรูปอากิ กะพี่มิกิอีกอ่ะเอามาลงด่วนจ้า
โดย: ปุ้ยแหมกำ IP: 218.221.135.253 วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:17:27:04 น.
  
เมื่อวานเย็น เลิกงานแล้ว ป๊าว่าจะไปรับมิกิซักหน่อย
แต่บ่าย ๆ คุณปู่เอามาส่งแล้ว.... แหม ไปนานจัง
สงสัยคุณปู่คงหมดแรงล่ะ

ปู่ว่าตลอดเวลาไม่ร้อง เอาแต่เล่น ๆ ๆ ๆ
แต่พอตอนจะนอน ก่อนนอนร้อง
บอกว่า ไม่นอนตรงนี้ จะนอนเตียงของมิกิ
เตียงของมิกิ หมอนของมิกิเท่านั้น
ร้อง ๆ ๆ เสร็จแล้วก็นอน หลับสนิทไปด้วยความเหนื่อย
เพราะเล่นมาทั้งวัน

อะโธ่ ไอ้เราก็นึกว่าร้องหาม่าม๊า ไม่ไช่...
ร้องหาเตียงตัวเอง เฮ้อ.. ลูกแม่

ถึงบ้าน พอต้องบ๊าย บาย ปู่ ก็งอแงอีก
หลังจากนั้น ก็งอแง อ้อน ๆ ให้อุ้ม
ให้ใส่กางเกงให้ ให้ทำนู้นทำนี่ให้
ได้ใจละสิ อยู่บ้านนู้นมีแต่คนเอาอกเอาใจ
อยู่บ้านต้องช่วยตัวเอง ต้องทำเอง
กลับบ้านก็ต้องปรับสภาพนะลูกเอ๋ย ...
เข้าสู่โหมดปกติเถอะลิง


คุณปุ้ย มณต. ยิ่งตอนมีลูกเล็ก ๆ นี่นะ
หูย.. ยิ่งไม่อยากไปใหนเลย
เป็นทั้งพ่อทั้งแม่เลยน่ะ
ตอนไป รพ. แล้วต้องฝากลูกไว้กับปู่ย่านี่
เข้าใจเลยค่ะ
ปุ้ยน่ะ เสร็จจาก รพ. บ่ายกว่า ๆ
ถามป๊าจะหาอะไรกินก่อนกลับไหม
ป๊าแกว่า ไม่กินอ่ะ กลับไปกินที่บ้านดีกว่า
คิดถึงลูก ไม่รู้ตอนนี้จะร้องป่าว
ก็เลยหิ้วท้องกันกลับไปกินที่บ้านค่ะ

โดย: กาปุ้ย วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:22:28:14 น.
  
ดีจังเลยค่ะมีคุณปู่คุณย่าช่วยเลี้ยง
เบาแรงคุณแม่ไปเยอะเลย
โดย: katase วันที่: 11 พฤษภาคม 2551 เวลา:18:40:05 น.
  
ที่มิกิจังอยากไปบ้านปู่ก็เพราะที่โน่นเอาใจกันขนาดนี้เลยนี่เอง ฮิๆๆ
โดย: keichan วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:6:15:04 น.
  
กาปุ้ย
พี่แอบอิจฉานะเนี่ย เวลามีใครช่วยเลี้ยง ช่วยเล่น
นี่พี่ชอบมากๆ เลยล่ะ ต้องเป็นคนที่ไว้ใจได้นะ

เวลาพี่กลับเมืองไทย วันไหนแม่พี่อยู่บ้านนี่
พี่ไม่เคยอยู่บ้านเลย ทิ้งหลานไว้กับยาย
แล้วแม่ออกไปเที่ยวข้างนอกทุกวันเลย
แบบว่าคงจะเก็บกดนิดๆ อยู่ที่นี่ไม่มีใครช่วยเลย

วันนี้ อิบาระคิ อากาศเย็นเนอะ

พี่ว่า กาปุ้ยเขียนน่ารักมากๆ อยากเห็นรูปสองพี่น้อง
มากๆ เลยจ้ะ
โดย: วดี วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:40:36 น.
  
น้องกาปุ้ย...
พี่อ่านย้อนคร่าวๆเข้าใจว่ามีน้อง2คนแล้วใช่ใหมคะ
น้องของมิกิจังเป็นผู้หญิงใช่ใหมเอ่ย

พี่ได้ผ่านไปอิบารากิทีไรอดคิดถึงไม่ได้
ว่างๆจะแวะเข้ามาอ่านเป็นระยะๆนะจ๊ะ
โดย: naruน้องใหม่ วันที่: 12 พฤษภาคม 2551 เวลา:19:06:34 น.
  
เวลาลูกอยู่ก็ทะเลาะกัน พอไม่อยู่ก็เง๊า เหงา เงี๊ยบ เงียบ เหมือนชีวิตขาดอะไรไปจริงๆเนาะ แล้วตกลง มะม๊าได้รีเฟรชไหมคะ
โดย: นู๋โนริ วันที่: 13 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:29:45 น.
  
โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 9 สิงหาคม 2554 เวลา:13:01:34 น.
  
โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:15:19:37 น.
  
โดย: SassymOn วันที่: 29 พฤศจิกายน 2554 เวลา:3:46:47 น.
  
เมื่อเข้า e-mail ของตนเองไม่ได้ในวันนี้ อยากให้ลูกจัดการให้แต่ลูกำลังศึกษาอยู่ต่างจังหวัด บอกกำลังเตรียมตัวสอบ เกรงใจไม่อยากโทรฯไปรบกวน ลูกสาวก็อยู่กับสามีซึ่งอยู่ต่างอำเภอ คงต้องโทรฯคุยกับลูกสาว จะได้คลายความคิดถึง
โดย: สุณี IP: 118.173.123.82 วันที่: 18 สิงหาคม 2556 เวลา:20:44:28 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Kapui.BlogGang.com

กาปุ้ย
Location :
Ibaraki  Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]